Marnix schreef:Dat er op grote schaal misbruik wordt gemaakt door een idee te wekken dat je on demand mensen kan genezen als ze maar geloven ontken ik niet, integendeel, dat heb ik hier telkens onderstreept. Je kan alleen niet op basis daarvan stellen dat het dus helemaal niet gebeurt. En nogmaals, ik stel wel dat dat maar heel sporadisch is en in bepaalde gevallen want Gods doel met ons is niet dat we niet sterven in dit leven…
Ik heb een groot wantrouwen ontwikkeld in de richting van "gelovigen" die mij met de nodige druk willen overtuigen dat mijn geloof staat of valt met de instemming die ik zou moeten geven aan hun beweringen en claims. Hoe vaak worden mij geen tijdelijke en eeuwige straffen in het vooruitzicht gesteld, als ik niet naar de pijpen van dit soort lieden dans. Daarom heb ik maar besloten om al die wonderverhalen nooit te geloven.
En daar zijn ook wel goede redenen voor aan te geven:
Ik geloof in God en Zijn beloften, een geloof dat overeind blijft ook al wordt daar niets van waar (
al loopt geen schaap meer in de weide, zeg maar). Maar het geloof dat ik moet hechten aan de verkondigde wonderverhalen steunt nu juist op de vervulling van dat geloof. Juist omdat het zo echt gebeurd zou zijn, moet ik er kennelijk in geloven. Maar zeg nu zelf: als het echt gebeurt, dan kan ik dat nalezen in de krant, in de medische stukken of kan ik het met eigen ogen zien. Maar is het dan nog wel een geloofszaak? Of is het journalistiek geworden? Bovendien, in wie of wat word ik dan geacht te geloven? In het verhaal? In de verhalenverteller? Nou, dan richt ik mijn geloof liever op God en Zijn Woord.
Er zijn, en dat weten we allemaal, altijd valse redenen waarom we vroom willen zijn. Juist met spectaculaire aanbiedingen in de etalage, zoals wonderen en genezingen, is de kans groot dat we die gaan gebruiken als opsmuk voor onze eigen identiteit. Jullie geloven niet in wonderen en dus gebeuren ze bij jullie niet, maar wij doen dat wel (ja, ja, daar kijk je van op), dus wij bezitten grote en unieke schatten die ons gelukkiger, vromer, geloviger en bovenal zuiverder maken dan jullie die het maar niet willen zien (hoofdschudden). Zo kan een wonder een heel bezit worden. En een reden om andere gelovigen niet meer als gelijken te zien, maar als onwillige twijfelaars of zelfs opzettelijke dwalers!
Wie wil nu niet in "het goede kamp" zitten. Maar voor je het weet is die drang zo groot, dat de verhalen worden opgedikt of verzonnen om die mooie sier te kunnen volhouden. Leer mij de mens kennen.
Het derde is dat deze werkelijkheid en ons leven onderworpen is aan allerhande ellendigheid. De wereld gaat voorbij. Alles is vergankelijk. Mijn Koninkrijk, zegt Jezus, is niet van deze wereld. En de wonderen en tekenen van Jezus hebben de wereld ook niet fundamenteel veranderd. Er is geen explosie aan genezingen gekomen die tot aan de einden der aarde reikte. Nee, de wonderen waren steeds tekenen van het Koninkrijk, waren geen doel in zich, maar gaven een glimp, een idee van wat Jezus voor ogen stond in het komende Koninkrijk der hemelen. Heel veelzeggend is Zijn vertoornde houding in Joh. 6,26:
Voorwaar, voorwaar zeg ik u: gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat ge van de broden gegeten hebt, en verzadigd zijtHier blijkt dat de omstanders dat teken-karakter helemaal over het hoofd hebben gezien. De truc met het brood, dat zouden ze nog weleens willen zien.
Iets dergelijks proef ik ook uit de oververhitte en koortsachtige hang naar het valideren van wonderen. Daar gaat het opeens helemaal om.
Maar beste mensen, er gebeuren geen wonderen. Er gebeuren goede en kwade dingen, er zijn gelukkige en ongelukkige dagen, er is gezondheid en ziekte, er is vreugde en pijn, overvloed en armoede. De kunst is niet om bij gezondheid of bij een genezing God te erkennen en Hem te vertrouwen, nee de kunst is om dat ook te doen als het nacht is, als onze sterfelijkheid een rol speelt en als we zien en ervaren hoe tijdelijk en kort onze dagen zijn.
'k Zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen daar ik hem verwacht. En mijn hart wat mij moog' treffen, tot de God mijns leven heffen.Kortom, geloof gaat bij mij om de dingen die we niet zien. Ik ben daar vrij strikt in. De dingen die we wel zien mogen we beschouwen als iets dat we uit Gods hand ontvangen, zowel in makkelijke als in moeilijke omstandigheden, de goede en de kwade dagen. Als ons geloof alleen gebaseerd zou zijn op de rijkdom, de overvloed, de zegeningen of succes, dan lijken we wel een beetje op die man uit de gelijkenis die zijn schuren vol had, maar niet rijk was in God. (Lukas 12:21). Zie eens hoe dat verder gaat vanaf vers 22: Jezus draagt ons daarna direct op om ons geen zorgen te maken.
Oftewel, het geloof staat boven de omstandigheden. Of we nu ziek zijn of gezond, of we nu wel of niet genezen, het geloof maakt zich geen zorgen en laat zich al helemaal niet aanpraten dat het mis is als we niet subiet aannemen dat er wonderen (zullen moeten) gaan geschieden.
Het geloof kent geen moeten. Wie gelooft haast niet. Geloven is rusten, vertrouwen en vrede hebben met God.
We zien uit naar wat komen gaat. En dat is genoeg.
gravo
PS. D'r moet echt een wonder gebeuren wil Veendam mij overtuigen.