Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Marnix schreef:Volgens mij gaat Romeinen 5 (en de rest van de brief) vooral over het aanbod van genade. Dat God iedereen genade biedt, die er is in Christus. In het slot van Romeinen 3 gebruikt Paulus ook dat woord “allen” maar koppelt de vrijspraak wel aan wie in Christus geloven. God geeft iedereen in Christus genade maar die genade is niet los van Christus verkrijgbaar. Jezus betaalde voor alle zonden dus is er vrijspraak voor iedereen. Maar daar eindigt het verhaal volgens mij niet, daar begint een nieuw hoofdstuk. Een nieuw begin. En de Bijbel maakt volgens mij wel duidelijk dat je dan vervolgens wel verschillende kanten op kan gaan. Het dankbaar aannemen of het afwijzen. Jezus kennen en volgen of Hem verloochenen.
elbert schreef:Mijn hoofdpunt is dat het in Rom. 5 om heilshistorische werkelijkheden gaat, zoals de apostel Paulus elders ook doet: hij stelt Christus tegenover Adam (zie bijv. 1 Kor. 15, Ef. 4:22, Kol. 3:9-10 enz.), hij stelt het nieuwe tegenover het oude.
Origenes schreef:(...)Jammer dat Gravo hier alleen kritisch is over de cultuur in de rechterflank (overigens terecht). Maar ook in het brede confessionele midden spelen noties als bekering geen of nauwelijks een rol.
Een beschrijving van zo'n theoretisch mens (even aangenomen dat dit ook echt zo gebeurt), komt uiteindelijk neer op een rechtvaardiging van de vrome. Want je moet eerst iets worden om in aanmerking te komen voor genade. De weg om dat te worden wordt zodanig opgerekt, dat het een onmogelijkheid wordt.gravo schreef:De prediking was vol van bekering en geloof, maar werd altijd verteld aan de hand van een theoretisch, hypothetisch (we zouden tegenwoordig zeggen: virtueel) persoon. Een voorbeeld-mens, vaak aan de hand van een bijbelse figuur. Die mens, dat kind van God, zo'n mens. Allemaal aanwijzende voornaamwoorden die mensen aanwezen hier heel ver vandaan, heel ver weg: "het ware kind van God".
O, en daar kon veel over verteld worden. Eindeloos, uren lang. Met grote precisie en spitsvondigheid werden de weg, de ziel, het leven, de worsteling, de ellende, verlossing en de dankbaarheid van "zo'n mens" verhaald. Preken lang. Uren, dagen, maanden, jaren. Zo ging het met het volk van God.
elbert schreef:Een beschrijving van zo'n theoretisch mens (even aangenomen dat dit ook echt zo gebeurt), komt uiteindelijk neer op een rechtvaardiging van de vrome. Want je moet eerst iets worden om in aanmerking te komen voor genade. De weg om dat te worden wordt zodanig opgerekt, dat het een onmogelijkheid wordt.
Nou, dat is het ook. Een mens kan nooit iets worden om in aanmerking te komen voor genade.
De Bijbel leert de rechtvaardiging van de goddeloze.
Zodra we maar iets daarvan begrijpen (ja, iets, een beginnetje), ligt de weg tot het heil open, want dan wordt ons ook Christus voorgesteld, tot Wie we mogen vluchten. Het geheim van het geloof, is dat het ons van onszelf af leert zien, naar Christus. Het heil ligt buiten ons.
Tegelijk is het zo, dat de kennis van onszelf en de kennis van God, verdieping nodig hebben. Dus ja, ellendekennis, kennis van de verlossing en de dankbaarheid. En dat steeds dieper. Maar dan wel in het vertrouwen dat God onze God is die ons in de waarheid leidt.
Wat ik uit jouw verhaal opmaak, is dat de oefening van het geloof tot de voorbereiding op het geloof is gemaakt: je moet eerst iets (of juist heel veel) hebben ontvangen/hebben ervaren voordat je je een gelovige mag noemen. Maar dat is de verkeerde manier: want daarmee wordt het vertrouwen weggenomen van Christus zelf, naar iets wat we in onszelf moeten vinden. Maar daar is helemaal niets te vinden waar we op bouwen kunnen. Alleen in Christus is heil te vinden en alleen bij Hem moeten we zijn.
Hier is maar 1 antwoord op: wat is onze relatie met de Heere Jezus? Is Hij onze Verlosser?gravo schreef:Ik ben het helemaal met je eens. Maar het gaat bij deze problematiek om het herkennen van het begin. De grote vraag is steeds: is wat ik in mijn leven heb ervaren nu echt of onecht? Als die bevestiging door jezelf of door anderen uitblijft, begint het nooit.
Vaak wordt ook aangedrongen om alles vooralsnog maar als onecht te beschouwen. Een gevoel, een indruk, het kan zo makkelijk wat lijken, terwijl het niet zo is. Een mens bedriegt zichzelf zo gemakkelijk. Een mens denkt al snel wat te hebben.
elbert schreef:(...)Het antwoord op die vragen is toch: "Nee!"
gravo schreef:Maar ondanks de offers die dit leven vroeg, was het duidelijk dat er op geestelijk vlak nul komma nul aanwezig geacht kon worden. Heel de binnenwereld van kinderen, die op een bepaalde leeftijd heel ontvankelijk zijn voor religieuze noties, werd genegeerd. Als onvermijdelijke, onveranderlijke werkelijkheid werd alleen bevestigd (in de exacte woorden die werden gebruikt) dat je verdoemelijk bent voor God, dood in de zonden en misdaden, onbekeerd, dat je geneigd bent God en je naaste te haten, schuldig voor Gods aangezicht, onbekwaam tot enig goed, zondaars van de hoofdschedel tot de voetzool enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts.
Alle offers die je verplicht moest brengen werden niet beloond. Ze moesten. Zeker en vast. Wee je gebeente. Maar ondanks je soms bange gehoorzaamheid (God zal het zien en zoeken) werd je toch niet beloond als je je schikte in wat je werd opgelegd.
Zware lasten, zonder beloning. Dat is wel zo'n beetje de samenvatting. Want een mens verdient niks, helemaal niks. Ja, de dood en de hel, vanwege al onze tekortkomingen.
Voel de spanning en de benauwde omhelzing van deze twee zaken. Alles doen en laten wat er gezegd wordt en dan ook nog beamen dat de eeuwige dood op je wacht.
gravo schreef:De enige manier waarop ik mensen bevrijd heb zien worden uit deze vreselijke klem van muren van Bijbelwoorden, vermaningen en gesloten uitwegen is de radicale Evangelie-prediking die mensen in deze omstandigheden wel een uitweg bood. Een paar predikanten maar durfden dat. Die kregen wel het hele kerkverband over zich heen, maar niettemin.
Zij verkondigden de boodschap van een open en ruim aanbod van genade en wisten alle jamaars, achterdocht, aarzeling, angst en twijfel weg te nemen. Zij brachten mensen, vaak in hun wanhoop, tot de ongehoorzaamheid om dan toch maar gehoor te geven aan de oproep. Zich van niemand meer wat aan te trekken, zelfs niet van predikant en familie, en zich volledig en welbewust over te geven aan de verkondigde genade. Zij deden iets wat eigenlijk niet mocht: zij geloofden dat God hen persoonlijk aansprak en hen zelf vergeving, verlossing en heil aanbood. Zij ontvingen die genade ook als een werkelijke gave. Zij realiseerden zich dat zij door dit geloof nu ook echt verlost waren van die immense druk en spanning. God had hen uit de gevangenis geleid.
Origenes schreef:Ik kom uit een GG nest (...)
gravo schreef:Want als er geen begin is, dan heeft verder reiken geen zin. De conclusie is: nog niets. Nog onbekeerd.
Wachten maar weer.
Voel je hoe de theologische remblokken werken?
Bartje schreef:Wat ik mij afvraag na het lezen van de berichten. (Vergeef mij als ik het heel bout neer zet, ik zoek echt naar woorden) is de geroformeerde kant nog echt wel gereformeerd en houden zij echt aan de Bijbel vast? Want ik herken mij zelf totaal niet al ben ik gerefomeerd opgevoed als is het cgk.
Mij us geleerd alle heil ligt buiten ons en God is het die kiest en werkt, waaruit ik heb mogen leren al mij zoeken en verlangen en wat ik leer is uit Hem geboren en gegeven. Te koop lopen met ik ben een Kind van God dat doe je niet is mij geleerd, maar zodra je de gelegeheid krijg getuig! (Hoe klunzig dan ook ) Dat is wat mij is geleerd via de gerefomeerde leer
gravo schreef:Dank voor je reactie. De CGK, althans een bepaald soort, staan toch wel bekend om hun orthodoxie, al heb ik ze altijd vriendelijker in leer en leven gevonden dan de GG.
De vraag die mij interesseert is deze: is er uiteindelijk wel erkenning en herkenning van het aanwezige geloof. In de GG is daar een drempel. Dat zeg je niet zomaar van jezelf of van een ander. Met gevolg dat het geloof, toch de bestaansreden van de kerk, anoniem aanwezig blijft of voor hetzelfde geld als totaal afwezig wordt gezien.
Hoe is dat in de CGK van orthodoxe snit?
gravo
Terug naar “[Religie] - Algemeen”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 66 gasten