Af en toe verlangen.

[Marvinwelmoed]

Ik heb een tijd terug ooit eens een onderwerp geopend.

Ik ben daarna een tijd van maanden, buiten het geloof geraakt.. Ik was er oprecht klaar mee. Uit pure woede heb ik toen nog eens gezegt/gebeden "Heere, als u nou echt bestaat, zoek mij dan, want ik zoek u niet meer". Na een aantal maanden, ging ik me steeds meer verdiepen in de corona, politieke machten, etc etc. Steeds meer zag ik een verband met de eindtijd erin.. op alle onderwerpen kon ik linken met de bijbel. Het was alsof een puzzel voor me in elkaar viel. Dit was het begin, van een nieuw "Start" met het geloof.

Ik raakte steeds meer bewust van het Goed en het kwaad.. ik merkte steeds vaker dan ik verslaafd ben aan deze wereld. Dat ik niet mijn hart voor God, het Goede over heb. Nu de tijd van de vaccine, de indirecte verplichtingen die er opgelegt worden, dat we op een vaccine vertrouwen en niet op God. En dat er nu "opeens" allemaal mutaties ontstaan, terwijl er een vaccine is. Het zet me stil, maakt me bewust..

Maar ik blijf verder leven, in deze wereld. Geniet nog steeds van de foute grappen die ik met vrienden en collega's maak. Mijn mond spreekt zondige woorden..

Ik heb nog steeds niet het kracht om naar de kerk te gaan. Maar af en toe wordt het gevoel van gemis zo groot bij me... Dat ik niet de rots heb, om op te bouwen.

Ik bid en vraag veel om verandering in mij leven. Het voelt alsof God niet naar me omkijkt.. ik lees dan bijvoorbeeld hoe Paulus krachtig tot bekering is gekomen en dan denk ik "dat is de enige manier hoe ik tot inkeer kan komen.." Maar de Heere laat zich maar niet aan me zien.. ik voel me verlaten.. leegte, verlangen, en verdrietig. Allemaal in vlagen, ik wordt ook weer héél vaak meegezogen in deze wereld. Veeeelste veel.

Ik zal nooit bekeerd worden, zo voel ik het. Dan moet er wel écht een groot wonder gebeuren.

[Gtn]

Hey Marvin, welkom terug.

Weet je, het is voor iedereen een wonder als hij/zij bekeerd word.

Ik lees in je verhaal opnieuw dat je teveel "moet", volgens de definities die je hebt meegekregen van vroeger. Probeer dat eens los te laten. Er zijn genoeg mensen die op een andere manier bekeerd worden. De Heilige Geest werkt heel divers.

God laat niemand staan die naar Hem zoekt, naar Hem vraagt. Zou het zo kunnen zijn dat je teveel wilt 'ervaren' terwijl de kern van het geloof ligt in vertrouwen.

[Marvinwelmoed]

Hey Marvin, welkom terug.

Weet je, het is voor iedereen een wonder als hij/zij bekeerd word.

Ik lees in je verhaal opnieuw dat je teveel "moet", volgens de definities die je hebt meegekregen van vroeger. Probeer dat eens los te laten. Er zijn genoeg mensen die op een andere manier bekeerd worden. De Heilige Geest werkt heel divers.

God laat niemand staan die naar Hem zoekt, naar Hem vraagt. Zou het zo kunnen zijn dat je teveel wilt 'ervaren' terwijl de kern van het geloof ligt in vertrouwen.

Daar heb je ook zeker gelijk in. Ik eis veel van mezelf, ij alles.

Maar bijvoorbeeld, ik houd best wel van groffe grappen, ik kan daar vaak wel om lachen. Alleen het voelt erg zondig, toch geniet ik van dat soort humor. Ik kan me niet voorstellen, dat ik daar bijvoorbeeld later niet meer van zou kunnen houden..

Geloof is ook vertrouwen, maar ik zou zo graag ook eens iets willen voelen, zodat ik weet dat er naar me wordt omgekeken. En dat gevoel van verlangen, leegte.. Dat ik eens mocht ervaren dat het met God zijn liefde gevuld mocht worden.

[benefietdiner]

Daar heb je ook zeker gelijk in. Ik eis veel van mezelf, ij alles.

Maar bijvoorbeeld, ik houd best wel van groffe grappen, ik kan daar vaak wel om lachen. Alleen het voelt erg zondig, toch geniet ik van dat soort humor. Ik kan me niet voorstellen, dat ik daar bijvoorbeeld later niet meer van zou kunnen houden..

Geloof is ook vertrouwen, maar ik zou zo graag ook eens iets willen voelen, zodat ik weet dat er naar me wordt omgekeken. En dat gevoel van verlangen, leegte.. Dat ik eens mocht ervaren dat het met God zijn liefde gevuld mocht worden.

Als je veroordeeld wordt in je geweten / consciëntie door grove grappen is het de stem van God die zegt dit niet te doen. Tevens houd dit Gods Geest tegen om vrede in je hart te verkrijgen. Het is jou keuze te kiezen, het één of het ander.
Alleen in Jezus Christus komt God naar de mens toe. Juist vandaag de kerstdagen.

[Gtn]

Goed voorbeeld. Begin alleen niet met het afschaffen van de grove grappen. Begin met het zoeken van Jezus.

Als je jezelf op gaat knappen om geschikt voor Jezus te worden, dan wordt het niks. Jezus heeft namelijk niks van ons nodig, Hij heeft Zélf álles gedaan. Alles wat we van onszelf ertussen stoppen, blokkeert alleen maar.

Bedenk eens goed naar wat voor mensen Jezus omkeek, met wie Hij omging. Hoeren en tollenaars. Die zijn voor Hem niet te min, nee juist hen wilde Hij verlossen. Dat mag je gewoon doorzetten naar deze tijd. Mensen die naar porno kijken, mensen die ongehuwd samenwonen, mensen die oneerlijk aan hun geld gekomen zijn, enz enz díe wil Hij verlossen.

En dan volgt het nalaten van de grove grappen vanzelf. Uit dankbaarheid. Al word je geen watje, en houd je je karakter (wat soms fijn is maar soms ook juist niet).

Aanrader:
Ds. P.J. Visser, leven in verbinding met Christus.

https://youtu.be/qC7CwZ5qWAo

[benefietdiner]

Wanneer we ontdekt worden aan onze zonden dan ervaren we vaak een pijnlijk schaamtegevoel. We voelen ons schuldig. Ons geweten / consciëntie laat van zich horen. De Heilige Geest geeft in ons geweten een waarschuwingssignaal om ons te laten weten dat er zonde in het spel is. Luister naar deze stem van je geweten. Wanneer je dat niet doet, zal de waarschuwende stem van je geweten steeds zwakker worden. Je geweten raakt verontreinigd en op den duur zwijgt het geweten. En dat is erg, want je raakt geestelijk compleet blind en het gaat in je leven van kwaad tot erger.

Weerhoud, o HEER, Uw knecht,
Dat hij zijn hart niet hecht,
Aan dwaze hovaardij.
Heerst die in mij niet meer,
Dan leef ik tot Uw eer,
Van grote zonden vrij.
Laat U mijn tong en mond,
En 's harten diepsten grond,
Toch welbehaaglijk wezen.
O HEER, die mij verblijdt,
Mijn rots en losser zijt,
Dan heb ik niets te vrezen.
Psalm 19 vers 7

[Mortlach]

Ik heb een tijd terug ooit eens een onderwerp geopend.

Ik ben daarna een tijd van maanden, buiten het geloof geraakt.. Ik was er oprecht klaar mee. Uit pure woede heb ik toen nog eens gezegt/gebeden "Heere, als u nou echt bestaat, zoek mij dan, want ik zoek u niet meer". Na een aantal maanden, ging ik me steeds meer verdiepen in de corona, politieke machten, etc etc. Steeds meer zag ik een verband met de eindtijd erin.. op alle onderwerpen kon ik linken met de bijbel. Het was alsof een puzzel voor me in elkaar viel. Dit was het begin, van een nieuw "Start" met het geloof.

Ik raakte steeds meer bewust van het Goed en het kwaad.. ik merkte steeds vaker dan ik verslaafd ben aan deze wereld. Dat ik niet mijn hart voor God, het Goede over heb. Nu de tijd van de vaccine, de indirecte verplichtingen die er opgelegt worden, dat we op een vaccine vertrouwen en niet op God. En dat er nu "opeens" allemaal mutaties ontstaan, terwijl er een vaccine is. Het zet me stil, maakt me bewust..

Fijn dat je een nieuwe 'ingang' jebt gevonden voor je geloofsgroei, maar pas je wel op dat je niet te ver afdwaalt van de feiten? Het lijkt mij persoonlijk niet heel erg behulpzaam om het vaccin tegenover het vertrouwen in God te zetten, alsof die twee dingen elkaar uitsluiten? Waarom niet vertrouwen op God en hem danken dat er zo snel een vaccin is ontwikkeld? Pas echt op hoor, want voor je het weet zit je gevangen in een web van Q-anon nonsens.

En ja, virussen muteren, dat was te verwachten en is dus totaal geen verrassing. Gelukkig vermindert het de effectiviteit van het vaccin niet.

Maar ik blijf verder leven, in deze wereld. Geniet nog steeds van de foute grappen die ik met vrienden en collega's maak. Mijn mond spreekt zondige woorden..

Ik weet niet (meer) hoe oud je bent, maar meestal gaat dit vanzelf wel over. Ik heb vroeger ook gelachen om grappen waar ik me nu voor zou schamen; ik wist niet beter. Onthoud, de leukste grappen gaan ten koste van jezelf, niet van anderen, en zeker niet van mensen die het toch al minder hebben. (een grap over een miljonair is minder fout dan een grap over een dakloze of een immigrant*).

Ik bid en vraag veel om verandering in mij leven. Het voelt alsof God niet naar me omkijkt.. ik lees dan bijvoorbeeld hoe Paulus krachtig tot bekering is gekomen en dan denk ik "dat is de enige manier hoe ik tot inkeer kan komen.." Maar de Heere laat zich maar niet aan me zien.. ik voel me verlaten.. leegte, verlangen, en verdrietig. Allemaal in vlagen, ik wordt ook weer héél vaak meegezogen in deze wereld. Veeeelste veel.

Ik zal nooit bekeerd worden, zo voel ik het. Dan moet er wel écht een groot wonder gebeuren.

Leg je zo niet veel te veel druk bij jezelf? Er zullen niet veel mensen zijn die een Bijbelse bekering hebben ervaren, dus waarom jij dan wel. Ga gewoon naar de kerk, doe mee, en zie hoe het gaat. Als je elke week gaat, ben je volgend jaar deze keer echt wel bekeerd; of niet, maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd.

* edit: en als je denkt dat verkrachtingsgrappen leuk zijn, dan heb je niet genoeg contact met vrouwen in je leven. Nogmaals, ik was vroeger ook zo, en nu niet meer. Dat is echt niet zo erg als je denkt. Je komt er gewoon achter dat het eigenlijk nooit grappig was, maar dat 'grove grappen' een sociaal geaccepteerde (in sommige kringen) vorm van wreedheid is. Als je dat eenmaal doorhebt, zie je iemand die zo'n grap maakt (inclusief jezelf) echt niet meer als bewonderingswaardig, integendeel zelfs. Maar dat is geen verlies, dat is een moment van persoonlijke groei.

[ben db bd]

Ik zal nooit bekeerd worden, zo voel ik het. Dan moet er wel écht een groot wonder gebeuren.

Ja, ik begin maar met je hartstikke gelijk te geven. Mensen moeten namelijk zichzelf bekeren, dat is omdraaien naar God toe. Doen hoor!
Dat gaat vaak best stroef, maar dat moet je niks schelen. Aldoende leert men. ik vind mij er na <80 jaar ook nog steeds geen kampioen in.

Je merkt, ik behoor niet bij de club van: "och mense, mocht 't nog 'ns komme staen te gebeure".... Dat is 80 jaar vol te houden.
Verliezen kan je het nooit, want de Heere heeft Zich al lang naar jou omgedraaid. Toegewend in de Heere Jezus noemen wij dat.
En mensen die op hun bekering op hun kont in de kerkbanken gaan zitten wachten, wegen geestelijk ooit maar meer een ons, verder niks.

Wijlen Ds.Jac. van Dijk zaliger, (GB) waarbij ik ooit belijdenis deed, prikte (in overdrachtelijke zin, moet ik erbij zeggen van een zuster hier) eens een hele dikke man, van het type 't mot je maer gegeve worde' in z'n buik met de woorden:
'dat heb je toch ook allemaal zelf naar je mond gebracht?' (ik geloof dat hij daar niet op terug had. Iemand hier wel?).

Wedergeboren, wat meestal wordt verward met bekering, Dat moet onze Heer Zelf doen, dus daar tobben we hier zelf niet over, toch?
En dan nog even: er is één gebed dat de Heere altijd met zekerheid zal verhoren; het gebed om de Heilige Geest.
Let op, want Die schreeuwt niet. Die is ook gemakkelijk te weerstaan. Die werkt via je geweten, of zoiets, geloof ik. Hij leidt, stuurt ons.
Ja, Die bewerkt ook een zalige rust en vrede in ons hoor. Vraag onze grote Schepper daar maar eerbiedig naar. vr. gr., ben