elbert schreef:Ik ontken dat in de Bijbel het tegendeel staat van het Bijbelse evangelie dat we alleen door Jezus gered worden. Ook jouw verwijzing naar dat we geoordeeld worden overeenkomstig onze daden, is niet in tegenspraak daarmee. Want we worden gered door Jezus Christus, gratis en voor niets. (Rom. 3:24). En we worden tegelijkertijd geoordeeld overeenkomstig onze daden, goed of slecht.
Die twee zijn niet met elkaar in tegenspraak, hoewel je denkt van wel.
David zegt: U wilt van mij geen offerdieren,in brandoffers schept U geen behagen. Het offer voor God is een gebroken geest;
Hosea 6: Want liefde wil Ik, geen offers;
Hosea 14: Kom met woorden van berouw en keer terug naar de HEER. Zeg tegen Hem: ‘Vergeef ons al onze misdaden. Neem wat goed is van ons aan. Als offer brengen wij U oprechte woorden.
Micha 6: Wat kan ik de HEER aanbieden, waarmee hulde brengen aan de verheven God? Moet ik Hem tegemoet treden met brandoffers, zou Hij eenjarige stieren aanvaarden? Kan ik Hem gunstig stemmen met duizenden rammen, met olie, stromend in tienduizend beken?
Moet ik mijn eerstgeborene geven voor wat ik heb misdaan, de vrucht van mijn schoot voor mijn zondig leven?’
Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen (waar blijft het offer toch?), trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.
Jesaja 1 Wat moet Ik met al jullie offers? – zegt de HEER. Ik heb genoeg van het vlees van jullie schapen, van het vet van jullie kalveren; het bloed van stieren, rammen en bokken wil Ik niet meer. Houd op met die zinloze offergaven....
Wat moesten ze doen: Was je, reinig je, maak een eind aan je misdaden, Ik kan ze niet meer zien. Breek met het kwaad en leer goed te doen. Zoek het recht, houd tirannen in toom, kom op voor wezen, sta weduwen bij.
En daarna, offeren? Ehhm ...: De HEER zegt: Laten we zien wie er in zijn recht staat. Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw, al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol. Als je weer naar Mij wilt luisteren dan ....
Spreuken 16 Wie trouw en liefde betoont, bedekt de zonde (hmm,en het bloed dan?), wie ontzag heeft voor de HEER, mijdt het kwaad.
2 Kronieken 7: en wanneer dan mijn volk, het volk dat Mij toebehoort, het hoofd buigt, al biddend mijn aanwezigheid zoekt en breekt met zijn kwalijke praktijken, dan zal Ik luisteren vanuit de hemel, zijn zonden vergeven en het land genezen.
Daniël 4: ... doe uw zonden teniet door vrijgevig te zijn en maak uw onrechtvaardigheid goed door u te ontfermen over de armen ...
Jona: Nineve toonde berouw, bekeerde zich en werd gespaard.
Ezechiël 18
... enz
Berouw en bekering, dáár reageert God op met genade en vergeving. De offers schitteren doorgaans door afwezigheid.
Offers van dieren werden gebracht ter verzoening van zogenaamde onopzettelijke (in onwetendheid begane) zonden.
Mensenoffers mochten niet, en het offeren moest door gebeuren door de juiste personen en op de juiste manier anders was het niet eens geldig.
Rond grote verzoendag moesten er heel wat rituele reinigingen/heiligingen uitgevoerd worden voordat de hogepriester tot offeren over kon gaan.
Als je de offerdienst vergeestelijkt en doortrekt naar Jezus dan mankeert er nogal wat aan de blauwdruk, Lev. 16.
elbert schreef:Want welke goede daden heeft de moordenaar aan het kruis gedaan?
Eentje maar: hij geloofde in Jezus die naast hem werd gekruisigd. Dat was zijn "goede werk" en dat was voldoende om diezelfde dag nog met Jezus in het paradijs te zijn. Want verder had die man zoveel op zijn kerfstok dat hij eigenlijk verloren zou moeten gaan. Maar God is groter dan zijn en onze zonde.
Oww, volgens mij weten we bijzonder weinig van hem. Wat had hij nog meer op zijn kerfstok dan?
Misschien heeft hij ook best wel (veel) goede dingen gedaan in zijn voorgaande leven.
Maar goed, uit wat over hem geschreven staat concludeer ik dat de man tot bekering (verandering van gedachten) en berouw kwam.
En Jezus reageert daar op door hem te vergeven en hem het paradijs te beloven.
Niks over het concept van 'verzoening door voldoening'. Dat kun je er wel bij denken, maar het staat er niet.
elbert schreef:Je verwijt me dat ik een "te kleine cirkel" heb. Nou, dat zal wel, maar het lijkt me altijd beter om op God te vertrouwen (dat is geloof namelijk) dan op mensen. Zijn cirkel is wat dat betreft groter dan die van ons.
Nou, gelukkig dan maar dat zijn cirkel groter is. Dan kunnen mensen die uitgeloten worden door een bepaalde kerk-leer er ook nog bij.
elbert schreef:Nu is geloof natuurlijk een vreemd iets. Het vertrouwt namelijk op de Ander en dat betekent dat iemand die gelooft zijn eigen verdiensten bij het grofvuil heeft leren zetten.
Bij het grofvuil maar liefst. Ik moet stiekem altijd een beetje grinneken bij een dergelijke 'nederigheid'.
Kijk maar eens hoe er vaak gereageerd wordt als iemand zich negatief bejegend voelt, dat hoeft nog niet eens over een goed werk te gaan.
Maar goed, behalve Jezus (die het heeft over het verzamelen van schatten in de hemel, als de aanduiding voor het doen van goede werken) zegt ook Paulus in Korinthe dat de goede werken beloond zullen worden.
Ga er niet prat op, maar sla niet door naar het afserveren naar grofvuil zou ik zeggen.
Als Jezus zegt dat wie Gods wil doet zijn koninkrijk zal ingaan dan neem je dat aan als je hem serieus neemt, hem gelooft en vertrouwt.
Daaruit volgt niet dat je je plekje in dat koninkrijk verdient hebt, dat kun je prima als een genadegift beschouwen.
Zoiets als ouders die hun kind een nieuwe fiets beloven als het zijn kamer opruimt. Nou, die kamer moest hij volgens de ouderlijke regels evengoed opruimen als er geen fiets mee te 'verdienen' was, dus die fiets blijft gewoon een gift.
Geloof is helemaal niet een vreemd iets, je kunt er wel wat vreemds van maken.
elbert schreef:De verdiensten van de Ander zijn groter: het is een parel van grote waarde, een schat in de akker, enzovoorts. (Matth. 13), waardoor we al het andere van minder waarde achten. Zie bijv. hoe Paulus hierover spreekt in Fil. 3:8-10. Paulus, dat is de man die steeds benadrukt dat hij alleen geinteresseerd is in de gerechtigheid van Christus waardoor hij uit genade gered wordt (en dus niet zijn eigen gerechtigheid), maar die tegelijkertijd zich het vuur uit de sloffen rent om dit Evangelie te verkondigen en daaruit en daarnaar te leven. Dat is geen tegenstelling, dat zijn 2 kanten van dezelfde medaille. Want wie van genade (het Evangelie) leeft, wil er ook uit en ernaar leven.
"... niet dankzij mijn eigen rechtvaardigheid door het naleven van de wet, maar dankzij de rechtvaardigheid die er is door het geloof in Christus en die God toekent op grond van geloof ... "
Paulus had niet veel meer op met de ceremoniele wet, de besnijding enzo. Daar verwachtte hij niet meer rechtvaardig door te zijn/worden.
Ik lees van hem dat hij zich onder de (morele) wet van Christus plaatste vanwege zijn geloof in hem. Korinthe.
In iemand geloven doe je niet zomaar, daar moet een reden voor zijn.
Als je in de moraal van Jezus gelooft, dan heb je ook geloof en vertrouwen in degenen die volgens die moraal leven.
En Jezus zelf was ons mensen daarin allemaal de baas, hij deed dat volmaakt. De parel, ons voorbeeld, Filippenzen 3!
Wat Jakobus 2 zegt over geloof in Jezus: Broeders en zusters, het geloof in Jezus Christus, onze glorierijke Heer, .... en wat is dat geloof?
Er volgen een aantal praktische voorbeelden, geen theologisch concept van verzoening door voldoening wat vooraf gelooft moet worden.
Wat Johannes zegt over wat geloven in Jezus wél en níet is: Dit is het oordeel: het licht kwam in de wereld en de mensen hielden meer van de duisternis dan van het licht, want hun daden waren slecht. Wie kwaad doet, haat het licht; hij schuwt het licht omdat anders zijn daden bekend worden. Maar wie oprecht handelt zoekt het licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat hij doet.’
En later vroeg hij ''om welke goede daad wil je mij stenigen?' Conclusie: 'Als wat Ik doe niet van mijn Vader komt, geloof Me dan niet, maar als dat wel het geval is en toch gelooft u Mij niet, geloof dan tenminste wat Ik doe. Dan zult u begrijpen dat de Vader in Mij is en dat Ik in de Vader ben.’
Ik lees in dit alles niks over verzoening door voldoening, of dat je gered wordt omdat Jezus rechtvaardig was (het wordt wel vaak ingelezen).
Ik lees over het geloof in Christus, zoals Jezus zelf, Johannes, Jakobus, Paulus erover praten.
Geloof in de moraal en geloof in de persoon: dat zijn de 2 kanten van dezelfde medaillle.
Het is geen tegenstrijdighedi als daarnaast redding, vergeving en het eeuwige leven als de genadegift een plaats heeft.
Die anderhalve tekst in de Bijbel die richting verzoening door voldoening lijkt te wijzen is te smal om zo'n concept op te bouwen die je dan steeds bij de rest van de Bijbel moet inlezen. Dat zou ik eerder andersom doen, lijkt me stukken logischer.