ereunao schreef:Nog even een toelichting op die menselijke tijden of veelvoud daarvan.
De 6 scheppingsdagen staan model voor de 6x 1000 jr in Gods heilsplan voor de redding en verlossing van mens en wereld ( kosmos) En die zijn weer onderverdeeld in 3x2000 jr: 2000 van Adam –Abraham, 2000 van Abraham-de Messias en 2000 tot zijn komst in heerlijkheid
‘Want in Gen.6:3 zegt de Heere dat de dagen der mensen 120,jr zullen zijn. Dat is 3x 40 jubeljaren van 50jr. Hier staat een jaar dus model voor een jubeljaar.En dat verzin ik niet, de gedachte van de parallel met de scheppingsdagen vind je reeds in de brief van Barnabas die in het einde van de 1e en in de 1e helft van de 2e eeuw in de tijd van keizer Hadrianus ( 76-138 ) geleefd moet hebben .
Vanaf het moment dat de Heere God zei: "Mijn Geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mens, dewijl hij ook vlees is; doch zijn dagen zullen zijn honderd en twintig jaren", duurde het inderdaad 120 jaren tot op de zondvloed.
En ja, Noach bouwde niet de volle 120 jaren aan de ark maar dat heeft hier niets mee te maken.
En dat 6000/50=120 wil niet zeggen dat hier in Gen. 6:3 Jubeljaren worden bedoeld.
Sterker nog, het waarnemen van de Sabbatsjaren en het Jubeljaar was nog niet door de Heere God verordineerd.
Die telling begon pas 2531 jaren na de schepping en tot en met het laatste, het 70e, Jubeljaar zijn het precies 3500 jaren.
Dat 70e Jubeljaar zal het eerste jaar zijn van het 1000-jarig Koninkrijk.
De 6000 jaren kunnen dus niet eindigen met een Jubeljaar.
Het 6000e jaar (gerekend vanaf de zondeval !!!) is een 7e Sabbatsjaar.
Abraham werd geboren 1948 jaren na de schepping (en niet 2000 jaren).
Je schreef: "2000 van Abraham (tot op de geboorte? van) de Messias".
Het klopt inderdaad dat Jezus werd geboren 4000 jaren na de schepping.
Verder schreef je: "2000 tot zijn komst in heerlijkheid" (je zal het einde van de 70e (jaar)week bedoelen).
Daar klopt aantoonbaar dus niets van.
Volgens de profetie uit Daniel 9 zou het 7+62=69 (jaar)weken zijn tot op Messias de Vorst.
Dat zijn dus gerekend vanaf de uitgang des Woords om Jeruzalem te (her)bouwen, 69x7=483 jaren.
En die profetie is exact vervuld.
Dat kunnen we vaststellen wanneer we Lukas 4 de verzen 16 t/m 21 lezen:
16 En Hij kwam te Nazareth, daar Hij opgevoed was, en ging, naar Zijn gewoonte, op den dag des sabbats in de synagoge; en stond op om te lezen.
17 En Hem werd gegeven het boek van den profeet Jesaja; en als Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats, daar geschreven was:
18 De Geest des Heeren is op Mij, daarom heeft Hij Mij gezalfd; Hij heeft Mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart;
(Jezus zegt hier: Ik ben de Messias)
19 Om den gevangenen te prediken loslating, en den blinden het gezicht, om de verslagenen heen te zenden in vrijheid; om te prediken het aangename jaar des Heeren.
Jezus roept hier het Jubeljaar uit.
En dat, geheel volgens Gods gebod, op Tishri 10.
Dat Jubeljaar was dus sinds Tishri 1 reeds enkele dagen oud.
En dat Jubeljaar zou het eerste jaar van het Koninkrijk geworden zijn wanneer de Joden de Messias hadden herkend toen Hij in feite zei dat Hij de Messias was (zie vers 18).
Daarna zei Jezus niet meer dat Hij de Messias was en sprak vanaf toen in gelijkenissen tot het Joodse volk.
Het was in het najaar van ons kalenderjaar 27, exact 4000 jaren na de zondeval, dat Jezus Zich -voor de eerste maal naardat wij nu weten- openbaarde als de aan het Joodse volk beloofde Messias.
De Joden hadden dat moment zelfs kunnen uitrekenen!
De profetie in Daniel 9 liet aan duidelijkheid immers niets te wensen over: de Joden hadden het moeten (!!) uitrekenen.
Vanaf toen, dus vanaf het einde van de 69e (jaar)week, dus vanaf het moment dat Jezus Zich voor de eerste maal openbaarde als de Messias en niet herkend (niet aangenomen) werd gingen de 2 profetische 'dagen' (2000 jaren) uit Hosea 6:2, tellen.
2000 jaren gerekend vanaf het najaar van ons kalenderjaar 27 zou het duren tot op de tweede maal dat Jezus Zich aan het Joodse volk zal openbaren als de Messias (wanneer Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg).
Het zijn dus 69 (jaar)weken geweest tot op (!!) (het openbaar worden van) Messias de Vorst.
De 69e (jaar)week eindigde dus niet bij de Jezus' intocht in Jeruzalem of bij de kruisiging van Jezus.
Dat hoor en lees ik keer op keer.
Maar dat is niet correct. Gewoon fout dus.
We moeten Gods Woord altijd goed en oplettend lezen!
Daniël 9 vers 26: "En na die twee en zestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, (..)
Er staat: ná, later dan, erná dus !!
En inderdaad, het uitroeien van de Messias, het afsnijden van de Messias, de kruisiging van Jezus, vond ná de 69e 'week' plaats (erná, 3,5 jaar later).
Dat het eerste jaar van Jezus' bediening een Jubeljaar was en dat dat (30e) Jubeljaar 'liep' van eind sept./begin okt. 27 tot eind sept./begin okt. 28, is een vaststaand feit.
Niet enkel gebaseerd op de conclusies van serieuze onderzoekers van de Bijbelse chronologie maar vooral vanwege een in de gematria van de Bijbeltekst verborgen 'gidsjaar' waarmee we onze kalender correct kunnen positioneren langs Gods tijdrekening.
Het is in de Griekse grondtekst (Textus Receptus) van de gelijkenis van de 5+5 maagden dat ik dit heb mogen ontdeken.
Deze gelijkenis is een profetische (!!) gelijkenis over de laatste periode die voorafgaat aan de vestiging van het Koninkrijk.
Mattheüs 25:1 "Alsdan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien maagden, welke haar lampen namen, en gingen uit, den bruidegom tegemoet".
Deze gelijkenis heeft alles met het Joodse volk te maken en absoluut niets met de gemeente van Christus (of 'de kerk' zoals velen dat ten ontrechte zo noemen).
De uitroep: "Ziet, de bruidegom komt, gaat uit hem tegemoet!", klonk in het najaar van 1917 tot het Joodse volk door middel van de Balfour Verklaring (een daad van de Heere God).
Vanaf toen kon de Messias daadwerkelijk verwacht worden want: geen land, geen Messias.
Oplettende Joden 'hoorden' toen de voetstappen van de naderende Messias.
Zij hadden het profetisch Woord in hun hart bewaard (zij waren wijs) zodat die verwachting een licht kon worden op hun pad (zij hadden olie om hun lampen te doen branden).
Rekenen we vanaf de schepping tot aan het begin van het 30e Jubeljaar (Jezus openbaarde Zich toen voor de eerste maal als de Messias) dan komen we op 4030 jaren na de schepping (4000 jaren na de zondeval).
Met de 2000 jaren uit Hosea 6:2 erná tot op de tweede maal dat Jezus Zich als de Messias zal openbaren, aan het einde van de 70e (jaar)week, dus tot op het begin van het Koninkrijk, komen we uit op 6030 jaren na de schepping met het opvolgende 6031e jaar na de schepping als zijne het eerste jaar (het 70e Jubeljaar) van het Koninkrijk.
De gematria van de uitroep "Ziet, de bruidegom komt, gaat uit hem tegemoet!" heeft een waarde van exact 5920.
De zgn. '6000 jaren' zijn 6030 jaren na de schepping precies 'vol'.
Volgens de eerder geuite stellige verwachting dat het najaar van ons kalenderjaar 27 samenvalt met het moment 4030 jaren na de schepping, komen we met 5920 jaren na de schepping uit op het najaar van 1917.
En dat dit moment in-de-tijd, 5920 jaren na de schepping, alles te maken heeft met de komende Messias wijst het volgende uit:
5920 = 4 x 1480.
Nou en? zou je zeggen. Ik zeg: niks 'nou en'
Want 1480 is de gematria van het Grieks voor 'Christus' (de Gezalfde, de Messias).
Reken terug vanaf het begin van de telling van de Sabbatsjaren en je zult ontdekken dat de geboorte van Moses (een type van Christus) plaatsvond 1480 jaren na de dood van de 1e Adam.
In Gods tijdlijd zijn vele bijzondere markeringen te ontdekken welke allen in jaren, geteld vanaf de schepping of geteld vanaf de zondeval, een veelvoud laten zien van 37:
Gods verbond met Abram (80) --- 2028 na de schepping --- na de zondeval: 1998 jaren (54 x 37).
Het begin van de 400 jaren verdrukking in Egypte --- 2090,5 na de schepping (56,5 x 37)
De uittocht uit Egypte (de Exodus) --- 2490,5 na de schepping --- na de zondeval: 2460,5 jaren (66,5 x 37)
De verwoesting van de 2e tempel (67 CE) en het begin van de Diaspora --- 4070 na de schepping (110 x 37)
Realisatie van 'the Dome of the Rock' --- 4692e na de schepping --- na de zondeval: 4662e jaar (126 x 37), (7 x 666)
Najaar 1917: de Balfour Declaration --- 5920 na de schepping (160 x 37), (4 x 1480 ->Messias)
Najaar 1947: UN verdelingsplan --- 5950 na de schepping --- na de zondeval: 5920 jaren (160 x 37), (4 x 1480 ->Messias)
Najaar 1947: UN verdelingsplan --- 3459,5 na de Exodus (93,5 x 37)
2021: toekomstige verwoesting van 'the Dome of the Rock' --- 6024e na de schepping --- na de zondeval: 5994e jaar (162 x 37), (9 x 666)
Opname van de 2 getuigen (Mozes & Elia) halverwege de 70e (jaar)week --- 6026,5 na de schepping --- nadat Mozes stierf: 3496,5 jaren (94,5 x 37)
Najaar 2027 tot najaar 2028: eerste jaar van het Koninktijk --- 6031e na de schepping (163 x 37)
Najaar 2027 tot najaar 2028: eerste jaar van het Koninktijk --- 111e na najaar 1917 (het begin van onze 'dagen' gelijk de dagen van Noach) (111= 3 x 37)
Najaar 2027 tot najaar 2028: eerste jaar van het Koninktijk --- 1961e jaar ná de verwoesting van de 2e tempel (het begin van de Diaspora) (1961= 53 x 37)
De duur van de Diaspora (67 CE tot 1917 CE) --- 4070 tot 5920 na de schepping: 1850 jaren (50 x 37)
Het laatste jaar van het Koninkrijk --- 7030e na de schepping (190 x 37)
De 70e (jaar)week eindigt eind sept/begin okt 2027.
Dit houdt in dat we de opname van de gemeente kunnen verwachten in 2020 (naar mijn vaste overtuiging op of rond het Joodse Pentecost).
Tellen we vanaf het begin van de telling van de Sabbatsjaren (2531 jaren na de schepping) terug tot op de Exodus (2490,5 jaren na de schepping) en vanaf dat moment nog eens 430 jaren verder terug, dan komen we aan bij het moment dat Abraham op de proef werd gesteld om Izak te offeren.
Izak was toen 12,5 jaar oud (op Nisan 14).
Een half jaar voorbij de leeftijd van toerekeningsvatbaarheid (12 jaren oud. Eng.: 'The age of accountability').
Ik las elders op Refoweb dat Izak toen 37 jaar oud zou zijn geweest. Onzin natuurlijk want Izak wordt aangeduid met 'een jongen'.
Genesis 22
5 En Abraham zeide tot zijn jongeren: Blijft gij hier met den ezel, en ik en de jongen zullen heengaan tot daar; als wij aangebeden zullen hebben, dan zullen wij tot u wederkeren.
......
11 Maar de Engel des HEEREN riep tot hem van den hemel, en zeide: Abraham, Abraham! En hij zeide: Zie, hier ben ik!
12 Toen zeide Hij: Strek uw hand niet uit aan den jongen, en doe hem niets! want nu weet Ik, dat gij God vrezende zijt, en uw zoon, uw enige, van Mij niet hebt onthouden.
Hoewel ik nog veel meer mocht ontdekken hoop ik dat het bovenstaande, ook voor de meelezers, toch interessant genoeg zal zijn om te realiseren dat we juist en vooral nu ernst moeten maken aangaande ons eeuwig behoud.
Het is verschrikkelijk om na de opname van de gemeente te zijn achtergelaten.
Na de opname is er geen tijd meer om van gedachten te veranderen.
Jezus Christus zal spoedig zijn gemeente komen ophalen en wanneer je dan niet het eigendom van Christus bent, zul je achtergelaten worden.
Heb je keer op keer het Evangelie gehoord en daar geen gehoor op gegeven dan zul je na de opname van de gemeente een geest van dwaling krijgen en is bekering en behoudenis niet meer mogelijk.
2 Thessalonicensen 2
8 En alsdan zal de ongerechtige geopenbaard worden, denwelken de Heere verdoen zal door den Geest Zijns monds, en te niet maken door de verschijning Zijner toekomst;
9 Hem, zeg ik, wiens toekomst is naar de werking des satans, in alle kracht, en tekenen, en wonderen der leugen;
10 En in alle verleiding der onrechtvaardigheid in degenen, die verloren gaan; daarvoor dat zij de liefde der waarheid niet aangenomen hebben, om zalig te worden.
11 En daarom zal God hun zenden een kracht der dwaling, dat zij de leugen zouden geloven;
12 Opdat zij allen veroordeeld worden, die de waarheid niet geloofd hebben, maar een welbehagen hebben gehad in de ongerechtigheid.
Stel je vertrouwen in het volbrachte plaatsvervangend lijden en sterven van de Heere Jezus Christus en je zult behouden worden.
Geloof dat de Heere Jezus in Zijn lijden en sterven ook jouw zonden heeft weggedragen en dat Zijn vergoten bloed ook voor jouw verzoening en vergeving van zonden heeft aangebracht en dat Hij door Zijn opstanding uit de dood aan jou eeuwig leven schenkt.
Dank Hem daar vervolgens voor.