naamloos schreef:Het gaat over de verkiezing van de twaalf om Zijn discipelen te zijn, incl. Judas.
Kanttekeningen bij Johannus 15 zeggen dat het wel degelijk om de verkiezing van Zijn kant gaat; 'Namelijk eerst om uw Heere en Zaligmaker te zijn'. 'Namelijk uit de wereld om mijne vrienden te zijn en u zalig te maken'.
naamloos schreef:Nope. Ik kan me geen tijd in mijn leven herinneren dat ik niet graag bij Jezus wilde horen.
En in die dingen ben ik altijd heel serieus geweest, en nog steeds.
Kan ik u helaas (?) niet nazeggen. Ik ben wel van het rechte pad gegaan, ondanks mijn goede opvoeding. Toen ik erachter kwam dat in de wereld het geluk niet te vinden was, kwam ik er ook pas achter hoe diep we gevallen zijn. Hoe groot de kloof geworden is en dat we die zelf nooit kunnen overbruggen. Dan ga je zien dat het geen automatisme is, niet om ons serieuze leven (zie de rijke jongeling), niet om ons proberen om te geloven, niet om ons gebed, tranen, niet om iets in ons. Als Hij me nooit stil gezet had, als Hij het niet was die me al die dingen liet inzien, als Hij me los gelaten had, als Hij niet met Zijn Geest in me was gaan werken, was ik doorgehold. Regelrecht de hel in.
Dan leer je wat genade is. En dan heb je ook een eeuwigheid nodig om Hem daarvoor te eren.
naamloos schreef:Wat hadden de mensen die Petrus' Pinksterpreek hoorden een geluk dat ze dat hele theologische systeem niet kenden.
Zo konden ze frank en vrij kiezen, geloven, zich bekeren zonder zich druk te maken wie er nou begonnen was en of het wel gekregen was enzo.
Zij kozen en geloofden ook niet zelf. Ze hoorden de prediking. Ook dat was geen toeval, zij moesten daar zijn. Rom 10:
14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
15 En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
16 Doch zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest; want Jesaja zegt: Heere, wie heeft onze prediking geloofd?
17 Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods.
Marnix schreef:Weet je wat God je bij de doop belooft? Hij sluit een verbond met je (niet pas als je zelf ook gaat geloven maar voordat je kan geloven al) en belooft je dan prachtige dingen:
(...)
En wil je dan beweren dat God het hen niet mogelijk zou mogen om te geloven? Of dat Hij niet in het hart van mensen zou werken zodat ze gehoor kunnen geven aan het evangelie?
Ik heb nooit beweerd dat het aan God ligt, dat Hij niet in harten werkt.
Ja, ik ben gedoopt, en ik weet van die belofte. Ik zie dat als een groot voorrecht. Maar de doop an sich is de bekering niet. Ook niet iedereen die die belofte ontvangt bij de doop, is automatisch behouden. Je wordt inderdaad 'door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw godzalig leven wandelen.' Dat is onze kant van het verbond.
Wel is het een inderdaad belofte waar je op mag terugzien als alles verkeerd lijkt gegaan te zijn en als je niet weet hoe je terug moet komen, want die belofte heb je toch ontvangen toen God al wist wat jij aan zonden in het leven zou doen (dat is het wonder!) 'en als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonde blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.
Dat wij het evangelie hebben en weten, is onze verantwoordelijkheid. Daarom kunnen we nooit zeggen dat we het niet geweten hebben.