StillAwake schreef:Slecht nieuws voor je: ze zijn er wel. Ze worden inderdaad niet deze kant op gestuurd, maar organisaties als KKK bestaan weldegelijk.
En zeg gerust dat dat in jouw ogen geen christenen zijn (en daarin kan ik nog wel met je meevoelen ook), maar besef dan alsjeblieft wel dat voor de gemiddelde moslim IS net zo ver van hun bed staat.
De KKK is inderdaad niet christelijk, ook qua oorsprong niet. De KKK heeft zijn oorsprong in de slavernijpraktijk van het zuiden van de VS, de verloren burgeroorlog en blanken die de afschaffing van de slavernij niet konden verteren. Met het christelijk geloof heeft dat niets uit te staan. Dat is bij IS, Al Qaida en andere groeperingen wel anders. Die pretenderen de meest zuivere vorm van de islam te verkondigen, de enige manier waarop je volgens hen een goede moslim kunt zijn. Iets dergelijks is bij de KKK nooit het geval geweest.
Als je het dan toch over christelijke extremisten wil hebben, dan denk ik eerder aan de IRA, hoewel dat eerder weer een nationalistische achtergrond heeft dan een religieuze.
StillAwake schreef:geheel mee eens, maar zie dan ook wel dat het overgrote deel van de moslims deze aanslagen indertijd veroordeelde.
Ik vond het toen opvallend stil en de wereldwijde beelden van dansende mensen op straat staan me nog goed bij. Dat geeft tevens aan dat deze terreurorganisaties niet op zichzelf staan. Iedereen heeft het over eenlingen. Er zijn inmiddels duizenden "eenlingen" die minstens evenzoveel doden op hun geweten hebben. Feit is dat eenlingen nooit op zichzelf opereren, maar dat er altijd een culturele achtergrond bestaat waarbinnen ze hun denkbeelden kunnen ontwikkelen en waarbij die denkbeelden niet alleen getolereerd maar ook aangemoedigd worden. Waarom wordt er tot in Pakistan en Bangladesh tegen Frankrijk gedemonstreerd momenteel en niet tegen die "eenlingen"? Simpelweg om dat ze het met die eenlingen eens zijn.
Het is voor sommige moslimjongeren (ook in het westen) stoer en aantrekkelijk om jihadstrijder te worden, zelfs al gaan ze zelf niet zover dat ze er eentje worden. Er is te weinig afremmend en zelfregulerend vermogen in de moslimgemeenschap als geheel om te zeggen: "je moet nooit en te nimmer jihadstrijder worden die ongelovigen het hoofd afhakt". Het is namelijk zo dat er in de islam teksten zijn die dat goedkeuren en aanmoedigen. Echte verandering is dus alleen mogelijk als de moslimgemeenschap een soort van verlichting doormaakt die zegt: "die gewelddadige jihadteksten, dat kan nu niet meer". Ik zie dat nog niet gebeuren.
StillAwake schreef:Met dat laatste ben ik het eveneens eens, maar het vervelende is dat er ook echte vluchtelingen bijzitten, en dat het moeilijk is om bij de grens te kijken of iemand radicale ideeen heeft, en bovendien kunnen deze mensen in de armoede waar ze vervolgens in gedumpt worden ook later nog radicaliseren.
Tussen de migranten zitten inderdaad ook vluchtelingen, dat klopt. Maar dat is geen argument om iedereen dus maar in Europa toe te laten, zeker niet als die migranten eerst in andere landen (zoals Turkije, Jordanie enz.) veilig opgevangen kunnen worden. Bovendien moet je als EU ook een effectief uitzetbeleid op touw zetten, waarmee je duidelijk maakt dat men niet zomaar Europa in kan komen. In Australie is men daarover een stuk duidelijker: zij willen alleen de mensen binnenlaten die ze als aanwinst zien en anderen kunnen maar beter naar hun huis terugkeren om daar hun eigen land op te bouwen. Dat is misschien hard, maar schept wel duidelijkheid. In Afrika stijgt de bevolking de komende tientallen jaren naar zo'n 4 miljard mensen. Stel dat velen van hen op het idee komen dat ze beter naar Europa kunnen trekken? Dat kan ons continent simpelweg niet aan. Dan moet je daar ook beleid op maken.
Marnix schreef:Het een sluit het ander niet uit. Zoals ik al aangaf, je moet denk ik beiden benoemen. De problemen door moslimextremisme (waar volgens mij ruimschoots aandacht voor is en wat je daar tegen kan doen.... en tegelijkertijd dat het een klein groepje is. Waarom dat telkens genoemd moet worden is niet om de aandacht af te leiden of zo, maar omdat de mensheid helaas vaak geneigd is om hele bevolkingsgroepen verantwoordelijk te maken en te willen straffen voor het gedrag van enkelingen. Daar heeft het jodendom bijvoorbeeld veel mee te maken gehad in het verleden (ze hebben Jezus gedood dus alle joden zijn fout) maar je ziet iets vergelijkbaars de laatste tijd ook als het gaat om de houding naar moslims. Die gelijk als totale groep verantwoordelijk worden gehouden voor die ellende, die als groep worden weggezet als gevaarlijk, haatdragend etcetera. Niet die aanslagen, maar DIE reactie van mensen maakt het nodig dat er telkens mensen op wijzen dat dit het gedrag van een heel klein deel, extremisten, met een heel andere ideologie , voor verantwoordelijk zijn. Voordat we weer vervallen in die klassieke menselijke fout.
Er is een goede reden waarom men direct in deze kramp schiet als mensen naar de uitwassen van extremisme wijzen (en ik zie dat ook in jouw antwoord terug):
De Tweede Wereldoorlog die als sjabloon wordt gelegd over alle conflicten, zeker in Nederland. Uiteindelijk wordt alles herleid tot de vraag of je goed of fout zou zijn geweest in die oorlog. Dus mag je niet kritisch zijn op moslims, want dat zijn volgens die redenatie de nieuwe joden. Dat zo'n manier van denken helemaal niet zo logisch is als het misschien lijkt, daar wordt niet bij stilgestaan. De Tweede Wereldoorlog is niet het conflict waarmee je alle andere conflicten kunt verklaren en aan kunt pakken. Was het maar zo simpel. De massale immigratie en de problemen die dat met zich mee brengt (zoals moslimextremisme) zijn totaal niet te vergelijken met de problemen die voortvloeiden uit de nasleep van de Eerste Wereldoorlog en de opkomst van een revanchistische antisemitische ideologie (het nazisme) die erop uit was om de heerschappij in Europa te vestigen. Je kunt wel een paar lessen uit WO2 trekken, maar zeker niet alle in alle omstandigheden.
Maar helaas kozen politici er wel voor om met die historische bagage naar moslimextremisme te kijken. Bang als men was om voor rechtsextremist (of nazi) uitgemaakt te worden, verkoos men om in plaats van de problemen aan te pakken, de discussie te verleggen naar discriminatie. Je ziet het nog steeds in praatprogramma's: wie kritiek heeft op immigratie, of die dat anders wil regelen, is verdacht, want die persoon flirt met extreemrechts en is dus een potentiele nazi. Dat je er ook op een heel nuchtere manier naar kunt kijken, zonder die historische bagage, dat durfde men vaak niet aan. Zonder de lessen van de Tweede Wereldoorlog te veronachtzamen, is het denk ik goed om kritisch naar immigratie te kijken en daar dus ook paal en perk aan te stellen: dit willen we wel en dat accepteren we niet. Er is niets mis met goede grenzen die je ook handhaaft. Je wordt er echt niet minder menselijk van als je dat doet, waarbij je dus echt goed kunt samenleven met je Turkse of Marokkaanse buren die geen vlieg kwaad doen, maar waarbij je wel bij de grens goed kijkt of degenen die daar aankomen een aanwinst vormen voor je land en je ze de toegang weigert als dat niet zo is. Bovendien mag je van degenen die hier zijn komen wonen ook verwachten dat ze integreren: leer de taal, zoek werk, maak dit land tot je nieuwe huis, accepteer de verscheidenheid en laat je niet aansturen door dictators in het land van herkomst.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
