de ontevredenheid van een christen.......

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor elburger » 28 jan 2020 13:19

Iets wat menselijk is maar God een gruwel.
De ontevredenheid, het morrend hart van de mens, wel een ieder van ons kent/herkent het wel in zichzelf of een naaste.
Wat kunnen wij klagen.
In de Bijbel komt dit woord, murmureren, ook voor.
De Israëlieten murmureerden zeggende: "Och, of wij in Egypteland gestorven waren.
Nog enige malen komt dit woord voor in de Bijbel, zowel in het OT als het NT.
En hoe vaak staat het niet geschreven als klagen e.d.

Het klagen,dit gemor,deze ontevredenheid,of hoe men het ook noemen wilt, wijst erop dat er in de ziel van de mens veel verdorvenheid is.
Maar een mens is nooit tevreden.
Of men nu een christen zegt te zijn, of een heiden, men -ik ook - klaagt altijd.

Ik heb mij voorgenomen om daar eens een eind aan te maken.
Waarom klagen.
Mijn opa en oma zeiden vroeger al tegen mij: "niet klagen maar dragen" .
En ja, wat heeft dat klagen eigenlijk voor een nut?
Het wordt er toch niet beter op.
Klagen is de pest voor de ziel van een mens.

Laten wij mensen eens wat meer tevreden zijn met wat wij hebben.
En als wij dan eens ziek worden, laten wij het dan dragen, en in gebed onze verzuchtingen in gebed aan onze Heere voorleggen.
En als wij bidden dan is het niet altijd zo dat God ons ( gelijk ) beter maakt.
God doet ons ook sterven, op zijn ure.
Daar kan de mens niets tegen doen.

Voorbeeld.
Als ieder klein wondje van een splinter, een snede, of iets dergelijks een etterbult veroorzaakt en pijn doet, zegt men van het lichaam dat het niet in orde is.
Zijn bloed of vlees is niet in orde, waardoor die splinter, snede, of iets anders die ontsteking veroorzaakt.

Zo is het ook met dat morren, klagen van ons mensen.
Het zweert in de ziel van een mens en trekt ons weg van onze liefde die wij hebben voor God.
Doet de klager daarmede God de eer aan?
Ik denk het niet.
Een morrend hart is een zondig hart.
Klagen is des duivels.

Laten wij meer dragen en minder klagen.
Ik ga mij daar zeker mee bezighouden, want ook ik heb genoeg geklaagd.
Als wij stoppen met klagen wordt onze tevredenheid groter, dan kunnen wij ons verzoenen met God.
Dan is de tekst uit Hab 2: 4 ook voor ons van toepassing.
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

de passant
Sergeant
Sergeant
Berichten: 322
Lid geworden op: 15 okt 2014 12:16

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor de passant » 28 jan 2020 14:13


Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor Chaya » 28 jan 2020 14:26

elburger schreef:Mijn opa en oma zeiden vroeger al tegen mij: "niet klagen maar dragen" .

En God bidden om kracht, hoort daar nog achter.
elburger schreef:Klagen is de pest voor de ziel van een mens.

En wat doen we dan met Psalm 42?
k Heb mijn tranen, onder 't klagen,
Tot mijn spijze, dag en nacht;


Of Psalm 102?
Als ik, in benauwde dagen, U, mijn God, mijn leed moet klagen,

Er is een tijd om te lachen en een tijd om te rouwklagen, Elburger.

Morren en murmureren is m.i. iets anders, dat is opstandig zijn in je lot.
Een klacht kan zeer terecht zijn.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor MoesTuin » 28 jan 2020 14:55

elburger schreef:Iets wat menselijk is maar God een gruwel.
De ontevredenheid, het morrend hart van de mens, wel een ieder van ons kent/herkent het wel in zichzelf of een naaste.
Wat kunnen wij klagen.
In de Bijbel komt dit woord, murmureren, ook voor.
De Israëlieten murmureerden zeggende: "Och, of wij in Egypteland gestorven waren.
Nog enige malen komt dit woord voor in de Bijbel, zowel in het OT als het NT.
En hoe vaak staat het niet geschreven als klagen e.d.

Het klagen,dit gemor,deze ontevredenheid,of hoe men het ook noemen wilt, wijst erop dat er in de ziel van de mens veel verdorvenheid is.
Maar een mens is nooit tevreden.
Of men nu een christen zegt te zijn, of een heiden, men -ik ook - klaagt altijd.

.


Het komt denk ik ook omdat wij als kleine mensjes alles wel denken te weten en dan is het niet gauw goed allemaal.
Zo was het ook met de Israëlieten net uitgeleid uit Egypte op weg naar het beloofde Land.
maar in de woestijn verloren ze het zicht daarop, het geloof en het vertrouwen op Gods beloften verdween, ondanks dat men mocht leven van de Manna (genade) ...niets was niet goed meer...

Is het met ons niet net zo nu we mogen leven uit Gods genade, maar dat zo snel uit het zicht verliezen en we ons als kleine mensjes beklagen over kerkelijke futiliteiten, of gewoon over dagelijkse zaken...

Als ons hart, ons Anker in Christus vast geketend ligt dan zijn we beveiligd in Hem.
We mogen ons in Geloof vasthouden aan de beloften die God ons gegeven heeft, de Hoop die in ons is....
Hoop doet leven
Geloof Hoop en Liefde....dat maakt je een ander mens gericht op het onvoorstelbaar moois wat nog gaat komen....

Net als de Israëlieten in de woestijn waarvan we zoveel kunnen leren....God komt Zijn Beloften altijd na....
Dat ons dat dankbaar rustig en tevreden mag stemmen.
In dat perspectief.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor elburger » 28 jan 2020 18:55

Chaya schreef

En wat doen we dan met Psalm 42?
k Heb mijn tranen, onder 't klagen,
Tot mijn spijze, dag en nacht;

Of Psalm 102?
Als ik, in benauwde dagen, U, mijn God, mijn leed moet klagen,

Er is een tijd om te lachen en een tijd om te rouwklagen, Elburger.


Ergens kan ik daar wel mee instemmen, Chaya
Zoals het staat in PS 42 en Ps 102.
Job klaagde ook, en David, en nog zo velen meer.
De Psalmen en de Bijbel kent haar voorbeelden.

Een mens mag rouwklagen, heb ik ook gedaan, doe ik nog om iemand die mij heel dierbaar aan het hart ligt. ( als ik dat zo goed omschrijf )
Echter mag dit klagen m.i. nooit aanklagen worden.
En die 3 letters worden nogal vaak eraan vast geplakt.
Men gaat bij God klagen.
Maar dood en ziekte zijn nu eenmaal verzoekingen, verzuchtingen die God ons oplegt en wij als mensen moeten daarmee om kunnen gaan.
God dankbaar zijn in alles wat Hij ons schenkt.
En dat is niet alleen rijkdom met alles wat daarbij behoort, maar ook armoede, ziekte en de dood.
Mijn denken is dat wij God overal dankbaar voor moeten zijn.
Niet klagen
maar dragen
en God om bijstand vragen. ( zo heb ik het altijd geleerd van mijn grootouders, wist eerst even niet de laatste regel meer, schande!! :oops: :oops: )
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor MoesTuin » 28 jan 2020 20:35

Chaya schreef:
En wat doen we dan met Psalm 42?
k Heb mijn tranen, onder 't klagen,
Tot mijn spijze, dag en nacht;


Of Psalm 102?
Als ik, in benauwde dagen, U, mijn God, mijn leed moet klagen,



Wat we dan doen?
Vooral door zingen zou ik zeggen :wink:

Psalm 42 vers 5
Maar de HEER zal uitkomst geven,
Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt;
'k Zal in dit vertrouwen leven,
En dat melden in mijn lied;
'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht
Zingen, daar ik Hem verwacht;
En mijn hart, wat mij moog' treffen,
Tot den God mijns levens heffen.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
hans0166
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1466
Lid geworden op: 28 dec 2012 15:30

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor hans0166 » 29 jan 2020 07:18

elburger schreef:
Als ieder klein wondje van een splinter, een snede, of iets dergelijks een etterbult veroorzaakt en pijn doet, zegt men van het lichaam dat het niet in orde is.
Zijn bloed of vlees is niet in orde, waardoor die splinter, snede, of iets anders die ontsteking veroorzaakt.



als jij een dokter zou zijn wordt het hoog tijd voor wat bijscholing.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor Marnix » 29 jan 2020 09:40

Chaya schreef:En God bidden om kracht, hoort daar nog achter.

En wat doen we dan met Psalm 42?
k Heb mijn tranen, onder 't klagen,
Tot mijn spijze, dag en nacht;


Of Psalm 102?
Als ik, in benauwde dagen, U, mijn God, mijn leed moet klagen,

Er is een tijd om te lachen en een tijd om te rouwklagen, Elburger.

Morren en murmureren is m.i. iets anders, dat is opstandig zijn in je lot.
Een klacht kan zeer terecht zijn.


Ik denk dat het woord "klagen" in de loop van de tijd een beetje is veranderd. Vroeger had "klagen" de betekenis waar jij op doelt, zoals het bijvoorbeeld ook in de Psalmen wordt gebruikt. Of denk aan Klaagliederen. Tegenwoordig wordt het meestal in een iets andere betekenis gebruikt, als "mopperen, zeuren". Klagen over het weer want bah, het regent. Klagen dat iets niet naar je zin is.

Klagen mag als God ver weg is, als je getroffen wordt door verdriet... hoewel het wel (net als in de Psalmen) een hopeloos klagen moet zijn. Je doet je beklag bij God omdat je weet dat Hij je helper is. Psalm 42 is daarvan een prachtig voorbeeld. En dan is "niet klagen maar dragen en bidden om kracht" een onjuiste uitspraak. Je mag klagen bij God. Want Hij luistert naar je klagen (denk aan Psalm 116).

Maar vaak klagen mensen niet bij God over dingen die er toe doen... maar klagen ze over onbelangrijke zaken als geld, bezit, materiele zaken, uit onvrede met wat ze hebben. Dat klagen kunnen we beter achterwege laten, de Bijbel leert ons ook dat we tevreden moeten / mogen zijn met wat we hebben en niet altijd uit moeten zijn op meer. In ontevredenheid schuilt dan een groot gevaar. Zie 1 Timoteus 6:6-10. Dat klagen kunnen we beter achterwege laten en ook focussen op dingen die er echt toe doen... en dan mogen we ons ook rijk gezegend weten.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor Chaya » 29 jan 2020 12:59

Marnix schreef:En dan is "niet klagen maar dragen en bidden om kracht" een onjuiste uitspraak. Je mag klagen bij God. Want Hij luistert naar je klagen (denk aan Psalm 116).

Hij is ook in feite onjuist, hoe goed bedoeld ook. Er wordt of werd door veel mensen ook beweerd dat je nooit aan God mag vragen: waarom?
Maar alleen: waartoe?
Dat heb ik ook gedacht, maar intussen weet ik dat je de Heere best je waaroms mag voorleggen.

Niet iedereen is hetzelfde, niet iedereen kan even goed incasseren en met levensvragen en problemen omgaan.
De één krijgt meer te dragen dan de ander.
Klaagde Asaf niet: Mijn straf is er iedere morgen?
Hij zag de voorspoed van de goddelozen, dus ook bij de Psalmisten is het klagen niet vreemd.
Marnix schreef:Maar vaak klagen mensen niet bij God over dingen die er toe doen... maar klagen ze over onbelangrijke zaken als geld, bezit, materiele zaken, uit onvrede met wat ze hebben. Dat klagen kunnen we beter achterwege laten, de Bijbel leert ons ook dat we tevreden moeten / mogen zijn met wat we hebben en niet altijd uit moeten zijn op meer. In ontevredenheid schuilt dan een groot gevaar.

Dat is absoluut waar.
Ik las van een man die vrijwel alles verloren had wat hij bezat.
Vreselijk zou je zeggen, die man is zo beklagenswaardig, waar moet hij nog voor leven?
Maar hij loofde de Heere, want met dat bezit zou hij voor eeuwig verloren gaan, en nu leerde hij om in werkelijke afhankelijkheid van Hem te leven.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor elburger » 30 jan 2020 15:31

hans0166 schreef

als jij een dokter zou zijn wordt het hoog tijd voor wat bijscholing.


Ben ik niet, en ik ben ook geen betweter.
Maak enkel een vergelijking.
Misschien een tip voor u om het boek van Spurgeon, Gelijkenissen van de Heiland eens te gaan lezen.
Heel leerzaam.
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor elburger » 04 feb 2020 09:47

Ieder mens leeft zo zijn/haar eigen leven.
Zolang alles voor de wind gaat, er geen grote of kleine tegenslagen zijn, is het gemor/geklaag van de mens "doenbaar".
Klagen zit in ieder mens.
Als het echter iets minder voor de wind gaat wordt het klagen ook erger.
Er zijn mensen die klagen dag en nacht.
Er zijn mensen die zelden klagen.
Zoals Chaya schreef: " niet klagen maar dragen en God bidden om kracht".
Men kan klagen over het weer, of het loon, allerlei aardse zaken meer.

zoals Marnix schreef gebeurd het ook vaak:

Klagen mag als God ver weg is, als je getroffen wordt door verdriet... hoewel het wel (net als in de Psalmen) een hopeloos klagen moet zijn............................


Hier wil ik nog wel even iets over schrijven.

God komt ook naar de mens met bezoekingen!
Het is een kwaad als wij tegen God morren/klagen omdat wij ontevreden zijn. ( en wie is dat nooit?!, niemand toch?! )
Het is zondig wanneer God een "gewone" godsbeschikking over ons heen zend en wij klagen.
Maar God kan ons ook een groter leed doen overkomen, of een bezoeking die langere tijd duurt.
En wat doet de mens dan van nature?
Men klaagt en blijft klagen, erger hun geklaag drijft hen af van God.
Men geeft God de schuld van hun ellende.
Men is ontevreden, indien men bidt en God verhoort niet, dan wordt men verbitterd.
FOUT!!!!
Laat men dan niet ontevreden blijven, maar God dankbaar zijn, voor wat men wel heeft.
Men heeft het leven nog!

Laat ik het eens vergelijken met een paard.
Als een paard niet tam wil worden, geen halster en bit wil dragen en dat na vele maanden nog steeds zo is, dan heeft men "niets " aan dat paard.
De eigenaar wil het paard voor menwedstrijden gebruiken of voor de fok, maar het paard is zó onwillig, er valt niets mee te beginnen.
De eigenaar kan besluiten het paard van de hand te doen, ook al had hij het zo lief.
God kan dat ook met een mens doen.
God kan zich ook afkeren van een mens die niet wil horen, die willens en wetens een zondaar blijft.
Die klaagt over al wat God hem schenkt, het is nooit genoeg, ergens anders is het beter.
En als er dan een groter leed over hem komt, dan zijn de rapen helemaal gaar, want het is Gods schuld, zegt men.
Ik zeg u, lees Hebreeuwen 12 vs 11 eens.
Daar staat geschreven: "En alle kastijding, als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde, maar van droefheid te zijn; doch daarna geeft zij zich een vreedzame vrucht der gerechtigheid degenen die dezelfde geoefend zijn".

Lees Psalm 88 maar eens, deze Psalm is de bedroefste en klaaglijkste Psalm in heel het Psalmen boek.

1 Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet.

2 O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.

3 Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.

4 Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf.

5 Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;

6 Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.

7 Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.

8 Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. Sela.

9 Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.

10 Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.

11 Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? Sela.

12 Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?

13 Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?

14 Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.

15 HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?

16 Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.

17 Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.

18 Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij.

19 Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis.




Het is waar; onze noden zijn geen zaak van vreugde, maar van leed.

Er valt nog zoveel meer te schrijven over de noden en het klaag van de mens, maar o wonder van genade God is met jou!
Zelf in de grootste nood, de zwaarste bezoekingen hoort God jouw woorden, kent jouw gedachten, ziet jouw handelingen, God heeft zelf beloofd dat Hij je nooit meer te dragen geeft dan een mens kan dragen.

Ga in uw nood nooit!!!!!!!! bij God vandaan.
Als u denkt dat God u heeft verlaten, verlaat God dan niet, want uw gedachten zijn des duivels.
God verlaat u nooit!
De ziel zou moeten zeggen: "Ik zie dat God Zijn aangezicht voor mij verbergt in mijn benauwdheden/bezoekingen, maar....verlaat niet dat smalle pad, maar doe alles wat je kan om God achterna te gaan.

Eens, op Gods tijd zal er verhoring komen over al jouw smekingen en klagen.

Niet klagen maar dragen en God om bijstand - BLIJVEN- vragen!
GOD HOORT en VERHOORT!
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: de ontevredenheid van een christen.......

Berichtdoor elburger » 15 mar 2020 15:34

Ontevredenheid van een christen is als een ledig oor....!

En laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan die ons is voorgesteld. Hebr. 12 : 1b.

Loopt u die loopbaan?
Loop ik die weg?
Zo ja, dan lopen wij met lijdzaamheid, dan klagen wij niet, zijn wij niet ontevreden met wat wij bezitten en missen wij niet hetgeen wij niet bezitten, hetgeen Prediker:"ijdelheid" , noemt.
De weg is moeilijk, maar wij moeten die lijdzaam bewandelen en wel hierom.

A: Het is Gods weg, de weg aan Wie u zich onvoorwaardelijk hebt overgegeven, toen Hij u bekeerde. God deed u wandelen op de weg die leidt naar Zijn Koninkrijk.

B: Het is een weg die "draagbaar " is. God geeft ons niet meer te dragen dan wat wij dragen kunnen. De straf voor onze zonden die wij verdienen is veel zwaarder. Denk eens bij u zelf welke zonden u en ik begaan hebben vanaf het begin dat wij geboren werden. En indien wij ons nu als oprechte christenen beschouwen, hoe de zondenlast van ons toeneemt, tot onze laatste ademstoot aan toe. En dan durven wij nu nog te klagen?!
Heb eens gelezen van een vroom man :" als zondaar hebben wij geen rechten en als begenadigd mens hebtben wij geen reden te klagen".

C: En dan klagen wij hier misschien al 10 of 25 of 70 jaren, ten opzichte van de eeuwigheid is dat niets, als wij standvastigvastig blijven in ons geloof dan zijn wij binnenkort of over wat langere tijd in de zalige eeuwigheid, zalige rust.
Laten wij dus niet ( zoveel ) klagen, onze dagen daarmee vullen maar laat ons voorwaarts lopen, zingende Psalmen en gezangen, liederen ter ere Gods, zoals het lied: " Voorwaarts Christenstrijders, drukt uws Konings spoor,
Met Zijn heil'ge kruisvaan gaat ons Jezus voor.
Weest voor Zijn bevelen, wat u dreigt, nooit doof.
Toont hoe bang 't u worde, in Zijn woord geloof.
Uiteindelijk is er voor de ware gelovige een eeuwige rust in Gods Koninkrijk
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten