Hedendaagse meditaties

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 19 okt 2018 12:05

"Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat Hij hun allen zou barmhartig zijn" (Romeinen 11:32).

Dit gaat over Israël, maar gaat ons ook aan, wij zijn geen haar beter. Lees Romeinen 11:30,31 en Gal. 3:22 maar eens.
''Want gelijkerwijs ook gijlieden eertijds Gode ongehoorzaam geweest zijt, maar nu barmhartigheid verkregen hebt door dezer ongehoorzaamheid;
Alzo zijn ook dezen nu ongehoorzaam geweest, opdat ook zij door uw barmhartigheid zouden barmhartigheid verkrijgen''.
''Maar de Schrift heeft het alles onder de zonde besloten, opdat de belofte uit het geloof van Jezus Christus aan de gelovigen zou gegeven worden''.
''Daarin is noch Jood noch Griek...'' Gal.3:28a.

Wij zijn ook onder de zonde besloten, opdat God in Christus ons genadig kan zijn.

Dit is genade, genade volkomen, zo onzegbaar groot, genade die alleen maar uit God en door God en tot God kan zijn. Daarom roept de apostel het uit in vers 33: "O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!"

Romeinen 3:23-24 zegt het als volgt: "Want zij hebben ALLEN gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods; en worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is". Romeinen 3:19 zegt, dat de gehele wereld verdoemelijk (strafwaardig) staat voor God. Zowel joden, die de wet hadden, als de niet-joden, die God uit de wondere werken der schepping hadden kunnen kennen (Romeinen 1:19-20).

Zo zijn ALLEN onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat God Zich over ALLEN kan ontfermen. Deze genade is zo onuitsprekelijk groot. ELK mens, hoe goed en braaf hij moge zijn of hoe groot zondaar ook, is voor God strafwaardig. Hij derft daardoor Gods heerlijkheid.
Door het werk der verlossing van Jezus Christus is Gods gerechtigheid beschikbaar voor ieder mens. Om NIET, uit louter GENADE.

GODS gerechtigheid, Zijn rechtvaardigheid door het geloof van Jezus Christus geopenbaard, is tot allen en over allen die GELOVEN (Romeinen 3:22). Alleen maar geloven, met het hart Gods hele Woord betrouwbaar achten! Is het moeilijk iemand te geloven, die zo betrouwbaar is als God?
Ja, van nature wel, maar Gods Geest wil en kan het werken.

Christus heeft onze schuld, die wij bij God hadden, geheel betaald, Hij ging voor ons in de dood. Hij stond op en is nu ten hoogste verheven (Hebreeën 1:3-4). Nu kan God Zich ontfermen over allen die Hem geloven. Niemand heeft meer een excuus. Gods gerechtigheid is voor een ieder, die gelooft, want zegt Romeinen 10:10: "Met het HART gelooft men ter rechtvaardigheid! Welk een Goddelijke genade en liefde, die gegrond is op Goddelijk recht!

Lezen: Romeinen 11:27-36
Galaten 3:22

Uit een Bijbels dagboek.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Johan100 » 24 okt 2018 12:56

"Maar ik maak u bekend, broeders, dat het Evangelie, hetwelk van mij verkondigd is, niet is naar den mens.", zegt Paulus in Galaten 1:11.

Dit is een waarheid, waarmee wij voortdurend geconfronteerd worden. Het evangelie is dan ook "AANGAANDE DE ZOON" en daarom kan het niet naar de mens zijn. Het gaat in het evangelie altijd en uitsluitend om Jezus Christus, de Christus Gods. Het evangelie is de hoogste openbaring van Gods liefde en genade voor de mens. God heeft ALLES gedaan om de mens Zijn vrede en blijdschap te kunnen schenken. Hij heeft dat echter gedaan zoals Hij dat moest doen om het evangelie volmaakt te kunnen doen zijn, volmaakt gelijk Hij volmaakt is.

Hij Zèlf heeft, geheel buiten de mens om, in en door Jezus Christus het werk der verlossing volbracht. Buiten God de Vader, de Zoon van God en de Heilige Geest is er niemand in de hemel en op aarde, die ook maar één steentje heeft kunnen bijdragen tot dit grote werk. Daarom is het evangelie uitsluitend aangaande de ZOON. Alleen in en door Hem kan God de mens Zijn liefde en genade schenken, uitsluitend in en door Hem kan een mens God behagen. Jezus Christus is de enige weg ten leven.
God vraagt geen vroomheid, geen godsdienst. Hij biedt ons een PERSOON aan. Deze Persoon, deze Christus, geloven met het hart! Alleen in Hem is de vergeving van al het kwaad, dat wij bedreven. In Christus Jezus geloven, maakte ons van verloren zondaars tot kinderen Gods. Het evangelie is niet naar de mens.

Het behouden WORDEN niet, doch ook het behouden LEVEN niet. Behouden leven is door geloof leven, want zonder geloof is het onmogelijk God te behagen (Hebreeën 11:6). Door geloof het nieuwe leven leven, is niet naar de mens, want het gaat ten koste van onszelf. Wij willen graag onszelf handhaven. Het wondere geheim van het evangelie aangaande de Zoon is: onszelf geheel verliezen in de Zoon, onze Heer en Heiland.

Lezen: Romeinen 1:1-6 en Galaten 1:6-12.

Uit een Bijbels dagboek.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 27 okt 2018 23:02

UIT EEN PASTORALE BRIEF


"Vandaag nog veel nagedacht over ons gesprek gisterenavond.
Over de onbarmhartigheid van de wet.
De wreedheid.
De meedogenloosheid.
Zo is de wet van Mozes nooit bedoeld, maar door de uitleg van de schriftgeleerden wel geworden.
Het lijkt wel in onze genen te zitten.
Die wet van Mozes is nooit aan niet-Joden gegeven, alleen aan Israël, de biologische nazaten van Abraham, Izaak en Jakob.
Vaak wordt vergeten dat er vanaf Adam tot Mozes geen wet was.
Dát was het tijdperk van geloof.
Abraham werd door God rechtvaardig verklaard op grond van zijn vertrouwen op Gods beloften.
Pas ná de exodus gaf God de wet.
De nakomelingen waren 430 jaar in Egypte geweest, Egypte met zijn afgoden, wetten, regels.
Het volk is verlost en God openbaart zich op de Sinaï.
Tijdens de reis moet het volk leren wie zij zelf zijn en wie hun God is.
Die wet (de boeken Genesis t/m Deuteronomium) is 'tijdelijk' gegeven.
Geen beter middel om aan het licht te brengen dat we zonder verlosser voor God niet kunnen bestaan.
In de Galatenbrief wordt gezegd dat die wet de functie had van tuchtmeester.
In het Grieks: paidagogos.
Een slaaf die verantwoordelijk was voor de kinderen van hun meester.
Die paidagogos (pedagoog) moest elke dag de kinderen naar school brengen.
Dáár moest hij de kinderen overgeven aan de leraar.
Paulus schrijft, dat die leraar Christus is.
Zodra die slaaf de kinderen overhandigd heeft aan de leraar, is hij er niet meer verantwoordelijk voor.
En de kinderen vallen onder de verantwoordelijkheid van die leraar Christus.
Zodra er heidenen tot geloof in Christus komen, proberen de Joodse gelovigen hen de wet van Mozes op te leggen, keer op keer op keer.
Daarom gaan Paulus en Barnabas naar Jeruzalem om deze kwestie te bespreken.
En dan krijgen ze een brief mee, waarin van de gelovigen uit de heidenen gevraagd wordt:
1. Te breken met de afgoden.
2. Geen ontucht te plegen.
3. Geen bloed te gebruiken.
4. Geen vlees te eten van een dier dat door verstikking om het leven is gekomen.
Niets over de sabbat, niets over de besnijdenis, niets over Joodse feestdagen, niets over de spijswetten.
Waarom dan teruggrijpen naar een wet die nooit aan ons is gegeven?
Waarom teruggrijpen naar een wet die in Christus volbracht is?
Die óns niet geldt?
Het verkeerde idee is ontstaan dat God Israël na de kruisiging van Jezus heeft afgeschreven en afgewezen.
De Joden waren immers de godsmoordenaars.
De kerk is in plaats van Israël gekomen.
Wij zijn het nieuwe Israël.
Alle zegeningen en beloften zijn voor ons.
Alle vloeken voor de Joden.
In kerkelijke geschriften vinden we dat de zondag i.p.v. de sabbat is gekomen en de kinderdoop i.p.v. de besnijdenis.
Eeuwenlang is Israël genegeerd, afgewezen, zelfs vervolgd.
In Romeinen 9, 10 en 11 rekent Paulus hiermee af.
Israël heeft nog wel degelijk een plaats in Gods plan.
Vanuit de gedachte, dat wij Israël zijn, worden de Tien Geboden voorgelezen.
En selecteert men teksten uit de eerste vijf boeken van Mozes die men geldig vindt voor vandaag.
Ná Christus keren we terug naar het tijdperk van het geloof.
God geeft IN elke gelovige de heilige Geest die aan ons hart bekend maakt wat God wel en wat God niet van ons vraagt.
God schrijft zijn wet in ons hart, zodat we van harte gaan doen wat Hij van ons vraagt.
Dat is het kenmerk van het nieuwe verbond.
Het gaat niet meer om uiterlijke regels, uitwendige gebruiken, uiterlijke gehoorzaamheid, maar om innerlijke, hartelijke gehoorzaamheid.
In Nederland heeft men zich de eeuwen door beschouwd als het nieuwe Israël.
De mens heeft regels, wetten, geboden en verboden nodig zwart-op-wit, in steen gebeiteld.
Gehoorzaamheid wordt beloond.
Ongehoorzaamheid wordt bestraft.
Het: Eert uw vader en uw moeder is vaak misbruikt om van kinderen het onmogelijke te eisen.
Ouders willen hun kinderen een betere opvoeding geven dan zij zelf ontvangen hebben, hun kinderen moeten iets bereiken dat zij nooit bereikt hebben.
Onze opvoeding, onderwijs, maatschappij is gericht op presteren en produceren en belonen.
Alles moeten wij verdienen.
Het woord beloning en verdienste, salaris en bonus past vlekkeloos bij onze maatschappij.
Al wie ziek is, fysiek, psychisch, gehandicapt, levert geen bijdrage.
Kost geld.
Allen die werken leveren tenminste een positieve bijdrage aan de maatschappij en worden beloond.
Het bijbelse woord, begrip: GENADE ontbreekt.
Dat begrip staat op gespannen voet met onze samenleving, onze maatschappij, ons normen- en waardenpatroon.
Van jongs af aan wordt er iets van ons verwacht.
Ouders hebben een verwachtingspatroon van jou en mij.
Er is eigenlijk weinig ruimte voor ons eigen verwachtingspatroon.
Ouders stippelen graag onze toekomst uit.
Onze eigen wensen, daar is vaak weinig ruimte voor.
In onze gezinnen heerst een bepaald normen- en waardenpatroon.
We proberen er aan te voldoen of gaan er recht tegenin.
Bovendien leggen we zelf onze eigen maatstaven aan. Vaak ligt onze lat veel te hoog.
Bij jou en mij komt er perfectionisme bij.
Vanaf onze kinderjaren tot in het heden zijn we tegen de muur opgedonderd van normen, waarden, regels, wetten van ouders, van school, van onszelf, van de kerk, van God.
Voortdurend hebben we gefaald.
Met alle kracht die fysiek en mentaal in ons was, hebben we geprobeerd te voldoen, maar het is ons niet gelukt.
Liefde, waardering, respect, knuffel, liefdevolle aanraking ontbrak.
Van ouders, opvoeders, leraren, van God, van onszelf.
We waren nodig als iemand ons kon gebruiken. Voor een tijdje en dan was het over.
Ik ging voor de hoogste scores, voor het perfecte werk, voor een tomeloze inzet.
Met uitputting tot gevolg. Zó probeerde ik mijn geheime zonde te compenseren. Keihard werken voor God.
Ik kreeg dwangneuroses: straatvrees, controledwang (mijn hele huis eindeloos controleren: gas, licht, of alles goed afgesloten was).
Ik was bang dat er ooit een notitie gevonden werd waarop iets belastends stond.
En alles wat onvolmaakt in mij was, haatte ik.
Voor iedereen was er genade, vergeving, een nieuwe kans, niet voor mij.
Hoe kun je nou een onvolmaakt lichaam aanvaarden?
Hoe kun je nou zonden accepteren?
Even sorry zeggen en dan verder gaan, dat is te makkelijk.
Ze hebben me gewaarschuwd: jij bent een kaars die aan twee kanten brandt.
Die controledwang en die straatvrees zijn pas verdwenen toen ik iemand in vertrouwen nam.
Een goede vriend.
Het is een heel proces geweest, maar op een dag durfde ik over straat.
Gesprekken en gebeden met een betrouwbare vriend.
Pas de laatste 20 jaar heb ik mij verdiept in de verhouding wet - genade.
Daardoor ben ik mezelf gaan begrijpen.
En heb ik het voor 100% volbrachte werk van Jezus Christus leren omhelzen.
Toen mijn geaardheid aan het licht kwam, was ik ervan overtuigd dat ik voor God en mensen totaal mislukt was.
Ik had er niets van terechtgebracht.
Dan sta je met je rug tegen de muur.
Je kunt nergens op terugvallen.
Alleen nog op Jezus.
Toen ik in 2002/2003 zeer ernstig ziek werd, vanwege een chronische buikvliesontsteking en alle complicaties, dacht ik: God straft mij nu voor al mijn zonden.
Ik kon geen contact meer krijgen.
Ik was fysiek en psychisch een wrak.
Eindelijk: mijn verdiende loon.
Maar ik kwam er weer bovenop.
Ik schrijf je, omdat opgroeien zonder oprechte liefde en waardering niet om wat jij presteert, maar om wie jij bent, zoveel schade doet.
Je hebt geen liefde voor jezelf.
Geen goed zelfbeeld.
Perfectionisme brengt je aan het uiterste van jouw kunnen, fysiek en psychisch.
Om het iedereen naar de zin te maken: mensen, vrienden, partner, kerk en God vergt het uiterste.
God brengt velen tot het punt waarop ze beseffen: ik kan het niet volbrengen.
Velen lopen stuk op een muur.
Eer zij, wij, jij en ik beseffen dat God ons hoe dan ook liefheeft, ondanks ons voortdurende falen.
Hij weet hoe wij gemaakt zijn.
En hij sluit ons in zijn armen en openbaart ons wat nu werkelijk genade is.
Letterlijk in het Grieks: een daad van God die grote blijdschap veroorzaakt.
Een onverwachte daad, een onverdiende daad.
Jezus vertelt: Er is een koning.
Hij heeft een slaaf die hem € 800.000,- schuldig is.
Hij scheldt hem die schuld kwijt.
Je verwacht dat hij dansend het paleis verlaat.
Op straat ontmoet hij een collega, die hem € 8,- schuldig is.
Hij grijpt hem bij de strot, brengt hem voor het gerecht en laat hem opsluiten.
De koning wordt woest en roept hem ter verantwoording en veroordeelt hem alsnog.
Zolang jij en ik niet beseffen wat ons om Jezus' wil is kwijtgescholden, blijven we anderen om peanuts aanklagen.
Soms heb je andere mensen nodig om te leren wat liefde is.
In de genadevolle houding die ze tegenover jou innemen.
Lieve vriend, alles wat jij tot nu toe meegemaakt hebt, kan het begin worden van een totaal ander leven.
'Er is GEEN veroordeling meer voor hen, die in Christus Jezus zijn' (Romeinen 8:1)".


Emeritus predikant dhr p Gerrets
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Speedy
Majoor
Majoor
Berichten: 2279
Lid geworden op: 30 jan 2003 16:20

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Speedy » 02 nov 2018 10:38

… en wie voor Mijn Woord beeft.
Jesaja 66: 2

Beven we nog voor Gods Woord? Beleven we niet opnieuw – net als in de Middeleeuwen – een tijd, waarin kerk en theologie wel zullen uitmaken wat in de Bijbel geloofwaardig is en wat niet? We hebben ook vandaag Reformatie nodig, juist als het om het Woord gaat. Verzet tegen het gezag van de Schrift leeft in elk mensenhart dat onbekeerd is. En ook zo dikwijls nog na ontvangen genade. Een mens wil zich niet laten gezeggen. Je moet zélf mogen uitmaken wat je wilt geloven en doen.

Luther
Het Woord kwam weer aan het woord in de Reformatie. Als de laatste en hoogste instantie waarop men zich kon beroepen. Sola Scriptura. ‘Het Woord – dat zult u laten staan, en niets daarbij verzinnen!’, zo klinkt het in één van Luthers liederen. Toen men Luther vroeg of hij niet onder de indruk was van het pauselijk besluit om hem in de ban te doen, antwoordde hij: ‘Welnee, want er staat geen woord uit de Bijbel in’. Die diepe eerbied voor het Woord is Luther zijn leven lang bijgebleven. Hij bracht de Bijbel dicht bij de mensen door deze te vertalen in hun taal. Het volk moest leven uit en bij de Bijbel. Luther heeft geleerd om te beven voor het Woord van God, voor héél het Woord. Zowel de bedreigingen als de beloften. Juist in de Bijbel had hij de bevrijdende ontdekking voor zijn des doods schuldige leven gedaan.

Het Woord uit Jesaja verplaatst ons in de tijd waarin de ballingschap bijna ten einde is. Ze zullen mogen terugkeren. De godsdienst van velen kwam echter niet voort uit een boetvaardig en verbroken hart. Daarom zegt de Heere: “Maar Ik zal zien op deze, op de ellendige en verslagene van geest, en wie voor Mijn Woord beeft.” Niet alle beven is eender. Handen gaan soms bij het ouder worden beven. Een dief die op heterdaad betrapt wordt, siddert. Bij de wederkomst zullen de goddelozen beven van schrik. Over dat beven gaat het hier niet.

Heilig ontzag
Bedoeld is heilig ontzag, eerbied voor de hoogheid en majesteit van God. Wie zou die hoogste Majesteit dan niet met eerbied vrezen? Het is een met heilige eerbied vervuld zijn voor het Woord van de Heere. ‘Mijn ziel, herdenk met heilig beven …’ Het openbaart zich in een gewillig zich onderwerpen aan het Woord. Dan beven we vanwege de eisen. Want ze zijn zo terecht, al kan ik er niet aan voldoen. Wanneer zonde zonde wordt en schuld schuld, komt er een heilige vrees in ons hart. Je gaat erkennen: ik heb God vertoornd door mijn zonden en heb de eeuwige dood verdiend. Je gaat zien, dat je tegen een goeddoend God hebt gezondigd. Maar dat is niet alles. Het Woord zegt meer!

Verwondering
Dan beven we voor het Woord, niet alleen vanwege de bedreigingen, maar ook vanwege de beloften. Kom nu, laten wij samen een rechtszaak voeren, zegt de HEERE. Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw; al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol. (Jesaja 1:18) En Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. (Mattheüs 11: 28). Dan beven we: zou ik op zo grote zaligheid geen acht geven? Dan beven we van verwondering: daar is vergeving. Ik mag met vrijmoedigheid tot de troon der genade gaan om barmhartigheid te verkrijgen en genade te vinden. Dat beven openbaart zich ook in een gewillig onderwerpen aan ál Gods geboden. Je aanvaardt dan niet alleen wat je goed uitkomt. Je wordt dan bang voor de zonde en je bidt: HEERE, Ú hebt geboden om Uw bevelen ten zeerste in acht te nemen. Och, waren mijn wegen zo vast om Uw verordeningen in acht te nemen! (Psalm 119:4,5).

Wie niets meer heeft waarmee Hij voor God kan bestaan en hoort dat er een middel is om de welverdiende straf te ontgaan, die beeft. Beeft van verwondering. Dan worden we klein onder de goedertierenheden des Heeren en komt er vreugde in het hart vanwege het feit dat er om Christus genade is voor de grootste der zondaren. Welgelukzalig het volk, dat het geklank kent.

Zo gij Zijn stem hoort
Hoe is het met u en met jou? Gods bedreigingen ontroeren niet? Zijn beloften troosten niet? Onderzoek de Schriften. Dat is het middel dat de Heilige Geest gebruikt om te brengen tot heilig beven in verwondering. Of zijn we er te druk voor? De rijke man sloeg zijn ogen op zijnde in de pijn. Te laat om nog naar Mozes en de profeten te luisteren. Wat zullen we dán beven van schrik! ‘Zo gij Zijn stem dan heden hoort …’

… wie voor Mijn Woord beeft. De Heere zegt: op deze zal Ik zien. Wie dat volk aanraakt, raakt Gods oogappel aan. Zó heeft de Heere Zijn volk in het oog: vraag maar: ‘zie op mij in gunst van boven.’ Dat is de taal van een boeteling die pleit. Gods ogen zijn te zien in Zijn Woord. Mijn oog zal op u zijn. ‘Hij slaat toch, schoon oneindig hoog, op hen het oog, die nederig knielen.’ Dan beef ik van verwondering: dat die hoge, heilige, verheven God mij arme, ellendige zondaar wil aanzien. ‘Ik roem in God, ik prijs ’t onfeilbare Woord.

Ds. R. Kok
Mijn lijst van booswichten wordt elke dag, dat ik ouder word, kleiner en mijn register van dwazen steeds langer.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 05 nov 2018 23:39

de dood Overwonnen!

De dood, een onderwerp waar wij als mensen liever niet te veel aan denken. De dood heeft iets afschrikwekkends. Toch zien we aan de andere kant, dat er veel gespot wordt met de dood. Als we vroeger een doodskop afschrikwekkend vonden dan moeten we dat nu schattig vinden, het staat al op de hemdjes van kleine baby’s. Kleine kinderen moeten al vroeg leren dat de dood bij het leven hoort je hoort het zo vaak “het hoort er nu eenmaal bij”, is dit werkelijk zo?

Wie met de dood te maken heeft zal eerlijk moeten bekennen dat het iets verschrikkelijks is. Luister maar naar die kinderen van wie hun moeder is gestorven. Vraag het aan die mannen die verder moeten zonder hun lieve vrouw. Praat eens met de weduwen en proef het verdriet, het gemis, iets van hun leven is afgescheurd. Hoe kunnen ouders het gemis van hun lieve kind verwerken? Kortom de dood is een afschrikwekkende werkelijkheid. Het scheurt levens kapot.

De dood is niet gewoon.
We kennen allemaal wel de uitspraak, dat iets doodgewoon is. Tegelijk moeten we beseffen dat de dood niet gewoon is. God schiep hemel en aarde, alles was zeer goed. De mens, het pronkjuweel van Zijn schepping schiep Hij naar Zijn beeld. Adam en Eva hadden de heerschappij over de dieren, alle vruchten die er groeide mochten zij eten, behalve van de boom der kennis des goeds en des kwaads. Heel nadrukkelijk had God gezegd. ‘Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven, Gen. 2:17.’ Wat een vrede, wat een blijdschap en een geluk te mogen leven in zo’n paradijs. Duizenden vruchten waarvan zij onbeperkt mochten eten. Geen pijn, verdriet zorg angst of dood. Er was geen zonde. Er was in die zin geen scheiding tussen God en de mens. Adam en Eva waren niet bevreesd voor God.

In de hemel was er opstand geweest en God heeft de opstandige engelen uit de hemel geworpen. Deze gevallen engelen, die we satan of duivel noemen weet maar al te goed wat zalige vrede en geluk is. Hij weet wat zijn toekomst is en nu is het vanaf het eerste begin zijn bedoeling om de mens met hem mee te slepen in het eeuwige verderf. De hel, welke voor hem en zijn engelen bereid is (Matth. 25:41). Zo kwam hij tot Eva om haar te verleiden, de woorden van God wist hij te verdraaien zoals hij dat tot op vandaag nog doet. Het lijkt zo echt maar het is nu net de leugen. ‘Toen zeide de slang tot de vrouw: Gijlieden zult den dood niet sterven, Gen. 3:4.’ Nee, Eva je zult de dood niet sterven maar je zult zijn als God, kennende het goed en het kwaad. Eva, luisterde naar de duivel en ze zag de vrucht, ze werd begerig en at. Dit is nu de fout die wij mensen nog steeds maken. Wij luisteren naar de duivel, wij menen soms nog te kunnen strijden en te vechten in eigen kracht maar uiteindelijk moeten we verliezen. De duivel, is niet de eerste de beste, hij heeft ondertussen een theologische opleiding van ruim 6000 jaar.

Adam at ook, wat een verschrikkelijke zwarte bladzijde in de Bijbel. Wat een verschrikkelijke zonde. Ongehoorzaam, hoogmoedig, begerig en God tot een leugenaar gemaakt door de duivel te geloven. Nu kon het niet anders of de mens moest de dood sterven. De dood kwam in de schepping. Vanaf dat moment is alles aan de dood onderworpen. Heel het heelal met alle sterren begon aan haar aftakeling. De aarde begon haar uitputting en de mens, het mooiste van de schepping, moest ervaren dat de dood in het lichaam was gekomen. Ziekte, pijn, verdriet en angst is het toneel van deze wereld geworden. ‘En Kaïn sprak met zijn broeder Abel; en het geschiedde als zij in het veld waren, dat Kaïn tegen zijn broeder Abel opstond, en sloeg hem dood, Gen. 4:8.’ Wat zal dat geweest zijn voor Adam en Eva, te staan bij het dode lichaam van hun zoon. Wat een verdriet, wat een zelfverwijt wat een pijn om te hebben gezondigd tegen de levende God.

Wij allen hebben gezondigd
‘Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods, Rom. 3:23.’ Maar als Adam en Eva gezondigd hebben, waarom moeten wij dan sterven? Een vraag die al veel mensen gesteld hebben. Gods Woord zegt heel eenvoudig, dat wij allen gezondigd hebben. Adam viel in zonden en wij in Hem. ‘Daarom, gelijk door één mens de zonde in de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood, en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welken allen gezondigd hebben, Rom. 5:12.’ Om dit wat duidelijker te maken kunnen wij een voorbeeld nemen. Mijn achternaam is Vos, Vos omdat mijn vader Vos heet en mijn vader heet Vos omdat zijn vader Vos heette. Zo is dit al geslachten lang en of ik nu wil of niet, mijn naam en die van mijn zoon is Vos. Wel, Adam zondigde en in hem alle mensen, ieder kind dat geboren wordt is een nakomeling van de zondige Adam. Als we naar ons zelf kijken dan moeten wij wel concluderen dat wij iedere dag zondigen. Wij worden geen zondaar omdat wij zondigen, wij zondigen omdat wij zondaars zijn.

De dood het loon op de zonde
‘Want de bezoldiging der zonde is de dood, Rom. 6:23a.’ We hebben gezien dat wij allen zondigen. Het loon op de zonde is de dood en dus hebben wij allen de dood verdiend. We bemerken om ons heen dat dit de realiteit is. De dood in ons lichaam, de één is ernstig ziek, de ander moet een arm of been missen, een ander heeft verschrikkelijke pijnen en weer een ander is ernstig vermoeid. Dan hebben we de tijdelijke dood, hier ontvalt een lieve moeder, daar een vader, ginds een zoon of een dochter. We kunnen de dood van onze vriend of vriendin niet voorkomen. Ook u en ik, wij zullen vandaag, morgen of binnen korte tijd dit leven moeten verlaten. En dan? Dan is daar de eeuwige dood, de hel, ons verdiende loon,

Het eeuwige leven, de genadegift Gods
‘maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere, Rom. 6:23b.’ Gelukkig hebben wij de vorige alinea niet met en punt hoeven af te sluiten. Want daar waar wij mensen een punt hebben aangebracht wil God ons genade schenken. Niet een eeuwige dood maar een eeuwig leven. Jezus Christus de Zoon van God is gekomen als De Genadegift, Hij is tot zonde gemaakt. Hij is tot een vloek geworden om het oordeel, de vloek, de dood en de eeuwige rampzaligheid die op ons was voor altijd van ons weg te nemen. ‘Christus heeft ons verlost van den vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk die aan het hout hangt, Gal. 3:13.’ Christus is de plaatsvervanger. Hij voor ons daar wij de eeuwige dood verdiend hadden. Daartoe gaf God Zijn Zoon. Opdat een ieder die in Hem gelooft eeuwig zal leven. ‘Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem, 1Joh. 4:9.’ Wat een wonder van genade, de dood verdient en het eeuwige leven uit genade ontvangen. Gelooft u dat? Is deze Jezus u al lief geworden? Hoort Zijn woord. ‘Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit den dood overgegaan in het leven, Joh. 5:24.’

Na de dood de Godsontmoeting
Wij hebben hier geen eeuwig leven. ‘Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaar; of zo wij zeer sterk zijn, tachtig jaar; en het uitnemendste van die is moeite en verdriet; want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daarheen, Ps. 90:10.’ Wat zijn nu tachtig jaren? Vraag eens aan iemand die oud geworden is wat in zijn of haar beleving tachtig jaar is. Ze zullen zeggen het vliegt. Ja wij vliegen van de wieg naar het graf. ‘Want wij allen moeten geopenbaard worden voor den rechterstoel van Christus, opdat een iegelijk wegdrage hetgeen door het lichaam geschiedt , naar dat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad, 2 Kor. 5:10.’ Niemand van ons zal daaraan ontkomen. Het is verbazingwekkend hoe satan Gods Woord weet te verdraaien of te verduisteren. Er stond deze week een uitslag in de krant van een onderzoek, gehouden onder “christenen”, 73 procent gelooft niet in het bestaan van een hel. Hoe kunnen wij zeggen christen te zijn, niet gelovend in een hel terwijl Christus ons duidelijk in Zijn Woord bekend maakt dat er een hel is? Wat is een christen? Een volgeling van de Heere Jezus Christus. Wat maakt ons een christen? Genade alleen. De wetenschap, het geloof dat Christus al mijn zonden voor eeuwig heeft weggedaan. Dat Hij mijn plaats innam in het oordeel en dat ik nu vrijuit mag gaan. Hij heeft de dood, het graf en de hel voor mij overwonnen. Nu mag ik leven in de blijdschap dat Jezus mijn deel is. Hij is mijn verlosser. Zijn Woord is de Waarheid. Wat Hij mij leert door Woord en Geest is mij zo dierbaar, het doet mij pijn om te zien en te horen hoe mensen dat Woord verdraaien tot hun eigen verderf. We moeten eerlijk met elkaar omgaan. Zie wat Gods Woord ons leert als het gaat over de hel. ‘En velen van hen die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden en tot eeuwige afgrijzing, Dan. 12:2.’ Johannes kwam en predikte boete, berouw en bekering. Hij wees op de komende Messias: ‘Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren en Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden, Matth. 3:12.’ Als Jezus Zelf spreekt over het oordeel dan is dat niet onduidelijk. ‘Dan zal Hij zeggen ook tot degenen die ter linker hand zijn : Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is, Matth. 25:41.’ Oorspronkelijk was de hel niet voor mensen en toch de realiteit is dat wij mensen vrijwillig gekozen hebben voor deze plaatst. ‘En dezen zullen gaan in de eeuwige pijn; maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven, Matth.25:46.’ Er is dus een opstanding der doden. Er is een eeuwig leven maar er is ook een verschrikkelijke plaats voor hen die volharden in het ongeloof. ‘Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld, dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam van den eniggeboren Zone Gods, Joh. 3:18.’Wat een onderschei, wat een scheiding. ‘En zullen uitgaan: die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis, Joh. 5:29.’

Als wij sterven zal er rekenschap gevraagd worden over dat wij gedaan hebben. Als alles op onze eigen rekening staat dan ziet het er niet best uit. Zoals wij geboren zijn, als vijanden van God en vuil van de zonden kunnen wij niet bestaan voor Gods heilig oog. Staan wij daar als geredde zondaren schuilend achter het bloed van de Heere Jezus Christus, dan is het eeuwig wel met ons. Dan zal er geen veroordeling meer klinken, want al de toorn en al het oordeel is op Jezus uitgestort toen Hij daar hing aan het vloekhout op Golgotha. ‘Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest, Rom. 8:1.’

De dood overwonnen
Juist deze wetenschap maakt ons goedsmoeds en geeft ons een blij uitzicht naar het moment dat Jezus komt. Hij heeft ons verlost van de angst voor de dood en het oordeel. ‘Doch Ik zal hen van het geweld der hel verlossen, Ik zal hen vrijmaken van den dood. O dood, waar zijn uw pestilentiën; hel, waar is uw verderf? Berouw zal van Mijn ogen verborgen zijn, Hos. 13:14.’ Nu leven we in de liefde van God, in de vreze des HEEREN en juist dat maakt ons vrij van angst en vrees. ‘De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods, Spr. 14:27.’ Jezus is gekomen, geboren in een beestenstal, Hij legde Zijn heerlijkheid af om voor ons de heerlijkheid te verwerven. Hij ging de dood in om satan te overwinnen. ‘Overmits dan de kinderen des vleses en bloeds deelachtig zijn, zo is Hij ook desgelijks derzelve deelachtig geworden, opdat Hij door den dood tenietdoen zou dengene die het geweld des doods had, dat is den duivel, En verlossen zou al degenen die met vreze des doods door al hun leven der dienstbaarheid onderworpen waren, Hebr. 2:14,15.’ Het is de onzekerheid van het leven, de onzekerheid van onze behoudenis die zoveel mensen in haar macht heeft. Er zijn zoveel mensen die met een rustig en kalm gemoed hun Zaligmaker mogen verwachten terwijl zij leven in een angst voor dat wat komen gaat. Geve God dat het lezen van deze eenvoudige woorden en het onderzoeken van Zijn Eigen Woord u mag bevrijden van deze angst. Want als u daarvan verlost bent, dan kunt u pas vruchtbaar zijn in het Koninkrij van God. Hoe zou u anderen kunnen wijzen op de vrede in Christus als u die zelf niet kent? Hoe zou u anderen tot troost kunnen zijn in de aanvechtingen van de dood als u zelf nog bang bent? ‘Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader, Rom. 8:15.’ De dood is voor al Gods kinderen een doorgang tot het eeuwig zalig leven, dat zij nu reeds ontvangen hebben. Jezus heeft de dood tenietgedaan, Hij is onze Overwinnaar! ‘Doch nu geopenbaard is door de verschijning van onzen Zaligmaker Jezus Christus, Die den dood heeft tenietgedaan, en het leven en de onverderfelijkheid aan het licht gebracht door het Evangelie, 2 Tim. 1:10.’
Nu jaagt de dood geen angst meer aan,
want alles, alles is voldaan.
Die in 't geloof op Jezus ziet,
die vreest voor dood en helle niet.

Leven in het verlangen
‘En niet alleen dit , maar ook wij zelven, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelven , zeg ik, zuchten in onszelven, verwachtende de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing onzes lichaams, Rom. 8:23.’ Hoe meer wij in de zekerheid van het geloof leven hoe meer wij de liefde van God mogen ervaren. Juist dat maakt het verlangen naar de eeuwige heerlijkheid zo groot. Wat op deze aarde kan ons nu werkelijk bevredigen in het licht van de eeuwige vrede in Christus? De liefde van God heeft ons hart vervuld en dit maakt dat wij verlangen naar de komst van onze Zaligmaker. Hij is het voorwerp van ons leven, het middelpunt van ons verlangen. ‘Verwachtende de zalige hoop en verschijning der heerlijkheid van den groten God en onzen Zaligmaker Jezus Christus, Tit. 2:13.’

Lieve vrienden, stelt u de dood ver van u en durft u het oordeel tegemoet te gaan zonden Jezus? Laat deze ernstige woorden dan tot u doordringen, u kunt niet meer zeggen dat u het niet wist. Er is een dood, er is een hel en Godzijdank, er is een Verlosser, Jezus is Zijn Naam. Kom dan tot Hem en laat u zaligen.
Misschien wordt u juist wel veel gedrukt door de angst voor de dood, de onzekerheid van hoe het dan met u zal zijn. Laat u leiden door Gods Geest. Onderzoek het Woord van God en laat dat uw levenskompas zijn. Laat de Blijde Boodschap uw hart vervullen, Christus is gekomen om zondaren te zaligen. U bent welkom, welkom zoals u bent. Sluit uw ogen en spoed u naar Golgotha, zie Hoe Jezus daar hangt, val aan Zijn voeten en laat Zijn liefde uw hart vervullen. Als dat werkelijkheid wordt in uw leven dan weet u dat er niets zoeter is onder de hemel dan de Naam van uw lieve Zaligmaker. Jezus, Immánuël God met ons! Kom, maak God met ons groot. Nog even en de Bazuinen zullen klinken. Bent u al gere(e)d? Amen.

Waar zijn nu, dood, uw macht en scherpe pijlen?
Uw zeis ligt nu verbroken voor altoos.
Gods eigen Zoon, uit dood en graf verrezen,
maakt dood en graf voor eeuwig machteloos.

Immanuel, Gij hebt der helle poorten
uw macht doen zien, die haar ter neder slaat,
toen Gij de straf des zondaars wildet dragen,
van wie de naam in 't boek des levens staat.

Voor deze prijs hebt Gij uw bruid verkregen:
Gij gaaft voor haar U-zelf, Heer, in de dood;
voor haar waart Gij in ziele-angst en lijden.
Wat is uw liefde, Heer, ondenkbaar groot.

Gij hebt, o Heer, uw volk de kracht geschonken,
om te overwinnen in de felste strijd.
Zij wachten U met innig zielsverlangen;
Gij zijt hun kracht, Gij, die hun redder zijt.

In U alleen, Heer Jezus, is het leven,
in de ijdelheid ligt alles hier beneen;
Gij hebt ons plaats in 't Vaderhuis verworven;
leid Gij, o Heer, toch daarheen onze schreen.



Wilco Vos
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 06 nov 2018 12:09

In Openbaring 6 : 12- 7 : 10, waarin door het Lam het zesde zegel wordt verbroken, zien we twee panelen:
De eerste is huiveringwekkend, het tweede vreugdevol.
Op de eerste zien we dat er een kosmische aardbeving komt, de zon een zwarte harige zak wordt, de maan een bloedmaan, de sterren van de hemel vallen en de hemel wijkt als een boekrol die wordt opgerold en de bergen en eilanden van hun plaats worden gerukt.
Een soort van klimatologische ramp voltrekt zich….

Gevolg is dat van hoog tot laag (alle rangen en standen, ze zijn nog wat, al is de één meer dan de ander…) zich verbergen en uitroepen tot de bergen: Val op ons en verberg ons….tegen déze rampspoed? Nee, verberg ons voor het aangezicht van Hem Die op de troon zit en voor de toorn van het Lam. Zij weten kennelijk dat de grote dag van Zijn toorn is aangebroken en beseffen: wie kan dan staande blijven?

Waarom verkiezen deze mensen, van hoog tot laag, de dood boven deze dagvaarding? Waarom liever collectief dood dan te moeten verschijnen voor God en het Lam? Omdat ze beseffen dan iets gewaar worden wat erger is dan de dood….
We zijn geneigd te zeggen: zij vrezen het oordeel, de straf, de hel….

Maar misschien kun je dit ook met andere woorden formuleren: als wij gedaagd worden voor de toorn van het Lam, zien we Zijn kruis, Zijn offerande, Zijn genade, we zien de prijs waarvoor wij gekocht zijn, de alle kostendekkende vergeving van onze torenhoge schuldenlast en we zien dat vanuit het besef dat we daar met ons léven géén dankjewel voor gezegd hebben….!
Daarbij blijft niemand staande, dat houdt niemand uit….zoals de kampbewaarder in Auschwitz niet wist waar die kijken moest toen hij als beul in het kamp plots een Jood voor ogen kreeg die hem ooit had geholpen….!

Geconfronteerd te moeten worden met een zo grote Liefde, waarvoor je nog niet eens je bed wilde verlaten op zondagmorgen of je huis voor wilde verlaten als er een avonddienst was, dat je met de grootst mogelijke onverschilligheid bejegend hebt in je leven, dat je Siberisch koud liet en dat je met je verzondigde leven hebt willen uitwissen, dát moet het vreselijkste zijn dat er aan je verschijnen zal.
Op het andere paneel zien we wél mensen staan voor het aangezicht van God en het Lam. Hoe kunnen zij daar staande blijven? Omdat ze verzegeld zijn, gewaarmerkt, apart gezet, het zijn er wel 144.000 (12x12x1000), het is naar het woord van Paulus ‘gans Israël’ dat er staat, de getelden uit de twaalf stammen Israëls! En de anderen, de ongetelden, zijn zij uit de volkerenwereld, zij zijn bij de getelden ingelijfd!! Gans Israël en de schare die niemand tellen kan uit de volkerenwereld stáán voor de troon! Ze zingen een lied over de redding van God en het Lam.

Wie zijn dat?
Het kan niet anders dan dat het de reddelozen zijn, de verlorenen, de hoeren en de tollenaars, degenen die niets meer zijn, zij zingen, omdat ze aan het diep verderf van hun eigen ik door genade ontkomen zijn.
Op welk paneel van dit tweeluik bevindt u zich….?

ds. C.E. Lavooij
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 03 dec 2018 11:38

MIJN VERDRIET EN PIJN.


Om iedere man en iedere vrouw, jong, ouder, hoogbejaard, die God niet kent.
Die ooit afhaakte vanwege contacten met Gods grondpersoneel, Gods volk.
Zo vaak denk ik aan al die mensen die Zacheüs het zicht op Jezus benamen, zodat hij in een boom moest klimmen.
Leerlingen van Jezus stellen zich vaak keihard op tegenover 'zondaren en zondaressen'.
Want, o wij weten zo goed hoe het hoort.
Wij weten feilloos waarin een ander tekort komt.
De kerken lopen leeg constateren we.
Kerkgebouwen worden gesloten, afgestoten, afgebroken of verbouwd en verliezen hun oorspronkelijke functie.

Waarom haken mensen af?
Vanwege teleurstellingen in de handel en wandel van kerkmensen.
Dit is een heel belangrijke reden.
Vanwege een chronisch gebrek aan belangstelling voor chronisch zieken.
Schaars pastoraal bezoek.
En als dat bezoek komt, dan wordt er geneuzeld over het weer, over de kinderen en kleinkinderen, er wordt een stukje gelezen dat nergens op slaat en er wordt gebeden.
Maar wanneer gaat die predikant of ouderling op de vragen die werkelijk leven?
En wáár gaat het over in de kerkdienst?
Een goede preek is een dialoog met de gemeente. Wat zingen we?
Welke taal bezigen we?
Ik word misselijk van de kletspraatjes over de berijming van 1773.
Er wordt gezegd: de Bijbel heeft het over Psalmen, Hymnen en door de Geest spontaan geïnspireerde liederen.
Maar Psalmen hebben toch de voorrang, want die staan in de Bijbel.
Ik heb nog nooit zo'n dom argument gehoord.
Staat in de Bijbel de berijming van 1773?
Nee, nee en nog eens nee.
En ik ben fel tegen het neerbuigende over nieuwere psalmberijmingen, over Christocentrische gezangen.
Gods Geest inspireert nog altijd dichters en componisten.
Wij gehoorzamen de Schrift niet, we gehoorzamen selectief.
En dan de op geld beluste kerk.
Drie collectes tijdens een kerkdienst, dat is té!
Sommige kerkgebouwen die gesloten worden is de schuld van de vrijzinnige boodschap.
Sommige predikanten zijn bezig hun kerken leeg te preken.

Maar nu die mensen die afhaken.
Die alleen verder gaan met een verkeerd godsbeeld, nooit antwoord kregen op hun vragen, waar niet naar omgekeken wordt, die zich niet welkom voelen.

Is er wel eens gevraagd naar de reden van hun verlaten van de kerk?

Ik dank voor de pioniersplekken van de Protestantse Kerk en de Christelijk Gereformeerde Kerk.

Zou jij een vriend of vriendin mee durven nemen naar jouw kerk of gemeente?

Ondertussen ontmoeten we de teleurgestelden en gaan we met hen in gesprek.

En laten we stoppen in dit jaar van 400 jaar herdenking van de Synode van Dordt met wat ik overal lees: het grote gelijk van de Contra-Remonstranten en het grote ongelijk van de Remonstranten (de Arminianen) en dat vervloekte woord 'dopersen'. Ik proef de arrogantie van de Contra-Remonstranten.
Van mij hoeft deze synode niet herdacht te worden.
De Gereformeerden die zó overtuigd zijn van hun eigen gelijk.

God heeft Zich niets aangetrokken van de scheiding.
Hij gebruikte Gereformeerden en Arminianen.

Het valt me überhaupt op dat God niet kiest voor het ene kind tegen het andere kind.
Hij gebruikte George Whitfield en John Wesley.

Stop toch dat eeuwige gebekvecht over dat alles voorbestemd is en de eigen vrije wil.

En die meer dan zielige strijd over de doop.

Dit zien de mensen van de wereld.
Dat eeuwige gebekvecht.

En ze weigeren mee te doen.

En worden verhinderd tot Jezus te komen, dóór ons.

Gods Geest werkt in Gereformeerde Kringen en in Doperse Kringen en het is dezelfde Heer.

Begraaf de theologische strijdbijlen.

En sta in vuur en vlam voor Hem om wie het werkelijk gaat.



.......... Durven we voor Zijn aangezicht nog te bekvechten over de ware leer? Of zeggen we: 'Uw genade is mij genoeg'? ..........

IK BEN ER KLAAR MEE !



Religieuze mensen vormen nu de minderheid in Nederland.
Is dat schokkend?

Nee, omdat er van alles mankeert aan de gestelde vragen.

En áls uit een beter onderzoek de uitkomst hetzelfde zou zijn?
Hoe minder religieuze mensen, hoe beter.
Graag hoe langer hoe meer mensen die een relatie met God hebben!

Er waren onder jullie die mijn artikel op zaterdag j.l. scherp vonden.
Negatief over de kerk.
Er waren er die de kerkverlaters beschuldigden en vertelden dat zij hun kerk als een liefdevolle gemeenschap ervaren.

En gisteren plaatste ik een artikel dat ik op Refoweb vond.
Een anonieme jongeman schreef dat hij helemaal klaar is met geloof en kerk en de houding van de kerk op zijn homo-zijn.

IK BEN ER KLAAR MEE!

Als géén ander begrijp ik deze jongeman.
Hij is afkomstig uit orthodoxe kring.
Dat merk ik aan verschillende dingen die hij schrijft.
Hij loopt stuk op dingen waar ik op 18-jarige leeftijd ook op stukgelopen ben.
En in Reformatorische- en in Evangelische kringen gaat het té vaak over uiterlijke dingen.

Over kleding.
Over hoe vaak je de kerkdiensten bezoekt.
Of meisjes, vrouwen een hoed dragen.
Mannen passend gekleed gaan.
Over wat we zingen en in welk tempo.
Of we televisie of andere media in huis hebben.
Welke krant we lezen?
Van welke omroep we lid zijn.
Welke bijbelvertaling we lezen.

Of:

We roken.
Alcohol gebruiken.
Andere verslavende middelen.
Geen seks voor het huwelijk.
Niet masturberen.
Een goed bekeringsverhaal hebben.
Hebben we de Geest ontvangen en spreken we in tongen.

Als ik over 'de kerk' sprak zaterdag j.l. spreek ik vooral over de protestantse kerk, reformatorische, evangelische of charismatische kerken of gemeenten

Ik richt mij niet tot één denominatie.
De bewuste jongeman is er klaar mee.
Ontmoet leerstellingen, doctrine, gedragscodes, fatsoensregels, dreiging.
Ik destijds de leer van de uitverkiezing, van de verwerping, het oordeel, de hel.

Maar ontmoette deze jongeman Jezus?

Kun je Jezus in uw, jouw en mijn kerk ontmoeten? Of moet je dan eerst voldoen aan onze regels en gedragscodes? Of eerst ons speciale taaltje kennen?
De tale Kanaäns.
Het gereformeerde taaltje óf het evangelische taaltje?

Als predikant, als gemeentelid, als christen en als homo ben ik ervan overtuigd dat wij als kerken en gemeenten best eens kritisch naar onszelf mogen kijken. Ook als predikanten, voorgangers, ambtsdragers.

Hoe zien we onze kerk, onze gemeente?Een huis waar alleen heiligen mogen komen?
Of een huis waar iedereen welkom is?

Voor mij persoonlijk het laatste.
Hier kan en mag iedereen Jezus ontmoeten.
Als niet iedereen welkom is, stop dan met het luiden van de kerkklokken.

Verkondig hét Evangelie vanuit heel de Schrift. Gebruik gewone mensentaal.
En ná de dienst zouden er vragen gesteld moeten kunnen worden.
Vermeld anders op de wekelijkse nieuwsbrief het mailadres van de voorgaande predikant.

En alsjeblieft vermijd dat kerkgangers ook maar het idee krijgen dat belijdenisgeschriften gelijk staan met de Bijbel.

Ik ben er ook klaar mee dat je als andersgeaarde een probleem voor de kerk of gemeente bent.
Te moeten weten: ze hebben er hier een probleem mee dat ik ben wie ik ben.
Wie kwamen er allemaal onder Jezus' gehoor? Heeft hij ooit gezegd: 'Deze bijeenkomst is alleen voor leden?'

Geef Gods Geest en Liefde de ruimte om Zijn werk in de hoorders te doen.
Geen dominee of pastor heeft als taak mensen van zonde, oordeel en gerechtigheid te overtuigen.
Velen maken hier hun wekelijkse taak van.
De heilige Geest doet dit.

Verkondig alleen hét enige échte Evangelie aan allen die zich welkom voelen in de eredienst of samenkomst.

Ik ben klaar met alle door kerk en gemeente opgeworpen drempels.
Weg ermee!

En ik spreek mijn dankbaarheid uit en waardering voor kerken en gemeenten die onbijbelse drempels verwijderen.
Die er alles aan doen om een welkomkerk te zijn. Deze kerken en gemeenten zijn er.



P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 23 dec 2018 15:41

"Want is de wet gegeven door Mozes, de genade en waarheid zijn gebracht door Jezus Christus"
(Johannes 1:17 uit de Willibrordvertaling 1995).


KEERPUNT IN DE GESCHIEDENIS


Persoonlijk ervaar ik het als een zware, moeizame strijd onder gelovigen om duidelijk te maken, dat de komst van Jezus Christus een keerpunt in de tijd is.

Ik kan er niet tegen dat we massaal Kerstfeest vieren alsof Jezus voor de allereerste keer geboren wordt in Bethlehem.
Alsof we voor de ruim 2.000e keer het geboorteverhaal vertellen.
Jaar na jaar, als een sprookje.
Er was eens....en ze leefden nog lang en gelukkig.

En de Adventstijd is elk jaar een voorbereidingstijd op het Kerstfeest.

Waarom blijven we hieraan meedoen?
In de Adventstijd is de liturgische kleur paars, behalve de afgelopen zondag.
Paars: inkeer, verootmoediging, boetedoening.
Waarom?
Omdat het kindje Jezus weer geboren wordt?
Natuurlijk niet!
Omdat Jezus terugkomt, de belofte die nog vervuld moet worden.
Kerstfeest kan hooguit een dankfeest zijn, omdat God naar Israël, naar onze wereld omgezien heeft.

Heeft omgezien!!!
We staan veel te weinig stil bij de consequenties van Zijn eerste komst en bij de impact van Zijn terugkomst.

Kribbe-voerbak.........Kruis-vloek.......Open graf........Hemelvaart.......Uitstorting van de heilige Geest.

Jezus werd geboren ónder het regime van de Wet (Thora) die door bemiddeling van Mozes aan Gods verbondsvolk, het Joodse volk, is overgebracht.
Onder het Oude Verbond.
Al wat Jezus heeft gezegd over de Thora heeft Hij gezegd onder het regime van die Thora.
En de Thora geldt nog altijd tot op de huidige dag voor de Joden die Jezus nooit erkend hebben als hun Messias, die nog naar hun Messias uitzien.
Voor hen is Mozes nog steeds de middelaar, de overbrenger van Gods geboden.

En Jezus, God mensgeworden, voldeed aan alle Wetseisen en Wetsopdrachten, omdat géén enkel mens, noch Jood noch heiden, dit kan. Die Thora kan alleen maar confronteren met onze zonden.
Die Wet kan alleen maar veroordelen tot de dood.
De Wet verklaart ons tot schuldigen, eist onze doodstraf.
Jezus voldeed aan de Wet, Jezus liet Zich schuldig verklaren in plaats van alle schuldigen en Hij liet de doodstraf aan Zich voltrekken aan het vervloekte kruis.
Dit was namelijk Zijn missie, het voldoen aan de opdracht van God, Zijn Vader.
Op het moment dat Hij Zijn missie had volbracht, riep Hij uit: VOLBRACHT (dat betekent: VOLDAAN, BETAALD).
En toen heeft Hij zélf besloten te sterven: "Vader, in Uw handen beveel ik mijn geest".

De profeet Jeremia heeft ooit 'een nieuw verbond' aangekondigd.
Joël had het over een machtig werk van de heilige Geest die in allen en over allen zou zijn.
Niet alleen op koningen, priesters en profeten.
Maar op en in alle vlees.
En op de 50e dag ná het Pésachfeest wordt de heilige Geest uitgestort over de 120 Joden en Jodinnen in de bovenkamer in Handelingen 2. Na de preek van Petrus komen nog eens 3.000 van Gods verbondsvolk tot bekering, worden gedoopt in water en ontvangen de heilige Geest.
En zo is het dóórgegaan.
Op dát Pinksterfeest trad het Nieuwe Verbond in werking.
Het is de heilige Geest die in élke gelovige, jong en ouder, man of vrouw, Gods wil in het hart schrijft en onze zonden om Jezus' wil nooit meer in herinnering roept.

Dát is het keerpunt.

Het is ongelofelijk dat gelovigen-in-Jezus nog altijd leven onder het Oude Verbond.
Onder de Wet.
Nou ja, selectief.
Die Tien Geboden.
De zondag vieren alsof het een Sabbat is.
De besnijdenis bij jongetjes van 8 dagen oud veranderen in een besprenkeling met water voor jonge kinderen.
Wat nergens, nee nergens voorkomt in heel de Bijbel niet.
Wij trekken het Oude Verbond door tot in het heden.

Merken wij dat we een volledig nieuw tijdperk zijn ingegaan?
Met Jezus?
Vele malen heb ik op fb geschreven over dat leven onder het Nieuwe Verbond.
Onze Wetgever wóónt in ons hart, mits wij tot een persoonlijke overgave aan Jezus gekomen zijn.
Kwam Jezus met de Wet?
Nee!
Jezus kwam met Genade en Waarheid.
Ja, vertelde vers 16, met genade op genade.
Jezus komt met de harde Waarheid over onszelf, over jou en mij, wie wij van nature zijn, rukt maskers af en vertelt de Waarheid over Zijn Vader, Zijn karaktereigenschappen en de Absolute noodzaak van Zijn eerste komst.
Jezus komt ook met Genade.
Hij openbaart de noodzaak van Zijn lijden en sterven, Zijn opstanding en hemelvaart en wat de heilige Geest in ons en door ons wil uitwerken.
Genade, onverdiende vergeving, bevrijding, verlossing en verzoening.

Gods Geest gaat veruit boven de geschreven of in stenen gebeitelde wetten.
Die wetten waren niet in staat ons hart te veranderen.
De heilige Geest wel.

En dit zijn allemaal de gevolgen van de komst van Jezus in deze wereld.
Ik sta niet meer onder de Thora door Mozes overgeleverd.
Ik sta onder de leiding van Gods Geest die mij én door Woord en door rechtstreekse inspiratie dé weg wijst die ik gaan moet.

Ik hoop werkelijk dat deze boodschap dóórdringt in al onze harten.
Wij zijn net als bij een jaarwisseling van het Oude Verbond overgegaan onder het Nieuwe Verbond.
Écht een NIEUW en niet een vernieuwd verbond.
Niet een opgelapt oud verbond.

Jezus zegt niet: het OUDE is voorbijgegaan en OPGELAPT is het teruggekomen. Het NIEUWE is gekomen.
"Zie, Ik maak alle dingen NIEUW".




P Gerrets. (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 24 dec 2018 14:16

Hoe zal ik U ontvangen,
Hoe wilt Gij zijn ontmoet?
O, ’s werelds hoogst Verlangen,
Des sterv’lings zaligst goed.


Dit is gezang 1 in de oude Hervormde Bundel (1938). Een mooi begin, zo passend bij het begin van het kerkelijk jaar. Deze tijd dus, advent.
‘Komende’ betekent dat Latijnse woord. Vanwege de komst van Christus. Hij heeft aan de Kerk van het Oude Testament beloofd te komen, en Hij heeft ons beloofd dat Hij terugkomt. Dan is het beste wat we kunnen doen Hem verwachten. Er op rekenen. Je kunt immers aan op wat Hij belooft!
Maar écht verwachten, dat doe je niet alleen met je verstand, maar ook met je hart.

En Hém verwachten, dat doe je met liefde. Anders stelt het niets voor. Omdat Hij de Liefste is, Die al onze liefde zo waard is.
Verwachten in liefde – dat betekent met verlangen. Als wij niet naar Hem verlangen, dan beseffen we niet Wie Hij is.
En wat is er dan juist in deze tijd veel, wat onze aandacht van Hem afleidt. De wereld roept van alle kanten om ons hart, om ons verlangen. Het hele jaar door, maar zéker wel in deze decemberweken. Eerst vanwege Sinterklaas, maar dat is nog kinderspel vergeleken wat er van Kerst gemaakt wordt. Folders puilen uit. Eten en drinken, cadeaus en diners, slingers en lichtjes, muziek en nieuwe kleren. Het is wel te begrijpen ook: wat sfeer en vrolijkheid in donkere en sombere dagen. Maar we voelen wel aan, dat het niet alleen gaat om het verdrijven van de donkerte. Velen zoeken hier naar vervulling van leegte. Als ons hart leeg blijft, vullen we maar onze maag en geven we onze ogen goed de kost.

Daarom weten we het nu al: de kerstdagen zijn straks nauwelijks voorbij en dan ploffen de vakantiefolders weer door vele brievenbussen – om uit te zien naar de zómer. Zo wordt alsmaar het verlangen opgewekt, en nooit wordt het bevredigd. De Prediker zei het al: ‘Het oog wordt niet verzadigd van zien en het oor wordt niet vervuld van horen’. Maar wat blijkbaar wél kan: alsmaar meer verlangen opwekken, alsmaar meer om te zien en te proeven en te horen en te ervaren. En wat is het gevolg? Is er dan niet steeds minder ruimte om te ervaren wat onze échte nood is?

‘O, ’s werelds hoogst verlangen’, zong Paul Gerhardt. Het is de vraag of dat zo is. Verlangt de wereld wel zo naar Christus – ja verlangt de kerkmens wel zo naar Christus? Wij zitten niet op Hem te wachten, en ook daarom zijn we zo druk met ándere dingen. En tóch. Toch zit dit lied er ook niet ver naast. Christus, Hij is wel Degene in Wie ’s werelds verlangen tot rust komt. Hoe komt het dat wij alsmaar verlangen naar meer? Omdat God in ons het besef levend houdt, dat wij zonder Hem leeg achterblijven.

‘Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in U’ – omdat wij door Hem en voor Hem geschapen zijn. Al die onrust en onvrede is eigenlijk een voortdurende roep om Hem. Wat een dwaasheid dan om die roep de mond te snoeren en de wereld aan het woord te laten. Alsof we ook maar enigszins echt gelukkig kunnen worden door méér eten of méér ervaren. Hoe triest is het dat veel Nederlanders nauwelijks beter weten. Hoe erg is het, als ook kerkmensen zich daaraan overgeven.

Beter voelen misschien zij het, voor wie deze maand zo eenzaam is. Donker en stil, somber en kil. Anderen vrolijk, zij verdrietig; anderen samen, zij alleen. Dan verlang je naar iets anders: liefde, erkenning; iemand die je eens zómaar op komt zoeken, iemand die vanuit het diepst van zijn hart zegt: ‘ik houd van je’, iemand die wat licht kan geven in de duisternis. Die hunkering gaat toch veel dieper dan die decemberdrukte!
U die u zo eenzaam en achtergelaten voelt, u hebt misschien wel betere feestdagen dan zij die leven in uiterlijke vrolijkheid. Omdat u dieper beseft, dat wij niet gelukkig zijn als onze maag maar pas als ons hart gevuld is, als wij liefde ontvangen.

Die hunkering naar liefde van medemensen wijst hoger, dat we het zó nodig hebben om Gods liefde te ontvangen. Sinds de zondeval hebben we Zijn liefde afgewezen, maar wat maken wij onszelf daarmee ongelukkig. O, hoe goed hebben we het als wij geliefd worden. En wat een wonder is het, dat Hij Zijn liefde schenkt.
‘Zo lief heeft God de wereld (de verloren wereld!) gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft’. Wat een reden dan, om dáárnaar te verlangen.
Advent, een tijd van verlangen. En daarom de vraag naar wat en naar Wie verlangen? Zingt u het mee ‘mijns harten hoogst Verlangen, mijn ziel het zaligst Goed?’

O, wat een reden hebben we om naar Hem te verlangen, omdat Hij onze leegte vervullen kan, onze nood oplossen, onze schuld verzoenen, onze dood wegnemen. Dat klinkt ook door in dat andere oude gezang:

Hoog omhoog, mijn ziel, naar boven;
Hier beneden is het niet;
’t Ware leven, lieven, loven
Is daar waar men Jezus ziet.


ds. M. van Reenen, eerder gepubliceerd in de kerkbode van de Hersteld Hervormde Gemeente te Oldebroek
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 24 dec 2018 21:10

"Niemand heeft God ooit gezien, maar de eniggeboren God, die rust aan het hart van de Vader, Hij heeft Hem doen kennen"
(Johannes 1:18 uit de Willibrordvertaling 1995).

"God: niemand heeft hem ooit gezien; de eniggeboren God, die is in de schoot des Vaders, hij heeft hem uitgelegd"
(Johannes 1:18 uit de Naardense Bijbel 2014).


DE EXEGESE (UITLEG) VAN GOD.




Dit is het slot van de serie, waarin ik geprobeerd heb Johannes 1:1-18 vers voor vers te laten spreken, zodat we straks tijdens de Kerstnacht en de Kerstdagen ons niet blind staren op het kindje in de kribbe, de stal, de versieringen, de zoete sfeer in een keiharde wereld.
Wie is deze Jezus?
En wat is Zijn missie?
Zijn opdracht?
We hebben daar de voorbije weken uitgebreid over gesproken.

Niemand heeft God ooit gezien.
Adam en Eva die dagelijks een wandeling maakten?
Ze merkten het ruisen van een zachte koelte.
Henoch en Noach die wandelden met God.
Zij zullen op de één of andere manier Zijn aanwezigheid geweten hebben.
Abraham zag de Engel van de HEER en Melchisedek.
Mozes zag op de berg heerlijkheid, glorie.
De achterkant van God.
Gods stem werd gehoord. De Engel van de HEER werd ontmoet.
Jesaja zag in de tempel de afstraling van Gods glorie.
Maar niemand heeft God gezien van aangezicht tot aangezicht.
Dát wat gezien werd, was alles overweldigend.
Mensen werden vervuld met ontzag, konden niet meer op hun voeten staan, zakten in elkaar, werden bang dat ze zouden sterven.

Abraham en Mozes waren vrienden van God.

Maar Eėn verkeerde vanaf het begin in de omarming van God (1:1-2). Nabij God. In de schoot van de Vader. Aan de borst van de Vader.
Sterke uitdrukkingen die de enorme intimiteit in God weergeven.
Wie is die Éne?
De eniggeboren Zoon, verwachtte ik te lezen.
Maar én de Willibrordvertaling 1995 én de Naardense Bijbel 2014 geven aan: God.
De geloofsbelijdenis van Nicea spreekt over Jezus als 'God uit God'.

Jezus, de Zoon van God, aan God gelijk, zó geliefd, zó bemind, die het hart van de Vader het allerbeste kende en kent, dié is neergedaald, mens geworden.
Niemand beter dan Hem kon en kan ons uitleggen, verklaren wie God de Vader is en zal zijn.

Jezus, van vrucht in Maria's schoot, pasgeboren baby, als 'zoon der wet', als jonge rabbi, die sprak zoals geen andere schriftgeleerde sprak, namelijk mét gezag, die sprak wat de Vader hem ingaf en deed wat de Vader liet zien, die handelde vanuit de door Hem ervaren genegenheid en liefde, vanuit heiligheid, die zich in alles door Gods Geest liet leiden....
De kruisweg ging en het er zwaar mee had, bloeddruppels zweette.
Vroeg om voorbede.
Die zich verwonderde over de onkunde bij de schriftgeleerden.
Niemand kende Zijn Vader, zoals Hij Zijn Vader kende.

Jezus, wandelend door Nederland, door Amsterdam, door Den Haag, door 's Hertogenbosch, door Elspeet, door Vaals, door Volendam, Ermelo, Enschede, Leeuwarden of door Breskens, Sluis en Terneuzen zou Zich verbazen, verwonderen, zou huilen over de enorme onkunde in gezinnen, scholen, opleidingen, kerken en gemeenten, theologische faculteiten ten aanzien van God Zijn Vader.

De enige uitleg, verklaring van God is Jezus de Gezalfde.
In de weg die Jezus heeft afgelegd van de moederschoot van Maria tot en met Zijn hemelvaart zien we God bezig.
Jezus zegt tegen Thomas: "Als je Mij gezien hebt, heb je de Vader gezien".

Wat zijn er ontelbaar velen in ons land en elders op de wereld die tientallen malen het Kerstfeest hebben gevierd bij wie het nooit geleid heeft tot de uitnodiging: 'Jezus, God die redt, redt mij, kom in mijn leven, vergeef mijn zonden en bestuur mijn leven naar Uw plan'.

We zijn even ontroerd door het optreden van een kind of kleinkind in een toneelspel. Door een oud kerstlied. De sfeer.
En dat was het!

We gaan met de geboorte van het kindje om als met een sprookje, totdat Hij terugkomt en het wáár blijkt te zijn.


P Gerrets. (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 24 dec 2018 21:24

En gij zult zijn naam heten Johannes.
Lukas 1:13b

Voor het geval u misschien hoort bij de mensen die al spoedig hun hoofd schudden over de oude priester Zacharias, die moeite heeft om te geloven wat de engel zegt, is het goed te bedenken, dat het ook helemaal niet zo eenvoudig is geweest. Want wat is eigenlijk de kern van de hemelse boodschap die hij ontvangt? Die ligt in de naam van het kind, dat hem zal geboren worden: JOHANNES, dat betekent: DE HEERE IS GENADIG.
Om dat zomaar aan te nemen … Zacharias kijkt naar zichzelf en naar zijn vrouw en naar de omstandigheden. En dan moet hij tot de conclusie komen, dat dat toch eigenlijk niet kan. Hij vindt in zichzelf geen enkele grond om te geloven. DE HEERE IS GENADIG. Niet te geloven!

Misschien begrijpt u dat niet. Misschien zegt u, wanneer u die boodschap met de Kerstdagen weer hoort: ‘O, dat wist ik al; dat is voor mij geen nieuws’. Misschien zingt u de eerste Kerstdag mee, omdat het zo hoort:

Hij heeft gedacht aan Zijn genade.

En u begrijpt er niets van waarom de organist dan alle registers van het orgel opentrekt en de gemeente uit volle borst meezingt, zodat ’s Heeren huis inderdaad van vreugde druist. U vindt het allemaal gewoon, bekend, natuurlijk. Net zoals u soms mensen tegenkomt die zeggen dat ze ‘natuurlijk’ een kind van God zijn. En dan zult u wel bestraffend naar Zacharias kijken en zeggen: ‘Foei, priester van God, hoe durf je zo te reageren?’

Misschien begrijpt u Zacharias erg goed. Misschien zegt u ook, ziende op de omstandigheden van uw leven: ‘Ik kan niet geloven dat God genadig is, want ik zie er niets van.’ Misschien zegt u:
‘Als ik mezelf zie, dan kan ik het zo moeilijk geloven waarom de Heere mij genadig zou zijn. Want dan zie ik zoveel zonde en zoveel ongerechtigheid. Dan moet ik wel denken dat het voor mij niet meer kan.’ Nu, dat is ook zo. Van ons uit is het niet te begrijpen en niet te geloven dat de Heere genadig is.
Er zijn bij ons geen aanknopingspunten en geen mogelijkheden te vinden. Wie genade iets gewoons, iets vanzelfsprekends vindt, heeft nog nooit zichzelf leren kennen. Maar – en daar ligt het geheim – de Heere zegt het Zelf. Het is een boodschap uit de hemel, die Zacharias ontvangt en dit heil doet God ook nu nog verkonden. Hij zegt het Zelf. Dat is een reden om vrijmoedig te geloven. Daarom gaat Zacharias ook niet vrijuit en wordt hij gestraft...

God zegt Zelf: IK BEN GENADIG. Onbegrijpelijk? Ja, maar daar is genade nu juist genade voor. Die kun je niet verdienen. Die kun je niet beredeneren. Die is geen product van een kloppend systeem. Genade is een uitvinding van de God aller genade. Hij zegt het in Zijn Woord en Hij wekt door Zijn Geest geloof in de betrouwbaarheid van Zijn spreken. En Hij laat het zien, in de kribbe van Bethlehem: DE HEERE IS GENADIG.

Dat is de boodschap van Advent en Kerst. Daar kunnen we een oud jaar mee uit en een nieuw jaar mee in. Dat is het wonder van de God aller genade.

Weet u wie het verstaan? Dat zijn zij die op Kerst zich verwonderen: ‘Heere, hoe bestaat het dat U naar mij omziet, naar mij vraagt?’ Ze gaan leven van het wonder van een God Die met ons niet doet naar onze zonden en ons niet vergeldt naar onze ongerechtigheden.
En in verwonderde aanbidding zingen ze, soms met tranen in de ogen vanwege het onbegrijpelijke handelen Gods in hun leven:

Komt verwondert u hier mensen, ziet hoe dat u God bemint.

WANT HIJ IS GENADIG

ds.J. Westerink, eerder geplaatst op CGK Ede.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 25 dec 2018 07:39

JEZUS, KONING OP DE TROON VAN DAVID.


"Hij zal groot zijn en als 'zoon van de Allerhoogste' worden aangeroepen; de Heer God zal hem geven de troon van zijn vader David; hij zal koning zijn over het huis van Jakob tot in de eeuwigheden, en aan zijn koningschap zal geen grens zijn"
(Lucas 1:32-33 Naardense Bijbel).

"Want een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven, nú komt de heerschappij op zijn schouder; men zal als naam voor hem roepen: wonderbare raadsman, heldhaftige God, vader voor immer, vredevorst!- voor heerschappij over velen en vrede zonder einde op de troon van David en over diens koninkrijk, om dat te bevestigen en te schragen met recht en gerechtigheid van nu af en tot in eeuwigheid; de naijver van de HEER, de Omschaarde, zal dit doen"
(Jesaja 9:5-6 Naardense Bijbel).

"Staan zullen zijn voeten (van de HEER) te dien dage , op de Olijfberg, die in het zicht van Jeruzalem ligt ten oosten (...) en komen zal de HEER, mijn God, en alle heiligen met hem (...). De HEER zal tot koning worden over de gehele aarde,- te dien dage zal de HEER de enige zijn en zal zijn naam de enige zijn"
(Zacharia 14:4a,5c,9 Naardense Bijbel).

We ontmoeten vandaag Maria uit Nazaret.
Een jonge vrouw die trouwplannen heeft met Jozef die notabene nog afstamt van de grote koning David, uit de stam Juda.
Wat doet deze Judeeër in Galilea, in Nazaret? Hij werkt er als timmerman.
Maria en Jozef zijn verloofd en in ondertrouw gegaan, vast van plan te trouwen, maar hebben nog nooit gemeenschap met elkaar gehad.
Er is liefde die kan wachten.
Dat verdient groot respect.
Opnieuw ontmoeten we Gabriël, die in de 6e maand van Elisabet's zwangerschap nu in Nazaret bij Maria de geboorte van een zoon aankondigt.
Alle vrouwen in Israël hebben eeuwenlang gehoopt dat zij de lang beloofde Messias zouden mogen voortbrengen.
Maar Maria is de door God begenadigde, de gezegende onder de vrouwen.
Jij zult 'de draagmoeder' worden van een zoon die je bij zijn geboorte Jezus moet noemen. Jezus, Yehoshua = Jozua, Hosea = Jahwe redt, verlost, biedt veiligheid, biedt bescherming.
Hij zal niet bij jou verwekt worden door Jozef, maar door de heilige Geest.
In onze moderne tijd negeert men wat de bijbel zegt én heeft men het over het kind uit Maria en Jozef geboren. Men kan niet leven met mysteries en wonderen.
Ik wel.
Maria is een voorbeeld voor ons, gelovigen. "Ziehier de dienares van de Heer; mij geschiede zoals door u gezegd"
(1:38).
We hebben verschillende bijbelgedeelten gelezen, die als we ze nauwkeurig lezen een dubbele laag hebben.
Want ja Jesaja: er is een kind geboren (dat duidt op zijn menselijke afkomst) en: er is een zoon gegeven (dat duidt op zijn goddelijke afkomst).
En ja Lucas: Maria is zwanger geworden, Jozef is bereid gevonden zijn 'pleegvader' te zijn, hem als zijn 'eigen zoon' te erkennen. Maria heeft hem gebaard in Betlehem onder zeer primitieve omstandigheden.
Hij redde, verloste, bood bescherming en veiligheid.
De beloften aangaande zijn éérste komst zijn uitgekomen.
Maar: er is veel meer beloofd, hetgeen niet uitgekomen is.
Wat pas uitkomt bij zijn tweede komst.
Jesaja, hij droeg geen koningsmantel.
Hij kwam niet op de troon van zijn vader David. Hij regeerde niet. Het vrederijk brak niet aan.
Zacharia, hij vertrok van de Olijfberg en kwam niet terug met al zijn heiligen.
Hij werd geen koning op de troon van David en regeert niet over heel de aarde.
Zijn naam is nog niet de enige.
En Maria, Jezus heeft nooit de troon van David gekregen, regeerde niet over Israël, hij kreeg niet het eeuwige koningschap.
De Herodesclan regeerde uit Edom. Onwettige koningen. Israël, bezet gebied onder Romeinse keizers.
En schandelijk: de hele wereld wil Jeruzalem niet erkennen als de hoofdstad van Israël.
Men heeft het lef om met droge ogen te beweren dat het Joodse volk geen enkele connectie heeft met deze stad.
Dat betekent de historie, de archeologie ontkennen, negeren.
Nooit is er een Palestijnse Staat geweest met als hoofdstad Oost-Jeruzalem.
Nooit!
In de Koran is Jeruzalem géén heilige plaats. Mohammed is er nooit geweest. Hij had ooit een droom dat hij vanuit Jeruzalem zou ten hemel varen. Maar dit is nooit gebeurd.
Maar dít wordt vast en zeker wel realiteit of de wereld dit nu wel of niet erkent.
De tweede komst van Jezus zal er één met macht en majesteit zijn. Dan komt hij niet als lammetje van God, maar als de Leeuw uit de stam Juda. Dan zal Hij de vijanden van Zijn verbondsvolk bestrijden, die Jeruzalem aanvallen. Dan komt de HEER zelf, zijn voeten zullen staan op de Olijfberg en nergens anders. De HEER zal koning worden over Israël en over de hele aarde en zitten op Davids troon en aan zijn heerschappij zal geen einde komen.
Dat is beloofd aan Maria, Jesaja en Zacharia. De éérste komst en zijn tweede komst.
Met Kerst staren we ons blind op de eerste komst, terwijl we méér zouden moeten rekening houden met zijn tweede komst.
De bijbel vertelt geen sprookjes zoals veel theologen ons willen laten geloven.
Al Gods beloften worden heerlijk vervuld.
Het koningschap van Jezus zal heil betekenen voor álle volken.

P Gerrets (emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor Chaya » 25 dec 2018 21:19

‘En de kaarsen brandende’

Lukas 12:35b

Advent - Brandende lampen

In de tekst is sprake van olielampjes. U hebt de Oosterse lampjes misschien weleens afgebeeld gezien. Ze zijn schotelvormig of meer in het model van drinknapjes. Telkens moeten zij gevuld worden. Gewoonlijk is het oliekruikje bij de hand. Vooral is de brandende lamp te middernacht noodzakelijk. Duisternis wijst in de Schrift allereerst op geestelijke onkunde, eigenlijk op al de gevolgen der ongerechtigheid. Zwart is de kleur van de zonde, van de hel en van de satan. Licht wil zeggen wat nieuwe, geestelijke, geheiligde kennis is. Licht is het leven der wedergeboorte. Licht is de hemel. God is licht. Jezus is het Licht der wereld en Hij verlicht.

Als de Heilige Geest wederbaart, verlicht Hij, geeft Hij ogen, zodat het Koninkrijk Gods gezien kan worden. Vanzelf zal er geen licht zijn zonder olie. De Heilige Geest moet dus in ons wonen en werken. Hij moet niet alleen wederbaren maar ook in ons blijven. Er moet olie des Geestes toegevoerd worden. Dan alleen kan er van brandende lampen sprake zijn. We kunnen er anders wel een schone belijdenis op nahouden, maar zijn dan toch lampen zonder olie. Dat nieuwe leven moet zich openbaren. Het licht moet zich uitstralen in belijden en beleven. De Heere vermaant: “Laat uw licht schijnen voor de mensen (Matth. 5:16). Wandelt als kinderen des lichts, zegt de apostel (Ef. 5:8). Dan zijn we niet met wat praten tevreden. Geen voldoening in een uitwendig onberispelijk leven. Het Leven des Geestes, het nieuwe leven, het leven van boven, moet in een blijmoedige, besliste geloofsbelijdenis en in een Gode verheerlijkend, godvruchtig leven uitkomen.

Hoevelen van Gods kinderen verspreiden geen helder licht, omdat de olie des Geestes ontbreekt, of omdat toegegeven wordt aan de zonde. Laat toch veel onze bede zijn: Herschep mijn hart en reinig Gij, o Heer’, Die vuile bron van al mijn wanbedrijven; Vernieuw in mij een vaste geest, en leer Mij aan Uw dienst oprecht verbonden blijven.

Nu bedient de Heilige Geest zich van Gods Woord. Dat Woord is een Lamp voor de voet en een licht op het pad (Ps. 119:105). Wet en Evangelie moeten dus zuiver gepreekt worden. Zuivere bediening van Gods Woord is zeer noodzakelijk en vruchtbaar voor de opbouw van de gemeente, onder de bedauwing des Heiligen Geestes. Schriftstudie, Schriftonderzoek is dan ook het voornaamste voor jonge mensen. Maar vergeet niet gedurig te smeken om de olie des Geestes.

Wij leven weer in de adventsweken, de tijd die aan het herdenken van de vleeswording van het Woord voorafgaat. Het is de tijd, waarin de Kerk in het bijzonder stilstaat bij de uitspraken in Profetie en Psalmen, welke wijzen op de komende Christus en het heil, dat Hij aanbrengt. Dat leven van de Oudtestamentische gelovigen in hun bidden, uitzien, wachten, roepen uit de diepte, zien van verre, trekt zo aan. Menige ziel is nog vervuld met vrees, als zij zich onderzoekt. En het verst gevorderde kind van God is nog op aarde en nog niet in de hemel. Daarom kunnen de gelovigen van het Nieuwe Testament zo getroost worden uit het Oude Testament, vooral uit de profetieën en Psalmen, die spreken van het zielsverlangen naar Christus. Kennen wij ook dat uitzien? Hebben ook wij ons in de diepte van schuld leren kennen en uit die diepte leren roepen om genade? Zingen wij met de dichter van de oude dag mee: Ik blijf de Heer’ verwachten. Mijn ziel wacht, ongestoord….?

Laat de lampen van echt, levend, behoeftig leven dat slechts vervulling vindt in Christus, leven kan uit Christus en rust en vrede vindt in de gemeenschap met Christus, toch helder mogen branden.

Prof. L.H. van der Meiden (1882 – 1962)
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 31 dec 2018 08:40

31 december 2018

Heer, U bent ons een toevlucht geweest
van geslacht op geslacht. (vers 1)
Psalm 90

Lieve zussen,


Precies een eeuw geleden, in 1918, zat mijn overgrootmoeder aan de tafel in haar eenvoudige boerderij.
Terwijl haar gezin al naar bed was, schreef zij in de late uren een brief aan een familielid.
Een zeer aangrijpende brief, die uiteindelijk nooit verstuurd werd, maar als een schat bewaard is gebleven.
Het was een barre winter. Er heerste armoede en gebrek.
De Eerste Wereldoorlog was net tot een einde gekomen en de Spaanse griep eiste dagelijks veel doden.
Mijn overgrootmoeder had zelf de ziekte ternauwernood overleefd. Wat had ze gebeden of God haar wilde sparen voor haar man en kinderen. En God had haar gebed verhoord.
Die avond schreef ze in de brief over haar éénjarig zoontje, dat ze in het voorjaar van 1918 aan longontsteking had verloren.
Wat miste ze het kleine vrolijke mannetje. Maar in haar verdriet vond ze rijke troost in Gods beloften.

De brief bleef vervolgens weken liggen.
In het vroege voorjaar van 1919 schreef mijn overgrootmoeder verder.
Ze vertelde over haar driejarige dochtertje, dat pas aan hersenvliesontsteking was bezweken.
Tot in detail beschreef ze de zeven bange weken van de ziekte en het uiteindelijke sterven van het meisje.
Maar opnieuw sprak mijn overgrootmoeder in haar rouw haar vertrouwen uit in God, de Verbondsgod, de God die werkt door de generaties heen.

In totaal bracht mijn overgrootmoeder vier kinderen naar het graf.
De dominee die later haar begrafenis leidde, zei dat de gestorvenen vaak nog spreken ná hun dood, door wat zij achtergelaten hebben.
Hij doelde daarmee op het geloof dat mijn overgrootmoeder in haar leven had uitgedragen aan de mensen om haar heen.
Zij liet een schat na aan haar nageslacht: het geloof dat voortleven mocht in mijn oma, in mijn vader, in mij. Dank aan God!
Als ik die oude brieven lees, voel ik me intens met haar verbonden, terwijl ik haar nooit gekend heb.
Verbonden in het geloof!
God was haar toevlucht. En dezelfde God is ook mijn toevlucht.
Hij is onze Vader, in vreugde en in verdriet, van generatie op generatie.

Stel je eens voor dat de wereldgeschiedenis in een groot, dik boek zou staan, met op bladzijde 1 de schepping en op de laatste pagina 31 december 2018.
Het zou indrukwekkend zijn om te zien hoe de wereld én de tijd doorlopend veranderd zijn.
Na een eeuw, een jaar, een week, ja, zelfs na één dag kan alles anders zijn en kan de wereld, jouw wereld op z’n kop staan.
In dat grote wereldgeschiedenisboek zouden we slechts één constante factor zien, één Persoon die onveranderlijk blijft.
Een eeuwige God, die troont boven de tijd en boven het komen en gaan van de generaties. Onze God!

Lieve zussen, vandaag denken we vast allemaal terug aan wat er achter ons ligt.
Misschien was 2018 voor jou een prachtig jaar van geluk en zegeningen.
Of juist een verdrietig jaar van verlies en ontgoocheling.
Mijn overgrootmoeder sloot het jaar 1918 met verdriet af en werd in 1919 opnieuw met verlies en rouw geconfronteerd.
Maar zij stapte de drempel van het ene naar het andere jaar over met een vast vertrouwen in de eeuwige God.
Dat mogen wij, generaties later, ook doen
Bij de HEER waren we in 2018 veilig en ook in het komende jaar mogen we op Hem vertrouwen. Hoe onze omstandigheden ook zijn.

Het leven is betrekkelijk en onzeker.
Maar God staat daarboven. Dat maakt Psalm 90 ons duidelijk:

Nog voor de bergen waren geboren,
voor U aarde en land had gebaard –
U bent, o God, van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Tegenover deze God staan de mensen, met een levensduur van enkele tientallen jaren, voor we terugkeren tot stof, zegt de Psalm. (vers 3, 4, 9 en 10)
Juist omdat God eeuwig en onveranderlijk is, kan Hij onze toevlucht zijn, kon Hij altijd de toevlucht zijn van zijn kinderen.
Op Hem alleen kun je immers aan, wat er ook gebeurt.

Gebed: Vader, wees met ons, deze laatste dag van 2018.
U weet wat ons bezighoudt. Dank U dat ik mag weten dat U nooit verandert en altijd Dezelfde blijft.
U bent mijn toevlucht geweest in 2018, en dat zult U ook het komende jaar zijn. In uw hand liggen verleden, heden en toekomst. Amen

Liefs van Grace

http://www.zussenliefde.nl
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Hedendaagse meditaties

Berichtdoor MoesTuin » 03 jan 2019 20:28

WELKE GEEST IS JOU GEGEVEN ?


"Want God
heeft ons niet gegeven
een geest van lafheid,
maar van kracht en liefde en bezonnenheid"


(2 Timotheüs 1:7 Naardense Bijbel 2014).


Iedereen die in zijn of haar leven bewust zijn of haar vertrouwen stelt op God, die ons Zijn eniggeboren, Zijn eerstgeboren Zoon Jezus Christus voorstelt als de enige weg, de enige waarheid en het enige leven, als onze enige Redder en Verlosser

en op Wie wij ons vertrouwen vestigen,

ons hart openen,

die ontvangt van God de heilige Geest,
die levenslang in je komt en in je blijft wonen.

Is dat een laffe Geest?
Is die heilige Geest iemand die de neiging heeft zich in gevaarlijke situaties terug te trekken, is dat een bange Geest, een Geest met vluchtneigingen, een Geest van lafheid?

Nee, schrijft Paulus, de heilige Geest is een Geest van moed.

Een Geest van kracht, die jou uittilt boven jezelf.
Die jou dingen laat zeggen, waarvan je nooit had gedacht dat je zou durven zeggen.
Je hebt geen angst meer, geen vluchtneigingen.
Je loopt je tegenstanders tegemoet en spreekt hen aan.

Omdat het een Geest is van liefde, geen lievigheid, geen suikergoed of marsepein.
Het is de Geest van een niet te doven liefde.
Het is de Geest die tegenstanders en vijanden met Christus wilt laten kennismaken.
De heilige Geest die haat met liefde beantwoordt.
Dezelfde liefde als van Jezus Christus.

Het is de Geest van vastberadenheid, van volharding, van nuchterheid.

Er is vaak te weinig besef van de aanwezigheid van de heilige Geest in ons leven.

We horen te vaak en teveel dat we van nul en generlei waarde zijn.
Door en door verdorven.
Hellekinderen.
Maar die tot geloof gekomen zijn, dié hebben de heilige Geest ontvangen én verlangen naar buiten te treden.
Kenmerk: kracht, liefde en bezonnenheid.
En: niet laf.

Een ware christen hééft de heilige Geest ontvangen.
En ánders ben je geen christen.

Wát gaat er van je uit?
Wát gaat er van de christelijke gemeente uit?

Besef je dat er een grote schat in jou opgeslagen ligt, terwijl je een aardewerken pot bent?

Gods heerlijkheid in jou opgeslagen.

Bedenk dan wat je van God ontvangen hebt en ga onbevreesd dit jaar in.


P Gerrets. ( Emeritus predikant)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten

cron