toekomstige vorm eredienst

[Dorpeling]

Excuus, ik had je als man ingeschat. Stom hoe dat blijkbaar werkt
Het klopt dat "van genade alleen" de kern is. Toch (ik kom oorspronkelijk uit een atheistisch/agnostisch nest, en heb daardoor wellicht wat gevoeligheden die een ander niet heeft) heb ik nog nooit een kerk bezocht waar iets anders dan "Sola Gratia" verkondigd werd.
Wel een hoop kerken waarvan door buitenstaanders werd gezegd dat dat daar gepreekt werd.

Excuus aanvaard, was overigens niet nodig.

Ik zit in een kerk waar niet alleen het door genade verkondigd wordt. Want dat leert ook bijv de Roomse kerk.
Maar ook het Sola fide , Sola scriptura , Solus Christus , en Soli Deo gloria. En dat is de rijkdom van de prediking, zonder dat zou ik niet kunnen en zou er voor mij iets missen. Want het gaat om het geheel.

De Verlossing van verloren mensen is verdiend door Jezus Christus. Hij leed en stierf aan het kruis van Golgotha om het behoud te verdienen. Hij riep het Zelf uit: Het is volbracht! Als wij daar iets van af of toe menen te moeten doen, miskennen we Zijn lijden en sterven, want waarom zou Hij dan zo ontzettende lijdensweg hebben moeten gaan, als wij zelf nog iets kunnen bijdragen?

[naamloos]

Zal ik dan ook maar met teksten gaan gooien, om het nog wat lastiger te maken? Want hier komen we natuurlijk nergens mee.

Voor mij wordt het hier helemaal niet lastiger van hoor.
In andere topics heb ik daar al lang en breed mijn argumenten voor gegeven zonder die teksten te schrappen.
Ik vrees dat veel Bijbelgedeeltes het voor jou erg lastig maken, maar ze staan er toch echt hoor.
Natuurlijk is het makkelijker om het daar dan maar niet over te hebben, of ze te laten ondersneeuwen door andere teksten en theorieën.

Zonder Mij kunt gij niets doen. Joh. 15 : 5
Niemand kan tot mij komen, tenzij de Vader, die mij gezonden heeft, hem trekke. Joh. 6
Een mens kan niets aannemen als het hem uit de hemel niet gegeven is.

Conclusie: de mens die tot Hem komt en Hem aanneemt bevestigt daarin Gods werk.

Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave. Niet uit de werken, opdat niemand roeme. Ef 2

De gave is de zaligheid die uit genade gegeven wordt en die de mens door het geloof aanneemt.

Wat geschreven wordt over de mens is ook niet zo vleiend..
Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet een; Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe. Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen. Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid;
Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten; Vernieling en ellendigheid is in hun wegen; En den weg des vredes hebben zij niet gekend.
Er is geen vreze Gods voor hun ogen. Wij weten nu, dat al wat de wet zegt, zij dat spreekt tot degenen, die onder de wet zijn; opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij. Rom 3

Conclussie: de mens die wel verstandig is en God zoekt heeft Hij zelf verstandig en zoekende gemaakt.
We zijn geen marionetten hoor. We hebben verstand, een wil en een eigen verantwoordelijkheid.
En er is niets wat ons belet om je verstand te gebruiken, je verantwoordelijkheid te nemen, te kiezen wat je wilt.

Het werken is niet noodzakelijk om gered te worden. Daarom zal uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd worden, voor Hem; want door de wet is de kennis der zonde. Rom 3 Niemand komt in de hemel vanwege zijn werken. Maar, en dat is tegelijk waar, niemand komt in de hemel zónder goede werken. Daarom hebben we te staan naar een heilig leven.
Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen. Ef 2

Dan zul je toch flink moeten gaan schrappen in de Bijbel, of heb je een verklaring voor al die teksten die wat anders zeggen?

Maar goed, hier komen we niet uit. En dat hoeft ook niet. Ik ben gelukkig binnen mijn kerk, jij in de jouwe (of niet).
Er zijn niet voor niets zoveel kerken ontstaan. Soms om de kleinste verschillen. Maar uiteindelijk gaat het erom wat Still Awake zegt, er is maar 1 Kerk. Dan vallen alle verschillen eens weg. En daar bij te horen, dat is waar het om draait.

1 ware kerk, geheel mee eens. En de ware rust is net zo goed te vinden in de halleluja-prijs-de-Heer-kerken als in welke andere kerk dan ook waar Jezus wordt aangeboden.

[Dorpeling]

1 ware kerk, geheel mee eens. En de ware rust is net zo goed te vinden in de halleluja-prijs-de-Heer-kerken als in welke andere kerk dan ook waar Jezus wordt aangeboden.

Dat is goed, daar ben ik blij om voor jou.
Laat mij dan maar in mijn kerk gelukkig zijn, waar het 'door God alleen' is. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat het Woord bij ons zo blijft klinken, ook voor mijn kinderen.

Een vraag aan jou, ik besef dat het persoonlijk wordt en je hoeft daarom ook niet te antwoorden.
Maar merk je in jouw kerk weleens de aanwezigheid van God onder de preek? Dat Hij Zelf door het Woord, tot jou persoonlijk spreekt? En dat je hart dan zo vol raakt met Zijn onvoorstelbare liefde, Zijn trouw en Zijn beloften dat je er klein onder wordt. Dat je je wegschaamt voor Hem, omdat je altijd gedacht had het zelf te moeten doen, maar dat Hij je zo vol liefde aan ziet en zegt ''Mijn kind, IK heb het toch al gedaan. IK heb alles al gedaan. En daar mag jij nu in rusten.'' Dat geeft in je binnenste een vrede die alle verstand te boven gaat. En dan ben je zo blij dat je niets meer hoeft te doen. Want alles wat je deed, alles wat je zo zocht en maar niet vond, waar je zo hard voor werkte en je geen maar steek verder bracht, vind je dan in Hem.

Dan begrijp je wat Mac Cheyne bedoelde in zijn gedicht:

Maar toen mij GODS GEEST aan mijzelf ontdekt.
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voelde ik wat eisen GODS HEILIGHEID deed.
En daar werd al mijn deugd een verwerpelijk kleed.

En toen vluchte ik tot JEZUS! HIJ heeft mij gered!
HIJ heeft mij verlost van het vonnis der wet.
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd HIJ.
Ik boog mijn hoofd en geloofd:en mijn GOD sprak mij vrij.

Nu ken ik die waarheid zo diep als gewis.
Dat CHRISTUS alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood en verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.

Nu reis ik getroost onder het heiligend kruis.
Naar het erfgoed daarboven in het vaderlijk huis.
Mijn JEZUS geleidt mij door de aardse woestein.
Gestorven voor mij zal mijn zwanenzang zijn!

Die rust, dat is echt een compleet andere rust dan een zelf aangebrachte rust, een zelf gewerkt geloof, iets wat je jezelf toege-eigend hebt. En met minder kun je het niet doen.
Let wel, ik zeg niet dat jij met die rust genoegen neemt, dat je daar tevreden mee bent. Ik probeer alleen heen te wijzen naar onze Verlosser, die Zelf gezegd heeft dat Hij alles al volbracht heeft.

[naamloos]

Dat is goed, daar ben ik blij om voor jou.
Laat mij dan maar in mijn kerk gelukkig zijn, waar het 'door God alleen' is. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat het Woord bij ons zo blijft klinken, ook voor mijn kinderen.

Natuurlijk gun ik jou en je kinders dat jullie gelukkig zijn in je kerk.
De ware rust is in Jezus te vinden, en Jezus is niet begrensd.

Maar merk je in jouw kerk weleens de aanwezigheid van God onder de preek? Dat Hij Zelf door het Woord, tot jou persoonlijk spreekt? En dat je hart dan zo vol raakt met Zijn onvoorstelbare liefde, Zijn trouw en Zijn beloften dat je er klein onder wordt.

Jazeker, absoluut!

Dat je je wegschaamt voor Hem, omdat je altijd gedacht had het zelf te moeten doen

Ik ben van kind af aan met de Bijbel opgevoed, en ik kan me niet herinneren dat ik ooit gedacht heb dat ik zelf alles voor elkaar moet fietsen.

maar dat Hij je zo vol liefde aan ziet en zegt ''Mijn kind, IK heb het toch al gedaan. IK heb alles al gedaan. En daar mag jij nu in rusten.'' Dat geeft in je binnenste een vrede die alle verstand te boven gaat. En dan ben je zo blij dat je niets meer hoeft te doen. Want alles wat je deed, alles wat je zo zocht en maar niet vond, waar je zo hard voor werkte en je geen maar steek verder bracht, vind je dan in Hem.

Ik blijf van mening dat God een levend geloof van ons verlangt. Dat leert de Bijbel, dat zegt mijn verstand, hart en geweten me.
Daarmee zeg ik niet dat we de hemel daarmee verdienen, net zo min als ons geloof de hemel verdient.
In bepaalde teksten wordt alleen over geloof gesproken, dat blijkbaar voldoende om het punt waar het op dat moment om gaat duidelijk te maken.
Maar dat sluit zeker niet uit dat in veel andere Bijbelteksten over werken gaat, of geloof en werken. Oftewel een levend geloof!

Nou maar weer richting het topiconderwerp? We dwalen wat af nl.

[Veendam]

Dan begrijp je wat Mac Cheyne bedoelde in zijn gedicht:

Maar toen mij GODS GEEST aan mijzelf ontdekt.
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voelde ik wat eisen GODS HEILIGHEID deed.
En daar werd al mijn deugd een verwerpelijk kleed.

En toen vluchte ik tot JEZUS! HIJ heeft mij gered!
HIJ heeft mij verlost van het vonnis der wet.
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd HIJ.
Ik boog mijn hoofd en geloofd:en mijn GOD sprak mij vrij.

Nu ken ik die waarheid zo diep als gewis.
Dat CHRISTUS alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood en verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.

Nu reis ik getroost onder het heiligend kruis.
Naar het erfgoed daarboven in het vaderlijk huis.
Mijn JEZUS geleidt mij door de aardse woestein.
Gestorven voor mij zal mijn zwanenzang zijn!

Die rust, dat is echt een compleet andere rust dan een zelf aangebrachte rust, een zelf gewerkt geloof, iets wat je jezelf toege-eigend hebt. En met minder kun je het niet doen.
Let wel, ik zeg niet dat jij met die rust genoegen neemt, dat je daar tevreden mee bent. Ik probeer alleen heen te wijzen naar onze Verlosser, die Zelf gezegd heeft dat Hij alles al volbracht heeft.

Je zei eerder dat de mens niks hoefde te doen en niks kon doen maar Mac Cheyne schrijft wel dit:
En toen vluchte ik tot JEZUS! HIJ heeft mij gered!
HIJ heeft mij verlost van het vonnis der wet.

Dus je moet ZELF VLUCHTEN naar Jezus, dus toch IETS wat je WEL ZELF MOET DOEN, maar volgens jou kan dat niet.
Dan eigen je het jezelf toe volgens jouw eigen woorden.
Het vluchten naar Jezus is gewoon aanvaarden wat Hij voor je heft gedaan en de is gewoon tot het geloof komen.
Zodra iemand dus zegt je moet Jezus wel zelf aannemen zeg je nee dat kan je niet dan heb je een gestolen geloof maar als Mac Cheyne het anders noemt zeg je ooo wat mooi zo is het.

Het hebben van een RELATIE met God is wat gepredikt moet worden en dan stromen kerken niet meer leeg maar stromen ze vol.

[Chaya]

Je zei eerder dat de mens niks hoefde te doen en niks kon doen maar Mac Cheyne schrijft wel dit:
En toen vluchte ik tot JEZUS! HIJ heeft mij gered!
HIJ heeft mij verlost van het vonnis der wet.

Lees eens wat er daarvoor staat!!
Maar toen mij GODS GEEST aan mijzelf ontdekt.
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.

Zie je? Het is Gods Geest, Hij is altijd de eerste en niet wij.

[Dorpeling]

Lees eens wat er daarvoor staat!!
Maar toen mij GODS GEEST aan mijzelf ontdekt.
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.

Zie je? Het is Gods Geest, Hij is altijd de eerste en niet wij.

Inderdaad Chaya. Dát wordt hier gezegd en bedoeld. En dat was ook wat ik aan wou tonen. HIj eerst. Dan pas wij.

Trek mij, dan zal ik u nalopen!

[naamloos]

Wel, er is hier toch he-le-maal niemand die ontkent dat God de eerste is!
Wie Hem naloopt is getrokken. God trekt middels zijn evangelie.
Je kunt de H.G. wederstaan door Hem keer op keer af te wijzen.
Je kunt Hem ook aannemen, en dat kan omdat dat dat je uit de hemel gegeven wordt. Joh. 3: 27.

[Dorpeling]

Wel, er is hier toch he-le-maal niemand die ontkent dat God de eerste is!

Dat is waar, maar volgens je eigen woorden hier ergens boven moet je toch je verstand gebruiken en voor (of tegen) Hem willen kiezen.
Ben je dan toch zelf niet de eerste?

We hebben verstand, een wil en een eigen verantwoordelijkheid. En er is niets wat ons belet om je verstand te gebruiken, je verantwoordelijkheid te nemen, te kiezen wat je wilt.

[naamloos]

Dat is waar, maar volgens je eigen woorden hier ergens boven moet je toch je verstand gebruiken en voor (of tegen) Hem willen kiezen.
Ben je dan toch zelf niet de eerste?

Nee want God stelt ons zelf voor de keuze.
Het maken van keuzes stelt je verstand, wil en hart niet buiten werking, integendeel!
Bekering en geloof, of onbekeerlijkheid en ongeloof, is een antwoord/reactie dat volgt op Gods genade-aanbod.

[MoesTuin]

HIj eerst. Dan pas wij.

Trek mij, dan zal ik u nalopen!

één van de grootste valkuilen in de reformatorische wereld.
het afwachten, het niet kunnen komen tot de Heere Jezus om allerlei menselijk bedachte redenen.....

De Heere Jezus is zelf gekomen voor een ieder die in Hem gelooft, Geloof dan!
Voor iedereen, ja voor jou en mij en alle forum leden en allen die dit lezen.
de Heer Jezus is gekomen voor een ieder (is iedereen, niemand uitgezonderd, nee helemaal niemand, jij ook niet twijfelaar) die in Hem geloofd (Geloof in Christus vereist!)
Gelooft dan in Hem alleen (niet in de mens of predikant die je aan t twijfelen maakt)

een roep een persoonlijke oproep is van de Heere.
We ontvangen nu al reeds zoveel zekerheden maar enkel in Geloof in Christus alleen

Door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God. (Gal 3) Allen die door de Geest geleid worden zijn kinderen van God. Zijn we kinderen, dan zijn we ook erfgenamen.(Rom a8) Wie Hem wel ontvingen en in Hem geloofden heeft Hij het voorrecht gegeven kinderen van God te worden.(Joh 1)
Hier is niets tussen te krijgen.

Er zijn mensen die zeggen: "de Heere is niets aan ons verplicht" maar dat klopt toch niet helemaal. God sloot een verbond " Ik zal u tot een God zijn, gij zult Mij tot een volk zijn" naar te lezen is in Psalm 81 Psalm 81 : 12
"Opent uwen mond;
Eist van Mij vrijmoedig,
Op mijn trouwverbond;
Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij 't smeekt,
Mild en overvloedig."

Dat is echt een belofte van God, een verbond, een eed, waarop de mens zich mag beroepen.
Geweldig is het om te mogen weten dat een mens die schuilt in Gods genade, Gods gunst genieten mag.
Genade is Gods gunst.
God is zo trouw, en zelf schiet ik zo vaak tekort en ben ik niet trouw, maar we mogen altijd een beroep doen, ondanks al onze vreselijke tekortkomingen, op Gods Trouw!
We mogen bidden, Heere ik ben toch Uw kind, maar ik ben geen lieverdje, ik ben Uw gunsteling, maar absoluut geen heilige, maar vol van zonde en het verkeerde, wilt U mij genadig vergeven.

Het is belangrijk om je schuld eerlijk onder ogen te zien zelf, loop er niet voor weg, maar staar je er ook niet op blind. Blijf er niet in hangen.
Zeg niet "Nou ja, zolang ik zo verkeerd en zondig ben, kan ik het wel vergeten"
dat klinkt vroom, maar dat is het niet.
Dan laat je je schuld belangrijker zijn dan Gods genade
Alsof je schuld niet opgewassen kan zijn tegen Gods genade
Dat klinkt wel heel nederig, maar is ten diepste heel hooghartig.
Wat wat denk je dan als mens wel, dat God het niet zou aan kunnen jou schuld?

Mensen roeren vaak in hun eigen ziel en daar vind je van alles, behalve wat je zou moeten vinden.
en heb je daar houvast aan?
De Heere God zegt, "Ik Ben die Ik Ben"

Een boot op zee werpt zijn anker uit in de zee om houvast te hebben, niet in zijn eigen ruim want dat helpt niks.
Waarin werpen wij het anker uit.
In het ruim van ons levenschip, de diepten van onze ziel, onze zonden? doe dit toch niet.
maar werp we het anker uit omhoog, daar is de grond, daar waar de Heere Jezus is met Zijn verzoenend bloed, we hebben een voorspraak bij de Vader. "Vader, ik wil niet dat dezen verloren gaan, want Ik heb verzoening voor hem voor haar gevonden"

Heere wees mij genadig, wilt U mij genadig aannemen.

Als ons hart ons veroordeeld, God is meer dan ons hart, want God is zo groot, dat Hij al verzoening deed voor dat iemand er om vroeg in Jezus, verzoening deed van alle zonden, ook die van gisteren en eergisteren.
ook al denken we dat we het wel kunnen vergeten, bid toch elke dag tot God, in oprechtheid en nederigheid, "Heere, vergeef mij mijn schulden, allemaal."

Want God is goed en gaarne vergevend en van grote goedertierenheid voor allen....ja Allen , die Hem aanroepen.

Ik vraag me dan toch zo af:

Waarom herkennen veel (Reformatorische) Christenen het hebben van een relatie met God niet?
Waarom herkennen ze de aanwezigheid van God in het hart niet?
Waarom herkennen ze het lieflijke leerproces van God in hun verdere weg niet?
waarom snappen ze het herkennen van Gods stem niet?

In elke eredienst nu en in de toekomst moet ja moet deze ware eerlijke Boodschap verkondigd worden

[Veendam]

Want God is goed en gaarne vergevend en van grote goedertierenheid voor allen....ja Allen , die Hem aanroepen.

Ik vraag me dan toch zo af:

Waarom herkennen veel (Reformatorische) Christenen het hebben van een relatie met God niet?
Waarom herkennen ze de aanwezigheid van God in het hart niet?
Waarom herkennen ze het lieflijke leerproces van God in hun verdere weg niet?
waarom snappen ze het herkennen van Gods stem niet?

In elke eredienst nu en in de toekomst moet ja moet deze ware eerlijke Boodschap verkondigd worden

Vanuit de hierboven aangegeven zaken is het van belang dat er een aktief bewustzijn ontstaan gaat dat God wil werken DOOR ALLE GELOVIGEN HEEN, omdat EEN IEDER op zal wassen tot geestelijke volwassenheid. Het is dus niet het bezoeken van de kerkdienst in passiviteit, dus niet zingen, aanhoren en weer naar huis, maar ELKAAR OPBOUWEN door te delen hoe God gewerkt heeft in een ieder zijn leven, ervaringen uitwisselen hoe God je heeft bemoedigd, geholpen en door jou heen heeft gewerkt, zodat je anderen daarmee kunt troosten, bemoedigen en opbouwen.
Er moet dus een LEVENDE GEMEENSCHAP ontstaan en niet beperkt blijven tot de dominee en de kerkenraad.

[MoesTuin]

Vanuit de hierboven aangegeven zaken is het van belang dat er een aktief bewustzijn ontstaan gaat dat God wil werken DOOR ALLE GELOVIGEN HEEN, omdat EEN IEDER op zal wassen tot geestelijke volwassenheid. Het is dus niet het bezoeken van de kerkdienst in passiviteit, dus niet zingen, aanhoren en weer naar huis, maar ELKAAR OPBOUWEN door te delen hoe God gewerkt heeft in een ieder zijn leven, ervaringen uitwisselen hoe God je heeft bemoedigd, geholpen en door jou heen heeft gewerkt, zodat je anderen daarmee kunt troosten, bemoedigen en opbouwen.
Er moet dus een LEVENDE GEMEENSCHAP ontstaan en niet beperkt blijven tot de dominee en de kerkenraad.

Dat zijn heel belangrijke punten Veendam.
In het RD van vandaag las ik zonet het volgende;

Kerkverlating is nog vaak een taboe in de kerkelijke gemeente, is de ervaring van Gert en Maria de Boer. Hun zoon gaat al enkele jaren niet meer naar de kerk.  beeld RD
„Als jij naar de catechisatie gaat, nemen wij je mee uit eten.” Wanhopige pogingen deden Gert en Maria de Boer om hun zoon bij de kerk te houden. Het mocht niet baten. „We moesten hem loslaten, anders gingen we er zelf aan onderdoor.”

Op welke manier ervaart u meeleven uit de gemeente?

Gert: „Onze zoon komt al jaren niet meer in de kerk, maar er zijn nauwelijks mensen die naar hem vragen.”

Maria: „Ik denk dat ze er geen belangstelling voor hebben.”

Gert: „Of ze zijn bang een gevoelige snaar bij ons te raken. Toen onze zoon zeventien jaar was, ging hij nog een keer mee naar het kinderkerstfeest. Hij was toen al een jaar niet meer in de kerk geweest, maar niemand sprak hem aan. Hij voelde zich niet gezien en ging teleurgesteld de kerk weer uit.”

Maria: „Meer aandacht had niet kunnen voorkomen dat hij de kerk verliet, maar had wel zijn beeld van de kerk veranderd. Nu heeft hij de indruk dat niemand belangstelling voor hem heeft.”

Gert: „Kerkverlating moet de hele gemeente aangaan. Als gemeenteleden ben je door God aan elkaar gegeven, moet je om elkaar heen staan, om elkaar geven. Wie heeft werkelijk last van al die tientallen mensen die jaarlijks afscheid nemen van de kerk?”

https://www.rd.nl/kerk-religie/gert-en- ... -1.1555777

[Veendam]

Er is nog een heel belangrijk iets waar de Kerk van nu bijna niet meer bij stil staat:
Het was niet het doel van Jezus dat wij naar de Hemel zullen gaan, maar dat de Wil van de Vader zal geschieden op de AARDE, ZOALS IN DE HEMEL.

Doordat Jezus stierf en opstond uit de dood en naar de Hemel ging kon Hij de Heilige Geest zenden naar de AARDE, zodat WIJ aan HEM GELIJKVORMIG ZOUDEN WORDEN !!!

Het Evangelie is dus niet halfslachtig, van Jezus vergeeft je zonden dan kan je naar de Hemel.
Dat is maar een HEEL KLEIN STUKJE EVANGELIE !!

Het wezenlijke van het Leven MET Hem is leven op de aarde naar de Wil van de Vader.
Dus niet van hoe wordt je verlost van je zonden, maar hoe kan God door de Heilige Geest de wedergeboren mens zo de middelen geven dat de GELOVIGEN ZELF HUN LEVEN VERANDEREN zodat alles wat ze doen en leven is naar de Wil van God, hier op aarde.
Wanneer kerkmensen zich dat realiseren dan ontstaat er pas echt een LEVENDE GEMEENTE, die jaloersmakend is voor zowel de Jood als de heiden.

[Marnix]

Dat is waar, maar volgens je eigen woorden hier ergens boven moet je toch je verstand gebruiken en voor (of tegen) Hem willen kiezen.
Ben je dan toch zelf niet de eerste?

Maar is dat onbijbels? Jezus weent als Hij Jeruzalem ziet en roept uit: hoe vaak had ik u willen verzamelen zoams een hen haar kuikens verzamelt, maar jullie hebben het niet gewild. Als mensen verloren gaan is het niet omdat God ze niet wil redden maar omdat ze niet gered willen worden. De Bijbel roept mensen actief op tot handelen, tot bekering en geloof, tot het volgen van Jezus. Ze krijgen daarin een keus. Moet je dan je eigen redding bewerkstelligen? Nee. Want als je Hem gaat volgen ga je steeds meer ontdekken dat God al lang aan het werk was om je te redden. Maar je kan die twee niet scheiden. Werk je zaligheid met vreze en beven!
Want God werkt het willen en werken in je maar Zijn welbehagen.