Kvinna schreef:Mijn idee is dat de eerste mensen nog een heel schoon DNA hadden, met weinig of zelfs zonder genetische afwijkingen. Dan is het niet gevaarlijk om met een verwant persoon te trouwen.
Yay, super-DNA!
Naar mate de mensheid langer op aarde was, kwamen er steeds meer beschadigingen en fouten in het DNA. Veel bekende genetische afwijkingen ontstaan spontaan maar worden wel doorgegeven aan nageslacht.
Ik weet niet precies waar het eerst in de bijbel wordt gemeld dat verwanten niet mogen trouwen, en hoe lang de mensheid toen al op aarde was?
Het mooie hieraan is dat je er in principe dus aan kunt gaan lopen rekenen. Hoe snel takelt DNA precies af. Is de aftakelingssnelheid constant of niet. Misschien kun je er zelfs de leeftijd van de aarde mee uitrekenen (spoiler: het antwoord zal 6.000-10.000 jaar zijn).
Maar ja, dan komt de realiteit om de hoek kijken. DNA is namelijk best wel stabiel. Dus waarom ging het van 'zuiver' super-DNA naar enorme aftakeling maar nu weer redelijk stabiel.
Toen waren er waarschijnlijk al voldoende mensen om te kunnen trouwen met iemand die genetisch heel ver bij je vandaan stond.
Uh, nee. Als je 2 stamouders hebt (Adam en Eva), maakt het totaal niet uit hoeveel mensen daar uit voortkomen, alle mensen staan dan voor altijd genetisch ontzettend dicht bij elkaar. Van elk gen zijn er dan immers slechts 4 varianten (allelen, 2 van Adam en 2 van Eva). Dus tenzij dat super-DNA als een razende aan het muteren sloeg (waarvan we weten dat het dat nu niet meer doet), heb je echt een probleem.