elbert schreef:Een uitleg die mij wel aanspreekt, is die van het progressieve parallellisme. Volgens deze opvatting bestaat het boek Openbaringen uit 7 gedeelten, die parallel aan elkaar lopen (dus niet opeenvolgend, maar gelijktijdig). Dit
in tegenstelling tot visies die een opeenvolging zien
in de verschillende hoofdstukken. Ik geef hieronder een samenvatting weer van
de opdeling die het progressief parallellisme ziet:
1. Het eerste gedeelte is volgens deze visie beschreven
in Openb. 1-3. Johannes ziet
de opgestane
en verheerlijkte Christus tussen
de 7 gouden kandelaren.
In gehoorzaamheid aan Christus' gebod, schrijft Johannes brieven aan
de 7 gemeenten van Klein-Azie. Het visioen van
de verheerlijkte Christus samen met
de brieven aan
de 7 gemeenten vormen 1 geheel. Daarbij vallen 2 dingen op.
Allereerst zijn er verwijzingen naar
gebeurtenissen, personen
en plaatsen ten tijde waarin het boek Openbaringen is geschreven.
In de tweede plaats zijn
de waarschuwingen
en aanbevelingen
in deze brieven van toepassing voor
de kerk van alle tijden
en plaatsen. Deze twee zaken geven een aanwijzing voor
de interpretatie van het hele boek Openbaringen. Aangezien het boek Openbaringen was geaddresseerd aan
de kerk uit
de eerste eeuw, had zijn boodschap betrekking op
gebeurtenissen die op dat moment plaatsvonden
en was daarom van betekenis voor
de mensen
in die tijd. Maar aangezien het boek ook bedoeld is voor
de kerk van alle eeuwen, is
de boodschap ook van belang voor ons.
2. Het visioen van
de 7 zegels die
in de hoofdstukken 4-7 wordt beschreven. Johannes wordt opgenomen
in de hemel
en ziet God zitten op Zijn troon. Daarna ziet hij het Lam dat is geslacht
de boekrol met
de 7 zegels ontvangen uit
de hand van Degene Die op
de troon zit.
De verschillende zegels worden verbroken
en verschillende oordelen over
de wereld worden beschreven.
In dit visioen zien we
de kerk lijden onder vervolging tegen
de achtergrond van
de overwinning door Christus.
3. Het derde deel,
in de hoofdstukken 8-11, beschrijft
de 7 bazuinen van het oordeel.
In dit visioen zien we hoe
de kerk wordt gewroken, beschermd
en hoe het overwint.
4. Het vierde deel,
in de hoofdstukken 12-14, begint met het visioen van
de vrouw die bevalt van een zoon, terwijl
de draak wacht om Hem te verslinden zodra Hij geboren wordt; een duidelijke verwijzing naar
de geboorte van Christus. Het vervolg van dit deel beschrijft
de voordurende tegenstand van
de draak (
de Satan) tegen
de Kerk. Dit deel vermeldt ook
de twee beesten die
de helpers zijn van
de draak: het beest uit
de zee
en het beest uit
de aarde.
5. Het vijfde deel wordt gevonden
in de hoofdstukken 15
en 16. Het beschrijft
de 7 schalen van
de toorn van God,
en geeft
in onheilspellende beelden God's uiteindelijke wraak weer op degenen die geen berouw hebben.
6. Het zesde deel,
in de hoofdstukken 17-19, beschrijft
de val van Babylon
en van
de beide beesten. Babylon staat voor
de wereldse stad -
de krachten van goddeloosheid die
in vijandschap
staan tegen het Koninkrijk van God. Het einde van hoofdstuk 19 beschrijft
de val
en het oordeel van
de 2 helpers van
de draak: het beest uit
de zee,
en de valse profeet, die te identificeren lijkt te kunnen worden met het beest uit
de aarde (zie hfdst. 16:13).
7. Het zevende
en laatste deel, hoofdstukken 20-22, vertelt van
de verdoeming van
de draak,
en voltooit
de beschrijving van
de omverwerping van
de vijanden van Christus. Bovendien beschrijft het het laatste oordeel,
de uiteindelijke triomf van Christus
en Zijn Kerk,
en de vernieuwde schepping, die hier
de nieuwe hemel
en de nieuwe aarde wordt genoemd.
N.B. Merk op dat hoewel deze 7 delen parallel aan elkaar lopen, ze ook een zekere eschatologische progressie kennen. Het laatste deel bijvoorbeeld, brengt ons verder
in de toekomst dan
de andere delen. Hoewel het laatste oordeel al aangekondigd is
in Openb. 1:7
en kort wordt beschreven
in 6:12-17, wordt het niet
in detail beschreven tot we bij hoofdstuk 20:11-15 komen. Hoewel
de uiteindelijke vreugde van
de geredden
in het toekomende leven al enigszins wordt beschreven
in hoofdstuk 7:15-17, wordt het pas uitgebreid
en tot
in detail beschreven
in hoofdstuk 21: een gedetailleerde
en uitgebreide beschrijving van het leven op
de nieuwe aarde (21:1-22:5). Daarom wordt deze interpretatie ook progressief parallellisme genoemd.
Er is dus eschatologische voortgang
in deze 7 delen, niet alleen m.b.t. tot
de individuele delen, maar ook wat betreft het hele boek Openbaringen. Als we ervan uitgaan dat het boek
de strijd beschrijft tussen Christus
en de Kerk aan
de ene kant
en de vijanden van Christus aan
de andere kant, kunnen we zeggen dat het eerste deel van het boek (hfdst. 1-11)
de strijd op aarde beschrijft;
de Kerk zoals ze vervolgd wordt door
de wereld.
De tweede helft van het boek (hfdst. 12-22), geeft ons dan
de diepere geestelijke achtergrond van deze strijd,
en beschrijft ons
de vervolging van
de Kerk door
de draak (
de satan)
en zijn helpers.
In het licht van deze opvatting valt het laatste deel van het boek (hfdst. 20-22) op z'n plaats. Dit laatste deel beschrijft het oordeel over satan,
en zijn verdoeming. Aangezien satan
de ultieme tegenstander is van Christus, is dat
de reden waarom z'n ondergang het laatst verteld wordt.
Een heel verhaal, maar ik denk dat bij
de bespreking van
de structuur van het boek Openbaringen, je al een verschil van mening zou kunnen krijgen.