Gereformeerde Gemeenten

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor gravo » 15 dec 2016 22:03

Jeremiah schreef: Tja, dat begrijp ik wel. Hij (ds. L. Huisman, gravo) waarschuwde de complete gemeente met klem om vooral niet af te blijven van het Heilig avondmaal. Dat kan natuurlijk niet. Het avondmaal is alleen voor Gods kinderen. Ik heb erg veel preken van hem geluisterd en veel van hem geleerd, maar soms ging ie een grens over.


Het avondmaal is alleen voor Gods kinderen. Zeker. Maar met welk recht vinden ongelovigen in de kerkbanken dat ze niet mogen worden aangesproken op hun ongeloof?
Want de waarschuwing aan de gemeente dat men niet straffeloos weg kan blijven van het avondmaal (dat men dus niet straffeloos ongelovig kan zijn) is even terecht als de waarschuwing dat men niet onwaardig aan het avondmaal mag deelnemen.
Beide waarschuwingen zijn Bijbels en horen bij de verkondiging.

Het is immers helaas de praktijk dat het niet-aangaan in sommige kringen gezien wordt als de normale modus en het wel-aangaan aan het avondmaal als een uitzonderingsgeval.
Uit (aangepredikte) angst om zich te bedriegen, worden mensen op deze manier geforceerd om hun innerlijke geloof niet aan de uiterlijkheid prijs te geven. Daarmee wordt keer op keer bewerkstelligd dat mensen zich openlijk als ongelovigen (dienen te) presenteren en daarin (soms naar goed gebruik) volharden.
Het ongeloof krijgt zo een wettige, normale status. Het geloof is dan per definitie zeldzaam en als het zich teveel manifesteert verdacht.
Naar mijn gevoel wordt met deze status quo pas echt een grens overschreden.
Een gemeente waarin ongeloof als vanzelfsprekendheid wordt gezien en geloof als een zeldzaamheid is een gemeente, Jezus Christus onwaardig.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor gravo » 16 dec 2016 09:33

Honesty schreef:(...) Waar denk je dat de oorzaak ligt van je bovengenoemde diskwalificatei van Jezus' onwaardige gemeente?


Ik heb daar al eens eerder iets over gepost. In bevindelijk gereformeerde kring is ervaring (bevinding) erg belangrijk. Het gaat om een persoonlijke bevestiging van het heil in Christus. Uiteraard moet worden ingestemd met de christelijke waarheden in het algemeen (Apostolicum). Dat is de objectieve kant van geloof (voorwerpelijk, een mooi Nederlands woord voor objectief). Maar hoe waar het allemaal is, uiteindelijk gaat het om de vraag of ik persoonlijk in dat heil betrokken ben. Deze persoonlijke (subjectieve of onderwerpelijke) overtuiging, dat is het bevindelijke aspect. Het moet in je eigen hart en leven aanwezig zijn. En om daar zeker van te zijn kun je dus niet alleen afgaan op wat het Algemeen Ongetwijfeld Christelijk Geloof inhoudt, maar moet je ook in eigen persoon het heil kunnen aantreffen. Vandaar al dat zelfonderzoek, al die geloofskenmerken die worden geformuleerd en die nooit aflatende twijfel. Want we weten het, de ene dag leeft men dichter bij God dan de andere dag. De ene dag voelen, ervaren we God in alle dingen, is ons hart vrolijk, hebben we geloof, hoop en liefde, de andere dag lijkt alles weg, twijfelen we aan Gods genade, zijn we somber en denken we zelfs dat alles een illusie was.

De (geloofs)kunst is natuurlijk om noch uitsluitend op het één, noch uitsluitend op het ander te bouwen. In tijden waarin we zelf niet veel ervaren, is er juist die onwrikbaarheid van de christelijke geloofswaarheden, van het objectieve zeg maar: God leeft, Hij kent mij, Hij zal mij niet verlaten, want zo is God nu eenmaal. Ongetwijfeld. We hebben die objectieve waarheden dus wel degelijk nodig in ons geloof.
Aan de andere kant, wanneer we het heil van God als vanzelfsprekend gaan zien, als het voor ons een werkelijkheid is, waar we verder niet zo innig aan verbonden zijn, wanneer we met God geen relatie hebben met alle bijbehorende emoties, dan is het juist weer goed om ons af te vragen hoe lief God ons eigenlijk is. Welke persoonlijke band is er eigenlijk? Is Hij voor mij echt wel zo levensbelangrijk? Gaat het mij persoonlijk aan het hart? Weet ik eigenlijk wel waar ik van verlost moet worden, wat het heil van God inhoudt, hoe God wil dat wij met Hem leven?
En dan kunnen de persoonlijke ervaringen met God en Zijn heil tot grote steun zijn. "Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord".

Het goede evenwicht lijkt me dat we beide aspecten recht doen.
Alleen maar subjectief geloof leidt tot twijfel en tot het vastklampen aan je eigen emotionele toestand.
Het alleen maar instemmen met een objectieve waarheid leidt tot vervlakking, tot een abstract geloof, een onpersoonlijk godsbeeld, en een geloof waarin ik als persoon geen rol speel.

Leidt bovenstaande keuze (voor de nadruk op bevindelijkheid) nu tot die ongewenste situatie dat ongeloof de gewoonste zaak van de kerk is en geloof tot een uitzondering?
Gedeeltelijk wel. Immers de vraag of iemands geloof wel echt is, wordt in deze kringen vaak beantwoord aan de hand van de persoonlijke ervaringen die mensen hebben. Heb je dit, dat en ook nog zus en zo wel meegemaakt in je leven? Zo nee, dan ziet het er niet goed uit. Mensen gaan zekerheden zoeken in hun eigen persoonlijke leven. Wat heb ik allemaal ervaren. Maar dat geeft nooit 100% zekerheid. Wij zijn mensen. De ene dag is de andere niet. Onze emoties vertroebelen het beeld vaak. Dus ja, een onevenwichtige nadruk op bevinding kan mensen weghouden van de bevestiging van het geloof (en zo dus van het avondmaal).

Maar er is nog iets. Want soms ontstaat er door deze bevindelijkheid een zo verfijnd stelsel van noodzakelijk ervaringen, dat er in de praktijk bijna niemand meer te vinden is die deze ervaringen allemaal heeft bevonden (ervaren). Kortom, langzamerhand wordt de ware gelovige iemand die een lange weg van (heils)noodzakelijke innerlijke ervaringen moet doorlopen. De weg tot het geloof wordt zo zeer lang gemaakt (immers wie veel geloofskenmerken moet verzamelen, die heeft er veel tijd voor nodig), maar het aantal mensen dat voldoet aan die lange lijst kenmerken wordt ook steeds minder. Die ervaringen, kenmerken of bevindingen zijn echte harde voorwaarden geworden om te kunnen zeggen dat iemand (of ikzelf) een waar kind van God is.

Als deze gedachte maar lang genoeg herhaald wordt, gaat dat op den duur leiden tot de idee dat er overal ter wereld, in de kerk van alle tijden en alle plaatsen altijd maar een paar mensen in die kerken ware kinderen van God zijn. De rest mist nog van alles, vergist zich telkens of probeert via een korte omweg er toch bij te horen. Nee, het gaat niet zo snel, het gaat niet zo makkelijk is de uitgesproken en onuitgesproken boodschap.

Die cultuur leidt tot een speculatie omtrent God uitverkiezing. Want deze op zich Bijbelse leer wordt in combinatie met het bovengeschetste kenmerken-geloof dodelijk voor het geestelijk leven in een gemeente. Want het kleine aantal mensen dat aan de kenmerken voldoet, wordt nu gekoppeld aan Gods eeuwig welbehangen. En dan zegt men eigenlijk: God verkies ook heel weinig mensen. Het aantal mensen dat uiteindelijk gered zal worden is minimaal. En het is kennelijk in overeenstemming met Gods wil. God wil er ook weinig. Hier gaat het van het Bijbels pad af.
Het klopt dan dat de avondmaalstafels niet al te vol zijn. En het is ook verdacht als de avondmaalstafels opeens vol lopen.
Dat kan niet. Zoveel geloof valt er niet te verwachten op de verkondiging van het Evangelie. Er is geen groei in het Koninkrijk van God.
Ook dat is in flagrante tegenstrijd met de Bijbel.

Ik heb zelf vaak ervaren welke verkramping dit oplevert. De boodschap is: tot geloof komen is een grote zeldzaamheid. Het is een uiterst moeilijke weg die maar voor een klein aantal mensen is weggelegd. En dat kleine aantal ligt ook nog eens vast in de verkiezing van eeuwigheid. Oftewel: dit zal nooit meer kunnen veranderen: het zijn er maar een paar en het zullen er altijd maar een paar blijven.

Ik noem dat een speculatie omtrent Gods welbehagen. Volgens mij staat de uitverkiezingsleer prima toe dat er veel mensen door God uitverkoren zijn. Juist omdat niet wij, maar God er over gaat.
Wie zijn wij om Gods eeuwige verkiezing aan banden te leggen met onze speculaties?

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Gebruikersavatar
dalethvav
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1332
Lid geworden op: 08 mei 2006 14:19
Locatie: Barneveld
Contacteer:

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor dalethvav » 16 dec 2016 10:11

@ Gravo: :)nico
Ps. 122vs6: Bidt om de vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor Chaya » 16 dec 2016 15:17

dalethvav schreef:@ Gravo: :)nico

:neeschudden:
gravo schreef:De ene dag voelen, ervaren we God in alle dingen, is ons hart vrolijk, hebben we geloof, hoop en liefde, de andere dag lijkt alles weg, twijfelen we aan Gods genade, zijn we somber en denken we zelfs dat alles een illusie was.

We? Of hullie?
gravo schreef: Want soms ontstaat er door deze bevindelijkheid een zo verfijnd stelsel van noodzakelijk ervaringen, dat er in de praktijk bijna niemand meer te vinden is die deze ervaringen allemaal heeft bevonden (ervaren).

Dan bevind je je waarschijnlijk nooit in die kringen.
Ik ken hen wel nl.
gravo schreef:Als deze gedachte maar lang genoeg herhaald wordt, gaat dat op den duur leiden tot de idee dat er overal ter wereld, in de kerk van alle tijden en alle plaatsen altijd maar een paar mensen in die kerken ware kinderen van God zijn. De rest mist nog van alles, vergist zich telkens of probeert via een korte omweg er toch bij te horen. Nee, het gaat niet zo snel, het gaat niet zo makkelijk is de uitgesproken en onuitgesproken boodschap.

Je doet erg je best om het karikatuur in stand te houden.
gravo schreef:Wie zijn wij om Gods eeuwige verkiezing aan banden te leggen met onze speculaties?

Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen gravo!
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Johan100
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3644
Lid geworden op: 22 okt 2015 15:06
Contacteer:

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor Johan100 » 16 dec 2016 15:53

gravo schreef:
Het avondmaal is alleen voor Gods kinderen. Zeker. Maar met welk recht vinden ongelovigen in de kerkbanken dat ze niet mogen worden aangesproken op hun ongeloof?
Want de waarschuwing aan de gemeente dat men niet straffeloos weg kan blijven van het avondmaal (dat men dus niet straffeloos ongelovig kan zijn) is even terecht als de waarschuwing dat men niet onwaardig aan het avondmaal mag deelnemen.
Beide waarschuwingen zijn Bijbels en horen bij de verkondiging.

Het is immers helaas de praktijk dat het niet-aangaan in sommige kringen gezien wordt als de normale modus en het wel-aangaan aan het avondmaal als een uitzonderingsgeval.
Uit (aangepredikte) angst om zich te bedriegen, worden mensen op deze manier geforceerd om hun innerlijke geloof niet aan de uiterlijkheid prijs te geven. Daarmee wordt keer op keer bewerkstelligd dat mensen zich openlijk als ongelovigen (dienen te) presenteren en daarin (soms naar goed gebruik) volharden.
Het ongeloof krijgt zo een wettige, normale status. Het geloof is dan per definitie zeldzaam en als het zich teveel manifesteert verdacht.
Naar mijn gevoel wordt met deze status quo pas echt een grens overschreden.
Een gemeente waarin ongeloof als vanzelfsprekendheid wordt gezien en geloof als een zeldzaamheid is een gemeente, Jezus Christus onwaardig.

gravo

Ik vind dat je dit heel mooi hebt verwoordt!
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor MoesTuin » 16 dec 2016 22:58

eens met Gravo

"Geloofd in de Heere Jezus Christus en gij zult Eeuwig Leven"

Men moet het allemaal niet moeilijker maken als dat het is.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

ereunao

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor ereunao » 17 dec 2016 10:35

Wie meer wil weten over de Ger Gem en de leer die daar verkondigd wordt leze ‘Het is ingewikkeld geworden van Dr. Ir.J.Blauwendraad. Maar ja, die kende de gergem van binnenuit en was daar de luis in de pels, de steen in de vrolijke keuken. Ze hebben hem dan ook rap onder censuur gezet evenals destijds ds. R.Kok. Er bleef hem tenslotte niets anders over dan als lid te bedanken en elders onderdak te zoeken! Gr: ereunao

Gebruikersavatar
benefietdiner
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3460
Lid geworden op: 22 jan 2012 14:06

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor benefietdiner » 17 dec 2016 12:46

Onzin, J. Blauwendraad is nooit onder censuur gezet.

ereunao

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor ereunao » 17 dec 2016 13:30

benefiet:
Onzin, J. Blauwendraad is nooit onder censuur gezet.

Oh sorry, dan was het K.v/d. Zwaag en meer recent A.A Bart. Maar het tekent in ieder geval hoe in de gergem met bezwaarde broeders wordt omgegaan! Ook ds. R.Kok is nooit gerehabiliteerd.

Gebruikersavatar
benefietdiner
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3460
Lid geworden op: 22 jan 2012 14:06

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor benefietdiner » 17 dec 2016 13:35

ereunao schreef:Oh sorry, dan was het K.v/d. Zwaag en meer recent A.A Bart.
dat klopt wel en ja, zet geen poot dwars want dan wordt je de laan uitgestuurd met opmerkingen van: té evangelies of remonstrants enz.

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor gravo » 17 dec 2016 14:17

Chaya schreef:Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen gravo!


Je totale reactie is niet erg inhoudelijk. Ik houd het er maar op dat ik vrij trefzeker het pijnpunt in de geloofspraktijk van de gereformeerde gemeente heb benoemd en dat dat de reden is van je wat pamflettistische reactie.
Ik ben afkomstig uit de Geref. Gem., dus ik weet wel waar ik het over heb. Overigens, niet overal en door iedereen worden in dit kerkverband de zogenaamde 'kenmerken' zo sterk op het schild gehesen. Men vindt het vooral in de vleugels die zich op ds. Moerkerken baseren.

Wat bovenstaande citaat betreft het volgende. Veel door-en-door Gereformeerde Gemeente-mensen beschouwen deze zin zo'n beetje als de kernachtige samenvatting van hun geloofsleer. En ergens klopt dat ook. In deze zin (vertaling van Psalm 89) wordt gesproken over het eeuwig welbehagen, dat in de dogmatiek terugkomt als "predestinatie van eeuwigheid", het leerstuk waarin het persoonlijk heil van mensen louter en alleen gebaseerd wordt op een besluit van God, dat eeuwig en onveranderbaar is. Een belangrijk punt in de Geref. Gem. In 1931 zijn daarover nog essentiële leeruitspraken gedaan, die we in andere kerkverbanden niet aantreffen. (O.a. "dat het Verbond der Genade staat onder de beheersing van de uitverkiezing ter zaligheid").

Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen sluit daar op aan.

Nu gebruik jij deze geliefde zin om mij om de oren te slaan. Maar dat doe je dus onterecht. Mijn probleem is niet dat ik bezwaar heb tegen deze zin of tegen de leer van de uitverkiezing (alhoewel ik de leeruitspraken van 1931 onnodig vind en ook te ver vind gaan), mijn probleem ligt ergens anders.

Kijk, het is niet meer dan logisch dat je het aantal gezaligden geheel en al aan God overlaat, van Hem afhankelijk maakt en ook direct in verband brengt met Gods eeuwig raadsbesluit. Als schepselen zich aan hun eigen haren uit de modder omhoog kunnen trekken, dan is er geen helper meer nodig.

Maar ik wijs er alleen op dat dit leerstuk van de predestinatie helemaal niets zegt over het aantal mensen dat God in Zijn raadsbesluit heeft opgenomen.
Er wordt altijd maar gesproken over de troost van dit leerstuk. Maar als de uitverkiezingsleer samengaat met de veronderstelling dat er maar zeer weinig mensen door God voor de zaligheid bestemd zijn, dan wordt het troostende karakter weggenomen. Hoe fijn het ook is dat de ware gelovige vastigheid krijgt in het leerstuk van de uitverkiezing, als je tegelijkertijd onder ogen moet zien dat de meeste tieners, de meeste jonge kinderen, de meeste ouders, de meeste ouderen, je meeste vrienden, de meeste van de klasgenoten of de overgrote meerderheid in het catecheselokaal allen voor de ondergang bestemd zijn, samen met de ganse goddeloze wereld, dan kleurt dat je geloof. Neem dat maar van mij aan.

Natuurlijk, zo wordt dat nooit expliciet gezegd. Mensen in de Gereformeerde Gemeente zijn fatsoenlijk, kijken naar elkaar om. Ik ken ze als rustige, ernstige en vriendelijke mensen, die gul en eerlijk leven. Weinig negativiteit.
Maar impliciet wordt deze waarheid (van het kleine getal ware gelovigen) wel degelijk keer op keer verkondigd. Iedereen wordt constant aangesproken als mens die bekering nodig heeft. Je hele leven lang gaat dat door. Maar nooit wordt er in alle duidelijkheid aangegeven wie dan wel als kind van God mag worden aangesproken. Ja, in het algemeen: "Kinderen van God". Maar wie dat dan zijn blijft onduidelijk. De enige begrafenis waar dat onomwonden bevestigd wordt is die van de predikant. Alleen van hem staat vast dat hij waarachtig bekeerd is. Hij is immers door God zelf geroepen en ook het curatorium kon zijn roeping en bekering overnemen.
Verder heeft niemand daar zekerheid of uitsluitsel over.
Niet dat dat aan (het raadsbesluit van) God zou liggen. Maar omdat men zich moet conformeren aan die verschrikkelijke verhouding van gelovigen / ongelovigen in de kerk (let op: niet in de wereld, maar in de kerk). Dat hangt hun boven het hoofd.
Die verhouding is op z'n allergunstigst iets in de orde van grootte van 1:10.
En die verhouding wordt vervolgens op de uitverkiezing geplakt. Waarmee het dus goddelijk wordt gelegitimeerd en voor altijd als een vaststaande verhouding functioneert.
En dat heeft zo zijn gevolgen. Want dat vermoeden omtrent Gods Raadsbesluit (ik noem dat dus speculatie) gaat zich verwerkelijken in de gemeente.
Wie klein over God spreekt, vertraagt de voortgang van het Koninkrijk van God. Mensen (ook ware gelovigen) bevestigen hun geloof bijna niet meer tegenover God, zichzelf en de ander. Het wordt toch een soort groepsdruk. Je komt bijna alleen te staan wanneer je je geloof openlijk belijdt (wanneer je hardop zegt dat je zonden vergeven zijn en dat je kind van God bent). Dat kan echt niet. Pijnlijk.
En als je het daar niet mee eens bent: neem de proef op de som maar eens. Vraag het mensen maar eens op de man af of zeg het maar eens zelf hardop tegen een gemeentelid, een dominee, een ouderling of je familieleden in die kerk: "ik ben een kind van God". Dan zul je merken wat ik bedoel.
Je weet waarschijnlijk precies wat ik bedoel. Zoiets zeg je niet zomaar. En waarom dan wel niet? daar gaat het over bij dit onderwerp.

Ik zou liever zien dat we de orthodoxe leer van Gods welbehagen combineren met onze andere leerstukken over God. Namelijk dat Hij de bron is van alle goed, dat Hij barmhartig is, rechtvaardig en groot van goedertierenheid, dat Hij de wereld lief heeft, dat Hij Zijn Zoon gezonden heeft, dat Hij de boodschap van vergeving van zonden laat prediken over de hele wereld, dat Hij zonde, dood, hel en satan definitief geslagen heeft in de opwekking van Zijn Zoon.

Wij moeten Gods welbehagen combineren met het feit dat God liefde is. Dan blijft God soeverein, maar dan hoeft dat niet meer te leiden tot de verborgen angsten en de grote onzekerheden die veel mensen in de Geref. Gemeenten hebben omtrent hun zaligheid.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor Chaya » 17 dec 2016 14:45

gravo schreef:Je totale reactie is niet erg inhoudelijk.

Je citeert nu alleen mijn laatste zin.
Ik had je nog een vraag gesteld, daar geef je geen antwoord op.
gravo schreef:
De ene dag voelen, ervaren we God in alle dingen, is ons hart vrolijk, hebben we geloof, hoop en liefde, de andere dag lijkt alles weg, twijfelen we aan Gods genade, zijn we somber en denken we zelfs dat alles een illusie was.
We? Of hullie?
gravo schreef:Ik ben afkomstig uit de Geref. Gem., dus ik weet wel waar ik het over heb.

Aha, je bent niet de enige hier.
Het valt mij op dat veel gergemmers negatief over hun vroegere kerkverband praten, waarom?
Ik zie dat veel minder gebeuren bij andere ex.leden.
gravo schreef:Men vindt het vooral in de vleugels die zich op ds. Moerkerken baseren.

Ja, en dus?
Ik heb veel achting voor deze predikant, ik heb meerdere boeken van hem op de plank staan en dat himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt lees ik er niet in terug. Wel hoe de weg van God's volk gaat.
gravo schreef:Nu gebruik jij deze geliefde zin om mij om de oren te slaan.

Ik sla helemaal niet, maar ik probeer jou een antwoord te geven op jouw vraag:
Wie zijn wij om Gods eeuwige verkiezing aan banden te leggen met onze speculaties?

gravo schreef:Hoe fijn het ook is dat de ware gelovige vastigheid krijgt in het leerstuk van de uitverkiezing, als je tegelijkertijd onder ogen moet zien dat de meeste tieners, de meeste jonge kinderen, de meeste ouders, de meeste ouderen, je meeste vrienden, de meeste van de klasgenoten of de overgrote meerderheid in het catecheselokaal allen voor de ondergang bestemd zijn, samen met de ganse goddeloze wereld, dan kleurt dat je geloof. Neem dat maar van mij aan.

Ik ben geen lid van de GerGem, dus dienaangaande voel ik me niet aangesproken. Ken natuurlijk wel bepaalde "uitwassen", maar die worden graag en vaak op de fora - en dus ook nu door jou - uitvergroot tot iets wat er bovenuit zou steken.
En dat is niet zoals het moet gaan.
gravo schreef:Iedereen wordt constant aangesproken als mens die bekering nodig heeft. Je hele leven lang gaat dat door. Maar nooit wordt er in alle duidelijkheid aangegeven wie dan wel als kind van God mag worden aangesproken.

In een gemeente zitten allerlei mensen, bekeerde en onbekeerde.
Dienaangaande moeten ze allen worden aangesproken op hun onbekeerde staat. Of er moet een dagelijkse vernieuwing plaatshebben.
Als een predikant zegt: Kennen we hier persoonlijk iets van, van die verborgen omgang met de Heere is dat ook niet goed, want dan zou je mensen weer uitsluiten.

In de GerGem - en andere rechts bevindelijke gemeenten - zijn ze vuurbang voor het bedriegen van elkaar. En is dat niet terecht? Ik meen me te herinneren dat jij ooit gezegd hebt dat het in bepaalde gemeenten er wel erg ruim aan toegaat. En dat is allebei waar.
Ik heb ook onder predikingen gezeten waarvan ik dacht, tjonge, "hier kom ik dus echt nooit bij."
Alles zo somber, zo moeilijk, zo onmogelijk, ziende op mezelf, juist daarom.
gravo schreef:Wij moeten Gods welbehagen combineren met het feit dat God liefde is. Dan blijft God soeverein, maar dan hoeft dat niet meer te leiden tot de verborgen angsten en de grote onzekerheden die veel mensen in de Geref. Gemeenten hebben omtrent hun zaligheid.

God is Liefde ja (met een hoofdletter) maar God is ook een rechtvaardig God die de zonden niet door de vingers kan zien.
Spurgeon zegt het zo treffend in zijn boekje:
Geloven dat u gezondigd hebt en dat uw ziel voor het gericht van God niet kan bestaan, is een uitstekende zaak, maar dit zal u niet zalig maken.
Onderschrijf je dit, gravo?
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor gravo » 17 dec 2016 17:09

Chaya schreef: (...) Ken natuurlijk wel bepaalde "uitwassen", maar die worden graag en vaak op de fora - en dus ook nu door jou - uitvergroot tot iets wat er bovenuit zou steken.(...)

Chaya schreef:[/i](...) Onderschrijf je dit, gravo?


Als laatste nog een reactie op beide bovenstaande citaten.

1.
Als ik op Refoweb iets post over de Geref. Gem. zal het altijd over dit punt gaan. Of je het nu onder het hoofdstuk "uitverkiezing", "aanbod van genade", Wet en Evangelie", "heilsorde", "kenmerken-prediking" of "avondmaal" bespreekt, de identiteit van de Geref. Gem. heeft op dit bepaalde punt een eigenheid die we elders niet vinden. Het punt is naar mijn mening dat men zich gewaagd heeft aan een inschatting omtrent de maximale grootte van het Koninkrijk van God en daarmee dus aan een inschatting van het aantal gezaligden en verdoemden. Omdat dit een steeds terugkerend punt is, heeft dit dus niets te maken met uitvergroten van een op zich marginaal pijnpuntje. Nee, dit is de kern. De leer is op orde. Orthodox, rechtzinnig, Bijbels. Echter, de vruchten (van geloof en bekering) blijven uit, omdat men in de prediking van het Evangelie steeds uitgaat van de idee, dat bijna niemand echt gelooft, dat bijna niemand ook echt tot geloof zal komen en dat dat nooit zal veranderen omdat dit immers vast verankerd ligt in het eeuwig raadsbesluit van God.
Op deze manier kan er geen geloof opbloeien of wordt het geloof dat wel opbloeit ontkend, verdacht gemaakt of gedwongen zich elders te laten voeden. Men knelt de werking van Gods Geest af. En daarmee loopt men het gevaar dat de kandelaar wordt weggenomen. Om elders geplaatst te worden. Want in weerwil van wat men suggereert, de verkondiging zal altijd vrucht dragen. Is het niet hier, dan is het wel aan de andere kant van de wereld. Het is echt een grote misstap om de kracht van het Woord van God en de werking van de Heilige Geest te onderschatten of te willen inperken tot de krappe maat van onze verwachting. Jezus was scherp op praktijken waarbij mensen belemmerd werden om Hem te zoeken en te vinden.

Voor deze speciale misstap (denken dat het Koninkrijk maar een heel klein aantal mensen zal bevatten) wordt in het NT ernstig gewaarschuwd, wanneer Jezus de antwoordt op een vraag of er ook weinigen zullen zijn die zalig worden (Lukas 13).
Op die vraag reageert Jezus door te zeggen dat men
A. zelf moet strijden om in te gaan door de enge poort en
B. dat er wel velen buitengesloten zullen worden (omdat zij te laat zijn), maar dat zij aan alle kanten zullen worden ingehaald door andere mensen.
De les is: zeker, er zullen er zijn die niet op tijd binnengaan, maar hoe dan ook, er zullen er altijd velen zijn die gezaligd worden (uit het Noorden, Zuiden, Oosten en Westen).
Het pittige van de waarschuwing is dat Jezus de vragensteller(s) in zijn antwoord betrekt. Jullie (die de vraag over de weinigen hebben gesteld), jullie zullen buiten geworpen worden. Kennelijk is die hele negatieve insteek reden genoeg om direct het gevaar te lopen zelf de boot te missen.

Laat dat een waarschuwing zijn ook voor de predikanten van de Geref. Gem. Als je gaat speculeren met het aantal gezaligden (of sombere vermoedens daarover uitspreekt) hou je mensen tegen en ga je voorbij aan het feit dat Gods Koninkrijk hoe dan ook gevuld zal worden. Het is geen optie om karigheid in verband te brengen met het Koninkrijk van God. "In het huis mijns Vaders zijn vele woningen". Nog zo'n uitspraak van Jezus. "Anderszins, zo zou ik het u gezegd hebben" komt daar nog achteraan.
Dus echt, als het aantal gezaligden (woningen) krap zou zijn geweest...je zou het hebben gehoord, je zou het hebben geweten.
Maar nee, dus. Dat is nooit door Jezus gezegd. Laten wij dat dan ook niet insinueren.

Ga maar eens na hoe vaak het woord "veel", "velen" in verband gebracht met wat de verkondiging van het Evangelie tijdens zowel Jezus' optreden als later in de gemeente losmaakt. Het zijn er altijd veel. De vraag is eerder uit wie die groep zal bestaan.
Zijn het altijd wel de mensen waarvan de geestelijke leiders denken dat ze er bijhoren?
En andersom: zijn de buitengesloten altijd wel de mensen waarvan de geestelijke leiders vertellen dat ze er niet bijhoren?
Zijn al die mensen in de Geref. Gem. die zeggen dat zij nog geen genade hebben ontvangen (en denken dat ze het ook nooit zullen ontvangen) wel de ware ongelovigen? Wie zijn, om met de woorden van Lukas 13 te spreken, nu eigenlijk de eersten en wie de laatsten?

2.
Ik heb niet de behoefte om voor het bankje van Chaya hier opnieuw belijdenis van mijn geloof te doen.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor Chaya » 17 dec 2016 20:09

gravo schreef:Ik heb niet de behoefte om voor het bankje van Chaya hier opnieuw belijdenis van mijn geloof te doen.
gravo

Nee, begrijp ik. Je praat veel, maar je zegt weinig.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
benefietdiner
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3460
Lid geworden op: 22 jan 2012 14:06

Re: Gereformeerde Gemeenten

Berichtdoor benefietdiner » 19 dec 2016 11:19

Het eigene van de Gereformeerde Gemeenten

Indien u zelf lid bent van de Gereformeerde Gemeenten moet u weten wat bedoeld wordt met het "eigene" van de Gereformeerde Gemeenten. Maar goed, ik wil mijn licht er wel over laten schijnen. Met het "eigene" bedoelt men wat typerend is voor de Gereformeerde Gemeenten en wat hen van andere kerkformaties onderscheidt. Bedoeld is dan niet alleen het theologisch eigene, zoals neergelegd in de besluiten van 1931. Ook is niet in de eerste plaats een bepaalde levensstijl bedoeld. Met "eigene" is vooral het bevindelijk gedeelte van de godsdienst bedoeld. Het gaat dan om bepaalde ervaringen die de christen op de weg naar de hemel ervaart. Je kunt denken aan het plaatsmakend werk voor Christus; de openbaring van Christus aan de ziel; het met een geopenbaarde Jezus nog verloren gaan; de eer van God liefhebben boven de eigen zaligheid; de vierschaarervaring; teruggebracht worden tot Gods vaderhart; verzoend worden met een Drieënig God; Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren beleven, enz.

Sommige van deze zaken zijn niet met de Schrift te verdedigen. Er zijn ook elementen in, die bijbels zijn en voor een deel te maken hebben met de bevinding der heiligen. Wanneer je meer wil weten over al deze ervaringen, zou je het boek van ds. Moerkerken "Pniël" moeten lezen. Hij heeft al die bevindelijke gangen, die volgens hem eigen zijn aan de bevindelijke leer van de Gereformeerde Gemeenten in kaart gebracht.

"Het "eigene" zegt meer over een specifiek kerkverband of een groep mensen. Het "eigene" van een kerk van gereformeerde belijdenis moet eigenlijk de Schrift en de Gereformeerde Belijdenis zijn. Daar moet je een kerk op beoordelen".

Ds. C. Harinck

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/2373/het-eigene-van-de-gereformeerde-gemeenten/


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten