ereunao schreef:gravo:
Van deze reactie begrijp ik nu weer niets! (...)
Wat een verwarring. Sorry voor het misverstand. Maar al dat gekissebis maakt het er ook niet duidelijker op. Je weet hoe ik over deze puzzelarij denk. Het is vruchteloos, het leidt tot niets en houdt zich met de verkeerde dingen bezig. De godsdienst die haar focus slechts op het einde van alle dingen richt is nutteloos voor de mensen. Eindtijd-obsessie is een teken dat de godsdienst zelf aan haar einde aan het komen is. Zo zie ik de hang naar het boek Openbaring ook. Stuiptrekkingen van een wegzinkende godsdienst.
Het geloof moet gaan over troost, warmte, kracht, licht, hoop, liefde. Het mag zich niet hullen in een mantel van onverschilligheid over het lot van miljoenen mensen die (nu eenmaal) zullen vergaan in onze eschatologische dromen.
Letterlijke lezingen houden geen rekening met het hier en nu. Amerika, China, ze worden niet genoemd in de Bijbel. Maar is het dan terecht dat ze dus ook geen rol spelen in onze toekomst-fantasien?
We zullen de Bijbel vooral moeten leren toepassen op tijden en gelegenheden waarin en waarover de Bijbel helemaal niets meldt.
En met dat woord "toepassen" ben ik direct bij de tussenzang die ik noemde.
In bevindelijk gereformeerde kring was en is men zich scherp bewust van het onderscheid tussen objectief (feitelijk, voorwerpelijk) en subjectief (persoonlijk, onderwerpelijk). Je kunt nog zoveel feiten op tafel leggen, uit je hoofd leren of van de kansel roepen, maar als het geen persoonlijke, innerlijke ervaring wordt dan heb je nog steeds niets. Het kan objectief wel waar zijn, maar je moet er ook subjectief deel aan hebben.
Met andere woorden: richt je nu niet teveel op weetjes, theorie en uit het hoofd te leren rijtjes, maar richt je op je hart. Zoek daar de dingen van God. Heb daar vrede! Het is je hart dat troost nodig heeft, vernieuwing, bekering, genezing. Uiterlijkheden zijn schijn. Het gaat er om of God in je hart woont.
Uiterlijkheden, dat zijn de beslommeringen, de omstandigheden, de feitelijke toestand. Kijk daar doorheen. Niet wat het oog ziet, maar wat het hart ziet, daar gaat het om in het geloof.
Die overgang, van hoofd naar hart, van objectief naar subjectief, die wordt gemarkeerd door de tussenzang. Je hebt nu van alles gehoord, maar nu is het tijd om dat eens toe te passen op jezelf. Heel nuttig volgend mij.
Zelf acht ik de onophoudelijke zoektochten naar chronologie in Openbaring, als blauwdrukken voor onze tijd, vooral verspilde moeite, omdat we alleen maar vermeende feiten op een rij willen zetten. En zo vat willen krijgen op de loop van de dingen wat betreft de gehele aarde. We willen dat scenario zo graag bezitten.
Maar wat baat het een mens als hij de gehele aarde bezit, maar schade leidt aan zijn ziel?
gravo