Marnix schreef:Ja maar niet voor alle externe omstandigheden waar zo'n keuze uiteindelijk uit voortvloeit. Als jij je leven lang wordt gepest, daardoor een minderwaardheidscomplex hebt etcetera ben je voor die zaken niet verantwoordelijk. Daar zijn anderen verantwoordelijk voor. En die dragen dan wel substantieel bij aan die keuze die iemand dan uiteindelijk maakt. Een beetje alsof je iemand de hele tijd lastig valt, treitert, slaat... en als die na heel veel keren eindelijk een keer een klap teruggeeft zeggen: Ja, jouw schuld, je mag niet slaan he.... Liet je uiteindelijk toch je boosheid winnen he. Het ligt allemaal iets complexer. Zelfmoord is niet goed en het gevolg van de zonde maar er wordt in bepaalde kringen wel eens beweerd dat er geen vergeving voor is en dat is harteloos en onjuist om te beweren.
Nee zo ligt het inderdaad niet Marnix. De persoon in kwestie is niet direct naar God gegaan in het begin van het pesten van jou voorbeeld. Dat is onze eerste verantwoordelijkheid, al onze zorgen bij God brengen als we het zelf niet aan kunnen. Dat is kennelijk in dit voorbeeld niet gedaan. Jezus zegt: “Blijf in Mij, dan blijf ik in u” Je kunt een ander niet de schuld geven, overigens hebben we niet te strijden tegen vlees en bloed maar de overheden in de hemelse gewesten. We hebben altijd te dealen met satan. Zowel in de problemen zelf als zelfmoord op zich.
Volharden betekent niet “tanden op elkaar en doorgaan”. Nee, volharden is in het vertrouwen op God, ziende op Hem, de weg gaan in deze wereld vol van misleiding, verleiding, haat en hebzucht. Uitziende Jezus te ontmoeten. Dit kan alleen in het geloof in Jezus Christus, ontvangen van Hemzelf. Volgens Veendam niet meer van deze tijd.
O, wat ben ik blij dat ik juist in deze huidige tijd mag volharden met hulp van Hemzelf in mijn Heiland en verlosser.
“Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave; niet uit de werken, opdat niemand roeme.”Efeziërs 2: 8,9 (sv).
Dus niet het geloof wat van ons komt, van beneden naar boven.
Uit het geloof, het volledige vertrouwen op God en Jezus Christus, dat niet uit ons is, jezelf van het leven beroven? Satan het laatste woord geven? Geloof je dat Marnix?
Het spijt me, wanneer je jezelf van het leven beroofd kan er toch geen oprecht vertrouwen op God en Jezus zijn? Vertrouwen op God is je leven in Zijn handen leggen toch? Hoe kan het dan dat je er zelf een eind aan maakt?
Marnix schreef:Kan maar je was zelf ook wel wat bot door te stellen dat je zalig wordt als je zelfmoordneigingen hebt door te volharden tot het einde. En zegt daarmee ook iets over mensen die wel een geliefde daardoor verloren hebben. En je zegt dat je uitleg probeert te geven maar Mattheus 24:13 gaat over heel andere dingen.
Weet je Marnix, het kan mensen pijn doen hoewel het niet de bedoeling is. Maar vuile doekjes erom winden vind ik veel verdrietiger.