Wanneer verlaat je je kerkverband?

[schelpje3]

Mijn situatie is ook weer anders.
Ik ben samen met mijn man belijdend lid van de PKN. We wonen in een klein dorpje met 1 kerk: de onze. Maar het laatste jaar zijn er dingen voor mij anders geworden. In onze kerk is iedereen een gelovige, maar ik werd juist steeds meer een zondaar, in mijn beleving. In de preek word nauwelijks gezegd HOE een zondaar vergeving van zijn zonden kan krijgen, en als het er wel over ging, dan werd het maar even aangehaald. Iedereen is zondaar, en als je zonden doet, dan bidt je om vergeving en dan krijg je het, omdat je gedoopt bent.
Voor mij persoonlijk ligt dat nu heel anders.
Ik ga nu naar de kerk maar kom vaak met honger weer thuis.
Inmiddels hierover een gesprek gehad met mijn predikant (dat was zo moeilijk om te doen), maar ik had het gevoel dat ik van tafel werd geveegd.
Nu ga ik regelmatig 's middags naar de HHK in het dorp naast de onze.
Dat is een biddende weg geweest, om daar voor het eerst naar toe te gaan.
Maar ik heb daar tot nu toe veel zegen van God ervaren.
Binnenkort heb ik een gesprek met de de dominee van deze kerk.
Niet om direct mijn kerk te verlaten, maar ik weet niet wat ik nu verder moet doen. Ik heb iemand nodig die met mij meedenkt, want mijn man voelt zich thuis in deze PKN.
Het is een verdrietige en moeilijke situatie, en ik kan alleen maar bidden om leiding van God.

Mona: dat is zeker een verdrietige en uiterst moeilijke situatie!
Ik voel me inmiddels ook steeds minder thuis in onze kerk. En mijn honger moet ik vaak stillen door een preek op internet te beluisteren en gelukkig zijn die er.
Maar onze gemeente vergrijst en krimpt, dus om zo maar met een heel gezin daar weg te gaan, is best moeilijk. Ik weet dat er velen in een dergelijke spagaat zitten.
De Heere plaatst je in een gemeente, maar wanneer moet je daar dan uit?
Ik wens je heel veel wijsheid!

[ajl]

Voelen jouw kinderen zich thuis binnen de gemeente schelpje?

[schelpje3]

Voelen jouw kinderen zich thuis binnen de gemeente schelpje?

Voor 90% JA de resterende 10% lichtelijk teleurgesteld.
Omdat er verhoudingsgewijs weinig jongeren zijn.
Maar ook omdat de prediking nogal "wisselt". De CGK is helaas verdeeld en de ene week worden wij verblijd met een BhP predikant, terwijl de week erop een dominee op de kansel staat die een heel andere, o.i. magere boodschap brengt. Wij hebben momenteel geen eigen predikant, vandaar.
Op redelijke afstand is geen andere CGK, dus dat zou betekenen dat wij dan de overstap zouden moeten maken naar GerGem of Herst Herv. gemeente. Geen slechte keuze, zeker niet, maar wel heeeel anders!

[hubert]

Maar het valt toch ook niet mee om als gelovig kind van God elke dienst maar weer te moeten aanhoren:
dat je niet bekeerd bent;
dat je niet wederomgeboren bent als...;
dat je geen kind van God bent als...;
dat je vreselijk zondig bent, ook al doe je geen vlieg kwaad;
dat je op een bepaalde manier gekleed moet gaan;
dat je alleen maar slecht bent;
dat er eigenlijk geen hoop is;
dat de aarde binnenkort vergaat;
dat je in de hel komt;
dat anderen met een ingebeelde hemel naar de hel gaan;
dat alles werelds, dus verdorven is.
etc.
Tsja, als je dit wilt horen dan kun je beter naar de HHK of de Ger. Gem gaan.
Inderdaad: heeeel anders!
Ik vraag mij steeds vaker af waarom mensen zich dat aan (willen) laten doen. En ook je kinderen.
Is het een kwestie van masochisme of is het iets anders?

En even nuchter: in elke kerkdienst mis je wel wat of had je liever dit of dat beter uitgelegd willen horen. Het blijft tenslotte een godsdienstoefening. Perfect wordt het nooit.

[schelpje3]

Maar het valt toch ook niet mee om als gelovig kind van God elke dienst maar weer te moeten aanhoren:
dat je niet bekeerd bent;
dat je niet wederomgeboren bent als...;
dat je geen kind van God bent als...;
dat je vreselijk zondig bent, ook al doe je geen vlieg kwaad;
dat je op een bepaalde manier gekleed moet gaan;
dat je alleen maar slecht bent;
dat er eigenlijk geen hoop is;
dat de aarde binnenkort vergaat;
dat je in de hel komt;
dat anderen met een ingebeelde hemel naar de hel gaan;
dat alles werelds, dus verdorven is.
etc.
Tsja, als je dit wilt horen dan kun je beter naar de HHK of de Ger. Gem gaan.
Inderdaad: heeeel anders!
Ik vraag mij steeds vaker af waarom mensen zich dat aan (willen) laten doen. En ook je kinderen.
Is het een kwestie van masochisme of is het iets anders?

En even nuchter: in elke kerkdienst mis je wel wat of had je liever dit of dat beter uitgelegd willen horen. Het blijft tenslotte een godsdienstoefening. Perfect wordt het nooit.

Er wordt van onze preekstoel zo nooit gepreekt! Maak er alsjeblieft geen karikatuur van. Maar wel ernstig gewaarschuwd.
Ik zeg alleen maar dat het anders is, omdat er in elke kerkelijke richting een eigen cultuur is. Driekwart van mijn familie is gergem, dus ik kom daar ook wel eens en de prediking is zeer aangenaam. Maar er is een andere "cultuur" en met sommige dingen daarvan heb ik moeite.
En ik weet niet onder welke prediking jij zit, maar als je dit ervan overhoudt is het niet fijn
Ik hoor heel andere dingen in de prediking, of ik nu in de gergem of in de cgk zit.
Wat jij eruit haalt nu, is het in het belachelijke trekken. Wat mij betreft moet je je schamen vanwege de term masochisme.

[LeChat]

Als man ga je met je vrouw mee (als je uit 2 verschillende kerkverbanden komt) en niet andersom. (...) Dat je nu zelfs met een schuin oogje bekeken wordt als je een keer bij je ouders bent en meekomt naar de kerk?!

Huh? Gaat de man doorgaans met de vrouw mee naar haar kerk als ze van een verschillende zijn? Dat daar een 'regel' voor zou zijn is mij nog nooit opgevallen..

Enne, dat schuine oogje zou in die gemeente best wel eens gewoon een nieuwsgierige blik kunnen zijn, toch?

[hubert]

@Schepje: Dan zit je goed! Ik spreek uit eigen ervaring Schelpje. Als je het op een rij zet zie je inderdaad pas hoe belachelijk het is. Toch kwamen bijna al deze onderwerpen in bijna elke dienst van mijn CGK aan de orde. Dat is voor een normaal mens toch niet uit te houden.
Hoe het tegenwoordig is weet ik niet precies, maar vroeger was dit heel gewoon. Op internet hoor ik toch nog wel deze preektrant, met name in de genoemde kerken. Ik begrijp ook niet hoe ik dit nog zo lang volgehouden heb. Ik vond het toen namelijk ook heel gewoon, maar dat is het dus niet. Ik besefte later dat het eigenlijk verre van aangenaam was en ook veelal onjuist uitgelegd. Gelukkig weet ik nu beter en dat gun ik iedereen.
Zelfkwelling hoeft echt niet van God.

[mona]

Maar het valt toch ook niet mee om als gelovig kind van God elke dienst maar weer te moeten aanhoren:
dat je niet bekeerd bent;
dat je niet wederomgeboren bent als...;
dat je geen kind van God bent als...;
dat je vreselijk zondig bent, ook al doe je geen vlieg kwaad;
dat je op een bepaalde manier gekleed moet gaan;
dat je alleen maar slecht bent;
dat er eigenlijk geen hoop is;
dat de aarde binnenkort vergaat;
dat je in de hel komt;
dat anderen met een ingebeelde hemel naar de hel gaan;
dat alles werelds, dus verdorven is.
etc.
Tsja, als je dit wilt horen dan kun je beter naar de HHK of de Ger. Gem gaan.
Inderdaad: heeeel anders!
Ik vraag mij steeds vaker af waarom mensen zich dat aan (willen) laten doen. En ook je kinderen.
Is het een kwestie van masochisme of is het iets anders?

En even nuchter: in elke kerkdienst mis je wel wat of had je liever dit of dat beter uitgelegd willen horen. Het blijft tenslotte een godsdienstoefening. Perfect wordt het nooit.

In de HHk waar ik kom, wordt echt niet zo gepreekt!

Ik ben blij hubert, dat je het nu beter weet, zoals je zegt.
Het moeilijke is dat ik ook dacht dat ik het wist.
Het was zo duidelijk: heb je zonde/verkeerde dingen gedacht of gedaan? Bidt maar, en het is vergeven.
Het maakt niet uit hoe je naar de kerk gaat: in je minirokje met met een strapless hemdje en teenslippers: God kijkt naar de binnenkant.

Maar als je je zonden voelt, en je heb geen idee hoe je bij God moet komen, dan wil je maar 1 ding: dat je de weg gewezen wordt!
Als je dan in een kerk komt waar dat inderdaad gedaan wordt, dan ben je aan het eten en drinken, tenminste dat voelt voor mij zo.
Ik kan al dagen van te voren er naar uitzien dat ik zondagmiddag naar de HHK kan gaan.

[Riska]

Als je maar niet denkt dat elke PKN-kerk is, zoals je die beschrijft.
Binnen de Hervormde stroming van de PKN heb je ook gemeenten van de Gereformeerde Bond.
Misschien niet in jouw plaats, dat zou in dit geval jammer zijn.
In mijn woonplaats zijn twee wijkgemeenten Gereformeerde Bonders en daar kleden ze zich echt netjes - jeugd misschien wel in een spijkerbroek, maar dan een nette ), maar dames in rok. Ik denk dat je je daar heel erg op je plaats zou hebben gevoeld...

[schelpje3]

In de HHk waar ik kom, wordt echt niet zo gepreekt!

Ik ben blij hubert, dat je het nu beter weet, zoals je zegt.
Het moeilijke is dat ik ook dacht dat ik het wist.
Het was zo duidelijk: heb je zonde/verkeerde dingen gedacht of gedaan? Bidt maar, en het is vergeven.
Het maakt niet uit hoe je naar de kerk gaat: in je minirokje met met een strapless hemdje en teenslippers: God kijkt naar de binnenkant.

Maar als je je zonden voelt, en je heb geen idee hoe je bij God moet komen, dan wil je maar 1 ding: dat je de weg gewezen wordt!
Als je dan in een kerk komt waar dat inderdaad gedaan wordt, dan ben je aan het eten en drinken, tenminste dat voelt voor mij zo.
Ik kan al dagen van te voren er naar uitzien dat ik zondagmiddag naar de HHK kan gaan.

Mona: op geen enkele werkvloer mag je er als vrouw zo bijlopen. (strapless en teenslippers) waarom dan wel naar de kerk, voor Gods Heilig Aangezicht?
God kijkt naar de binnenkant ja, maar wat er in zit, komt er ook uit!

[mona]

schelpje, ik vond het afgelopen zondag niet fijn (zeg maar moeilijk) om dat te zien. Het geeft er een blijk van hoe het kan gaan in een gemeente. Dat je niet meer het verschil kan zien dat iemand naar de kerk gaat of naar het strand. Dat zegt iets over de inhoud. Ik probeerde me er voor af te sluiten maar het bleef me steeds hinderen.
Er zijn veel meer zaken in en om de kerkdienst die mij verontrusten.

Bij ons in de directe omgeving is er geen gereformeerde bonds kerk, helaas...
Alleen de HHK. Zoals ik al aangaf, is dat voor mij tot nu toe heel goed geweest.
Maar wat ik nu moet doen?
Als je samen als stel erover kan nadenken en bidden, dan is dat toch weer anders dan wanneer je
alleen in zo'n situatie staat. Het is juist zo moeilijk als je allebei anders denkt.
Want het heeft meer gevolgen dan alleen voor de kerkgang!
Wanneer verlaat je je kerkverband is het onderwerp van dit topic...
En dat is een grote vraag!
In ieder geval niet zomaar.
Maar wanneer wel?

[schelpje3]

schelpje, ik vond het afgelopen zondag niet fijn (zeg maar moeilijk) om dat te zien. Het geeft er een blijk van hoe het kan gaan in een gemeente. Dat je niet meer het verschil kan zien dat iemand naar de kerk gaat of naar het strand. Dat zegt iets over de inhoud. Ik probeerde me er voor af te sluiten maar het bleef me steeds hinderen.
Er zijn veel meer zaken in en om de kerkdienst die mij verontrusten.

Bij ons in de directe omgeving is er geen gereformeerde bonds kerk, helaas...
Alleen de HHK. Zoals ik al aangaf, is dat voor mij tot nu toe heel goed geweest.
Maar wat ik nu moet doen?
Als je samen als stel erover kan nadenken en bidden, dan is dat toch weer anders dan wanneer je
alleen in zo'n situatie staat. Het is juist zo moeilijk als je allebei anders denkt.
Want het heeft meer gevolgen dan alleen voor de kerkgang!
Wanneer verlaat je je kerkverband is het onderwerp van dit topic...
En dat is een grote vraag!
In ieder geval niet zomaar.
Maar wanneer wel?

Mijn man staat er ook anders in dan ik. Ik weet het soms ook niet en leg het aan de Heere voor. Soms kun je niet weg. Waarom niet? Dat weet ik ook niet. Ik heb mensen gesproken die ooit uit een gemeente zijn gegaan en ik hoor altijd hetzelfde, nl, dat het een zeer moeilijke beslissing was. Ze zaten nu dan "beter" maar het voelde verscheurd.
Ook word je op een bepaalde manier eenzaam, je voelt je zo onbegrepen, want je zeurt over een topless shirtje, een lange broek, een korte broek, maar het zijn kleine vossen die kunnen uitgroeien tot grote vossen die de wijngaard bederven. Het is de tijdgeest Mona. Enerzijds is het verdrietig, anderzijds vind ik het bemoedigend om te lezen dat er meer mensen zijn. Denk maar eens aan Noach! Hij werd bespot, uitgelachen. Maar hij bleef moedig doortimmeren. Wat moet dat geweest zijn toen de regen begon te vallen!
Ik weet ook niet precies wanneer je nu je kerkverband moet verlaten. Je kunt makkelijker breken met de wereld, dan met een zgn. christelijke omgeving, want daarin zou je je veilig en begrepen moeten voelen!
En hoe dan ook, het is een persoonlijke zaak! Niet egoïstisch of egocentrisch! Zeker niet.

[Riska]

Dat je niet meer het verschil kan zien dat iemand naar de kerk gaat of naar het strand. Dat zegt iets over de inhoud. Ik probeerde me er voor af te sluiten maar het bleef me steeds hinderen.
Er zijn veel meer zaken in en om de kerkdienst die mij verontrusten.

Ik begrijp wat je bedoelt. Maar aan de andere kant... het hangt ook vanaf wie topless etc. naar de kerk gaat.

Op een gegeven moment kwamen spijkerbroeken in de mode die afgeknipt waren, of waarin gaten zaten. Ik weet niet meer precies wanneer dat begon - ergens in de jaren '70 volgens mij.
Een moeder klaagde haar nood bij de predikant: "dominee, wat vindt u er nou van, kunt u er niet wat van zeggen?" Los van het feit dat de dominee de moeder begreep en er met de jongere een gesprek(je) over had, heeft hij tegen die moeder gezegd: "wat hebt u liever, dat hij zo gekleed naar de kerk gaat of dat hij helemaal niet meer gaat"?
Want iedereen weet dat bij veel jongeren rond de 15, 16 jaar het verzet komt om mee te moeten naar de kerk en zeker in een grote stad - waar dit ooit speelde - haakten ze ook toen al massaal af.

Misschien, als het om jongeren gaat, kun je het zo iets makkelijker aanvaarden? Let wel, als het om jongeren gaat, niet om de ouders. Dan zou ik mij er ook aan storen.

Welke dingen er meer zijn, zoals je schrijft, weet ik niet.
Het is puur iets persoonlijks denk ik, in die zin, dat er voor jou overwegingen zijn die wellicht - ik ken de situatie in de gemeente niet - voor mij niet zouden spelen (en misschien ook niet voor je man). Dat maakt het extra moeilijk ja. Want je moet ook rekening houden met elkaar, zeker waar het om man en vrouw gaat...

[marin]

Wanneer verlaat je je kerkverband?

Zoals voorgaande wordt beschreven kunnen er verschillende redenen zijn "het niet meer prettig voelen binnen een plaatselijke kerk of gemeente" kan ontstaan vanuit een gezinssituatie waarvan de één de behoefte heeft dichter bij God te willen leven en de ander meer een andere inslag of tijdontwikkeling doormaakt en de 'strijd' binnen het gezin veel verdriet veroorzaakt.

Door de gesprekken onderling worden de degens over het persoonlijk geloofsleven wat duidelijker te liggen, en gaan elkaar 'bestrijden' hoe binnen het geloofsleven de ruimte wordt gegeven tot persoonlijke keuzes, de één wil de traditie van de kerk en de ander stelt zich wat losser op in zijn dagelijkse leven.

Persoonlijk vindt ik is de kerk geen sociaal / tijd veranderde wereld normen geen oplossing.
Ik vindt wel de ontwikkeling van het dagelijks geloofsleven door het geloof in Christus Jezus de factor van de keuze van elke dag en elk moment van het leven de vrije keus van elk mens.
Als de mens gevoed wordt door de Heilige Geest van dag tot dag gaat men ontdekken dat de Heere Jezus het overzicht geeft in de keuze van het geloofsleven en hoe te handelen.

Sterk staan vanuit Gods woord, begrijpen door de Heere Jezus lief te hebben wat God van Zijn kinderen verwacht, een overzicht krijgen van de veranderde wereld en normen wat niet altijd gemakkelijk is in deze tijd deze te leren onderscheiden.

Het blijkt al op dit forum dat door de verschillende kerkverbanden die ontstaan zijn een stortvloed van verschillende gedachten naar voren worden gebracht, terwijl er steeds wordt gezegd uitgaande van één geloofsbelijdenis door mensen samengesteld, één algemene christelijke kerk. Waar blijkt dat uit?

Gods verlangen is dat Zijn kind handelt en leeft naar Zijn wil, persoonlijk de Heere Jezus aannemen (geen kerk aannemen) dagelijks met Hem te willen wandelen, gevormd, en veranderd willen worden door Zijn Geest die in ons wil wonen.
En dagelijks bidden: "Want een gebed van een rechtvaardige vermag veel omdat daar kracht aan verleend wordt".
God geeft Zijn kinderen veel ruimte en vrijheid binnen de normen / grenzen die Hij heeft gesteld om gelukkige en liefdevolle mensen te zijn.
Oprechte kinderen van God zitten ook in verschillende kerken / gemeenten / nominaties, er zal een tijd komen om kleur te bekennen in de ontwikkeling van de tijd, en om de Heere Jezus te willen en kunnen te ontmoeten, als wij Hem verwachten.

[mona]

Zoals het nu bij ons is, daar heb ik zelf helemaal niet voor gekozen.
Zoals het ging binnen onze kerk, daar had ik eerder helemaal geen moeite mee.
Maar er is gaande weg het laatste jaar iets veranderd, zoals ik al in een eerdere post heb aangegeven.
Dat heb ik zelf absoluut niet gezocht, of een bewuste keuze voor gedaan.

Misschien, als het om jongeren gaat, kun je het zo iets makkelijker aanvaarden? Let wel, als het om jongeren gaat, niet om de ouders. Dan zou ik mij er ook aan storen.

Enkele ouderen en enkele jongeren waren schaars gekleed.
Ik snap wel wat je bedoeld hoor, van jongeren kan ik het makkelijker aanvaarden, maar de kerk is Gods huis, je gaat toch ook niet naar de koningin in je hemdje en je minirokje met teenslippers? Mijn mening is dat de ouders hierin een taak hebben naar de jongeren toe.

Er zijn veel meer zaken in en om de kerkdienst die mij verontrusten.

Waar van de belangrijkste de prediking is.
Het gesprek met onze dominee maakte voor mij heel duidelijk, dat wij over belangrijke zaken met elkaar verschillen, inhoudelijk, want aan de uiterlijke zaken zijn we helemaal niet toegekomen.

Ook word je op een bepaalde manier eenzaam, je voelt je zo onbegrepen

Ja zo is het, het is een eenzame weg. Je doet zo moeilijk en je wordt zo zwaar op de hand.
Wist ik maar wat er vanbinnen aan de hand was, maar ik kan het zo moeilijk in woorden zeggen.