Pcrtje schreef:In de vragenrubriek is vandaag dit antwoord van dhr. Boeijenga geplaatst. Op zich wel een interessante vraag - ik vermoed overigens dat het een trolvraag is, maar goed, laten we de vraagsteller maar het voordeel van de twijfel geven. Waar ik het over wilde hebben is het stukje waar dhr. Boeijenga schrijft over de periode voor de zondeval:Na de zondeval veranderde alles
Het gaat me om de bewering dat er voor de zondeval er geen ziektes waren. Waar komt dit idee eigenlijk vandaan? Er staat dat God zag dat bepaalde delen van de schepping goed waren (Gen 1:10,12,18,21,24) en aan het einde was het zeer goed (1:31). Waarom zou ziekte daar geen deel van hebben kunnen uitgemaakt? Daar wordt niets over gezegd. (Vind ik ook begrijpelijk.) Met ziekte bedoel ik overigens niet meteen heftige aandoeningen, maar bijvoorbeeld ook een eenvoudige verkoudheid of iets dergelijks. Waarom zou dat niet kunnen? Ik denk dat we op basis van de Schriftgegevens daar helemaal niet zo'n stellige uitspraak over kunnen doen.
Bij vaccinatie gaat het er om het lichaam aan te zetten tot de vorming van antistoffen om zo te voorkomen dat binnengedrongen ziektekiemen het lichaam ziek maken. Als we naar de situatie van voor de zondeval kijken: er waren geen ziektes en er zullen dus geen antistoffen gevormd hoeven te worden. Dus... de noodzaak van de vorming van antistoffen, weliswaar een ‘natuurlijke’ reactie, is onlosmakelijk verbonden met de gebroken schepping, de situatie van na de zondeval. Die ‘natuurlijke’ reactie komt dan wel voort uit een verdorven natuur. We mogen onze Schepper wel dankbaar zijn dat Hij ons deze bescherming toch biedt.
Bron: hier.
De vervolgvraag voor de discussie is dan ook: waar komt het idee vandaan dat er voor de zondeval geen ziekte geweest zou zijn en is dat daadwerkelijk te gronden op Schriftgegevens?
Het idee is dat het paradijs een soort volmaaktheid was, meer dan goed. Je kan nu soms ook denken: ik heb het goed. Totdat er iets ernstigs gebeurt, iemand wordt ziek, gaat dood. Dan merk je dat het leven kwetsbaar en gebroken is. Er was in het paradijs geen dood en dood en ziekte zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Maar goed er staat niet dat er totaal geen ziekten waren. Waren Adam en Eva nooit verkouden? De Bijbel zegt het niet. Gingen dieren wel dood? De Bijbel zegt het niet, ook al geeft God de mens de opdracht om gewassen te eten en niet om vlees te eten. Dat roept natuurlijk wel wat vragen op. Als je niet ziek wordt, heb je dan wel een afweersysteem? Hoe zit het met de voedselketen in de natuur enz. Aan de andere kant, als er wel ziekte was, tot welke hoogte dan? Wel verkoudheid maar geen kanker? Zou kunnen want bij het laatste kan je celafwijkingen wel aan de zondeval toewijzen. Maar chronische hoofdpijn dan
bijvoorbeeld? Nou ja zo blijven er wel meer vragen over. Je kan je ook afvragen of Adam in het paradijs niet zweette als het warm was, of dorens en distels toen anders groeiden en of bevallen in het paradijs pijnvrij was geweest. Maar je wilde weten waar het idee vandaan komt en dat is dus dat het paradijs een soort volmaaktheid geweest zou zijn. Die is verbroken door de zondeval, daardoor kwam ellende, ziekte, pijn en de dood in de wereld. En God werkt toe naar een nieuwe volmaaktheid zonder ziekte en pijn en dood.