Kun je geloven zonder enige geloofsbeleving

[Miertje89]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Hoe zou dit kunnen komen?
Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

[meribel]

Wat versta je onder geloofsbeleving?

[Pcrtje]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand. (...)

Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

Waarom zou het anders moeten?

[elbert]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Als de Bijbel je niets zegt, wat geloof je dan eigenlijk?
Het feit dat je je er ongemakkelijk bij voelt en je gedrongen voelt om deze vragen te stellen, is in elk geval winst.

[benefietdiner]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Hoe zou dit kunnen komen?
Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

Als het gaat om persoonlijke geloofsbeleving, dan wordt soms gevraagd: wat raakt je? Voor de een is dat een Bijbeltekst of een lied, voor de ander kunst of de natuur. Voor mij is dat b.v. en specifiek de religieuze Psalmen in haar poëzie waarin ik God telkens opnieuw leer kennen.
Poezie is een uiting van de scheppende dimensie van de taal. Daarmee vormt poezie bij uitstek een drager van vragen en antwoorden rond religie en zingeving en geeft ze aan de filosofie opnieuw te denken.

[Marnix]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Hoe zou dit kunnen komen?
Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

Hey, welkom! Er zijn al wat vragen gesteld om over na te denken en te bespreken, bij deze nog wat:

Als je gelooft zonder beleving, besef je dan wel echt wat je gelooft? Stel, je komt ergens bij een aanslag terecht, iemand richt zijn geweer op jou en een ander springt er tussen en hij sterft, jij overleeft het. Of je zit op een boot die zinkt, je komt in het water terecht en iemand redt je uit het koude water van de bevriezings- en verdrinkingsdood. Kan het zijn dat dat je gevoel totaal niet raakt? Dat je er stoïcijns onder blijft en denkt: Ik weet verstandelijk dat het zo is maar ik voel er niets bij? Stel, er is een Schepper die alles heeft gemaakt en die ondanks dat ook persoonlijk op jou betrokken is, die je geluk wil geven, waar je altijd bij mag leven. Dat is toch fantastisch?

Ik denk dat als je op een rijtje zet wie God is, wat Hij doet, heeft gedaan, wie Hij voor jouw is en wat Hij je wil geven, dat allemaal enorm bijzonder is. En tegelijkertijd is het soms lastig te zien, want je bent niet fysiek uit dat koude water gehaald, er is niet echt iemand voor die kogel gesprongen. En dus is het soms wat moeilijker om vol te zijn van die dingen, daarin ben je ook absoluut niet de enige, momenten dat je het allemaal niet zo voelt en ervaart. Maar prent je dan iedere keer in dat Gods liefde voor je echt is, ook al ervaar je het niet altijd.

En als tweede, is je geloof soms misschien te rationeel in plaats van relationeel? Ik kan heel veel over iemand lezen en horen maar dat hoeft gevoelsmatig niet zoveel te doen. Als je iemand leert kennen, ermee praat, ernaar luistert enz ga je ook wat voor iemand voelen. God wil dat Hij je Vader is en jij Zijn kind, Hij wil met je praten, wandelen enz. Maar daar tijd voor vrij, zoek plekken waar mensen op relationeel niveau delen van hun geloof. Liefde is een werkwoord, dat is in een relatie met elkaar niet anders dan in je relatie met God. Als ik nooit vrienden opzoek en met ze praat, eet enz verandert er gevoelsmatig ook een hoop dus investeer daar in en doe dat niet alleen maar samen, daarom geeft God ook mensen om je heen.

[henkie]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Hoe zou dit kunnen komen?
Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

Misschien kun je iets met deze artikelen?

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/ta ... en+gevoel/

[Neon]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Hoe zou dit kunnen komen?
Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

Ja hoor, het verandert.

Wanneer het geloof ontvangen wordt, zoals dat heet, gaan er passages uit de Bijbel spreken die nooit gehoord werden, ook al werd er jaren op gestaard.

Het geloof is een zaak van het Hart, en het verstand zal dán pas gaan of kunnen samenwerken met het Hart waar het eerst alleen zijn best deed zonder beleving. Het verstand leest de letter, het Hart echter leest alle wit rond de letter.

Hart met een hoofdletter, omdat door het geloof in het tot Leven gewekte Hart de Geest aan het werk gaat.

Leven met een hoofdletter, omdat het nu eenmaal over het Leven gaat met het geloof.

Het geloof is van de Zoon, vandaar; alleen en alles door Hem wat het Leven aangaat.

Zo zal de geloofs-be-leving hen aangaan die de Zijne zijn, hoe kan het anders.

1 Joh. 5
10 Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon.

11 En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon.

12 Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet.

Joh. 17
23 Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij volmaakt zijn in een, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.

[DeDwaler]

Ik geloof wel maar ik heb al jaren geen enkele geloofsbeleving daarbij.
Ik geloof al jaren puur met mijn verstand.
En de Bijbel is dan ook nietszeggend voor mij

Hoe zou dit kunnen komen?
Hoe kan dit veranderen?
En mag ik hopen op verandering?

Wat bedoel je met geloof? Je zegt: ik geloof wel, maar wat geloof je dan?

[Neon]

Ja hoor, het verandert.

Wanneer het geloof ontvangen wordt, zoals dat heet, gaan er passages uit de Bijbel spreken die nooit gehoord werden, ook al werd er jaren op gestaard.

Het geloof is een zaak van het Hart, en het verstand zal dán pas gaan of kunnen samenwerken met het Hart waar het eerst alleen zijn best deed zonder beleving. Het verstand leest de letter, het Hart echter leest alle wit rond de letter.

Hart met een hoofdletter, omdat door het geloof in het tot Leven gewekte Hart de Geest aan het werk gaat.

Leven met een hoofdletter, omdat het nu eenmaal over het Leven gaat met het geloof.

Het geloof is van de Zoon, vandaar; alleen en alles door Hem wat het Leven aangaat.

Zo zal de geloofs-be-leving hen aangaan die de Zijne zijn, hoe kan het anders.

1 Joh. 5
10 Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon.

11 En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon.

12 Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet.

Joh. 17
23 Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij volmaakt zijn in een, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.

Mijns inziens is het geloof de enige ware wetenschap.

[Marnix]

Mijns inziens is het geloof de enige ware wetenschap.

- Praat je nu met jezelf? Je reageert op je eigen reactie.

- Wat je in je eerste reactie zegt klopt wel redelijk als theorie maar het gaat niet echt op de vraag in waar het over ging. Daarnaast is de praktijk nog wel eens anders, praat maar eens met voorgangers of pastoraal werkers, dan zul je ervan schrikken hoe vaak ze deze vraag krijgen. Ik voel momenteel niets van God, ik hoor niks van God, help! En geloof me, dan helpt het niet om te suggereren dat als je echt gelooft, je het allemaal ook echt wel voelt. Kijk naar de Psalmen. Soms is het stil en schreeuw je het uit: Waar bent u? Juist kinderen van God hebben dat wel eens. En dat ligt ongetwijfeld niet aan God maar als medechristen zou ik toch iets meer zeggen dan "als je echt van Hem bent gaat dat ook wel samen met gevoel"

- Wat je tweede reactie betreft, hoe bedoel je dat? Volgens mij zijn geloof en wetenschap twee verschillende dingen met een zelfde bron. Dat het geloof waar is wil niet zeggen dat iedere andere vorm van wetenschap onwaar is.

[naamloos]

Mijns inziens is het geloof de enige ware wetenschap.

Hoezo? Volgens mij hoef je iets wat je weet niet te geloven.
Je kunt hooguit zeggen dat het voor jou een 'subjectieve wetenschap' is dat al dan niet objectief waar noch te bewijzen is.
Anders-gelovigen (bijv. Moslims) kunnen evenveel/minder/meer sterke geloofservaringen hebben, maar dat is dan geen 'enige ware wetenschap' zeker.

[Neon]

- Praat je nu met jezelf? Je reageert op je eigen reactie.

- Wat je in je eerste reactie zegt klopt wel redelijk als theorie maar het gaat niet echt op de vraag in waar het over ging. Daarnaast is de praktijk nog wel eens anders, praat maar eens met voorgangers of pastoraal werkers, dan zul je ervan schrikken hoe vaak ze deze vraag krijgen. Ik voel momenteel niets van God, ik hoor niks van God, help! En geloof me, dan helpt het niet om te suggereren dat als je echt gelooft, je het allemaal ook echt wel voelt. Kijk naar de Psalmen. Soms is het stil en schreeuw je het uit: Waar bent u? Juist kinderen van God hebben dat wel eens. En dat ligt ongetwijfeld niet aan God maar als medechristen zou ik toch iets meer zeggen dan "als je echt van Hem bent gaat dat ook wel samen met gevoel"

- Wat je tweede reactie betreft, hoe bedoel je dat? Volgens mij zijn geloof en wetenschap twee verschillende dingen met een zelfde bron. Dat het geloof waar is wil niet zeggen dat iedere andere vorm van wetenschap onwaar is.

Het is een aanvullende reactie op mijn eerdere met de teksten uit de Bijbel erbij.

Wat zeggen die teksten jou?

[Neon]

Hoezo? Volgens mij hoef je iets wat je weet niet te geloven.
Je kunt hooguit zeggen dat het voor jou een 'subjectieve wetenschap' is dat al dan niet objectief waar noch te bewijzen is.
Anders-gelovigen (bijv. Moslims) kunnen evenveel/minder/meer sterke geloofservaringen hebben, maar dat is dan geen 'enige ware wetenschap' zeker.

Het geloof is geen werkwoord lijkt mij. Geloven is een werkwoord omdat geloven in pas in werking treedt als het geloof ontvangen is. Daarom plaatste ik die teksten erbij, omdat dit alles de Zoon aangaat in de mens.

Wetenschap is scheppen vanuit het weten. Als de Zoon zegt; ''Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven'', dan gaat dit over aan de ene kant het groeiproces van de Zoon in de mens, en tegelijkertijd het loslaten van alle weten wat de mens meent te weten. Het zijn haaks op elkaar werkende weten-schappen; het weten van de Schepper, en het weten van het schepsel.

Doet mij denken aan de tekst van Paulus in Romeinen 8

19 Want het schepsel, als met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der kinderen Gods.

20 Want het schepsel is der ijdelheid onderworpen, niet gewillig, maar om diens wil, die het der ijdelheid onderworpen heeft;

21 Op hoop, dat ook het schepsel zelf zal vrijgemaakt worden van de dienstbaarheid der verderfenis, tot de vrijheid der heerlijkheid der kinderen Gods.

22 Want wij weten, dat het ganse schepsel te zamen zucht, en te zamen als in barensnood is tot nu toe.

23 En niet alleen dit, maar ook wij zelven, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelven, zeg ik, zuchten in onszelven, verwachtende de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing onzes lichaams.

[Lalage]

Dit is natuurlijk ook erg cultureel bepaald: je moet iets geloven, dat bestaat uit het rationeel aannemen en er een bepaald gevoel bij hebben. Maar je kunt ook gewoon naar de kerk gaan omdat je zoekt naar zingeving of sociale contacten of mooie muziek. Je neemt deel aan het ritueel en dat is genoeg. Of je leest thuis in de bijbel omdat je dat boeiend vindt.

Blijf vooral bij jezelf en laat je niet in een bepaalde richting dwingen. Je bent gewoon mens. Anderen voelen het ook heus niet altijd, zoals Marnix hierboven al citeert uit de bijbel.

Zou de topicstarter dit nog lezen?