Vloeken?

[Henri58]

Echt vloeken is de misbruik van Gods naam, de Naam van onze God is "Jahweh"; יהוה. Gelukkig komt dit niet veel voor omdat de meeste onbekend zijn met de echte naam van de enige God. In Exodus 20:7 staat echter niet alleen "gebruiken", maar "nasa" נָשָׂא- in het Hebreeuws, dat betekent dragen, zoals in Genesis 4:13 waar Kaïn zegt dat zijn zonde groter is dan hij kan dragen.

Het dragen van de naam van God houdt in dat wij in al ons doen en late moeten tonen dat we van Hem zijn, en niet alleen in het uitspreken van vloeken, maar in al onze omgang met onze naaste. Aäron moest een borstplaat met de name van de stammen van Israël dragen, om zo de stammen voor God te vertegenwoordigen. Zo moeten wij in ons doen en late de wereld laten zien dat onze God de ware God is.
In Numeri 6:27 staat, na het uitspreken van de priesterlijke zegen: Zo moeten zij Mijn Naam op de Israëlieten leggen; en Ík zal hen zegenen.

Als we dragers van Gods naam zijn, zoals in bijvoorbeeld een kerk, en die positie bijvoorbeeld misbruiken voor overspel, dan dragen we Gods naam ten oneer, God zal die schuldige hiervan voorzeker niet onschuldig houden.

[Neon]

Als we dragers van Gods naam zijn, zoals in bijvoorbeeld een kerk, en die positie bijvoorbeeld misbruiken voor overspel, dan dragen we Gods naam ten oneer, God zal die schuldige hiervan voorzeker niet onschuldig houden.

Zou het niet zo kunnen zijn, dat in plaats van een instituut of gebouw, dat het letterlijk en nu dus ook figuurlijk om het dragen van het innerlijk heiligdom gaat, als mens?

Als men drager van Gods naam is, dan is dat niet van een tijdelijk moment, maar een continuproces, een heiliging.

Mijns inziens hetzelfde als bidden in Zijn naam, dat hiermee een continuproces van het her-verbonden zijn is.

De drager is dan diegene die Hem uit kunnen dragen, belijden, met het hart dat het geloof heeft, en de mond die Hem belijdt.

1 Kor. 15sv

44 Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid, een geestelijk lichaam wordt er opgewekt. Er is een natuurlijk lichaam, en er is een geestelijk lichaam.

45 Alzo is er ook geschreven: De eerste mens Adam is geworden tot een levende ziel; de laatste Adam tot een levendmakenden Geest.

46 Doch het geestelijke is niet eerst, maar het natuurlijke, daarna het geestelijke.

47 De eerste mens is uit de aarde, aards; de tweede Mens is de Heere uit den Hemel.

48 Hoedanig de aardse is, zodanige zijn ook de aardsen; en hoedanig de Hemelse is, zodanige zijn ook de hemelsen.

49 En gelijkerwijs wij het beeld des aardsen gedragen hebben, alzo zullen wij ook het beeld des Hemelsen dragen.

[Henri58]

Zou het niet zo kunnen zijn, dat in plaats van een instituut of gebouw, dat het letterlijk en nu dus ook figuurlijk om het dragen van het innerlijk heiligdom gaat, als mens?

Helemaal mee eens Neon - het ene kan niet zonder de ander. Indien we innerlijk niet vernieuwd zijn, kunnen we ook geen drager van Zijn naam zijn, andersom ook, als we goede dragers van Zijn naam zijn, kan dat alleen als we innerlijk vernieuwd zijn.

[Neon]

Helemaal mee eens Neon - het ene kan niet zonder de ander. Indien we innerlijk niet vernieuwd zijn, kunnen we ook geen drager van Zijn naam zijn, andersom ook, als we goede dragers van Zijn naam zijn, kan dat alleen als we innerlijk vernieuwd zijn.

Mooi Henri.

En als aanvulling om on topic te blijven; hoe kan men nog vloeken als de innerlijke vernieuwing heeft plaatsgevonden. Wat is het in de mens dat tot vloeken aanzet. Om een betekenis van vloeken erbij te halen; Absoluut niet bij elkaar passend.

Het reinigen is de innerlijke weg voorbereiden voor de enige Weg.

[Henri58]

En als aanvulling om on topic te blijven; hoe kan men nog vloeken als de innerlijke vernieuwing heeft plaatsgevonden. Wat is het in de mens dat tot vloeken aanzet. Om een betekenis van vloeken erbij te halen; Absoluut niet bij elkaar passend.

Neon - ik vermoed dat jij het antwoord zelf ook wel weet. Het is de strijd van innerlijke mens - Zoals Paulus dat beschrijft in Romeinen 7

Romeinen 7:15 Wat ik namelijk teweegbreng, doorzie ik niet, want niet wat ik wil, dat doe ik, maar wat ik haat, dat doe ik.

[Neon]

Neon - ik vermoed dat jij het antwoord zelf ook wel weet. Het is de strijd van innerlijke mens - Zoals Paulus dat beschrijft in Romeinen 7

Romeinen 7:15 Wat ik namelijk teweegbreng, doorzie ik niet, want niet wat ik wil, dat doe ik, maar wat ik haat, dat doe ik.

Juist, dat is de weg voorbereiden voor Hem. Het was niet echt een vraag maar een overdenking. Paulus was nog niet geheel vernieuwd en had besef van de strijd tussen de 2 naturen in hem.

Betreft het vloeken, of het anderen horen vloeken en iemand daarop aanspreken.. wie is er zonder zonden.

Ieder gaat zijn eigen weg daarin die Hem aangenomen heeft en richt zijn innerlijk doel op de Verlosser Die Zich ''dichterbij dan de hand'' bevindt. ;24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?

25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.



14 Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.

15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.

16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.

17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.

18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.

19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.

20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.

21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.

22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens;

23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.

24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?

25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

26 Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

En Joh. 6 sv vind ik een bijzondere toevoeging daarbij;



53 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven.

54 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.

55 Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank.

56 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem.

57 Gelijkerwijs Mij de levende Vader gezonden heeft, en Ik leve door den Vader; alzo die Mij eet, dezelve zal leven door Mij.


Het zijn weer heel wat regels uit de Bijbel. Marnix vroeg zich af waarom ik geen papieren Bijbel in huis heb, nou, de digitale versie verbindt het ene zoveel gemakkelijker met het andere voor mij. Het geblader en zoeken in de dunne bladzijden van papier is gewoon minder handig.

[Henri58]

eder gaat zijn eigen weg daarin die Hem aangenomen heeft en richt zijn innerlijk doel op de Verlosser Die Zich ''dichterbij dan de hand'' bevindt. ;24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?

25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

Amen

[Marnix]

Juist, dat is de weg voorbereiden voor Hem. Het was niet echt een vraag maar een overdenking. Paulus was nog niet geheel vernieuwd en had besef van de strijd tussen de 2 naturen in hem.

Betreft het vloeken, of het anderen horen vloeken en iemand daarop aanspreken.. wie is er zonder zonden.

Ieder gaat zijn eigen weg daarin die Hem aangenomen heeft en richt zijn innerlijk doel op de Verlosser Die Zich ''dichterbij dan de hand'' bevindt. ;24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?

25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.



14 Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.

15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.

16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.

17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.

18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.

19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.

20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.

21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.

22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens;

23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.

24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?

25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

26 Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

En Joh. 6 sv vind ik een bijzondere toevoeging daarbij;



53 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven.

54 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.

55 Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank.

56 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem.

57 Gelijkerwijs Mij de levende Vader gezonden heeft, en Ik leve door den Vader; alzo die Mij eet, dezelve zal leven door Mij.


Het zijn weer heel wat regels uit de Bijbel. Marnix vroeg zich af waarom ik geen papieren Bijbel in huis heb, nou, de digitale versie verbindt het ene zoveel gemakkelijker met het andere voor mij. Het geblader en zoeken in de dunne bladzijden van papier is gewoon minder handig.

Toch vraag ik me wel af of Paulus met Romeinen 7:15 wli zeggen dat hij nog regelmatig vloekt. Ik vraag me dat sterk af. Dat we als kinderen van God regelmatig vallen en opstaan, verkeerde keuzes maken, doen wat God niet wil, dat snap ik hoor. En iemand die zijn leven lang heeft gevloekt en tot geloof is gekomen zal het allicht soms ook nog automatisch doen en zich daar vervolgens over schamen. Juist als je je verlossing kent, als je Gods liefde voor je kent (want Paulus kent ook het antwoord op de vraag "ik ellendig mens, wie zal mijn verlossen", zal je je schamen als je bedenkt dat je daarin weer tekort geschoten bent maar tegelijkertijd ook weten waar je naartoe mag gaan om weer genade te vinden. Hebreeen 4:14-16 is een van mijn lievelingsteksten in de Bijbel.

Nu wij een hooggeplaatste hogepriester hebben die de hemelsferen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, moeten we vasthouden aan het geloof dat we belijden. Want deze hogepriester kan met onze zwakheden meevoelen omdat Hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, maar dan zonder te zondigen. Laten we dus zonder schroom de troon van Gods genade naderen, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden.

[Neon]

Toch vraag ik me wel af of Paulus met Romeinen 7:15 wli zeggen dat hij nog regelmatig vloekt. Ik vraag me dat sterk af. Dat we als kinderen van God regelmatig vallen en opstaan, verkeerde keuzes maken, doen wat God niet wil, dat snap ik hoor. En iemand die zijn leven lang heeft gevloekt en tot geloof is gekomen zal het allicht soms ook nog automatisch doen en zich daar vervolgens over schamen. Juist als je je verlossing kent, als je Gods liefde voor je kent (want Paulus kent ook het antwoord op de vraag "ik ellendig mens, wie zal mijn verlossen", zal je je schamen als je bedenkt dat je daarin weer tekort geschoten bent maar tegelijkertijd ook weten waar je naartoe mag gaan om weer genade te vinden. Hebreeen 4:14-16 is een van mijn lievelingsteksten in de Bijbel.

Nu wij een hooggeplaatste hogepriester hebben die de hemelsferen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, moeten we vasthouden aan het geloof dat we belijden. Want deze hogepriester kan met onze zwakheden meevoelen omdat Hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, maar dan zonder te zondigen. Laten we dus zonder schroom de troon van Gods genade naderen, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden.

Vloeken is hier niet zo'n item betreft Paulus, denk ik ook. Maar je schrijft; ''maar tegelijkertijd ook weten waar je naartoe mag gaan om weer genade te vinden.''

Het klinkt dan weer als iets buiten de mens, dat '' naartoe gaan''. Of bedoel je dat niet.

Is het niet meer iets als switchen in innerlijke beleving, zoals Paulus dit ook beschrijft verder in Hebr.5sv; 1 Want alle hogepriester, uit de mensen genomen, wordt gesteld voor de mensen in de zaken, die bij God te doen zijn, opdat hij offere gaven en slachtofferen voor de zonden;

2 Die behoorlijk medelijden kan hebben met de onwetenden en dwalenden, overmits hij ook zelf met zwakheid omvangen is;

3 En om derzelver zwakheid wil moet hij gelijk voor het volk, alzo ook voor zichzelven, offeren voor de zonden.

4 En niemand neemt zichzelven die eer aan, maar die van God geroepen wordt, gelijkerwijs als Aäron.

5 Alzo heeft ook Christus Zichzelven niet verheerlijkt, om Hogepriester te worden, maar Die tot Hem gesproken heeft: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

Hierin lees ik de mogelijkheid Hem te dienen door Hem toe te laten of aan te nemen; Rom. 8sv

10 En indien Christus in ulieden is, zo is wel het lichaam dood om der zonden wil; maar de geest is leven om der gerechtigheid wil.
11 En indien de Geest Desgenen, Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zo zal Hij, Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken, door Zijn Geest, Die in u woont.


Met andere woorden is het steeds een innerlijke bezigheid. In hoeverre gaat de aanbidding naar iets buiten de mens, wat ik vele gemeentes zie doen, vraag ik mij wel eens af. Het gaat allemaal om de Christus in onszelf.

[Marnix]

Vloeken is hier niet zo'n item betreft Paulus, denk ik ook. Maar je schrijft; ''maar tegelijkertijd ook weten waar je naartoe mag gaan om weer genade te vinden.''

Het klinkt dan weer als iets buiten de mens, dat '' naartoe gaan''. Of bedoel je dat niet.

Zie de tekst die ik noem. Als we zwak zijn, zondigen, vallen, moeten we niet in de ellende blijven liggen maar maar mogen we naar God toe gaan waar we genade vinden. Want we zijn dankzij Jezus Christus Zijn kinderen, ook als we vallen en dan helpt Hij ons weer overeind. Dat is anders dan wat je soms ook hoort, dat God boos is als je zondigt en we bang moeten zijn. Als we Zijn liefde hebben leren kennen en Hem liefhebben sluit liefde ook angst uit.

Is het niet meer iets als switchen in innerlijke beleving, zoals Paulus dit ook beschrijft verder in Hebr.5sv; 1 Want alle hogepriester, uit de mensen genomen, wordt gesteld voor de mensen in de zaken, die bij God te doen zijn, opdat hij offere gaven en slachtofferen voor de zonden;

2 Die behoorlijk medelijden kan hebben met de onwetenden en dwalenden, overmits hij ook zelf met zwakheid omvangen is;

3 En om derzelver zwakheid wil moet hij gelijk voor het volk, alzo ook voor zichzelven, offeren voor de zonden.

4 En niemand neemt zichzelven die eer aan, maar die van God geroepen wordt, gelijkerwijs als Aäron.

5 Alzo heeft ook Christus Zichzelven niet verheerlijkt, om Hogepriester te worden, maar Die tot Hem gesproken heeft: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

Hierin lees ik de mogelijkheid Hem te dienen door Hem toe te laten of aan te nemen; Rom. 8sv

10 En indien Christus in ulieden is, zo is wel het lichaam dood om der zonden wil; maar de geest is leven om der gerechtigheid wil.
11 En indien de Geest Desgenen, Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zo zal Hij, Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken, door Zijn Geest, Die in u woont.

Met andere woorden is het steeds een innerlijke bezigheid. In hoeverre gaat de aanbidding naar iets buiten de mens, wat ik vele gemeentes zie doen, vraag ik mij wel eens af. Het gaat allemaal om de Christus in onszelf.

Als het goed is is het geen tegenstelling. God woont in je door Zijn Geest maar Hij is ook buiten je. Hij is overal. Het gaat om Christus, in onszelf en buiten onszelf. Ik aanbid God die in me wil wonen maar ook in anderen is, en op aarde, en in de hemel. Mijn aanbidding gaat niet zozeer alleen naar God in mezelf maar ook buiten mezelf.

[Neon]

Zie de tekst die ik noem. Als we zwak zijn, zondigen, vallen, moeten we niet in de ellende blijven liggen maar maar mogen we naar God toe gaan waar we genade vinden. Want we zijn dankzij Jezus Christus Zijn kinderen, ook als we vallen en dan helpt Hij ons weer overeind. Dat is anders dan wat je soms ook hoort, dat God boos is als je zondigt en we bang moeten zijn. Als we Zijn liefde hebben leren kennen en Hem liefhebben sluit liefde ook angst uit.



Als het goed is is het geen tegenstelling. God woont in je door Zijn Geest maar Hij is ook buiten je. Hij is overal. Het gaat om Christus, in onszelf en buiten onszelf. Ik aanbid God die in me wil wonen maar ook in anderen is, en op aarde, en in de hemel. Mijn aanbidding gaat niet zozeer alleen naar God in mezelf maar ook buiten mezelf.

God is overal, en Zijn stem idem. Geen twijfel over.

Wat mij vooral bezighoudt is de Zoon in de mens zelf, het kind van God, de wedergeboren Ziel, het Licht en Leven zelf.

Wat struikelt er, wat is bang voor zonden etc. Dat is toch niet datgene waar het om draait bij het geloof, het fundament van Jezus Christus?

Als Joh 1 schrijft dat diegenen die Hem aangenomen hebben, de macht gegeven is kinderen Gods te worden, dan is daar wat gewekt is in die mens, iets wat uit God is. Dát moet groeien, en de Weg gaan, heersten als een Koning en uiteindelijk... opgaan in Hem.

Dus wat de aandacht zou moeten hebben, is datgene in de mens dat uit God is wat geraakt is door het Licht, en door Hem tot God wederkeert.

Hij komt tot het Licht immers inderdaad, ook in de ander?

Joh1sv

4 In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.

5 En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.


11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;

13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.


En de Zoon, de Verlosser gaat deze strijd aan in de mens; 1 Kor. 15sv




21 Want dewijl de dood door een mens is, zo is ook de opstanding der doden door een Mens.

22 Want gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in Christus allen levend gemaakt worden.

23 Maar een iegelijk in zijn orde: de eersteling Christus, daarna die van Christus zijn, in Zijn toekomst.

24 Daarna zal het einde zijn, wanneer Hij het Koninkrijk aan God en den Vader zal overgegeven hebben; wanneer Hij zal te niet gedaan hebben alle heerschappij, en alle macht en kracht.

25 Want Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn voeten zal gelegd hebben.

26 De laatste vijand, die te niet gedaan wordt, is de dood.

27 Want Hij heeft alle dingen Zijn voeten onderworpen. Doch wanneer Hij zegt, dat Hem alle dingen onderworpen zijn, zo is het openbaar, dat Hij uitgenomen wordt, Die Hem alle dingen onderworpen heeft.

28 En wanneer Hem alle dingen zullen onderworpen zijn, dan zal ook de Zoon Zelf onderworpen worden Dien, Die Hem alle dingen onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen.

En dan plak ik die tekst van 1 Joh. 5 er weer bij, want hoe duidelijker kan het geschreven worden denk ik dan;


11 En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon.

12 Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet.


En m.i. is het verlangen Hem te kunnen (weder)zien, is het verlangen van Joh. de Doper; de wegvoorbereider voor Hem in ons opdat Hij uiteindelijk geopenbaard zal worden.

Niets van mijzelf meer bij, (tenslotte ging bij Joh. de Doper het hoofd eraf) maar alles uit, door en tot Hem. Geloof, hoop en uiteindelijk de Liefde.

Via de teksten, wordt voor mij het werkelijke goddelijke 'mechanisme' verduidelijkt en bevestigd betreft; het veranderen van een aards, in het hemelse lichaam, van een natuurlijk wezen in een goddelijk, van mens naar Mens.

[Marnix]

God is overal, en Zijn stem idem. Geen twijfel over.

Wat mij vooral bezighoudt is de Zoon in de mens zelf, het kind van God, de wedergeboren Ziel, het Licht en Leven zelf.

Wat struikelt er, wat is bang voor zonden etc. Dat is toch niet datgene waar het om draait bij het geloof, het fundament van Jezus Christus?

Als Joh 1 schrijft dat diegenen die Hem aangenomen hebben, de macht gegeven is kinderen Gods te worden, dan is daar wat gewekt is in die mens, iets wat uit God is. Dát moet groeien, en de Weg gaan, heersten als een Koning en uiteindelijk... opgaan in Hem.

Dus wat de aandacht zou moeten hebben, is datgene in de mens dat uit God is wat geraakt is door het Licht, en door Hem tot God wederkeert.

Hij komt tot het Licht immers inderdaad, ook in de ander?

Ik ben het daarin niet helemaal met je eens. Ja, je hebt de oude mens die moet sterven en de nieuwe die moet groeien totdat er geen zonde meer is en dus ook geen ellende. Maar tegelijkertijd is het God erom te doen om je helemaal schoon te wassen, niet alleen het deel dat al schoon is. Maar ook dat wat dat nog niet is wil Hij verder vormen naar Zijn beeld totdat dat het is. Dus je mag je focussen op groei van dat wat door Hem veranderd is maar je mag je ook focussen op dat deel wat nog niet veranderd is maar Hij wel wil veranderen. (ik hoop dat ik het een beetje helder omschrijf)

Daarnaast denk ik niet dat Gods doel met ons is dat we opgaan in Hem. We zijn unieke schepsels en Zijn doel met ons is volgens mij ook dat we dat blijven. We mogen leven met Hem, regeren met Hem zoals Hij dat bij de schepping ook al bedoeld heeft. Maar "opgaan in Hem" klinkt alsof we onderdeel van Hem worden maar we zijn gemaakt met een eigen persoonlijkheid, naar Zijn beeld. En ik geloof dat we ook weer volledig naar Zijn beeld hervormd worden door Hem. En dat Gods woonplaats onder de mensen zal zijn. Maar niet dat de mensen onderdeel van God geworden zijn. Hem zijn of naar Zijn beeld zijn is toch net iets verschillend.

[Neon]

Ik ben het daarin niet helemaal met je eens. Ja, je hebt de oude mens die moet sterven en de nieuwe die moet groeien totdat er geen zonde meer is en dus ook geen ellende. Maar tegelijkertijd is het God erom te doen om je helemaal schoon te wassen, niet alleen het deel dat al schoon is. Maar ook dat wat dat nog niet is wil Hij verder vormen naar Zijn beeld totdat dat het is. Dus je mag je focussen op groei van dat wat door Hem veranderd is maar je mag je ook focussen op dat deel wat nog niet veranderd is maar Hij wel wil veranderen. (ik hoop dat ik het een beetje helder omschrijf)

Daarnaast denk ik niet dat Gods doel met ons is dat we opgaan in Hem. We zijn unieke schepsels en Zijn doel met ons is volgens mij ook dat we dat blijven. We mogen leven met Hem, regeren met Hem zoals Hij dat bij de schepping ook al bedoeld heeft. Maar "opgaan in Hem" klinkt alsof we onderdeel van Hem worden maar we zijn gemaakt met een eigen persoonlijkheid, naar Zijn beeld. En ik geloof dat we ook weer volledig naar Zijn beeld hervormd worden door Hem. En dat Gods woonplaats onder de mensen zal zijn. Maar niet dat de mensen onderdeel van God geworden zijn. Hem zijn of naar Zijn beeld zijn is toch net iets verschillend.

Toch schrijf je;'' Maar "opgaan in Hem" klinkt alsof we onderdeel van Hem worden maar we zijn gemaakt met een eigen persoonlijkheid, naar Zijn beeld. En ik geloof dat we ook weer volledig naar Zijn beeld hervormd worden door Hem. ''

[Marnix]

Toch schrijf je;'' Maar "opgaan in Hem" klinkt alsof we onderdeel van Hem worden maar we zijn gemaakt met een eigen persoonlijkheid, naar Zijn beeld. En ik geloof dat we ook weer volledig naar Zijn beeld hervormd worden door Hem. ''

Naar Gods beeld is wat anders dan “Hem worden”. Kijk naar het paradijs, de mens was gemaakt naar Gods beeld maar ze waren niet God. Ze mochten wandelen in God en samen de aarde bevolken en besturen. Toen de mens god wilde zijn ging het mis. Zo denk ik dat we ook hervormd mogen worden naar God en met hem de aarde mogen besturen. Maar we zijn er niet God en gaan ook niet op in Hem. We zijn Zijn kinderen, eigen personen met een eigen persoonlijkheid. We gaan niet op in God maar worden kinderen die op hun Vader lijken.

[Neon]

Naar Gods beeld is wat anders dan “Hem worden”. Kijk naar het paradijs, de mens was gemaakt naar Gods beeld maar ze waren niet God. Ze mochten wandelen in God en samen de aarde bevolken en besturen. Toen de mens god wilde zijn ging het mis. Zo denk ik dat we ook hervormd mogen worden naar God en met hem de aarde mogen besturen. Maar we zijn er niet God en gaan ook niet op in Hem. We zijn Zijn kinderen, eigen personen met een eigen persoonlijkheid. We gaan niet op in God maar worden kinderen die op hun Vader lijken.

Betreft het Paradijsverhaal zijn er meerdere inzichten mogelijk. Man/vrouw schiep God Adam. Dat is 2 in één. De mens verveelde zich en werd 2. Hier is het dualisme wat zich roerde in de mens en er werd gehoor gegeven aan het verlangen van die mens. De begeerte opgewekt door het dualisme en de vrucht van de boom van de kennis van goed en kwaad gegeten. De Paradijselijke natuur, waarin de slang, het begeertewezen, blijkbaar mede geschapen was en die mens tot de mogelijkheid van de lagere natuur verleidde. Die mogelijkheid was er dus. De centrale boom
van de kennis van goed en kwaad in het Paradijs was er, net als de levensboom die ook centraal stond. Of staat, want de ingang van het Paradijs wordt nog steeds bewaakt toch?

De mens is het Paradijs, zoals het kruis de mens is, zoals de levensboom en de boom van kennis van goed en kwaad in de mens is.

Wanneer de mens van de tweeheid één maakt, is de toegang weer daar tot het Paradijs. Dat is ook de boodschap van het nieuwe verbond;

Lucas 23sv

39 En een der kwaaddoeners, die gehangen waren, lasterde Hem, zeggende: Indien Gij de Christus zijt, verlos Uzelven en ons.

40 Maar de andere, antwoordende, bestrafte hem, zeggende: Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt?

41 En wij toch rechtvaardiglijk; want wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben; maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan.

42 En hij zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.

43 En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.


Het is de weg door het midden wordt wel eens geschreven; inzien dat de mens vervallen is in een natuur die niet de Zijne is.

En het Zijne in ons bewust worden, is wat het kruis dragen bewerkstelligt. En waarmee de boom van kennis van goed en kwaad overwonnen wordt.