Marnix schreef:Oh daar hoef je niet bang voor te zijn he, ik kom hier vrijwillig met mensen discussieren hoor
Dat weet ik, broeder, maar dan nog zou je je gedwongen kunnen voelen om ergens een uitspraak over te doen waar je niet zeker van bent en dat wil ik niet.
Marnix schreef:Klopt. Maar Jezus doet er ook helemaal niet geheimzinnig over dat je je moet bekeren. En waar het mij om gaat is dat die twee dingen naast elkaar een plek krijgen. Wat je vaak ziet gebeuren is dat dingen tegen elkaar worden weggestreept. Concreet werkt dat ongeveer zo: De Bijbel zegt duidelijk dat God kiest. De Bijbel zegt dat we ons moeten bekeren.
Maar waarvan bekeren we ons? Wie bekeert wie? Overtuigen wij Jezus of overtuigt Hij ons? Die twee dingen staan niet naast elkaar, maar voor of achter elkaar. Het ene is het gevolg van het andere of het ene is de aanleiding voor het andere.
Marnix schreef:Dus bekeren we ons alleen maar als Hij ons kiest. Kiest Hij ons niet, dan bekeren we ons niet. Wat snel leidt tot angst, onzekerheid, passiviteit.
Waarom zouden ze angstig zijn? Waar zouden ze onzeker over moeten zijn? De mensen vrezen God niet, want ze zien Hem niet en kennen Hem niet. Schets de mens als de leugenaar die hij is en de angst verandert in verzet, de onzekerheid in ergernis en de passiviteit in vijandigheid.
Jezus is tot een oordeel in deze wereld gekomen, opdat zij die niet zien, zien zouden, en die zien, blind zouden worden (
Johannes 9:39).
Het oordeel:
"
En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liefgehad, meer dan het licht, want hun werken waren slecht. Want ieder die kwaad doet, haat het licht en komt niet tot het licht, opdat zijn werken niet ontmaskerd worden. Maar wie de waarheid doet, komt tot het licht, opdat van zijn werken openbaar wordt dat ze in God gedaan zijn."
(
Johannes 3:19)
Onze weg begint in de hof van Eden bij de zondeval, bij de zonde. Mensen bekeren zich niet tot God omdat ze niet in Hem geloven. Wie echter zijn zonde ziet, die gelooft het oordeel en bekeert zich van zijn zonde.
Marnix schreef:Dat lijkt me een goed uitgangspunt, zolang we het niet gaan omdraaien: Jezus zegt dat niemand tot de Vader kan komen dan wanneer de Vader dat ze geeft. Hij zegt niet dat mensen niet tot de Vader kunnen komen omdat Hij het ze niet gegeven heeft.
Je zet de uitverkiezing vóór alles, maar de zonde komt eerst. Er staat dat God ons vóór de grondlegging van de wereld in Jezus uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde. Tegenover Gods heiligheid staat onze onheiligheid. Wat is de smet? Dat is de zonde. De mens kan niet tot de Vader komen door de zonde, daarom zond God Zijn Eigen Zoon als Verlosser en losprijs (verzoening).
Marnix schreef:Gelovigen worden in de Bijbel gezien als uitgekozenen, verworpenen niet als niet-gekozen mensen maar als mensen die weigeren te geloven.
We zijn van nature allemaal verworpenen en ongelovigen, daarom is er ook een uitverkiezing, zoals Paulus schrijft: "En zoals Jesaja van tevoren gezegd heeft: Als de Heere van de legermachten ons geen nageslacht had overgelaten, zouden wij als Sodom zijn geworden en aan Gomorra gelijkgemaakt zijn geweest." (
Romeinen 9:29)
Ieder die de zonde doet, is een slaaf van de zonde. Dat is de waarheid. Daarom heeft God Zijn eniggeboren Zoon Jezus gegeven om de waarheid te verkondigen en om te zoeken en zalig te maken wat verloren is. We komen tot geloof in de waarheid door het Woord en door de Geest en de Waarheid (Jezus) maakt ons vrij (van zonde).
Marnix schreef:Klopt en toch word je als mens opgeroepen tot geloof, bekering en heiliging en je kan dan niet zeggen: Dat kan ik niet. En je kan ook niet zeggen: Als ik uitverkoren bent gebeurt ga ik dat wel doen want ikzelf kan dat niet.
Je kunt niet anders zeggen dan dat je het niet kunt, maar je zegt het in geloof of in ongeloof, in waarheid of in leugen. Iemand die zijn zonde ziet heeft van God geleerd dat het de zonde is die scheiding brengt tussen God en mens (
Jesaja 59). De mens kan zijn leven niet verliezen, omdat hij het wil behouden en hij kan zijn handen niet leegmaken, omdat hij zichzelf niet kan verloochenen. En waarom zou de mens zijn hand ophouden als hij niet wil ontvangen wat God geeft?
Het is allemaal Gods werk; door Zijn Woord en door Zijn Geest. Er is maar Één Iemand Die Zichzelf heeft verloochend en Zijn leven heeft prijsgegeven en dat is de Heere Jezus Christus. Daarom geloven we in Jezus en niet in onszelf. Hij geeft ons Zijn vlees te eten en Zijn bloed te drinken, omdat ons eigen vlees zonde is en ons offer onrein.
Mensen kunnen in de uitverkiezing geloven en daarom denken dat ze niet kunnen, maar wel willen. Dat laatste is een leugen, want als ze zouden willen, dan zouden ze het kunnen en het doen (
Openbaring 22:17).
Marnix schreef:En dan is het ook maar waar je de focus op legt. Alleen / vooral op die paar teksten over verkiezing en dat we zelf tot niets goeds in staat zijn? Zodat je in een lijdelijke passiviteit kan komen want God moet het maar doen en dat gebeurt alleen als je verkoren bent?
Een paar teksten...?
De mens gelooft niet dat hij tot niets goeds in staat is. Van iemand die denkt God te kunnen behagen met iets (met vroomheid en valse nederigheid) kan ik me voorstellen dat hij of zij op God gaat zitten wachten. In dat geval rechtvaardigt de mens zichzelf met wat hij zegt en doet en neemt hij de rechtvaardigheid die uit God komt niet aan, want Jezus getuigt van de mens dat hij en zijn werken slecht zijn.
Het probleem in al die kerken is dat de mensen en de leugen waarin ze geloven ongemoeid worden gelaten. Denk je dat wanneer je ze al deze dingen zegt dat ze dan blijven zitten?
Marnix schreef:Of vooral op die teksten die je oproepen tot geloof en bekering en zeggen dat je het Koninkrijk van God niet zal bereiken als je Hem niet liefhebt met alles in je en je naaste als jezelf? Zodat je kan denken door je eigen handelen controle te hebben op hoe God naar je kijkt, je kan doorslaan in activisme en uiteindelijk een geestelijke burn-out als gevolg? Het gaat om een goede balans tussen deze zaken en de focus die je erop legt, de verschillende lijnen die de Bijbel noemt naast elkaar laten staan ipv een ongezonde focus op een specifieke stukje en daarnaar doorslaan of met de teksten over uitverkiezing die oproep tot geloof en bekering wegstrepen, of andersom.
Er zijn geen verschillende lijnen, er is maar één lijn. Je kunt het ene niet benoemen zonder het andere. De oproepen maken de mens verantwoordelijk en die verantwoordelijkheid zal altijd bij de mens blijven liggen. Dankzij God zijn er mensen die de oproep horen, die geloven en zich bekeren. Maar zonder oren hoort niemand en zonder ogen ziet niemand. Je kunt zeggen dat je die dingen gedaan hebt, maar je kunt je er niet op beroemen, omdat je werkt en wilt omdat God dat door Zijn Zoon in je bewerkstelligt uit Zijn genade en ontferming. De oproep is geen lege huls en er wordt niets weggestreept, want het is allemaal waarheid. Paulus:
"
Maar voor hen die geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, prediken wij Christus, de kracht van God en de wijsheid van God. Want het dwaze van God is wijzer dan de mensen en het zwakke van God is sterker dan de mensen. Let namelijk op uw roeping, broeders: er zijn onder u niet veel wijzen naar het vlees, niet veel machtigen, niet veel aanzienlijken.
Maar het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen. En het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en wat niets is, om wat iets is teniet te doen, opdat geen vlees voor Hem zou roemen.
Maar uit Hem bent u in Christus Jezus, Die voor ons is geworden wijsheid van God en gerechtigheid, heiliging en verlossing, opdat het zal zijn zoals geschreven staat: Wie roemt, laat hij roemen in de Heere."
(
Zie: 1 Korinthe 1:18-31)
