Dat verbond hoefde ook niet uitgebreid te worden, want het verbond had al een plaats voor de heidenen: "in u zullen alle geslachten van het aardrijk gezegend worden" (Gen. 12:3, 22:18, 26:4, 28:14). Ik zie hier een poging om het verbond met Abraham te beperken tot het volk Israel, maar dat is te kort door de bocht, want dat was vanaf het begin al niet zo. Gods verbond met Abraham is opgericht met een Mesopotamiër uit Ur der Chaldeeën (hoe heidens wil je het hebben?), waaruit later ook het volk Israel is voortgekomen. Dat verbond was altijd al geestelijk van aard. Je kunt stellen dat de heilshistorische hoofdlijn van dat verbond via Israel liep, maar niet dat het verbond beperkt is (en is gebleven) tot het volk Israel. Dit gaat de hele mensheid aan, vanaf het begin al.
Israel is daarbij de weg (het middel), niet het doel.
In de belofte van Gen.12:322:18, 26:4, 28:14). gaat het niet over het verbond, ‘aan uw zaad zal ik dit land geven’ Gen 15;18,19, maar over de evangeliebeloften zie Gal 3:18. En deze beloften zijn is niet gebaseerd op het verbond met Abraham, maar op het eeuwige der genade en der verzoening in de Messias 2 Kor. 1:20. Dit verbond heeft heilshistorisch eeuwenlang door de bedding van het verbond met Abraham gestroomd omdat de Messias uit zijn fysieke nageslacht geboren moest worden en blijft een eeuwig verbond omdat Hij nog steeds naar Zijn mensheid een relatie met Zijn volk heeft die nooit op een ander volk, ook niet op de kerk, is overgegaan.Ps.105:10,11.En in deze evangeliebeloften delen idd.ook al de gelovige heidenen Efeze 3:6. Maar dan wel binnen een geloofsgemeenschap die haar identiteit in de opgestane Christus heeft. ‘Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij’.Gal.2:20;3:27,28. En dat is een nieuwe schepping 2Kor.5:17. De bekeerde Jood blijft ook na zijn bekering wel een Israëliet, zoals ook de Nederlander zijn nationaliteit behoudt. Maar theologisch ligt zijn nieuwe identiteit in Christus. En daarin is noch Jood noch Griek Gal.3:28.En hier ligt nu juist de oorzaak van alle verwarring; de geheel eigen identiteit van de Gemeente wordt niet begrepen en is daarom ook nooit theologisch verwerkt. Deze Gemeente wordt gezien als de voortzetting van het historische Israël., ja men laat haar er zelfs geheel in opgaan. ’De Kerk is Israël en Israël is de Kerk’ dat is de redenering. gr: ereunao