Een ruime interpretatie

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Dorpeling
Luitenant
Luitenant
Berichten: 682
Lid geworden op: 14 mei 2018 19:14

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Dorpeling » 26 sep 2019 21:25

naamloos schreef:Je hoeft Jezus niet aan te nemen op grond van 1 tekst, ik kan er legio vinden.
Het hele N.T. is doortrokken met de boodschap in Jezus te geloven en Hem aan te nemen en te volgen.
Als ik mocht kiezen, Hem op zijn woord te geloven dat je door het geloof Zijn kind bent zie o.a. "ieder die gelooft dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren," of de zekerheid dat je Gods kind bent (mede) te halen door zelfonderzoek uit je eigen bevindingen, dan ga ik absoluut voor het eerste.
Buiten dat Hij daar naar mijn mening meer door geëerd wordt dan door te zeggen dat het gevaarlijk is Hem op zijn woord te geloven (je eert iemand niet door zijn woorden in twijfel te trekken, daarmee zeg je in feite dat hij onbetrouwbaar is), is het nog Bijbels ook: ​"Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God."
Het wagen op Zijn woord is wat anders dan het op je gevoel (waar je in deze laatste zin opeens mee komt) te wagen.
Gevoel spreekt juist mee als je als grond niet genoeg hebt aan Zijn woord, maar eigen bevindingen/belevingen mee laat wegen.
Inderdaad, je kunt het nooit overdoen. Ook niet als je het aan je voorbij laat gaan. Dan kun je het er maar beter op wagen, toch?
(...)
Dat heb ik nou andersom. Ik kan niet zo goed verdragen als er denigrerend gezegd wordt @Dorpeling: ''Want Hem aannemen moet je gewoon doen hoor! En geloven doe je ook gewoon even.
En de teksten die spreken over het 'toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus; (uit genade zijt gij zalig geworden), (...) door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave' en 'niemand komt tot den Vader, dan door Mij' ... is gewoon echt niet 2019.
En dit: @Dorpeling: "God 'zomaar even' aannemen als je Verlosser, alleen maar op grond van een tekst die je op jezelf toepast (terecht of niet) en dat het nu 'geregeld' is omdat je Hem toch aangenomen hebt, en geloofd hebt wat er staat en het daarom ook voor jou is;"

Alsof je geloof niet echt kan zijn als je dingen anders beleefd, mede doordat je met een ander soort accent in de prediking bent opgevoed.


Niet alleen in het N.T, maar dat terzijde. Ik ben wel benieuwd hoe dat dan gaat, hoe ben jij er zo zeker van dat al die beloftes voor jou zijn?
Hoe moet ik dat precies zien dan? Je leest de Bijbel, en daar staat bijvoorbeeld in 1 Samuël 12: 'Want de HEERE zal Zijn volk niet verlaten, om Zijns groten Naams wil, dewijl het den HEERE beliefd heeft, ulieden Zich tot een volk te maken.' En dan denk jij, ''okee God zegt dit in de Bijbel, ik lees het, dus Hij zegt dat ook tegen mij, dus ik hoor tot Zijn volk''. Of de tekst die je aanhaalde hierboven '('ieder die gelooft dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren'). ''En ik geloof dat Jezus echt bestaan heeft, dat Hij de Zoon van God is, dus dat is genoeg en nu ben ik uit God geboren.'' Zoiets? Ik bedoel dat niet denigrerend, het kan zo overkomen, maar ik begrijp het gewoon niet!

Niemand heeft het overigens over 'zelfonderzoek uit eigen bevindingen', dat maak jij er nu van.
Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt! Joh. 1:29

naamloos
Generaal
Generaal
Berichten: 4541
Lid geworden op: 02 jan 2014 02:58

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor naamloos » 26 sep 2019 23:40

naamloos schreef:Je hoeft Jezus niet aan te nemen op grond van 1 tekst, ik kan er legio vinden.
Het hele N.T. is doortrokken met de boodschap in Jezus te geloven en Hem aan te nemen en te volgen.
Dorpeling schreef:Niet alleen in het N.T, maar dat terzijde.
Bij mijn weten was Jezus in het O.T. nog niet geboren en was het heil nog niet tot de heidenen gekomen: bedenk dat u destijds niet verbonden was met ​Christus, geen deel had aan het burgerschap van Israël en niet betrokken was bij de verbondssluitingen en de beloften die daarbij hoorden. U leefde in een wereld zonder hoop en zonder God.
Dorpeling schreef: Ik ben wel benieuwd hoe dat dan gaat, hoe ben jij er zo zeker van dat al die beloftes voor jou zijn?

Omdat het er staat. Bij Gods algemene beloftes staat niet de aantekening ''dat geldt voor iedereen behalve voor @naamloos.'' Ik hoor gewoon bij de wereld bij een ieder en bij allen.
- Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
- En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.
- Het is God die door ​Christus​ de wereld met zich heeft verzoend: hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend. En ons heeft hij de verkondiging van de verzoening toevertrouwd. Wij zijn gezanten van ​Christus, God doet door ons zijn oproep. Namens ​Christus​ vragen wij: laat u met God verzoenen.
- En het zal zo zijn dat ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zalig zal worden.
- Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om ​kinderen​ Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven;
Enz. enz. enz. Er zijn er nog zoveel meer .
Dorpeling schreef:Hoe moet ik dat precies zien dan? Je leest de Bijbel, en daar staat bijvoorbeeld in 1 Samuël 12: 'Want de HEERE zal Zijn volk niet verlaten, om Zijns groten Naams wil, dewijl het den HEERE beliefd heeft, ulieden Zich tot een volk te maken.' En dan denk jij, ''okee God zegt dit in de Bijbel, ik lees het, dus Hij zegt dat ook tegen mij, dus ik hoor tot Zijn volk''.

Nee, dan denk ik: ik lees dit en zie dat Hij dit niet tegen mij zegt maar dat Hij dit zegt over Zijn uitverkoren volk Israël.
Ik ben geen Israëliet en lang niet alles wat er in de Bijbel staat zegt God tegen mij (wij heidenen uit de volken).
Wel leer ik daaravn iets over Gods karakter, over zijn geduld, goedheid en vergevingsgezindheid.
Dorpeling schreef: Of de tekst die je aanhaalde hierboven '('ieder die gelooft dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren'). ''En ik geloof dat Jezus echt bestaan heeft, dat Hij de Zoon van God is, dus dat is genoeg en nu ben ik uit God geboren.'' Zoiets? Ik bedoel dat niet denigrerend, het kan zo overkomen, maar ik begrijp het gewoon niet!

Nee zo niet. Wie gelooft dat Jezus de Christus is, die weet en is overtuigt wie en wat Christus is: Christus = de gezalfde: Koning, Profeet en Priester.
Je gelooft/neemt Hem aan als Koning (de heer van je leven), als Profeet (om je door hem te laten onderwijzen, als Priester (die zichzelf geoffert heeft tot onze verlossing) Door op die manier in Jezus als de Christus te geloven wordt je uit God geboren.
Dorpeling schreef:Niemand heeft het overigens over 'zelfonderzoek uit eigen bevindingen', dat maak jij er nu van.
Jij zei toch echt: ''Maar als ik mocht kiezen tussen God 'zomaar even' aannemen als je Verlosser, alleen maar op grond van een tekst die je op jezelf toepast (terecht of niet) en dat het nu 'geregeld' is omdat je Hem toch aangenomen hebt, en geloofd hebt wat er staat en het daarom ook voor jou is; en tussen het horen van een meer behoudender woord, dat zegt jezelf nauw, ja zeer nauw te onderzoeken omdat Hij Zijn volk zal zalig maken van hun zonden, dat het er opaan komt bij dat volk van Hem te horen en ook niet te kunnen rusten voor je dat zeker mag weten, dan koos ik toch voor dat 2e omdat het veel te gevaarlijk is om het 'zomaar' te wagen op een tekst of gevoel en daaruit op te maken dat je Gods kind bent, want je kunt het nooit over doen."

Bij een nauw, zeer nauw zelfonderzoek kun je toch niet om je eigen bevindingen/ervaringen heen!
Wat je in jezelf vind is geen grond om kind van God te worden, daar is geloof in Jezus Christus voor nodig. Geloof in Gods beloften, in het evangelie.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Marnix » 27 sep 2019 09:54

Dorpeling schreef:Niet alleen in het N.T, maar dat terzijde. Ik ben wel benieuwd hoe dat dan gaat, hoe ben jij er zo zeker van dat al die beloftes voor jou zijn?
Hoe moet ik dat precies zien dan? Je leest de Bijbel, en daar staat bijvoorbeeld in 1 Samuël 12: 'Want de HEERE zal Zijn volk niet verlaten, om Zijns groten Naams wil, dewijl het den HEERE beliefd heeft, ulieden Zich tot een volk te maken.' En dan denk jij, ''okee God zegt dit in de Bijbel, ik lees het, dus Hij zegt dat ook tegen mij, dus ik hoor tot Zijn volk''. Of de tekst die je aanhaalde hierboven '('ieder die gelooft dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren'). ''En ik geloof dat Jezus echt bestaan heeft, dat Hij de Zoon van God is, dus dat is genoeg en nu ben ik uit God geboren.'' Zoiets? Ik bedoel dat niet denigrerend, het kan zo overkomen, maar ik begrijp het gewoon niet!

Niemand heeft het overigens over 'zelfonderzoek uit eigen bevindingen', dat maak jij er nu van.


Hoe is Paulus er zo zeker van dat de beloften voor Hem zijn en deelt hij die zekerheid ook met de gemeenten? Zelfonderzoek is goed maar moet altijd gepaard gaan met de vraag: verwacht ik het van mezelf of van Jezus Christus? Als je er door zelfonderzoek achter komt dat je zondig bent en tekort schiet moet dat je vervolgens brengen bij Jezus (en van daaruit bij heiliging). Als zelfonderzoek leidt tot twijfel vanwege je eigen tekortkomingen is het zelfonderzoek niet uit geloof want je gaat je rechtvaardiging dan toch zoeken in je eigen prestaties. Terwijl waar geloof inhoudt dat je weet dat Jezus voor je tekortkomingen is gestorven en je daarom de beloften (dat Hij ook voor jou stierf) mag geloven. Dat houdt Paulus telkens voor aan de gemeenten die toch ook telkens tekortschieten. En heeft God die beloften niet ook aan jou gegeven?
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Dorpeling
Luitenant
Luitenant
Berichten: 682
Lid geworden op: 14 mei 2018 19:14

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Dorpeling » 27 sep 2019 15:12

naamloos schreef:Bij mijn weten was Jezus in het O.T. nog niet geboren en was het heil nog niet tot de heidenen gekomen: bedenk dat u destijds niet verbonden was met ​Christus, geen deel had aan het burgerschap van Israël en niet betrokken was bij de verbondssluitingen en de beloften die daarbij hoorden. U leefde in een wereld zonder hoop en zonder God.

Omdat het er staat. Bij Gods algemene beloftes staat niet de aantekening ''dat geldt voor iedereen behalve voor @naamloos.'' Ik hoor gewoon bij de wereld bij een ieder en bij allen.
- Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
- En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.
- Het is God die door ​Christus​ de wereld met zich heeft verzoend: hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend. En ons heeft hij de verkondiging van de verzoening toevertrouwd. Wij zijn gezanten van ​Christus, God doet door ons zijn oproep. Namens ​Christus​ vragen wij: laat u met God verzoenen.
- En het zal zo zijn dat ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zalig zal worden.
- Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om ​kinderen​ Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven;
Enz. enz. enz. Er zijn er nog zoveel meer .

Nee, dan denk ik: ik lees dit en zie dat Hij dit niet tegen mij zegt maar dat Hij dit zegt over Zijn uitverkoren volk Israël.
Ik ben geen Israëliet en lang niet alles wat er in de Bijbel staat zegt God tegen mij (wij heidenen uit de volken).
Wel leer ik daaravn iets over Gods karakter, over zijn geduld, goedheid en vergevingsgezindheid.


Dank, duidelijk. Dat geldt inderdaad voor deze en veel teksten. Het OT laat ons inderdaad vooral zien dat hoe God is voor Israel, Hij ook voor ons wil zijn. En omdat God niet veranderlijk is, kan ik toch hele mooie beloften uit het OT halen, die ik zeker niet lees als zijnde alleen voor Israel als Zijn uitverkoren volk. Denk maar aan Jesaja, Hooglied of de Psalmen.
Nee zo niet. Wie gelooft dat Jezus de Christus is, die weet en is overtuigt wie en wat Christus is: Christus = de gezalfde: Koning, Profeet en Priester.
Je gelooft/neemt Hem aan als Koning (de heer van je leven), als Profeet (om je door hem te laten onderwijzen, als Priester (die zichzelf geoffert heeft tot onze verlossing) Door op die manier in Jezus als de Christus te geloven wordt je uit God geboren.


Maar even als oprechte interesse, ben je dan nooit bang dat je met het naar je toehalen van alle beloften die gaan over 'wereld', 'een ieder', 'allen' etc niet je zelf het geloof aan te praten door zo te redeneren als je zegt: 'Door op die manier in Jezus als de Christus te geloven wordt je uit God geboren'; of 'oppervlakkig' geloven, je zelf een zekerheid geeft? De beloften zijn waar in zichzelf, maar moeten m.i waar worden in ons hart, gewerkt door de Heilige Geest zodat de twijfel, ongeloof en vrees overwonnen wordt. Want als het alleen over het lezen gaat, dan kan de hele 'wereld' een bijbel pakken, een tekst zoeken die over 'een ieder' gaat en dan aannemen dat het nu ook voor hem is. Dan kan het toch niet zo zijn dat het door het alleen tot je te nemen door het te lezen, het ook meteen waar voor jou is? Waar blijft dan het werk van de Heilige Geest? Weet je dan waar je zonden zijn, heb je ooit gewanhoopt toen je zag wie jezelf was?

God gaat niet voorbij Zijn recht, Hij heeft niet alleen beloften maar is ook Rechter. Zoals de tollenaar in de tempel, hij riep niet 'ik neem Jezus aan, want ik ben ook ieder, wereld, elk..', nee hij kwam niet verder als ' O God, wees mij, zondaar, genadig.' Hij had een levend gemis, hij wist God kwijt te zijn. En het is mijn volle overtuiging dat dat niet gemist wordt in een ware wedergeboorte en bekering. Waar ons werken ophoudt, alleen nog maar kunnen zwijgen, zonder recht, rechtvaardig om weggestoten worden en tegelijk roepen, pleiten en hopen op God. Daar gaat God verder, dan is er ook plaats gemaakt. 'Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren'.

Dát is mijns inziens een onmisbare gang. Een ieder is voor zichzelf verantwoordelijk maar persoonlijk kan ik niet met minder toe, ik kan niet over teksten heen stappen als 'tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien', of ''niemand komt tot de Vader dan door Mij'. Want God is niet alleen barmhartig, Hij is ook rechtvaardig. En ik wéét schuldig te zijn, geen enkel recht meer te hebben. 'Ik heb gedaan, wat kwaad was in Uw oog; Dies ben ik, HEER, Uw gramschap dubbel waardig, 'k Erken mijn schuld, die U tot straf bewoog; Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. '
Daarom kan ik niet anders dan wachten op Hem, en het verwachten van Hem alléén. Omdat het genade alléén is die nog redden kan.

Jij zei toch echt: ''Maar als ik mocht kiezen tussen God 'zomaar even' aannemen als je Verlosser, alleen maar op grond van een tekst die je op jezelf toepast (terecht of niet) en dat het nu 'geregeld' is omdat je Hem toch aangenomen hebt, en geloofd hebt wat er staat en het daarom ook voor jou is; en tussen het horen van een meer behoudender woord, dat zegt jezelf nauw, ja zeer nauw te onderzoeken omdat Hij Zijn volk zal zalig maken van hun zonden, dat het er opaan komt bij dat volk van Hem te horen en ook niet te kunnen rusten voor je dat zeker mag weten, dan koos ik toch voor dat 2e omdat het veel te gevaarlijk is om het 'zomaar' te wagen op een tekst of gevoel en daaruit op te maken dat je Gods kind bent, want je kunt het nooit over doen."


Bij een nauw, zeer nauw zelfonderzoek kun je toch niet om je eigen bevindingen/ervaringen heen!
Wat je in jezelf vind is geen grond om kind van God te worden, daar is geloof in Jezus Christus voor nodig. Geloof in Gods beloften, in het evangelie.


Als ik denk aan zelfonderzoek, het nauw ja zeer nauw onderzoeken, dan denk ik aan het bedenken waar het me om te doen is, waar het me om gaat. Alleen om mezelf, omdat ik zo graag in de hemel wil komen, of aan de eer van God? Kan ik zonder Hem, ben ik overtuigd van mijn gemis, gebrek en leegheid, wil ik toenemen in kennis en genade of ben ik tevreden met wat gevoel alleen? Ben ik die vreemdeling en bijwoner, die 'begerig is naar een beter, dat is, naar het hemelse?' (Heb 11).

Marnix schreef:
Hoe is Paulus er zo zeker van dat de beloften voor Hem zijn en deelt hij die zekerheid ook met de gemeenten? Zelfonderzoek is goed maar moet altijd gepaard gaan met de vraag: verwacht ik het van mezelf of van Jezus Christus? Als je er door zelfonderzoek achter komt dat je zondig bent en tekort schiet moet dat je vervolgens brengen bij Jezus (en van daaruit bij heiliging). Als zelfonderzoek leidt tot twijfel vanwege je eigen tekortkomingen is het zelfonderzoek niet uit geloof want je gaat je rechtvaardiging dan toch zoeken in je eigen prestaties. Terwijl waar geloof inhoudt dat je weet dat Jezus voor je tekortkomingen is gestorven en je daarom de beloften (dat Hij ook voor jou stierf) mag geloven. Dat houdt Paulus telkens voor aan de gemeenten die toch ook telkens tekortschieten. En heeft God die beloften niet ook aan jou gegeven?


Zie hierboven. Dat is inderdaad wel het gevaar, dat je daarin blijft hangen, het daarin gaat zoeken. Maar dat is niet echt wat ik hiermee bedoelde.
Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt! Joh. 1:29

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Marnix » 27 sep 2019 16:26

Dat snap ik. Alleen snap ik dan niet zo goed dat je aangeeft dat er toch vaak twijfel bij je is. Als je zelfonderzoek gericht is op eigen presteren snap ik dat heel goed want wie zal dan niet twijfelen. Maar als je zoals je belijdt het volledig van God verwacht, waar komt die twijfel dan vandaan?
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Dorpeling
Luitenant
Luitenant
Berichten: 682
Lid geworden op: 14 mei 2018 19:14

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Dorpeling » 27 sep 2019 18:00

Marnix schreef:Dat snap ik. Alleen snap ik dan niet zo goed dat je aangeeft dat er toch vaak twijfel bij je is. Als je zelfonderzoek gericht is op eigen presteren snap ik dat heel goed want wie zal dan niet twijfelen. Maar als je zoals je belijdt het volledig van God verwacht, waar komt die twijfel dan vandaan?

Omdat ik niet altijd alleen maar naar boven kan kijken. Wanneer ik dan toch weer naar mezelf kijk, kan ik me niet voorstellen dat God het nog met me uithoudt, dat Hij het nog niet opgeeft. En als het bij Hem niet vast zou liggen, kon ik het wel vergeten. Dat gevoel van twijfel zie ik wel meteen ook als schuld, want ik weet wel dat ik niet mag twijfelen, ongeloof is een grote zonde. Maar, soms na een tijd van worstelen en strijd, word ik er weer op gewezen door bijvoorbeeld een preek of bij het bijbellezen en zie en weet ik weer dat niets uit mij hoeft te komen, omdat Hij het alles volbracht heeft. Dat is een Kracht die me vasthoudt, omdat het ja en amen IN HEM is. Ook al zie ik het niet altijd, God, en wat Hij spreekt door en in Zijn Woord is wel waar. Het ligt vast BIJ Hem. En dan is er meteen weer die vrede en rust, die alleen bij God vandaan kan komen. Herken jij dat niet dan?

Ik denk persoonlijk ook dat geloof niet altijd zo boven ligt, omdat we het anders hier veel te goed hadden. Als er een hemel op aarde kon zijn hoefden we niet te verlangen naar de volmaaktheid, altijd zonder zonde God te mogen en kunnen dienen. Waarom Paulus het ook zei´ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?´.
Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt! Joh. 1:29

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Marnix » 28 sep 2019 08:37

Dorpeling schreef:Omdat ik niet altijd alleen maar naar boven kan kijken. Wanneer ik dan toch weer naar mezelf kijk, kan ik me niet voorstellen dat God het nog met me uithoudt, dat Hij het nog niet opgeeft. En als het bij Hem niet vast zou liggen, kon ik het wel vergeten. Dat gevoel van twijfel zie ik wel meteen ook als schuld, want ik weet wel dat ik niet mag twijfelen, ongeloof is een grote zonde. Maar, soms na een tijd van worstelen en strijd, word ik er weer op gewezen door bijvoorbeeld een preek of bij het bijbellezen en zie en weet ik weer dat niets uit mij hoeft te komen, omdat Hij het alles volbracht heeft. Dat is een Kracht die me vasthoudt, omdat het ja en amen IN HEM is. Ook al zie ik het niet altijd, God, en wat Hij spreekt door en in Zijn Woord is wel waar. Het ligt vast BIJ Hem. En dan is er meteen weer die vrede en rust, die alleen bij God vandaan kan komen. Herken jij dat niet dan?

Ik denk persoonlijk ook dat geloof niet altijd zo boven ligt, omdat we het anders hier veel te goed hadden. Als er een hemel op aarde kon zijn hoefden we niet te verlangen naar de volmaaktheid, altijd zonder zonde God te mogen en kunnen dienen. Waarom Paulus het ook zei´ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?´.


Helder! Ik vraag me dan alleen nog af waarom je er dan moeite mee lijkt te hebben als mensen dan oproepen om naar Christus toe te gaan en te geloven. Je geeft zelf aan dat je door bijvoorbeeld een goede preek of op andere manieren door God weer op Hem gericht wordt. Maar als mensen hier, als je het hebt over twijfel, je daartoe oproepen, lijk je snel in de verdediging te schieten en reageer je snel met: er mag blijkbaar geen plaats zijn voor twijfel, zo makkelijk gaat het niet, het moet van God komen. Dat klopt maar dat maakt het toch niet verkeerd als mensen je oproepen om Gods beloften te vertrouwen omdat Hij alles heeft gedaan? Kijk, als mensen doen alsof dat makkelijk is en die twijfel er niet mag zijn is het een ander verhaal maar zo sta ik er niet in. En toch beantwoord je die oproepen snel met een “ja maar...” . God geeft ons ook elkaar om elkaar aan te vuren, te bemoedigen, te ondersteunen, elkaar op te roepen om de goede strijd te strijden, om elkaar vast te houden als iemand dreigt te struikelen. Daarom snap ik niet zo goed waarom je er moeite mee hebt als mensen je, als je twijfel uitspreekt, wijzen op Jezus Christus die alles gedaan heeft en je oproepen om Hem te vertrouwen, zijn beloften aan jou te geloven.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

naamloos
Generaal
Generaal
Berichten: 4541
Lid geworden op: 02 jan 2014 02:58

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor naamloos » 28 sep 2019 11:54

Dorpeling schreef:Maar even als oprechte interesse, ben je dan nooit bang dat je met het naar je toehalen van alle beloften die gaan over 'wereld', 'een ieder', 'allen' etc niet je zelf het geloof aan te praten door zo te redeneren als je zegt: 'Door op die manier in Jezus als de Christus te geloven wordt je uit God geboren'; of 'oppervlakkig' geloven, je zelf een zekerheid geeft?

Wat bedoel je met het naar je toehalen van beloften?
God komt naar ons toe met zijn beloften en er zijn 2 mogelijkheden: je wijst Hem af of neemt Hem aan. Niets doen valt niet onder aannemen.
Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen ....

"Op die manier" ging overJezus Christus aannemen als de gezalfde, Koning, Profeet en Priester, en wat dat inhoudt. Dat was een tegenreactie op deze opmerking van jou @Dorpeling: Of de tekst die je aanhaalde hierboven '('ieder die gelooft dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren'). ''En ik geloof dat Jezus echt bestaan heeft, dat Hij de Zoon van God is, dus dat is genoeg en nu ben ik uit God geboren.''

Wat is er oppervlakkig aan Hem aannemen als Heer van je leven, en alles van Hem te leren, en op Hem te vertrouwen voor je verlossing?
Zekerheid geef ik mezelf niet, maar dat is een natuurlijk gevolg van geloven.
Ik acht Jezus door en door betrouwbaar, en in staat om zijn beloften waar te maken.
Dus waarom zou ik me dan zorgen maken? Waar zou ik dan aan moeten twijfelen?
Dorpeling schreef: De beloften zijn waar in zichzelf, maar moeten m.i waar worden in ons hart, gewerkt door de Heilige Geest zodat de twijfel, ongeloof en vrees overwonnen wordt. Want als het alleen over het lezen gaat, dan kan de hele 'wereld' een bijbel pakken, een tekst zoeken die over 'een ieder' gaat en dan aannemen dat het nu ook voor hem is. Dan kan het toch niet zo zijn dat het door het alleen tot je te nemen door het te lezen, het ook meteen waar voor jou is? Waar blijft dan het werk van de Heilige Geest? Weet je dan waar je zonden zijn, heb je ooit gewanhoopt toen je zag wie jezelf was?

Geloven betekent voor mij niet even lezen of er wat voor mij bij staat, dat dan voor waar aannemen en klaar is kees.
Ik geloof in liefde, gerechtigheid, mededogen, vergeving, genade, barmhartigheid ect.
Jezus is de verpersoonlijking van al die goede dingen, dus durf ik mezelf van harte aan Hem toe te vertrouwen.
Als uit iemands leven blijkt dat hij eerlijk betrouwbaar en oprecht is dan zeg je toch 'van hem kun op aan' en dat laat je dan blijken door hem gewoon te vertrouwen. Dat zijn mensen waar je in kunt geloven. (niet als verlosser en heer natuurlijk, maar het principe is hetzelfde)
Het zou niet in me opkomen om de integriteit van zo'n mens in twijfel te trekken, dus waarom bij God dan wel?

In Romeinen 1 staat hoe mensen van nature zijn: vervuld van allerlei ongerechtigheid, ​hoererij, boosaardigheid, hebzucht, slechtheid. Vol afgunst, ​moord, ruzie, bedrog, kwaadaardigheid. Kwaadsprekers zijn het, lasteraars, haters van God, smaders, hoogmoedigen, grootsprekers, bedenkers van slechte dingen, ​ongehoorzaam​ aan hun ouders, onverstandigen, trouwelozen, mensen zonder natuurlijke ​liefde, onverzoenlijk, onbarmhartig.
Kijk dan eens eerlijk in je eigen hart en maak het concreet voor jezelf. Wat heb je liever, ruzie of vrede? Bedrog of oprechtheid? Ongerechtigheid of gerechtigheid? Trouweloosheid of trouw? Goed van iemand spreken of kwaad? Moord of juist iemand in leven houden enz. enz.
Ik neem aan dat je voor het goede kiest. En wie heeft dat dan in je gewerkt denk je? Juist, de H.G.
Hij maakt dat je het goede wil. Hij maakt dat je daarin gelooft. Hij laat zien dat Jezus de verpersoonlijking van al het goede is zodat je eigenlijk helemaal niet anders kunt dan in Hem te geloven.

Waarom zou ik moeten wanhopen als er een God is vergeeft en je zonden in de zee van eeuwige vergetelheid wil werpen?
Natuurlijk, ik heb dingen gedaan waar ik me voor schaam. Ik doe nog steeds uit zwakheid wel eens dingen die ik beter niet kan doen.
En nee, daar denk ik niet lekker makkelijk over, zo werkt dat niet.
Maar met een God als hij, met al zijn vrijgevendheid en beloften .... nee, dan is wanhoop niet op zijn plaats. Daar zou ik Hem te kort mee doen.
Dorpeling schreef:God gaat niet voorbij Zijn recht, Hij heeft niet alleen beloften maar is ook Rechter. Zoals de tollenaar in de tempel, hij riep niet 'ik neem Jezus aan, want ik ben ook ieder, wereld, elk..', nee hij kwam niet verder als ' O God, wees mij, zondaar, genadig.' Hij had een levend gemis, hij wist God kwijt te zijn. En het is mijn volle overtuiging dat dat niet gemist wordt in een ware wedergeboorte en bekering. Waar ons werken ophoudt, alleen nog maar kunnen zwijgen, zonder recht, rechtvaardig om weggestoten worden en tegelijk roepen, pleiten en hopen op God. Daar gaat God verder, dan is er ook plaats gemaakt. 'Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren'.

Als je de stokbewaarder of de moorman als voorbeeld had genomen zou je een heel ander bekeringsmodel hebben.
Ik maak me niet druk over hoe ik of een ander tot geloof komt, maar dat we tot geloof komen.
Alleen dat laatste is van belang m.b.t. wedergeboorte door geloof. En daarna moet je je bezig gaan houden met levensheiliging.
De H.G. werkt niet alleen dat je het goede wil en daarin gelooft zodat je je in geloofsvertrouwen aan Jezus kunt overgeven, maar Hij bevrijdt ook van de slavernij van de zonden zodat je de keus hebt om het goede te doen.
Daarom: werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven, want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken.
Dorpeling schreef:Dát is mijns inziens een onmisbare gang. Een ieder is voor zichzelf verantwoordelijk maar persoonlijk kan ik niet met minder toe, ik kan niet over teksten heen stappen als 'tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien', of ''niemand komt tot de Vader dan door Mij'. Want God is niet alleen barmhartig, Hij is ook rechtvaardig.
Ik stap zeker ook niet over die tektsten heen. Ik geloof ze en ze maken me blij.
Het zou toch jammer zijn als on-wedergeboren mensen zoals in Romeinen 1 beschreven in Gods koninkrijk leven.
Het is toch heerlijk dat we door Jezus tot God mogen gaan ipv met ons eigen verknoeide leven!
Geweldig toch dat Hij in Christus ons genadig is en tegelijk rechtvaardig blijft.
Dorpeling schreef: En ik wéét schuldig te zijn, geen enkel recht meer te hebben. 'Ik heb gedaan, wat kwaad was in Uw oog; Dies ben ik, HEER, Uw gramschap dubbel waardig, 'k Erken mijn schuld, die U tot straf bewoog; Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. '
Daarom kan ik niet anders dan wachten op Hem, en het verwachten van Hem alléén. Omdat het genade alléén is die nog redden kan.

Maar God vraagt helemaal niet van je om te wachten, Hij gebiedt bekering en geloof. Genade blijft gewoon genade als je die aanvaard.
God is al verzoend: God was het namelijk Die in ​Christus​ de wereld met Zichzelf verzoende.
Hij is het die op jou wacht: Wij zijn dan gezanten namens ​Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens ​Christus​ smeken wij: laat u met God verzoenen.
Dorpeling schreef:Als ik denk aan zelfonderzoek, het nauw ja zeer nauw onderzoeken, dan denk ik aan het bedenken waar het me om te doen is, waar het me om gaat. Alleen om mezelf, omdat ik zo graag in de hemel wil komen, of aan de eer van God? Kan ik zonder Hem, ben ik overtuigd van mijn gemis, gebrek en leegheid, wil ik toenemen in kennis en genade of ben ik tevreden met wat gevoel alleen? Ben ik die vreemdeling en bijwoner, die 'begerig is naar een beter, dat is, naar het hemelse?' (Heb 11).
Die tekst staat in een andere context heb ik je de vorige keer laten zien.
Verder is het helemaal niet verkeerd om graag bij God in de hemel te willen komen. Dan wil je hetzelfde als Hij want Hij wil dat nl. ook.
Jouw overtuigingen en gesteldheid maken Hem niet gewilliger dan Hij al is. Sterker, ze doen niet eens mee.
Ze zijn geen grond, Hij heeft ze niet nodig. Hij weet precies wat Hij van Zijn maaksel kan verwachten.
Hij doet het enkel en alleen om Jezus wil, dus waar wacht je op?
Hij heeft gezegd ''het is volbracht'' en nu staat Hij aan de deur van ons hart te wachten of we open doen.
En wie opendoet mag leren Hem te volgen. Hij verwacht niet dat we het gelijk kunnen, we mogen het leren.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor gravo » 28 sep 2019 12:54

Marnix schreef:(...) Ik vraag me dan alleen nog af waarom je er dan moeite mee lijkt te hebben als mensen dan oproepen om naar Christus toe te gaan en te geloven. (...)

Ik weet niet zeker of je deze vraag terecht aan Dorpeling stelt. Hij legt de nadruk vooral op het onmisbare schuld- en zondebesef in de weg van geloof en bekering. En inderdaad, als er weinig of geen inzicht is in het wezen van de mens (van nature op zichzelf gericht, zondig en zonder God en hoop in de wereld), dan wordt de noodzaak en de diepte van de verlossing onvoldoende duidelijk en minder urgent. Het is niet zo dat we als mens een beetje moeten worden bijgestuurd, dat we slechts een zetje in de rug nodig hebben, wat praktische leefregels aangereikt krijgen of in de kerk of gemeente komen om een beetje aan onze persoonlijkheid te schaven. Nee, het gaat in het christelijk geloof om een redding! We zijn in groot gevaar! Het gaat om behoudenis, een heenkomen, een verlossing van de duivel, de wereld en van ons eigen vlees. De duisternis en toekomstloosheid van ons bestaan zonder God mag best onder de aandacht worden gebracht. En ook dat wijzelf voor die ellende gezorgd hebben en daarvoor verantwoordelijk zijn. Dit aspect stipt Dorpeling terecht aan.

Maar toch is de boven geciteerde vraag op zichzelf ook terecht.

Oproepen tot geloof en bekering worden minder overtuigend over het voetlicht gebracht dan het aspect van de noodzakelijkheid van zondekennis. En dat komt door de vrij strikte scheiding tussen wat genoemd wordt uitwendig en inwendig.

Een zeer scherpe en doordringende tekening van onze zonde, van onze ellende, van onze onbekeerlijkheid, onze natuurlijke staat (de doodstaat), hoeft op zich natuurlijk geen enkele belemmering te zijn om in de prediking een even zo scherpe en doordringende oproep tot geloof en bekering te laten horen. Lees de profeten er maar op na!
Na een uiteenzetting hoe groot onze zonde en ellende zijn kan en mag er ook verkondigd worden hoe algenoegzaam en rijk het offer van Jezus Christus is en dat er geen andere weg is waardoor wij moeten zalig worden. En waarom zou zo'n duidelijk tekening van zowel ellende als verlossing niet kunnen uitmonden in aanbeveling en oproep om deze weg te bewandelen?

Nu u gehoord hebt wat uw toestand is, nu u gehoord hebt wat de weg ter ontkoming is, ga dan nu! Haast u om uws levens wil. Geloof deze woorden! Geef u over aan wat u verkondigd wordt. Geloof! Bekeert u! Maak een nieuw begin met uw leven door alles achter u te laten en Jezus Christus te vertrouwen en te volgen! Er is nog maar één uitweg. Denkt u dat er een alternatief is? Waarom wachten? Wat wilt u nog meer? Kom tot Hem! Stel het niet uit, maar neem deze woorden aan als waarheid. Neem Jezus Christus nu aan als Redder en Zaligmaker van uw leven. Draai u niet om, laat u niet van de wijs brengen, luister niet naar de "ja, maars" om u heen en in uw hart. Heden, zo gij Zijn stem hoort!

Het zou niet onlogisch zijn om zo af te sluiten nadat de verkondiging de diepste duisternis van ons leven heeft genoemd, maar ook het grootste licht.

Maar er is een huiver om dat te doen. En dat komt omdat men meent dat het eigenlijke, wezenlijke, ware werk van de Heilige Geest een verborgen, onzichtbare, inwendige zaak is. Die zich buiten ons zicht voltrekt. Ja, soms wordt zelfs gedacht dat de wedergeboorte, het moment waarop het nieuwe leven ingegoten wordt, zonder ons in ons wordt voltrokken. Dat het iets on-aanwijsbaars is. Een geheime gave Gods. Een gave die onverwacht, ongezien, onopgemerkt wordt gegeven, op het moment dat we het niet door hebben, als wij het niet verwachten.

Maar hiermee wordt onvermijdelijk een wissel getrokken op alle zichtbaarheid en openlijkheid. Ik denk uiteraard aan het moment van de verkondiging. Wanneer je geconfronteerd wordt met Christus. Wanneer je Hem ontmoet in het Woord, in het Sacrament, in de Gemeente, die alle het Lichaam van Christus zijn. En dan wordt het begrip uitwendig van toepassing. Alles wat je ziet, hoort en ervaart tijdens de kerkdient, onder het Woord, in de samenkomst van de gemeente, ook de gesprekken die je hebt, de ervaringen die je opdoet, de gevoelens en de gedachten die dit alles bij je oproepen, ze worden naar mijn mening veel te snel en veel te veel onder het begrip uitwendig geschaard.

Theologisch wordt in deze kringen gesproken over uitwendige roeping en inwendige roeping. De uitwendige roeping is eenvoudigweg elke aansporing, elke oproep, elke ernstige vraag die vanuit Gods Woord in prediking en het onderwijs wordt aangeboden. dat kunnen dus ook oproepen tot geloof en bekering zijn.
Maar, en dat is het punt hier, die oproepen wordt strikt gescheiden van de inwendige roeping, die zoals gezegd de eigenlijk en ware roeping is. Alleen de inwendige roeping is de roeping die beantwoord zal worden door een mens, omdat die roeping gepaard is gegaan met de gave van de wedergeboorte. Alleen een leven gemaakt mens wordt waarlijk geroepen en zal ook waarlijk geloven en zich bekeren.

De betekenis van de uitwendige roeping wordt als zodanig niet onderschat. Men vindt de verkondiging noodzakelijk, Bijbels en onmisbaar, maar men verwacht niet dat er direct effect is op die verkondiging. Een gevleugeld begrip in het dankgebed is: "Wilt Gij er maar de naprediker van zijn".
Dat zegt eigenlijk alles. Men verwacht geen écht antwoord in de kerkdient. Men verwacht geen échte bekering, geen écht geloof als antwoord op de verkondiging. Nee, dat antwoord zal later, in alle verborgenheid, in de binnenkamer komen, zo God wil.
De eigenlijke vrucht is niet verbonden aan de uiterlijke, uitwendige roeping, maar aan de onzichtbare, innerlijke inwendige roeping.

Dat verklaart de huiver om van de oproep tot geloof in de prediking, in de gemeente, in het openbaar al te veel te verwachten. Daarom wordt die oproep ook niet met klem gedaan. Men verwacht niet dat er op dat moment ingrijpende, beslissende dingen zullen gebeuren in het hart van een mens. Men is erg huiverig om iets op te roepen dat niet echt is. Men is huiverig om mensen te overtuigen, voordat ze door God overtuigd zijn. Om sneller te zijn dan de Heilige Geest.

Ik ben het daar volstrekt niet mee eens. Ik vind het onbijbels. Je mag Woord en Geest niet zo uit elkaar trekken. Je mag de verkondiging niet op deze wijze secundair maken aan Gods werk. Alsof predikanten het eigenlijke Woord Gods niet zouden kunnen brengen. Alsof God de verkondiging van het Evangelie niet direct zou willen gebruiken om mensen te redden en zalig te maken. Alsof het Woord Gods gesproken door de profeten en de apostelen niet een kracht van God zou zijn tot behoud van wie gelooft.
Waar Gods Woord verkondigd wordt, werkt de Heilige Geest. Direct, met wind en vuur, gedreven, dynamisch.

Er zou veel meer vertrouwen mogen zijn in kracht van de prediking. In de belofte dat God daarin Zelf werkt en aanwezig is. In de belofte dat Gods Woord nooit leeg terugkeert. Vanuit dat vertrouwen zou men ook de verwachting mogen hebben dat door de oproep in de prediking mensen hun leven aan de Heer zullen geven. Dat zou ook een ander karakter aan de preken en de kerkdiensten geven!
Nog steeds blijft staan dat er dan levendmakende genade voor nodig is. Uiteraard, alle beschuldigingen dat het zo wel heel makkelijk wordt om te geloven (even "Ja" zeggen en klaar) zijn hier niet van toepassing. Waar de Geest werkt, komt alles in het licht te staan. Zowel onze zonden als de Verlosser. Het is geen goedkope boodschap als Jezus Christus verkondigd wordt en Die gekruisigt.
Maar wie zijn wij om te bepalen dat God die genade niet zou willen schenken als de prediker op de kansel staat? Dat dat pas later, in het verborgene zou moeten plaatsvinden? Lees eens welke vrucht Paulus heeft op zijn prediking!

Rom. 10

Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden?

Theologisch gesproken zou je je moeten beperken tot het begrip roeping. Er is maar één roeping. En die bevat alles. In welke vorm die roeping zich aandoet, uiterlijk of innerlijk, maakt eigenlijk niet uit. Of die nu door de mond van een prediker wordt gedaan of door een stem in ons hart. Het gaat erom dat we die roeping weer serieus moeten nemen. Het onderscheid tussen uitwendig en inwendig laat te veel vluchtdeuren open om te ontsnappen aan wat God ons wil duidelijk maken.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Gebruikersavatar
Origenes
Luitenant
Luitenant
Berichten: 626
Lid geworden op: 21 jan 2014 12:49

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Origenes » 28 sep 2019 20:01

gravo schreef:Er zou veel meer vertrouwen mogen zijn in kracht van de prediking. In de belofte dat God daarin Zelf werkt en aanwezig is. In de belofte dat Gods Woord nooit leeg terugkeert. Vanuit dat vertrouwen zou men ook de verwachting mogen hebben dat door de oproep in de prediking mensen hun leven aan de Heer zullen geven. Dat zou ook een ander karakter aan de preken en de kerkdiensten geven!


@Gravo,

Een goede appellerende preek is niet te versmaden. In zoverre ben ik het met het bovenstaande eens. Hoewel ik me afvraag wat je bedoelt met de laatste zin. Bedoel je hiermee dat elke preek per definitie een sacramenteel karakter heeft? Of is het een wens dat sommige predikheren anders gaan preken omdat de kracht van het woord van God voorrang behoort te hebben boven een populistische (ik noem maar een voorbeeld) benadering van de bijbeltekst?
'Zoals de boze aandrift de mens tot zonde poogt te verleiden, zo probeert hij hem er ook toe te verleiden om te rechtvaardig te worden'.
[Rabbi Michaël]

DeLange
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1402
Lid geworden op: 07 jul 2015 13:13

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor DeLange » 28 sep 2019 20:58

gravo schreef:
Theologisch gesproken zou je je moeten beperken tot het begrip roeping. Er is maar één roeping. En die bevat alles. In welke vorm die roeping zich aandoet, uiterlijk of innerlijk, maakt eigenlijk niet uit. Of die nu door de mond van een prediker wordt gedaan of door een stem in ons hart. Het gaat erom dat we die roeping weer serieus moeten nemen. Het onderscheid tussen uitwendig en inwendig laat te veel vluchtdeuren open om te ontsnappen aan wat God ons wil duidelijk maken.

gravo


Die stem in ons hart geloven veel mensen misschien wel niet in. Ze denken dat dit allemaal hun eigen gedachtes zijn en dat mensen elkaar voor de gek houden en zo lijkt het ook, want elke ketter kent zijn letter. Ben je als christen ergens door geraakt en zie je het als het Woord van God, dan tref je wel een andere christen die het volledig onderuit wil halen. Het gevolg: veel mensen die het toezien zien het aan voor mensenwerk en laten het links liggen.
Hij verlangt naar een hechte Vader kind relatie met jou

DeLange
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1402
Lid geworden op: 07 jul 2015 13:13

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor DeLange » 28 sep 2019 21:16

Veendam schreef:Wanneer we echt willen weten hoe het zit met het aanbod van genade dan moeten we kijken naar de aanbieder van de genade.

Dat is God Zelf.
God is genadig en heeft geen aanziens des persoons.
Conclusie: God trekt niemand voor of behandeld iemand anders dan de rest omdat iemand zo bijzonder zou zijn.
Alleen Jezus is bijzonder en speciaal, verder niemand.
God behandeld dus niet iemand die opgegroeid is in een kerkelijke traditie beter dan iemand die nog nooit in een kerk geweest is.
En je bent niet gered omdat je baptist bent of gereformeerd of hervormd, die etiketten daar geeft God helemaal niks om.
God wil dat ieder tot geloof zal komen en zal worden gered.

Gods Wil: Hij wil dat een ieder behouden worden zal en tot geloof zal komen.
Dat is dus een soort van alverzoening zou je dan kunnen zeggen en dat klopt, maar niet volledig.
God heeft namelijk er wel bij gezegt dat er maar 1 manier is om gered te worden en dat is door 1 geloof en door 1 doop tot behoud !
Welk geloof is dat ? Dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor jou is gestorven om jou een nieuwe schepping te maken door de wedergeboorte, zodat jij leven kunt op een manier zoals Adam en Henoch, namelijk door te kunnen wandelen met God elke dag van je leven.

Maar ik schreef ook door 1 doop, hoe zit dat ?
Nee dat is niet de kinderdoop, en ook niet de proselietendoop en ook niet de volwassendoop.
Dat is de doop ZONDER WATER !
Wij worden namelijk niet zoals het volk Israël gedoopt in Mozes en in de Wolk, maar iemand die tot geloof komt wordt op dat moment gedoopt IN Christus.

Niet in de naam van Christus, maar IN CHRISTUS ZELF ! (dat er daarna ook met water gedoopt wordt is een andere doop)
Er zijn veel plaatsen waar staat IN Christus.
Zo is Jezus IN de Vader en wij zijn IN Jezus geborgen in God.
Voor Jezus naar de Hemel ging om Zijn Bloed aan te bieden aan de Vader zei Hij dat het beter voor ons was dat Hij heenging omdat Hij de Heilige Geest zou zenden die dan IN ons zou komen wonen, voor altijd.
Jezus zei ik ga plaatsbereiden voor jullie.
En nu valt straks iedereen van zijn stoel van schrik: Jezus ging niet naar de Hemel om voor ons een plaats te bereiden voor ons in de Hemel, want de Hemel is groot genoeg en 1 Woord was bij de Schepping al genoeg om de hele wereld te scheppen dus er wordt iets anders mee bedoeld.
Er staat verder nog in de Bijbel dat de Hemel bestemd is voor God en de aarde voor de mensen.

Wij zijn bekleed met Christus, helemaal niets van ons is dan meer zichtbaar, je ziet alleen Christus.
We zijn geborgen in Hem, dus niets kan ons meer wat aandoen. IN Hem zijn wij meer dan overwinnaars met Hem.
God wil niet dat we naar de Hemel gaan en daar dan bij Hem zitten, maar God wil in ons wonen en bij ons zijn.
Jezus IN ONS, Wij IN Hem.
En omdat wij IN Hem zijn zullen wij ook steeds zijn waar Hij is, voor altijd.
Je hoeft dus niet meer zonde te doen, omdat Hij in je woont dus Hij is er altijd bij.
Als je je dat gaat realiseren dan zondig je ook niet meer, tenzij je het geen moer uitmaakt dat Jezus er bij zou zijn, maar dan moet je jezelf maar eens af gaan vragen of je wel inderdaad gelooft dat je behouden bent.

Je bent namelijk als het goed is toen je geplaatst werd IN CHRISTUS, IN HEM geplaatst.
Je was eerst in een andere wereld en daar was je een vast onderdeel van, maar daar werd je UIT behouden.
Wanneer je leven nog een doen van zonde is aan de lopende band dan moet je concluderen dat je niet Hem volgt, maar dat je eigenlijk nog vast zit IN de wereld waar je UIT behouden zou moeten zijn.
Dan is er een Bijbels woord nodig om dat toe te passen, namelijk BEKEER JE.

Steeds dat gedoe om naar de Hemel te verlangen en zo om overal dan maar van af te zijn is niet het leven dat God met ons voor heeft, Hij wil dat we hier op deze aarde leven met Hem, ons vrij bewegen IN Hem, getuigen VAN Hem, alles doen VANUIT Hem als motivatie en VANUIT Zijn Liefde voor de mensheid. Ja UIT Hem en DOOR Hem en TOT Hem zijn alle dingen, en Hij IN ONS en wij IN HEM.

Alzo is er ook geschreven: De eerste mens Adam is geworden tot een levende ziel; de laatste Adam tot een levendmakenden Geest.
Doch het geestelijke is niet eerst, maar het natuurlijke, daarna het geestelijke.
De eerste mens is uit de aarde, aards; de tweede Mens is de Heere uit den Hemel.
1 Korinthe 15:42-47

Het aanbod ligt klaar dus om dat te kunnen ontvangen is het nodig dat je het aanneemt.
Maar dat is dat de mens iets doet zeg je dan misschien. Maar er staat tot geschreven het natuurlijke eerst !!
Mozes moest eerst met zijn staf slaan voor er water kwam, de levieten moetsen eerst hun voet op het water zetten voor het gehele volk droogvoets door de schelfzee kon trekken.



Mooi en waar! Eén ding volgt nog:
"Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God heeft voorbereid." (Efeziërs 2:10)

Er ligt veel nadruk op de bekering in calvinistische kringen, maar het gaat daarna verder :D
Hij verlangt naar een hechte Vader kind relatie met jou

mohamed

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor mohamed » 28 sep 2019 23:14

Dat ben ik met je eens Gaitema. Een ieder die pas bekeerd is is geestelijk een zuigeling en begeert geestelijke melk. Het is aan die bekeerling om spoedig op te wassen in geloof, dat gebaseerd is op de leer van Jezus en de apostelen zoals ons die overgeleverd is in de heilige brieven.

DeLange
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1402
Lid geworden op: 07 jul 2015 13:13

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor DeLange » 29 sep 2019 18:10

mohamed schreef:Dat ben ik met je eens Gaitema. Een ieder die pas bekeerd is is geestelijk een zuigeling en begeert geestelijke melk. Het is aan die bekeerling om spoedig op te wassen in geloof, dat gebaseerd is op de leer van Jezus en de apostelen zoals ons die overgeleverd is in de heilige brieven.

Ja, en dat kan voor wie werkelijk op God vertrouwd.
Hij verlangt naar een hechte Vader kind relatie met jou

Dorpeling
Luitenant
Luitenant
Berichten: 682
Lid geworden op: 14 mei 2018 19:14

Re: Een ruime interpretatie

Berichtdoor Dorpeling » 30 sep 2019 13:58

Marnix schreef:Helder! Ik vraag me dan alleen nog af waarom je er dan moeite mee lijkt te hebben als mensen dan oproepen om naar Christus toe te gaan en te geloven. Je geeft zelf aan dat je door bijvoorbeeld een goede preek of op andere manieren door God weer op Hem gericht wordt. Maar als mensen hier, als je het hebt over twijfel, je daartoe oproepen, lijk je snel in de verdediging te schieten en reageer je snel met: er mag blijkbaar geen plaats zijn voor twijfel, zo makkelijk gaat het niet, het moet van God komen. Dat klopt maar dat maakt het toch niet verkeerd als mensen je oproepen om Gods beloften te vertrouwen omdat Hij alles heeft gedaan? Kijk, als mensen doen alsof dat makkelijk is en die twijfel er niet mag zijn is het een ander verhaal maar zo sta ik er niet in. En toch beantwoord je die oproepen snel met een “ja maar...” . God geeft ons ook elkaar om elkaar aan te vuren, te bemoedigen, te ondersteunen, elkaar op te roepen om de goede strijd te strijden, om elkaar vast te houden als iemand dreigt te struikelen. Daarom snap ik niet zo goed waarom je er moeite mee hebt als mensen je, als je twijfel uitspreekt, wijzen op Jezus Christus die alles gedaan heeft en je oproepen om Hem te vertrouwen, zijn beloften aan jou te geloven.


Marnix, ik heb helemaal geen moeite met oproepen die wijzen naar Jezus Christus. En ik heb ook nergens gezegd dat er bij niemand op refoweb ruimte is voor twijfel. Ik heb hele mooie, bijbelse bijdrages gezien.
Mijn reactie op sjaqi dat ikzelf erg ontmoedigd geraakt ben door de manier waarop mensen alle twijfel aan de kant schuiven, komt doordat het gewoon een feit is dat velen wél oproepen tot een geloof wat je 'gewoon even doet'. Je begrijpt dat ik geen tijd heb om alles na te gaan zoeken, maar hieronder even wat citaten die mij hier meegegeven werden toen ik worstelde met het wel moeten, maar niet kunnen geloven.
Zie jij ze als bijbels, en begrijp je de moeite die ik hier mee heb? De namen heb ik hier maar weggelaten, maar het gaat om allemaal verschillende personen. Je zou ze zelf terug kunnen lezen als het je interesse heeft.
Geloof is een gave, pak het dan
01 apr 2019 22:31
Geloof is een daad van mijn wil,
28 sep 2018 16:36
Hij is voor de zonden van iedereen gestorven en dat geschenk hoef je alleen maar simpel aan te nemen.
13 jun 2018 15:36

gravo schreef:Een gevleugeld begrip in het dankgebed is: "Wilt Gij er maar de naprediker van zijn".
Dat zegt eigenlijk alles. Men verwacht geen écht antwoord in de kerkdient. Men verwacht geen échte bekering, geen écht geloof als antwoord op de verkondiging. Nee, dat antwoord zal later, in alle verborgenheid, in de binnenkamer komen, zo God wil.

Ik heb maar zo een stukje geknipt maar vanwaar deze geringschattende toon? Zo zou je haast gaan denken dat naar jouw idee God alleen in de kerk werkt en daarbuiten niet meer.
Maar dat is ook erg onbijbels! Denk maar aan Manasse, gevangen in Babel dacht hij terug aan de God van zijn vader. De Heere werkt altijd op Zijn tijd, en op Zijn manier. Hij is niet aan de kerk verbonden, ook al wordt deze wel genoemd de werkplaats van de Heilige Geest. Hier moet je wel zijn, maar dat is niet gezegd dat er meteen vrucht komt. Dat kan inderdaad later zijn, in stille overdenking. Dan verwerk je het gehoorde. Net als Maria, zij 'bewaarde deze woorden alle te zamen, overleggende die in haar hart'.
Het is zelfs een opdracht; psalm 1: Welgelukzalig is de man (..) maar zijn lust is in des HEEREN wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht.
En psalm 119: Ik zal Uw bevelen overdenken, en op Uw paden letten. Ik zal mijzelven vermaken in Uw inzettingen; Uw woord zal ik niet vergeten. Doe wel bij Uw knecht, dat ik leve en Uw woord beware.
Denk ook aan de gelijkenis van de zaaier, en dat van het mosterdzaad. Zaden en vruchten groeien niet in 1 dag hoor!

@naamloos kom ik op terug..
Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt! Joh. 1:29


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google Adsense [Bot] en 15 gasten