Moes Tuin citeert:
Bijzonder interessant allemaal en eigenlijk nieuw voor mij...
Ik lees mee verder....
(val er stil van.....)
Daniël spreekt over de worm die niet meer sterft. Hij zag dat gezicht en was daar zeer van geschrokken. Een nimmer eindigende eeuwige status op een plaats ver van de Eeuwige vandaan. De plaats waar ook het derde deel van de gevallen engelen zullen verkeren.
In dat gezelschap zullen ook hele nette brave burgers zitten, waarvan wij naar de mens gesproken, zouden verwachten dat zij daar niet thuis horen. Wij mensen kijken naar de mooie buitenkant en wegen de mens.
De Bijbel is daar heel eerlijk in en ook de verkondiging die daar vanuit gaat: het handelen naar de geboden van de Eeuwige staat centraal. Maar ook de woorden van Yeshua zijn zeer indringend door Johannes opgetekend. In het Huis van Mijn Vader zijn vele woningen. Hebben wij de intentie om ons uiterste best te doen om als een rechtvaardig mens te leven. Nee, de hemel kan niet worden verdiend, dat is pure genade. Daarnaast staat ook vast: een schare mensen die niet te tellen is zal worden behouden. Zij staan in het Boek des Levens opgeschreven en zijn gekocht en betaald door het bloed van Het Lam.
Er zijn maar twee keuzes: het eeuwige leven dicht bij de Eeuwige en een eeuwig leven ver van de Eeuwige vandaan. Een neutrale positie bestaat niet al hopen velen dat die er wel zal zijn. Ook de gelijkenissen die onze Messias als de Zoon van G'd uitspreekt brengen een nadrukkelijke scheiding. Wie kan het beter verkondigen dan onze Messias. Lat de angst van de hel, de angst van de eeuwige verlatenheid ons niet verlammen. Nu leven wij nog in het heden en kunnen wij tijdens ons leven om genade smeken. Heel nadrukkelijk wordt ook in het laatste oordeel zaken aan de orde gesteld: wij hebben in Uw Naam dit en dat gedaan. Het is een persoonlijk vrijpleiten van onszelf. De mens kan zich nooit vrijpleiten, dat kan alleen onze Messias. Dan klinken de woorden: ga weg van mij, Ik heb je nooit gekend. Je naam is niet genoteerd in het Boek des Levens. Is onze G'd zo streng voor de mens? Of is onze G'd een Rechtvaardige die ons oordeelt op onze daden? Ieder mens is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn/haar daden. Natuurlijk is de angst voor het buitengesloten worden door de Eeuwige een reëel gegeven. Een strijd, die velen voeren en mee worstelen. Er is gelukkig ook het aanbod van genade waarop wij in ons tijdelijke leven ons doorlopend mee bezig moeten houden. Ons tijdelijke leven dient een opmaat te zijn naar het eeuwige leven dicht bij de Eeuwige. En dat kost zo veel inspanning dat mensen wel eens twijfelen: zou het voor mij ook zijn?
Ik ken die strijd ook en ik weet dat de overwinning er ook is. Die strijd kent geen wapenstilstand en is doorlopend door alle eeuwen en geslachten gaande. De apostel spreekt over de goede strijd en moedigt ons aan. Geen strijd in de vorm van elkaar geestelijk af te slachten en de maat te nemen. Mag er dan geen meningsverschil meer zijn? Meningsverschillen hebben ook een functie: ons op een hoger niveau te brengen en ook het respect voor elkaar. Een meningsverschil ontstaat vaak door het interpreteren van de Bijbel. Hoe lezen wij en hoe gaan wij daarmee om. Komt er een andere uitlegger om de hoek kijken dan luistert men naar hem/haar. Men toetst hem/haar worden aan onze eigen beleving. Ik herken dat en ook ik schrik van de vraagteken achter de eeuwige hel. Maar laat het vooral geen vraagteken voor ons worden voor de eeuwige hel. Laten wij, laat ik mij richten op het uitroepteken: het eeuwige leven dicht bij de Eeuwige. Laat ik de strijd aanbinden en mijzelf aansporen om dat te bereiken. Het vraag heel veel van mij: zelfverloochening en een vast vertrouwen op mijn Messias.
Iedereen heeft een opdracht om een levend getuigenis te geven van Zijn Verlosser.