elbert schreef:Klopt. Toch zou ik er (na dit gelezen te hebben) een aantal citaten van Luther tegenaan willen houden:
"Daar onze Heere en Meester, Jezus Christus zegt: ,Doet boete',enz. Math 4:17 eist Hij, dat het gehele leven van Zijn gelovigen op aarde, een gestadige en gedurige boete zij!" (Stelling 1 van de 95 stellingen van Luther)
"Iedere Christen, die waarlijk berouw en boete over zijn zonden gevoelt, heeft volle vergeving van pijn en schuld, welke hem ook zonder aflaatbrieven is toegezegd." (Stelling 36)
"Een christen is tegelijkertijd een rechtvaardige en een zondaar" (simul justus et peccator)
"Wij zijn bedelaars, dat is waar" (Luther, kort voor zijn dood)
Dus waar jij zegt: "het belangrijkste is dat mensen weten dat ze een Koningskind zijn en aan zondebesef en berouw moet je minder aandacht besteden", zegt Luther: "het is allebei waar: een christen is zowel een Koningskind als een zondaar. Het is van belang dat een christen beide goed beseft". Waarom zou hij dat zo zeggen? Omdat berouw bij een echt christenleven hoort. Een niet-christen heeft geen berouw. De enigen die dat wel hebben, zijn christenen. Berouw is een levensveranderend proces en dat is niet beperkt tot 1 gebed (in evangelische kringen wordt dat het "zondaarsgebed" genoemd), maar is een kwestie van ons hele leven. Want die levensverandering, daar zijn we niet in 1 keertje mee klaar, maar is iets wat bij ons hoort, tot die verandering volkomen is bij onze opstanding.
Daar ben ik het helemaal mee eens maar het doel van het avondmaal is m.i. een getuigenis hiervan, niet een beleving.