Elk mens kan zich bekeren en is in staat om de weg van leugen, stelen, moorden, afgoderij, uitbuiterij enz. te verlaten, en voortaan -al is het met struikelen- de weg van eerlijkheid en weldoen te bewandelen.Marnix schreef:Het gaat vooral on de volgorde. Want aan de oproep tot bekering kan een mens alleen gehoor geven als hij wedergeboren wordt. En dus uitverkoren is. Anders kan je je ook niet bekeren. Dat is de ene lijn. En andere is: je moet je bekeren en dan word je werdergeboren. Even heel gechargeerd. Maar ik denk dat de waarheid ergens in het midden zit.
De Bijbel staat vol met oproepen tot bekering van deze dingen. Dat zijn gewoon dingen die je kunt als je daarvoor kiest.
Naar mijn mening heeft wedergeboorte met het hart te maken. Dat God, volgens het nieuwe verbond, zijn wetten in het hart schrijft.
Geloof altijd gepaard met bekering en wedergeboorte. "Ieder die gelooft dat Jezus de Christus is, is uit God geboren." en "Bekeer u en geloof het evangelie.'' Of bekering nou voor of na geloof/wedergeboorte komt maakt niet uit. Het is nooit te vroeg, maar alléén bekeren is niet genoeg.
Bekering hoeft niet altijd perse gepaard te gaan met wedergeboorte/geloof.
Mensen die God en de naaste niet liefhebben kunnen gewoon besluiten netjes te gaan leven.
Ze zijn blij dat ze in een land leven waar stelen, moorden, verkrachten ... verboden is want dat houdt in dat zijzelf ook niet vermoord en bestolen mogen worden. Ze zien in dat wat goed is voor het sociale en maatschappelijke leven, uiteindelijk goed is voor henzelf.
Dat heeft niet zo veel met het hart te maken maar meer met plicht en eigenbelang.
(ik begon met mijn eigen ervaring, gevolgd door de stappen 
