BekeringIk zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u; (Lukas 15:18)
Waar ben je? Dat is de vraag die God aan Adam stelde nadat hij van de boom in het paradijs had gegeten. Adam verstopte zich voor God. Hij wist het beter dan God, hij wilde zijn als God, kennende het goed en het kwaad. Adam had God niet langer meer nodig. Met eerbied gesproken zei hij God gedag en hij liep weg. Beste lezer, waar ben je? Waar zit je. Waar ben je naartoe gegaan om weg te kunnen zijn bij God? Dit zijn niet zomaar een paar vragen, dit zijn wezenlijke vragen om je te laten beseffen dat je bij God vandaan bent weggegaan.
Je bent net als die jonge zoon, die de erfenis alvast bij zijn vader kwam ophalen. Hij had er genoeg van om bij zijn vader te zijn en hij wilde weg. Hij zou zelf wel gaan zien hoe hij ging leven. Al die trouwe zorg van de vader wilde hij niet meer. Hij kon zo langzamerhand wel op eigen benen staan. Weg bij de vader! Maareh, jij? Waar ben jij? Ben je nog bij de Vader. Ik bedoel, ben jij nog bij God. Of had je genoeg van Hem en heb je Hem je rug toegekeerd en ben je de wereld ingetrokken? Waar ben je? Je geniet van het leven. Je leeft overdadig. En je bepaald zelf wel wat goed of kwaad is en je voelt je goed.
Is dat jou beeld? Je bent weg bij je Vader vandaan. En je hebt geloofd dat je beter een andere vader kon zoeken, waar je het beter had. Je bent de duivel met al zijn listen achterna gegaan. Want in de wereld, weg bij die strakke godsdienst vandaan daar is de vrijheid. En dat kan ook zo zijn op een heel vrome manier. Maar als ik maar zelf kan bepalen wat ik vind en wat ik doe. Nee, alsjeblieft niet leven met hoe de Heere spreekt over goed en kwaad. Dat bepaal ik wel. Want ik, ik ben oud en wijs genoeg om op eigen benen te staan. En nee, je zult het niet openlijk toegeven dat het zo bij je is. Je zult echt je vrome gezicht niet willen verliezen. Ach, God op zondag wat, en ik de rest van de week.
Maar als God dan nu aan je vraagt waar je bent? Wat is dan je antwoord? Als ik zou vragen aan je wat nu het belangrijkste is in je leven, wat is dan je antwoord. Wat is het richtingbepalende in je leven. Leef je nu dicht bij God en laat je Hem als een getrouwe vader je leven leiden? Of is dat te knellend? Laten we maar eerlijk zijn: We zijn weggelopen bij God vandaan. En als we dan deze keer nadenken over bekering dan is de geschiedenis van de verloren zoon een helder beeld om uit te leggen wat nu bekering is. Maar om de noodzaak van die bekering in te zien moet we eerst beseffen dat er een reden moet zijn om je te bekeren. Anders heeft deze hele meditatie geen enkele zin. Vorige week zijn we uitgebreid ingegaan op het feit dat we met God gebroken hebben en dat deze breuk dodelijk was. Dat hoeven we in die mate deze keer niet over te doen. We hebben gezien hoe ver wij zijn weggelopen bij God vandaan.
En als we ons dan afvragen wat bekering is dan zouden we dat kunnen uitleggen als omkeren, teruggaan. Maar is dat nu wel de echte bijbelse betekenis. In het Grieks staat voor het woord bekering het woord: metanoya. Dat heeft niet alleen te maken met teruggaan. Maar het woord moeten we veel meer vertalen als een verandering van het hele wezen. Het is niet alleen een ommekeer in je leven. Maar heel je wezen verandert. We zeggen wel eens dat bekering 180 graden omdraaien is. Toch vind ik dat niet ver genoeg gaan. Want om je 180 graden te laten omkeren moet je een reden hebben. Er moet dan in de eerste plaats een reden zijn om om te keren. Je moet dus op de verkeerde weg zijn. Maar je moet ook een reden hebben waardoor je daadwerkelijk omkeert. Op het moment dat die verloren zoon honger heeft, gaat hij nog niet terug naar zijn vader. Daar is meer voor nodig. We kunnen namelijk heel aardig tot de conclusie komen dat we op de verkeerde weg zitten en dat we toch niet de weg teruggaan, maar op een heel andere manier proberen om ons einddoel te bereiken.
Dat heeft die verloren zoon ook gedaan. De keuze om terug naar zijn vader te gaan was er niet direct. Want hij was heel ver afgedwaald. Toen hij zijn geld had doorgebracht in de zonde, kwam hij tot de conclusie dat het zo niet meer verder kon, maar het gevolg was niet dat hij toen terugging naar zijn vader. Laten we dat goed beseffen. De kerken zitten vol met mensen die weten dat ze op de verkeerde weg zitten en toch niet teruggaan. En als ik aan jou nu vraag hoe het met je is dan zeg je misschien ook wel dat je een zondaar bent en dat je zo niet voor God kan verschijnen. En dan geloof ik ook dat je dit zo nog ervaart ook. Maar is dat dan genoeg. Had die jongste zoon toen hij zijn geld had doorgebracht in de wereld en toen hij tot de conclusie kwam dat hij zo niet verder kon, kunnen overleven. Had die conclusie van die jongen hem een overlevingskans gegeven? Nee, want dan had hij van de honger omgekomen. Maar gaf die conclusie hem dan genoeg reden om terug te gaan naar zijn vader? Nee! Want hij keek om zich heen en dacht zelf de problemen wel op te kunnen lossen. Hij stond toch op eigen benen, hij had zijn vader toch niet nodig.
Terug naar zijn vader? Onzin. Ja, zijn maag begon pijn te doen van de honger. Hij begon gebrek te lijden. En ik hoop dat je dat ook voelt. Maar wat werkt dat dan uit bij die jongen? Hij gaat gewoon een stapje verder de wereld in. Hij gaat als joodse jongen naar een varkensboer om daar te werken. Naar een varkensboer!! Als Joodse jongen!! Die beesten waren onrein, daar mochten ze helemaal niet bij komen. En daar krijgt hij vanwege de hongersnood in het lang nog meer honger en hij wil het zwijnenvoer, de draf wel eten. En zelfs dat krijgt hij niet.
En dit is ons beeld. Dit zijn wij van nature. Dit is ons leven. En dan weet ik niet waar jij je precies bevind. Maar je bent een weggelopen zoon. En ik durf tegen je te zeggen, wie je ook bent, dat de Vader op de uitkijk staat om je terug te krijgen. Hij verlangt dat je naar Hem terug gaat. Kijk nu eens in je leven. Kijk eens heel eerlijk terug. Wat heeft het leven zonder God je nu gebracht? Je weet dat je niet voor God kunt bestaan. Door je zonden ben je van God afgedwaald. Je hoogmoedige hart, dacht zelf wel te kunnen bepalen hoe je moest leven.
De Heere Jezus spreek in deze gelijkenis tegen de Joden. Dat moeten we niet vergeten. Hij spreekt tegen hen die niet vreemd waren met de Bijbel. Ik weet niet hoe dat met jou is. Maar als jij nu zou moeten sterven, waar zou God je dan vinden. Zou je dan sterven in Zijn armen, of zou je sterven ver bij God vandaan? Waar ben je nu. Wat heb je met de wetenschap gedaan dat je op het punt staat om verloren te gaan. Ben je aan het werk gegaan. Misschien ben je nog een stapje godsdienstiger geworden. Misschien ben je nog wat beter je best gaan doen om te overleven. Hier er nog een wetje bij, daar nog wat extra vroomheid.
En wat doet het met je? Je honger naar vrede en overvloed wordt alleen maar groter. Misschien zoek je het in de wereld. Ach, in zo'n vaart zal het niet lopen. Ik probeer nog wat te genieten in de wereld. En toch, het verzadigt je niet. Je verlangt om je lege hart te vervullen met de zwijnendraf van deze wereld. Weet je wat deze wereld je biedt? Helemaal niets. Je wilt je voeden met de drab van de wereld en zelfs dat verzadigd niet. Misschien doe je het op een heel vrome manier. Maar het zal je niet verzadigen. Niets is er wat jou verzadigen kan. Alles is leeg, niets geeft vrede. Honger, honger, honger. Geen vrede met God.
Daar was die jongen ook uit gekomen. Honger. En blijkbaar is dat nodig om werkelijk achterom te kijken naar vroeger. Op het einde van zijn mogelijkheden trekt hij de conclusie: bij mijn vader was het wel goed. Wat heb je nu geprobeerd om in het reine te komen met God vanwege je zonden. Hoeveel ladders heb je omhoog gezet om uit de narigheid te komen. Hoeveel ladders zijn er al geweest die niet lang genoeg waren om in de hemel te komen. Hoeveel ladders zijn er al omgevallen. Er is geen leven zonder mijn vader. Dat was de conclusie voor die jongen.
Nu jij en ik. Er is geen leven zonder God. Het is niet mogelijk om te overleven in de wereld van ongeloof en zonde. Daar zal de eeuwige hongerdood je straks bespringen om je voor eeuwig weg te sleuren het verderf in. Ieder stap die hij bedenkt om van je zonden af te komen is een stap verder bij de Vader vandaan. Ieder stap die jij zet naar jou goeddunken brengt je steeds verder in de onmogelijkheid. Stop!! Keer je om!! En ga terug!!
Laten we nog eens naar die jongen kijken. Wat bracht hem er toe om terug te gaan? Ten diepste was er maar één ding wat hem er toe bracht om terug te gaan. Was dat zijn onmogelijkheid? Nee, niet in de eerste plaats. Hij voelde wel dat het niet verder kon, maar dit deed hem niet omkeren. Was het zijn honger? Dat deed wel mee, maar honger kan je ook verder bij God vandaan brengen. Honger kan je ook nog verder laten zoeken in de wereld van eigen kunnen en eigen doen. Nee, weet je wat die jongen tot inkeer bracht? Het was de liefde van zijn vader. De huurlingen van zijn vader hadden het beter. Hij zag nu pas in de narigheid hoe vol liefde dat zijn vader was om hem te willen beschermen. Daar was zijn honger voor nodig, maar het was de liefde van de vader die hem werkelijk deed omkeren.
En nu kun je helemaal verloren liggen in de wereld. Je ellende wordt ieder moment van de dag groter. Maar kijk nu eens naar de liefde van de Vader. Weet je wat jou straks zal veroordelen als je voor Gods rechterstoel staat? Niet je honger. Niet je zonden in de eerste plaats. Weet je wat? Dat je de liefde van de Vader veracht hebt. Een mens gaat verloren omdat hij God niet als zijn Vader wil erkennen. Je gaat verloren omdat je niet een kind wil zijn van God de Vader. En wat is dan de reden dat je niet terug wil naar de Vader. Heb je de liefde van God de Vader gezien? Als je ziet welk een liefde er is in God, dan moet je tot de conclusie komen dat alleen daar redding is.
Je bent als kind weggelopen bij de Vader. En nu blijkt dat er geen leven is zonder de Vader. Het leven zonder de Vader blijkt de dood te zijn. Eeuwige dood. En zie eens de liefde van de Vader. Probeer eens te begrijpen dat God ten opzichte van ons nog steeds Zijn liefde wil betonen. Hij zei niet dat Hij niets meer met ons te maken wilde hebben. Hij wil je terug. Hij wil je voor eeuwig gelukkig maken. Waarom keer je niet terug. Alles is in gereedheid gebracht zodat je terug kan keren naar je Vader. Weet je wat God er voor over had om je terug te krijgen? Hij gaf Zijn Zoon over om de straf te dragen voor jou. Christus hing aan het kruis voor jou. Hij liet Zich vastspijkeren aan het hout voor jou, zodat jij terug zou kunnen komen bij God. Kijk eens naar Zijn handen. Een gat in elk van Zijn handen met een spijker erdoor. Kijk eens naar Zijn voeten. Een gat in iedere voet met een spijker erdoor. Kijk eens naar Zijn zijde. Doorstoken met een speer om Zijn dood te bevestigen. En waarom? Waarom zo'n lijden? Om jou te redden van Gods eeuwige toorn. Hoe groot is nu Gods liefde voor jou? Hoe groot? Zondaar, begrijp je Gods liefde? Ik niet, ik kan het niet bevatten. Ik ben weggelopen, ik heb bewust gekozen voor een leven in de zonde, ik heb straf verdiend en ik krijg genade uit liefde. Onbegrijpelijk, niet te bevatten.
Kun je bij het besef van deze liefde nog blijven leven in de wereld van de zonde. Je zult daar verloren gaan. En misschien besef je dat het eigenlijk zo niet langer kan. Maar waarom blijf je dan waar je bent. God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende. Laat je dan met God verzoenen. Stop met al die ja-maars. Laat je met God verzoenen. Ga terug, belijd je zonden. Sta op en ga tot de Vader. Kijk eens naar die verloren zoon. Zijn Vader stond op de uitkijk. Hij verlangde zijn zoon terug. Zo staat ook God op jou te wachten om je te ontvangen. Kan dat dan zomaar? God is toch boos op mij. Ja, dat zou Hij moeten zijn, maar in Christus is God een genadige God voor iedereen die terugkomt en niet langer het meer kan uithouden in de wereld.
De verloren zoon kwam tot besef dat het hopeloos was voor hem en dat de huurlingen van zijn vader het beter hadden. Toen voelde hij de liefde van zijn vader. Hoe ver ben je nu afgedwaald in de wereld van de zonde. Hoe lang denk je nu al op eigen benen te kunnen staan en verga je van honger? Hoe lang denk je nog dat het varkensvoer van de wereld je nog kan verzadigen. Hoe lang begeer je nog om te leven in de verlangens van de wereld. Het is allemaal rommel. En er is geen leven mogelijk in die wereld. Wat kleef je nog aan een wereld die niet verzadigen kan. Hoogmoedige zondaar om te denken dat je het zelf wel kunt rooien in de wereld. God heeft Zijn handen uitgebreid om een wederstrevig volk te ontvangen in Zijn armen.
Bij God is het leven, bij Hem is veiligheid. En de liefde van de Vader is oneindig groot. Durf je misschien niet meer terug vanwege je zonden. Zou God zo'n zondaar wel in genade willen aannemen. Alles er door gebracht, jezelf gevoed met zonde, zonde en nog eens zonde. Ja, het is hopeloos. God moet je straffen. Je bent strafwaardig. Je hebt de erfenis van de Vader erdoor gebracht. Je hebt Zijn Vaderhart vertrapt door te kiezen voor de wereld. Hij zou je voor eeuwig moeten straffen. En dan blijkt wel dat de liefde van God vele malen groter is als dat jij en ik kunnen beseffen. Zijn liefde is zo groot dat Hij de straf legde op Christus. En daarom kun je terug komen. Het heeft God Zijn Zoon gekost en het heeft Christus Zijn leven gekost om jou in genade aan te kunnen nemen. God wilde je niet voor eeuwig straffen en daarom strafte Hij jouw zonden aan Christus. Is dat geen Evangelie. Christus voor jou, omdat jij de eeuwige dood anders had moeten sterven.
Geloof je dat? Geloof je dat God je wilt vergeven? Als je dat geloof en als je erkent dat je verloren bent en dat er van jou kant vandaan geen redden meer aan is, dan wil God je in genade aannemen. Als je die weg tot zaligheid gaat beamen en moet zeggen dat Christus alleen de weg tot God is, dan ben je gered. En dan kun je ook niet langer meer op de rand van de varkenstrog blijven zitten. Dan gaat de liefde van een Drie-enig God schitteren. Genade Gods oneindig groot.
Maar zolang je bezig blijft om op eigen kracht zalig te worden dan erken je daarmee dat je God niet als je Vader wilt hebben. Je zult niet verloren gaan omdat je geen kind van de Vader bent, maar je zult verloren gaan omdat je Zijn Vaderschap over je leven geweigerd hebt. Hij wil je Vader zijn, maar door dat te verachten en te volharden in ongeloof, daarmee teken je je eigen doodvonnis.
Nog een enkel woord voor jou die door de liefde van de Vader mocht terugkomen. Heb je ooit spijt gehad dat je niet meer op eigen benen kon staan? Heb je daarmee je vrijheid ingeleverd? Nee, je werd juist vrij toen je je Vader weer in Zijn armen mocht vallen. De wereld en de zonde leken de vrijheid, maar het was gebondenheid omdat je er niet uit los kon komen. En nu, liggend in de armen van je Vader ben je werkelijk vrij. Nu heeft de zonde geen macht meer over je. De duivel moet afstand nemen. O, en vaak lijkt het anders en toch heerst de zonde niet meer over je. Je kunt weer ver onder komen te liggen, maar de Vader houdt Zijn oog op je en zal je met eerbied gesproken weer bij je nek grijpen zodra je weer gaat proberen om op eigen benen te staan.
Het is goed bij de Vader. Er is geen betere plaats te vinden dan bij je Vader. Thuis bij Vader. En dan is het nu slechts een begin van wat je straks mag ontvangen. Dan mag er nu vrede met God zijn, maar straks mag je werkelijk thuis komen. De Vader zal er voor zorgen dat er een plaats voor je is in Zijn eeuwige hemelwoning. Wat een heerlijke en geweldige ruil zal dat zijn als je dan straks je aardse huis mag verlaten om eeuwig bij je Vader te mogen leven. Nu kan de duivel je nog verleiden, maar straks zal hij liggen in die poel die brand van vuur en van sulfer samen met allen die God niet als hun Vader wilden erkennen. Het doet mij pijn te moeten bedenken dat er zullen zijn die ons in dit leven dierbaar zijn dat zij straks voor eeuwig verloren zullen gaan. Ik besef daarmee dat ik er alles aan moet doen om hen voor te houden hoe groot de liefde van God is. Maar straks als de scheiding valt op de jongste dag, dan zal er slechts vreugde zijn in de hemel. Geen moment hoef je dan de pijn meer te voelen over hen die verloren gaan. De nodiging om terug te gaan was welmenend. De nodiging was dringend. Wee hen die deze nodiging naast zich neer hebben gelegd.
God wil je Vader zijn. Stop met dat leven in de varkensdrab van de wereld, hoe godsdienstig die ook kan zijn, en ga terug. Redding wordt je aangeboden, liefde word je getoond en eeuwige vrede word je verkondigd. Verhard je dan niet langer, maar laat je leiden.
voor vragen kun je mailen naar info@eindeloosgelukkig.nl