Mona schreef:Het moet je ook gegeven worden.... Dat vind ik een verdrietige uitspraak. Dat slaat altijd de eigen verantwoordelijkheid lam.
Niet als je ook hoort waarom het gegeven moet worden. Het moet je gegeven worden, omdat je een ongehoorzame zondaar bent. Je bent dood in zonden en overtredingen en God geeft het leven. Het zondige vlees heeft geen enkel nut, want er komt niets goeds uit voort.
"
Jezus dan zei tegen hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar Mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel. Want het brood van God is Hij Die uit de hemel neerdaalt en aan de wereld het leven geeft."
(Johannes 6:32)
"
Ik ben het levende brood, dat uit de hemel neergedaald is; als iemand van dit brood eet, zal hij leven in eeuwigheid. En het brood dat Ik geven zal, is Mijn vlees, dat Ik geven zal voor het leven van de wereld."
(Johannes 6:51)
Mona schreef:Het schakelt de mens uit, maar God werk nooit buiten de mens om. Echt nooit. Anders is er altijd een reden dat de mens kan zeggen: Ja maar U heeft het mij niet gegeven, ja maar U heeft mij niet zoekende gemaakt, ja maar en nog honderd ja maars als excuus.
Het moet je in zoverre uitschakelen dat je de rechtvaardigheid niet in je eigen vlees zoekt, maar bij God.
"
Werk niet om het voedsel dat vergaat, maar om het voedsel dat blijft tot in het eeuwige leven, dat de Zoon des mensen u geven zal; want Hem heeft God de Vader verzegeld. Zij zeiden dan tegen Hem: Wat moeten wij doen, opdat wij de werken van God mogen verrichten?
Jezus antwoordde en zei tegen hen: Dit is het werk van God: dat u gelooft in Hem Die Hij gezonden heeft."
(Johannes 6:27-31)
Als mensen Gods genade als reden willen aanvoeren voor hun onbekeerlijkheid, dan blijkt alleen daaruit al hun eigen ongerechtigheid.
Mona schreef:De overpriesters, Farizeeërs en Schriftgeleerden stonden echt op een andere positie dan het gewone volk. Omdat zij leiding gaven, verantwoordelijk waren voor het Bijbelonderwijs aan de mensen, de mensen zware wetten oplegden (die ze zelf niet onderhielden) daarom spreekt de Heere Jezus zo krachtig en confronterend tegen hen. Door hun leidinggevende positie, droegen zij ook grotere verantwoordelijkheden. Deze verantwoordelijkheden wilden zij niet dragen, maar ze genoten van hun macht en privileges, en de Heere sprak ze daar op aan.
Over de gewone mensen kunnen we lezen dat de Heere Jezus regelmatig met ontferming bewogen was!
De overpriesters, Farizeeën en Schriftgeleerden zijn ook gewone mensen die dingen doen die ons geen van allen ongewoon zijn. Door je van hen te distantiëren en ze te veroordelen verhef je jezelf op dezelfde wijze waarop de overpriesters, Farizeeën en Schriftgeleerden zich verheven voelden boven het gewone volk. Toon je met wat je zegt niet juist aan dat je geen haar beter bent?
Mona schreef:Ik ben het volkomen met je eens bent dat alles genade is, dat God ALTIJD de eerste is, dat we allemaal in Adam gevallen zijn, van dat alles doe ik helemaal niets af. Toch is het net alsof je je hakken wat in het zand zet als het gaat om eigen verantwoordelijkheid, eigen keuze.
Ik zoek het leven niet in de mens, maar bij God. Ik kan de mens slechts de waarheid verkondigen en wijzen op de leugen die hij spreekt, maar ik kan hem niet tot iets aanzetten als hij er niet eerst aanleiding toe geeft, dat wil zeggen: de waarheid spreekt en doet.
Mona schreef:Wie zijn die 'ze' en die 'men' ? Het is zo makkelijk om over 'ze' en 'men' te spreken.
Met 'ze' en 'men' bedoel ik de vleselijke mens. Van nature wij allemaal. Alle mensen.
Mona schreef:Maar brand jouw hart van verlangen dat de kerk en de wereld Christus leert kennen? Dat 'ze' en 'men verloren gaat zonder de Heere Jezus? Ga je op de straten en pleinen om Gods Woord te delen?
Ga maar eens op de pleinen staan en je zult merken dat de refo's de meest afwijzende mensen zijn als je ze aanspreekt ( en dit is uit eigen ondervinding!!) Toen ik begon met evangeliseren was ik er ziek van dat de kerkmensen niet aangesproken wilden worden, en de mensen met tattoos en piercings juist open stonden voor een gesprek.
Ja, mijn hart brandt zeker van verlangen dat de wereld Christus leert kennen. Als de kerk Christus niet kent, dan is het de kerk van Christus niet. En ja, ik heb op de straten en pleinen gestaan. Hoe weet je wat kerkmensen zijn?
Wat vertel en vraag je de kerkmensen dan, Mona?
DeDwaler schreef:Je kunt mensen niet oproepen tot geloof of bekering als ze geen blijk geven van dat de verkondigde waarheid een werkelijkheid voor ze geworden is.
Mona schreef:1) Moet je eerst kunnen getuigen dat de verkondigde waarheid werkelijkheid geworden is, voordat je mensen mag oproepen tot geloof? Dat is de omgekeerde volgorde!
Als iemand naar aanleiding van het Woord dat je verkondigt beaamt (aanneemt) wat het Woord zegt, is dat dan geen geloof? Als iemand niet beaamt (aanneemt) wat het Woord zegt, is dat dan geen ongeloof? Als dan iemand gelooft of niet gelooft in wat het Woord zegt, waarom zou je hem dan nog oproepen om te geloven in wat het Woord zegt? Het geloof heeft inhoud, namelijk het Woord.
Mona schreef:2) Je onderschat de kracht van Gods Woord. Als Zijn Woord uitgaat, doet het altijd wat Hem behaagt. En het zal nooit leeg tot Hem weerkeren. Zijn Woord is levend en krachtig!
Ik onderschat niets.
DeDwaler schreef:Het Evangelie is niet even een verhaaltje afsteken, maar maatwerk en afhankelijk van wie je tegenover je hebt.
Mona schreef:Als je zo het Evangelie moet verkondigen, dan hangt het van het maatwerk van de predikant of evangelist af. Gelukkig is dat niet zo. Er moet gezaaid, worden, in volledige afhankelijkheid, en met vurig gebed, dat God de wasdom geeft. Het Woord is volkomen onafhankelijk van de omstandigheden. Als degene die het deelt dicht bij de Heere leeft, zal Hij hem de woorden geven om te spreken. Dan hoeft degene zelf zich geen zorgen te maken of het wel in het goede maatwerk is gestoken.
Ik ben zeer benieuwd hoe jij evangeliseert