Manasse schreef:Nou ik geloof dat het niet zo is zoals God bedoeld heeft. Misschien is dat wel een harde kant van het leven wanneer je geen wederhelft hebt.
Dat vind ik nogal een boude uitspraak. Zoals ik al eerder zei krijg je dan dus een cadeau van God dat blijkbaar niet door jou mag worden uitgepakt. Ik heb er even over zitten nadenken maar ik kan geen enkele eigenschap van een mens verzinnen die door God alléén mag worden gebruikt in combinatie met een ander mens. Als je gelooft dat Gods voorzienigheid jouw leven bepaalt dat onthoud Hij je in sommige gevallen een partner terwijl hij in jouw redenering wel een eigenschap heeft gegeven die naar jouw opvatting alleen met een partner mag worden gedeeld. Dat maakt het behoorlijk ingewikkeld, toch? Ik kijk er net zo tegenaan als Hans hierboven al ergens heeft geschreven.
Manasse schreef:Maar dan nog is zelfbeheersing een vrucht van de Geest en met Gods kracht geloof ik absoluut dat je je hele leven vrijgezel kan blijven en niet in zonde hoeft te vallen. Als we ons oog maar op Jezus gericht houden en niet iedere keer weer naar onszelf en onze eigen verlangens kijken.
Hoe verhoud die “zelfbeheersing” als gave van de Geest zich dan tot andere onderwerpen in je leven waar je niet tevreden mee bent? Span je je dan ook tot het uiterste in en vier je je overwinningen? Om eerlijk te zijn ligt er wat mij betreft een ongezonde spanning op het onderwerp seksualiteit. Ik snap dat wel, het is een kwetsbaar terrein. Maar er is naar mijn waarneming geen enkel onderwerp op het christelijk erf dat zoveel aandacht krijgt wanneer het om “zelfbeheersing, volharding, schuld en overwinning” gaat. Ik heb daarover wel een theorie. Wij weten dat we de geboden van de Heer niet kunnen houden en dat Jezus ze in zijn uitleg zelfs nog heeft “verzwaard”. (Ik zeg u, indien u naar een vrouw kijkt om haar te begeren heeft u al overspel gepleegd) Tóch is in de ogen van velen juist het zevende gebod met een uiterste inspanning na te leven. Natuurlijk is dat eigenlijk niet waar want wie heeft er nu nooit zondige gedachten. Toch spreekt het van een onverholen hoogmoed wanneer dit wel onder je neus gewreven wordt. “Wij zijn kuis het huwelijk ingegaan” “Wij hebben ons huwelijk volgehouden” “Ik bezondig mij niet aan zelfbevrediging” “Ik heb nooit een ander persoon van top tot teen opgenomen en met mijn ogen uitgekleed”
Mij stelling is dat de overreactie op het zevende gebod onterecht is. Want ook lanterfanten op de zaak of 5 minuten eerder naar huis gaan is gewoon diefstal en daar hoor je nooit iemand over.
Mijn advies aan je is om er meer ontspanning in te zoeken. Natuurlijk mag/moet je vechten tegen het gevoel wanneer het je obsessief in haar greep heeft. Het een is echter niet erger dan het ander en een ding weet je zeker: Hij heeft ons al liefgehad voordat wij Hem lief kregen. Zijn werk en genade is genoeg voor elke zonde die er ooit kan worden gedaan. En verder, je doet geen zonde, je BENT zonde.
