nog steeds komt, als een uitnodiging, dit zonet nog lege vakje in beeld als ik RefoWeb open. En een strenge stem in mijn binnenste sommeert: verdedig deze aantijging aan het adres van de leiding der christenheid, anders, ja anders ..... in loondienst zou ik geheid reeds al lang ontslagen zijn, is mijn seculiere ervaring. (de theoloog gravo zou dan mijn baas kunnen zijn, toch?) Want ik keer mij met dit topic tegen de machthebbers van de kerk, ... niet tegen de slachtoffers, is mijn bedoeling.
Ben ik echt bekwaam om een sluitend bewijs te leveren van wat ik bedoel? Niet zo heel erg, denk ik, de weerstand overziend. Maar in het Zoeklicht lees ik een artikel van Gert van de Weerd sstt, die het m.i. zo helemaal uit kan leggen, dat het klopt als een bus.
Hij doet dat aan de hand van een wat ik geschiedschrijving noem,
'met de vinger op alle zere plekken.''Op de weg naar het Messiaanse Rijk' staat er o.a. boven en krijgt nog een vervolg ook, gezien een (1).
Onder christenen heerst vaak verwarring over de rol van de staat Israël in relatie tot het komende Messiaanse Rijk, ofwel het duizendjarig vrederijk. Dat is vreemd, want Gods Woord is er duidelijk over. Toch bestaan er allerlei on-Bijbelse theorieën over Israël, die soms ontaarden in Jodenhaat. Die hebben hun wortels in het verleden.
Dan zijn wij natuurlijk eerlijk benieuwd hoe men in dat verleden dan in de fout ging. Dat legt V.d.Weerd m.i. keurig uit. En op dit forum is uiteraard een ieder bevoegd om dat te weerleggen, als dat onverhoopt nodig mocht zijn.
Oorspronkelijk zag men christenen als een stroming van het Jodendom. Dat veranderde met de Joodse oorlogen in 66-70 en 132-136 na Christus. Christenen hielden zich afzijdig van de strijd tegen de Romeinen en werden daarom als landverraders beschouwd. De vijandschap tegen de christenen, die aanvankelijk vooral van de kant van de geestelijke leiding van de Joden kwam, ontaarde toen in een diepe kloof tussen jood en christen.
Door de Tweede Joodse Oorlog werden Joden een verachte minderheid in het Romeinse Rijk. Niet-Joodse christenen, die zelf ook vervolgd werden, reageerden opportunistisch. Zij wilden niets van doen hebben met bondgenoten van zo'n lage reputatie.
Kerk en synagoge werden elkaars antipolen.
Auw! zeg ik dan, want hier klinkt al toch wel een, weliswaar logische, beschuldiging, welke wij ons eerlijk aan moeten durven trekken.
Als we dat niet erkennen, zullen we de volgende stelling zeker niet verdragen. Die zet ik in een volgende posting, om een gewenste discussie over dit stuk niet te hinderen. Hier komt de mogelijke oorzaak van 'theologische interpretatie' immers reeds in zicht?