Eenzaamheid

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
Hodia
Verkenner
Verkenner
Berichten: 69
Lid geworden op: 09 apr 2020 10:19

Eenzaamheid

Berichtdoor Hodia » 29 aug 2020 07:07

Eenzaamheid,

Heden ten dage zou men denken dat er geen eenzaamheid bestaat. Altijd en overal is men bereikbaar.
Of men in bed ligt alvorens men gaat slapen, of men aan tafel zit tijdens het eten, op de bak of in de stoel zit. Zelfs op vakantie is men bereikbaar. Of men zich bevindt in Nederland, Amerika, Afrika, waar dan ook, er is geen plek waar een mens geen contact kan hebben met een medemens, ook al is men helemaal alleen in de diepste jungle van de Amazone of in diep Afrika. Met een satelliettelefoon kan men toch contact leggen met een ander persoon aan de andere kant van de wereld. De hele wereld ligt in de handen dmv een mobiele telefoon, iPad, laptop, desktop, noem maar op.
En toch is er eenzaamheid. Maar die eenzaamheid kan men ook gebruiken tot stichting van de band met God.
Een oud theoloog schreef: ”Eenzaamheid is een afzondering van allerlei gezelschap van mensen voor een tijd”.

Nu zijn er diverse soorten om de eenzaamheid op te zoeken en het kan een mens ook overkomen.
Ik wil het hebben over eenzaamheid in relatie tot het geloof.
Gen. 2 vs 18 : Ook had de Heer God gesproken: Het is niet goed dat de mens alleen zij,….. “. God wil dat wij ons licht vertonen aan onze medemensen, zodat zij kunnen zien onze goede werken en wij daardoor God verheerlijken. Matth. 15 vs 6: “Laat uw licht alzo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken mogen zien, en Uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken”.
Echter, men kan ook bewust de eenzaamheid opzoeken. Dat kan om diverse redenen zijn, ik wil het echter hebben over de eenzaamheid zoeken om nader tot God te komen. Het geloofsleven verder uitte bouwen.
In de Bijbel staan daar ook voorbeelden van.
Onze Heere Jezus heeft os daarvan een voorbeeld nagelaten. Markus 1 vs 35:” ….. opgestaan zijnde, ging Hij uit en ging heen in een woeste plaats en bad aldaar”.
Zo ging Jezus ook de berg op om alleen te bidden. Matth. 14 vs 23
Ook in Gethsémane verliet Jezus zijn discipelen om alleen te gaan bidden. Luc. 22 vs 39.
Maar ook in het OT verlieten godzaligen hun huis en huisgenoten om alleen te gaan bidden hetwelk wij kunnen lezen in o.a.: Gen. 15, Gen. 25, Gen 32, achtereenvolgens, Abraham, Izak en Jakob.

Ook ik heb mij weleens eenzaam gevoeld, maar heb ook regelmatig de eenzaamheid gezocht. Want al voel je je eenzaam, God is altijd bij jou.
Mijn redenering is dus dat ik mij dan niet eenzaam hoef te voelen.
Maar jezelf afzonderen van alles en iedereen om je heen en enkel en alleen maar je daar verbonden met God te voelen geeft zoveel genoegdoening, vrede en blijdschap.
Men voelt de verbondenheid met God, het hart onthard, het kan een mens tot ontroering brengen, en al heeft het soms niet veel anders gehad, dan te mogen en hebben kunnen bidden, toch gaat men naar huis met een blijdschap.
God is goed, hij ziet jouw worsteling, jouw smeken, maar bovenal jouw liefde voor Hem.
Toen Jakob zich op een eenzame plaats neervlijde, openbaarde de Heere zich aan hem, en Jakob zei: “….Gewisselijk is de Heere is aan deze plaats,……… dit is niet dan een huis Gods, en dit is de poort des hemels”!
Ook Petrus op het dak biddende, viel in ene vertrekking van zinnen en de Heere openbaarde hem zijn roeping over de heidenen. Hand. 10 vs 9 e.v.

Ik wil maar zeggen dat de eenzaamheid opzoeken als christen zijnde jou dichter bij God kan brengen. Eenzaamheid kan een mens ook overkomen en dan durf ik te zeggen dat men juist dan dichterbij God kan komen.

Nu wil ik niets afdoen aan de eenzaamheid die er rond ons heen is. Ouderen maar ook jongeren kunnen zich in deze tijd met al die contactmogelijkheden toch heel alleen voelen.
Ik heb dit geschreven vanuit het perspectief dat ieder mens, iedere gelovige, mag hebben. Zoek God in jouw eenzaamheid, zing een Psalm, zing een gezang, lees de Bijbel, val op jouw knieën en bidt en dank God. Vertel Hem al jouw onrust, vertel Hem al jouw zonden, huil, ja wat er ook in jou om mag gaan, woedde, verdriet, geluk, dankbaarheid. Als je eenzaam bent, ben je niet alleen. God ziet jou, God hoort jou, God heeft je lief.

Tenslotte.
Jaren geleden, overmand door verdriet ben ik op een late avond het bos en de heide opgelopen. Gehuild, gebeden, gesmeekt. Alleen daar in het donker, geen huis of auto of wat dan ook in km omtrek, angstig ja, bang in het begin. Maar zodra ik wist dat ik niet alleen was viel alle angst van mij af en kon ik mij afsluiten van het wereldse en mijn gedachten en hart richten tot God.
Eenzaam, maar niet alleen.

Ik kan het eenieder aanraden en ben benieuwd of mede forumleden ook zoiets hebben meegemaakt.
1 Cor 1 vs 31b: Die roemt, roeme in den Heere.

Gebruikersavatar
Teus
Majoor
Majoor
Berichten: 2406
Lid geworden op: 15 dec 2011 13:14

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Teus » 01 sep 2020 08:46

Mooi onderwerp Hodia, fijn dat je het deelt maar zoals ik al verwachtte en de aantal reacties ziet is dit hier niet besteed.
Te intiem met God denk ik.

Zeker heb ik dit meegemaakt, meerdere malen. Niet vanwege angst maar een ernstig verlangen naar meer aanwezigheid van God in mijn leven.
Door deze vraag aan God te stellen heeft Hij een grote invulling van mijn leven weggenomen zodat meer plaats in mijn leven voor Hem kwam. Die ruimte vulde Hij met Zichzelf.
Joh, als je daar om vraagt gaat de wereld op zijn kop en gebeuren er wonderen.
Zijn omarmingen gaan alles te boven, je verlangen Hem te ontmoeten wordt steeds groter. Jezus is niet meer nr.1 in je leven, Hij is je leven.
Als God iets geeft, geeft Hij altijd meer dan dat je vraagt.
„Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is.” 1 Kor.2:14a

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Chaya » 01 sep 2020 09:02

Ik ken heel goed het gevoel van diepe eenzaamheid. Niet omdat ik geen lieve mensen om me heen heb, integendeel.
Maar in mijn geloofsleven bedoel ik dan.
Dit had ik als jong meisje al. Toen was er eens een bloedmaan en ik dacht dat de eindtijd begonnen was.
Ook toen de grote zonsverduistering er was, in de jaren '90, en iedereen buiten stond te kijken met zo'n brilletje.
Ik hoorde roepen en lachen. En oooooooo.
Ik zat binnen. Ik zag het plots duisterder worden, de vogels vielen helemaal stil en het werd kil.
Het leek wel of de natuur de adem inhield.
En ik kreeg een ervaring hoe het zou zijn als God ons het zonlicht zou onthouden. Dan is er geen leven mogelijk!
Kort erna belde ik mijn moeder en we konden allebei niets zeggen. Zo diep onder de indruk waren we van Gods Almacht.
We hadden allebei alleen gezeten.
Je kunt iets beleven met een goede vriend of vriendin, maar door alleen te zijn kom je tot het besef dat geen mens je kunt
helpen als je voor de poorten van de dood ligt.

Dan is het leerzaam en goed om te weten dat je alleen de Heere over kan houden.
Je kunt hier twee kanten mee op. Of je zorgt dat je nooit meer alleen bent, of je aanvaardt dat je in bepaalde situaties alleen bent.
En dan wil de Heere dit gebruiken om je dichter bij Hem te brengen.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
Hodia
Verkenner
Verkenner
Berichten: 69
Lid geworden op: 09 apr 2020 10:19

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Hodia » 05 sep 2020 10:53

Eenzaamheid, wat een “intiem” stukje wat men zo graag voor zichzelf wil houden, alsof er een schaamtegevoel overheen hangt. Maar een mens hoeft zich toch niet te schamen als er eenzaamheid in zijn/haar leven is!

Maar ik ben deze topic gestart om de wereldse en geestelijke eenzaamheid bespreekbaar te maken, en na ik nu bemerk ligt dat erg gevoelig of het is niet interessant.

De geestelijke eenzaamheid. Ik heb hiervan in mijn eerste stuk enige voorbeelden gegeven. Echter, men kan zich ook door God verlaten voelen.
Riep Jezus niet uit aan het kruis:”ELI,ELI, LAMA SABACHTHANI? Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?

Maar als de Heere een mens verlaat en in eenzaamheid achter laat, dan zit daar een bedoeling achter.
Soms onttrekt God zich aan hen om hen te beproeven, om hen dingen te leren verstaan die ze tevoren niet hadden gedaan of begrepen. God wil hen klein maken over de zonden die men heeft begaan. God wil hen gebruiken om tot besef te komen dat er geen genade is buiten Christus om en dat men zich getrouw tot Hem dient te richten, ook als God zich voor even (zo lijkt het) van jou onttrekt. Daarom onttrekt Hij Zich wel, al zijn er aan hun kant geen redenen gegeven, want God doet het daarom niet. Zie 2 Kron.32 vs 31:”…..verliet hem (Hizkia) God om hem te verzoeken, om te weten al wat in zijn hart was”.
Ook nu nog kan het voorkomen dat God iemand beproeft door Zich te verbergen, om te zien of de beproefde wel standvastig is in het geloof.

Als ik de eenzaamheid opzocht met al mijn verdriet en vragen, helemaal alleen voelende op dat moment op de wereld, bang in het donkere bos op die kale vlakte van de heide, dan was ik bang ja. Maar dan komt ook het besef dat ik niet bang hoef te zijn. Ik ging deze weg met een reden, ik werd gestuurd, en dan was ik niet alleen meer. God was met mij, hij zag mijn tranen, mijn gevecht, mijn verdriet, mijn zonden, hoorde mijn smekingen. En ik weet zeker dat ik dit niet alleen heb meegemaakt. Eenzaam kan men zelfs in het eigen huis zijn, ja, zelfs in de eigen kamer. En daar hoeft niemand zich om te schamen. Weet dat God jou ziet, hij hoort jouw woorden en als je door jouw tranen en gesnik heen geen woord weet uit te brengen, dan kent hij de woorden die je wil uitspreken. Stel je dan open voor God, blijf standvastig in het gebed en vertrouwen. Eenzaam maar niet alleen, God is om jou heen.

Hiermee beëindig ik dit schrijven in deze topic. Wat zou het mooi zijn als meerderen zich willen uiten over de eenzaamheid die geen eenzaamheid hoeft te zijn als men het vertrouwen op God stelt.
Het kan een "eye-opener" zijn voor anderen.
Want een iegelijk die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt, en die klopt, dien zal open gedaan worden. Matth. 7 vs 8.
1 Cor 1 vs 31b: Die roemt, roeme in den Heere.

Gtn
Sergeant
Sergeant
Berichten: 363
Lid geworden op: 23 dec 2019 07:25

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Gtn » 19 sep 2020 08:15

Als mijn hoofd vol zit en er zijn continuo mensen om me heen, dan helpt het mij juist om de eenzaamheid op te zoeken, bij voorkeur in het bos, om daar God te zoeken of mijn hart uitstorten of gewoon even met Hem te praten. Dat geeft rust.

FulvioPrezzavento
Verkenner
Verkenner
Berichten: 7
Lid geworden op: 06 sep 2020 21:47

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor FulvioPrezzavento » 11 okt 2020 08:09

Gods zegen Hodia.
En een fijne dienst straks.
De ogen des Heeren gaan over de gansche aarde!

Predew
Verkenner
Verkenner
Berichten: 27
Lid geworden op: 29 aug 2018 18:35

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Predew » 16 nov 2020 19:08

Zeer mooi!!!
2 Korinthe 12:9

Gebruikersavatar
Jesaja40
Kapitein
Kapitein
Berichten: 957
Lid geworden op: 27 jun 2017 10:38
Locatie: Het Gooi

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Jesaja40 » 18 nov 2020 19:15

Eenzaamheid kan plotseling zich manifesteren in het leven.

Deze maand is het 17 jaar geleden dat de enigste vriendin van mijn vrouw in elkaar zakte. Ik kon haar nog net opvangen en het reanimeren is niet meer gelukt. Haar echtgenoot bleef kinderloos eenzaam achter en wij hebben alles eraan gedaan om hem geestelijk bij te staan. Vier weken later stierf mijn enigste vriend aan de gevolgen van kanker.

Een leegte kan het begin van eenzaamheid worden. Soms overvalt het mij wel eens dat mijn kameraad er niet meer is. Troost vind ik in de vaste wetenschap dat zijn wens om eeuwig thuis te zijn voor hem in vervulling is gegaan. Dat beurt mij weer op en ik heb er vrede mee. Voor mijn vrouw is het geheel anders, geen laatste woorden of afscheid is voor haar moeilijker om te verwerken. Zij berust hierin en denkt terug aan de fijne jaren van innige vriendschap.

Gelukkig hebben wij elkaar nog.
Ik kreeg niets waar ik om vroeg. Ik kreeg alles wat ik nodig had.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23540
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Eenzaamheid

Berichtdoor Marnix » 18 nov 2020 22:59

Jesaja40 schreef:Eenzaamheid kan plotseling zich manifesteren in het leven.

Deze maand is het 17 jaar geleden dat de enigste vriendin van mijn vrouw in elkaar zakte. Ik kon haar nog net opvangen en het reanimeren is niet meer gelukt. Haar echtgenoot bleef kinderloos eenzaam achter en wij hebben alles eraan gedaan om hem geestelijk bij te staan. Vier weken later stierf mijn enigste vriend aan de gevolgen van kanker.

Een leegte kan het begin van eenzaamheid worden. Soms overvalt het mij wel eens dat mijn kameraad er niet meer is. Troost vind ik in de vaste wetenschap dat zijn wens om eeuwig thuis te zijn voor hem in vervulling is gegaan. Dat beurt mij weer op en ik heb er vrede mee. Voor mijn vrouw is het geheel anders, geen laatste woorden of afscheid is voor haar moeilijker om te verwerken. Zij berust hierin en denkt terug aan de fijne jaren van innige vriendschap.

Gelukkig hebben wij elkaar nog.


Heftig. Elkaar hebben is een zegen. In deze coronatijd is dat helemaal goed te zien. Wat is het fijn om dan niet alleen te zijn. En tegelijkertijd zo belangrijk om er dan te zijn voor die mensen die dat zijn. Dat je er bijvoorbeeld in die moeilijke tijd juist voor je vriend was. Gelukkig mogen we uitzien naar een tijd waar we elkaar ook weer mogen zien, dat is soms troostend bij dit soort verdriet, ook al is de pijn daarmee niet weg.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten