jesaja40:
Helaas ereunao, dit is inlegkunde.
Het is een opdracht van de Eeuwige naar het Huis van Israël.
origenes:
Waarom zijn het dan twee broden - uitgaande dat het voor alle volkeren van alle tijden zou zijn?
En wat betreft de gemeente - vanuit het NT is er gewoon sprake van een continuïteit. De gemeente was primair joods. Later zijn er heidenen bij gekomen maar dat neemt niet weg dat de gemeente binnen die context het ene lichaam van Christus was. Aanvankelijk was er helemaal geen sprake van een tweedeling tussen gemeente en jodendom. Dat die later wel is ontstaan was een ontsporing.
De tweedeling tussen Israël ener- en de heidenen onder de verzamelnaam (volken) anderzijds vind je overal in het O.T .En dus ook in die 2 broden
In de zeven feesttijden van Lev.23 wordt ons de hele raad Gods voorgesteld, van het begin tot de vernieuwing van alle dingen. Dit hoofdstuk geeft ons een volkomen inzicht in de wijze waarop God handelt met Israël gedurende de gehele periode van hun gedenkwaardige geschiedenis.
Beschouwen wij de feesten stuk voor stuk, dan vinden wij de sabbat, het pascha, het feest der ongezuurde broden, het feest der eerstelingen, het pinksterfeest, het feest des geklanks, de grote verzoendag en het Loofhuttenfeest. Dat zijn er samen acht.
In dit verband dus speciaal het pinksterfeest ( shavoe’ot )
.vs 15-21:’ Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;
16 Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw spijsoffer den HEERE offeren.
Het pinksterfeest is een type van Gods volk, door de Heilige Geest vergadert en aan God voorgesteld in verband met al de dierbaarheid van Christus. In het pascha wordt ons de dood, en in de eerstelingsgarf de opstanding van Christus voorgesteld. En in het pinksterfeest het neerdalen van de Heilige Geest om de Gemeente te vormen. Dit alles is Goddelijk volmaakt. De dood en de opstanding van Christus moesten eerst plaats hebben, zou de Gemeente kunnen worden gebouwd. De garf werd geofferd en daarna werden de broden gebakken. Maar let wel, ‘gezuurd zullen zij gebakken worden’. Waarom gezuurd? Omdat zij een type moesten zijn van hen in wie de zonde woont, al zijn zij vervuld met de Heilige Geest. Daarom moesten zij zeven eenjarige schapen ten brandoffer en een geitbok ten zondoffer offeren. En dan valt het direct op dat er bij het offeren van de eerstelingsgarven geen sprake van een zondoffer is omdat de Eersteling zonder zonde was’. ( C.H Mackingtosh )
Dit is dus duidelijk een profetisch type van de Gemeente.;
Maar als was die gemeente historisch aanvankelijk nog geheel joods dat is niet bepalend voor de identiteit van de gemeente van alle eeuwen. Want zowel Joodse als heidense gelovigen vinden hun nieuwe identiteit in de opgestane Christus, en dat is een totaal nieuwe schepping. ‘Zo dan wij kennen van nu aan niemand naar het vlees’. Want in Chr. is noch Jood noch Griek ( Gal.5;28 )
Het is trouwens wel zeer buiten alle proporties om een gemeente die de eeuwen door uit meer dan 99,9% uit heidenen bestaan heeft naar die 0,1% Joden te noemen, Je doet toch ook geen pap bij het zout, maar zout in de pap!
Maar Veendam heeft wel gelijk, de reactie en eis van Origenes is gevoelsmatig en niet verstandig. Het probleem is dat een inhoudelijke discussie met hem niet mogelijk blijkt. Hij beroept zich bij alles wat hij beweert, maar niet bewijzen kan op zijn recht op een eigen mening. Nu verwijt hij Veendam zelfs een geestverwant van mij te zijn, hoewel die daar nooit blijk van gegeven heeft.
.Op precies dezelfde wijze gingen de remonstranten op de synode van Dordt te werk, ze wraakten zelfs de synode en verklaarden haar onbevoegd. En dan was het toch geen wonder, al is het niet correct, dat Bogerman tenslotte zijn geduld verloor? H.gr:ereunao