Een mooi & eerlijk topic.
En er valt ontzettend veel over te zeggen. Ik heb geprobeerd het kort te houden
Toen ik op Refoweb begon was mijn onderschrift:
"Geloof degenen die de waarheid zoeken, twijfel aan degenen die zeggen haar te hebben gevonden."Daar moest ik aan denken toen ik gisterenavond de 6 afleveringen van holy sh*t heb zitten kijken. Ik zal daar later misschien even los op reageren.
Betreft dit topic is er veel herkenbaar, vooral het 'eruit' groeien. Hoe ik erin sta? Als dertiger vind ik ook dat de kerk de afgelopen decennia onvoldoende met mij mee is gegroeid. En dat heeft me lange tijd gefrustreerd en teleurgesteld. Maar dat wil niet zeggen dat mijn frustratie en teleurstelling terecht is. Met het oog op God en de bijbel denk ik eerlijk gezegd dat de kerk, als leerschool van het hart, er niet is om het mij aangenaam te maken.
Zoals ik al eerder
ergens anders op t forum aangaf, hecht ik inmiddels geen waarde meer aan kerk
cultuur en alles wat daarbij komt kijken (vorm, liturgie, etc.). Ik probeer dat juist resoluut weg te bannen uit mijn relatie met God. Ja ik ga (normaal gesproken) naar beide kerkdiensten, zoveel mogelijk bijbelkringen, etc., maar niet omdat ik me er thuis voel. Juist niet eigenlijk. Daar gaat het ook niet om. Vaak leer ik er inhoudelijk ook niets nieuws, of ben ik het niet met dingen eens. De kerk kan soms een ontzettend beklemmend oubollig en suf wereldje zijn. Ik ga erheen omdat ik, toen ik af wilde haken, het aan God heb overgelaten. Toen ik merkte dat m'n wandeling naar- en uit de kerk de hoogtepunten van mijn kerkbezoek waren heb ik dat gewoon eerlijk tegen God gezegd en het probleem bij Hem neergelegd.
Dat heeft me een vrijheid gegeven waarbij de toekomst open ligt, in Zijn hand.
Dit topic slingert een beetje tussen wezenlijk verschillende vragen:
-Moet ik (nog) iets met het christelijk geloof?
-Moet ik (nog) iets met de kerk?
-Moet ik (nog) iets met God?
Mij lijkt maar 1 ding belangrijk: je relatie met God. Bespreek de dingen direct met Hem. Of bespreek ze desnoods niet, maar zeg ze alleen tegen Hem. Een relatie bloed dood zonder (open & eerlijke) communicatie.
Ik denk dat je geloof, als 'jongere', vandaag de dag, in onze samenleving, ten dode is opgeschreven zodra je je directe en eerlijke contact met God opgeeft.
Verder is het jammer dat veel mensen het idee hebben dat ze dingen (vrijwilligerswerk) 'moeten' doen in de kerk. Mijn inschatting is dat vooral vrouwen daar (na verloop van tijd) mee worstelen. Blijkbaar ervaart men in de kerk te vaak een subtiele (of minder subtiele
) groepsdruk op dit vlak, zonder dat er voldoende ruimte is om te zeggen: 'nee, nu even niet'.
Een van onze dominees is daar bewust tegenin aan het gaan: laten we wat minder
doen met z'n allen. n Beetje t Martha vs. Maria verhaal.
Groet van een dertiger,
Eric.
..