Yoshi schreef:Goed het mag weer.
Ik zal het niet te lang maken.
(..)
De doop wast de erfzonde weg. En op dat moment in de tijd ben je dus even vrij van zonden. Daarna verval je weer in meer of mindere mate tot zonde. Dat zien we bij christenen in de dagelijkse praktijk gebeuren helaas. Wil niet zeggen dat de erfzonde permanent weggewassen is.
De doop, en daarmee je wedergeboorte is zeker een wonder en wellicht/waarschijnlijk essentieel voor je redding.
Als je het zo stelt, gaan ongedoopten sowieso verloren? En de redding ligt dan in de doop, of bij God?
De christelijke leer zegt het anders, art 15 van onze geloofsbelijdenis omschrijft het als:
(...) Wij geloven dat door de ongehoorzaamheid van Adam de erfzonde uitgebreid is geworden over het ganse menselijk geslacht; welke is een verdorvenheid der gehele natuur en een erfelijk gebrek, waarmede de kleine kinderen zelfs besmet zijn in hunner moeders lichaam, en die in den mens allerlei zonden voortbrengt, zijnde in hem als een wortel daarvan; en zij is daarom zo lelijk en gruwelijk voor God, dat zij genoegzaam is om het menselijk geslacht te verdoemen.
Zij is ook zelfs door den Doop niet ganselijk tenietgedaan, noch geheel uitgeroeid, aangezien de zonde daaruit altijd als opwellend water uitspringt, gelijk uit een onzalige fontein; hoewel zij nochtans den kinderen Gods tot verdoemenis niet toegerekend, maar door Zijn genade en barmhartigheid vergeven wordt; niet om in de zonde gerust te slapen, maar opdat het gevoel van deze verdorvenheid de gelovigen dikwijls zou doen zuchten, verlangende om van het lichaam dezes doods verlost te worden. (...)
Zoals je hierboven ziet is er een nuance. Die gaat overigens net zo hard op voor als je gelooft dat de wedergeboorte losgekoppeld is van de doop. Of geloof jij dat een ooit wedergeboren christen die weer tot ernstige zonde vervalt wel zalig is en dus garantie heeft om in de hemel te komen? Dat zou een mooie janboel worden zeg. Op moment x ben je ooit wedergeboren en daarna mag je overspel, moord en doodslag plegen tot in lengte van dagen zonder je daarvan te bekeren. Wedergeboorte is geen magisch moment in tijd waarin je een vrijbrief voor de rest van je leven krijgt. Het garandeert ook helemaal niet dat je daarna een goed en/of aangenaam mens bent.
En als je wil kunnen we hier wel tal van wedergeboren christenen aanhalen die net zoals jou geloven en die later toch tot zeer zware zonde zijn vervallen. Gaan deze mensen naar de hemel enkel omdat ze wedergeboren zijn en enige tijd daarna van God los waren? Ik geloof dat niet, het zou afbreuk doen aan Gods gerechtigheid.
Als een mens wedergeboren is, is dat inderdaad geen vrijbrief om maar raak te zondigen. Dan hoort (!) het zijn heilige begeerte te zijn om God te volgen in alles, heilig te leven en niet door zijn zonden God verdriet te doen. De zonden haten en vlieden, zoals het doopformulier ook zegt. Maar omdat wij hier op aarde nooit volmaakt zullen zijn, gaat dat nooit in eigen kracht lukken. We blijven altijd zondaren in onszelf tot de laatste snik toe, en als het goed is wordt dat ook de strijd. Tegen de wereld, de duivel
en ons eigen ik. En daarom blijven we God ook steeds weer nodig, we blijven altijd afhankelijk van Hem en Zijn genade. Zie daarvoor ook bovenstaand artikel.
En het wil zeker niet zeggen dat wedergeborenen geen grove zonden meer doen. Maar dan heeft God wél beloofd dat wie met waar berouw naar Hem terug keert, Hij deze zonden wil vergeven. Dat is Zijn barmhartige genade, trouw en liefde, ook aan ons beloofd in de doop. Zie maar bijv de geschiedenis van David, nadat Nathan bij hem kwam om zijn zonden aan te wijzen. Toen David zijn schuld zag, zei hij: 'Ik heb gezondigd tegen den Heere!' En het gevolg van deze schuldbelijdenis? 'En Nathan zeide tot David: De Heere heeft ook uw zonde weggenomen, gij zult niet sterven.' (2 Sam 12)
En psalm 32, ook van David: 'k Bekend', o HEER, aan U oprecht mijn zonden; 'k Verborg geen kwaad, dat in mij werd gevonden; Maar ik beleed na ernstig overleg, Mijn boze daân; .. (en dan dat grote wonder:)
Gij naamt die gunstig weg.Daarnaast zijn er zoveel bijbelse voorbeelden, zie Petrus na zijn verloochening, Jona na zijn wegvluchten, Manasse in de gevangenis, de verloren zoon na zijn inkeer, en zoveel anderen. Allemaal om ons aan te sporen om niet weg te blijven, maar om steeds terug te keren. Omdat God mede door deze voorbeelden aan ons wil laten zien Wie Hij is en wil zijn voor verloren mensen. Zelfs voor de grootste en voornaamste zondaar.