Janvanverweg schreef:nee ik geef de contra's geen gelijk! als ze kort hadden gesteld dat de vraag onjuist was, dan hadden ze gelijk. door er jaren later een vertrokken antwoord op te geven gingen ze ook de fout in.
De vraag was op zich niet onjuist (ik heb altijd geleerd: "er bestaan geen foute vragen, wel foute antwoorden"), maar het antwoord was onjuist. Als reactie daarop kun je wel met je arm zwaaien en zeggen: "het klopt niet", maar daar neemt niemand genoegen mee, jij ook niet. Als ik zo op jou reageer, vraag je ook om een onderbouwing, toch? Zo is het ook gegaan in deze kwestie. Het ging er de afgevaardigden bij de internationale synode van Dordrecht dus om, om tot een Bijbels verantwoorde repliek te komen op de remonstrantie.
Janvanverweg schreef:de praktijk van vandaag de dag is dat beide antwoorden mensen van God afhouden! misschien onbedoeld maar desalniet te min!
Een antwoord verkeerd begrijpen (wat helaas veel te vaak gebeurt, ook in de gereformeerde gezindte) is nog geen diskwalificatie van het antwoord zelf. Van belang is dat het goed uitgelegd wordt. Feit is wel dat de karikaturen die hier gemaakt worden, daar niet bij helpen.
Janvanverweg schreef:mensen zijn zondig vanwege hun zonde! toon mij een zondeloos mens! maar als de DL letterlijk zegt dat beide groepen zondig zijn EN dat God al van voor de geboorte bepaalt wie wel en wie niet gered gaan worden, dan zit daar niets rechtsvaardigs in. Daarmee doe niet ik maar doet de DL God tekort. ik bestrijd de willekeur die hier gecreerd wordt! in de DL wordt redding op een onrechtvaardige manier uitgelegd! (de hel is rechtvaardig als straf!)
Ik begrijp je niet en wel.
Je zegt enerzijds dat mensen zondig zijn, maar beaam je ook dat een mens dan ook geen rechten meer heeft, dus ook geen recht heeft op klachten over willekeur? Zonde leidt tot verlies van het leven, want de zonde baart de dood, de eeuwige dood nog wel. Dat is Gods rechtvaardig oordeel over de zonde en over ons. Dat we desondanks gered kunnen worden, is Gods genade en barmhartigheid. Dat vind je dan wel willekeur, maar de werkelijkheid is dat het genade is.
Maar even een zijsprongetje hier, want ik begrijp wel wat je zegt: het klinkt misschien willekeurig.
Maar niemand die het Evangelie hoort, kan zeggen dat God het niet meent.
Want hoe zou je kunnen weten dat je verworpen bent? Dat kun je helemaal niet.
Je kunt niet weten dat je een verworpene bent, voordat je gestorven bent.
Tot die tijd komt God met Zijn Evangelie tot je.
En je hebt geen enkel excuus om het af te wijzen, dus hoef je ook niet te klagen over willekeur.
Sterker nog: je kunt alleen weten of je een verkorene bent door Gods genade in Jezus Christus gelovig te beamen.
Dan weet je het bovendien nog zeker ook.
Dat God verkiest en verwerpt, is dus iets wat boven ons gezichtsveld uitgaat. Niettemin is het belangrijk om te weten dat God een verkiezende God is. Waarom? Omdat je door het geloof ervan verzekerd bent, dat wat God in je begonnen is, Hij ook zal voltooien. Hij heeft je het geloof gegeven en Hij staat dus garant voor je eeuwige geluk.
Dat was bij de remonstranten wel anders, want die stelden dat je wedergeboren kon worden, daarna afvallig kon worden, daarna opnieuw wedergeboren kon worden enz. Kortom: een onzekere boel.
Janvanverweg schreef:het argument dat "al wat God doet is rechtvaardig DUS Gods verwerping los van enige menselijke inmenging is ook rechtvaardig" gaat krom.
Je gaat helemaal voorbij aan de kernzin van mijn vorige post. Dat is deze:
elbert schreef:Volgens jou zeggen de DL dat God van tevoren, zonder rekening te houden met de menselijke zonde, heeft bedacht dat sommigen maar naar de hel moesten en sommigen naar de hemel.
Ik heb het stukje in het midden niet voor niets onderstreept. Je gelooft dit nog steeds, terwijl de DL dat nergens zeggen.
Er is bij de verwerping sprake van menselijke inmenging: de mens heeft gezondigd. Dat is de menselijke inmenging hier.
Er is bij de verkiezing geen sprake van menselijke inmenging, wel van menselijke betrokkenheid: God redt de mens en verandert hem/haar zo, dat hij/zij gelooft en zich bekeert en in die weg alles ontvangt wat God hem/haar wil geven.
Wat je waarschijnlijk bedoelt met menselijke inmenging: God geeft ons een plusje omdat wij
vanuit onszelf geloven en (mede) op basis daarvan redt Hij ons. Dat is precies wat de remonstranten beweerden. Maar wij geloven niet vanuit onszelf, dat is het probleem.
Janvanverweg schreef:nee, het is Gods barmhartgheid die de genade aanbied!
Wat heb je aan een aanbod alleen als de mens vanuit zichzelf geneigd is om dat aanbod af te wijzen? Dat is een aanbod dat zeker geweigerd zal worden. Daarom is God nog genadiger dan je hier weergeeft: niet alleen biedt Hij het ons aan, Hij verandert onze wil en hart zo dat we dat aanbod nog aannemen ook.
Een voorbeeld: als een jongen aan een meisje aanbiedt om met haar te trouwen, maar haar hart is afkerig van hem, zal ze dat huwelijksaanzoek dan aannemen? Nee, natuurlijk niet. Daarom spreekt die jongen eerst tot haar hart, maakt haar het hof, zodat hij haar hart op hol brengt en ze van gedachten verandert, ze verliefd op hem wordt (niet: zich verliefd maakt, want dat kan niet) en ze voor hem valt en dan pas ja zegt. Dit is een beeld uit de natuurlijke liefde, maar Gods liefde werkt ook zo: niet als in stokken en blokken (citaat uit de DL), maar door het ombuigen van onze wil (ook volgens de DL) door de Heilige Geest.
Het is niet voor niets dat een heel groot deel van de DL nu juist hierover gaan: als God werkt in onze harten, dan verandert er wat. Dat doen we zelf niet, dat doet Hij.
Daarom is er ook de Woordverkondiging: dat Woord zal niet ledig tot God weerkeren zegt Hij zelf. Daar zorgt Hij zelf namelijk voor: het doet wat Hem behaagt (Jes. 55:11).
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
