Marnix schreef:Als dat je in de weg zit heb je er misschien wel meer berouw van dat je zelf denkt. Tussen Het je bewust zijn van je zonden en er tegenaan lopen, dat het je echt in de weg zit, zit toch echt een stukje berouw. Verder is dit een groeiproces die je stap voor stap gaat. Steeds wat meer naar Gods beeld hervormd worden. Dat gaat niet van de ene op de andere dag. Je mag groeien maar als je constant naar het zaadje / plantje gaat kijken kan dat ook best lang duren. Als je Jezus wil volgen, ga dan voor Hem aan het werk. En dan geeft Hij die groei wel.
Klopt, dat is ook zo. Het is inderdaad een groeiproces.
En het is vaak door mij dat ik God niet opmerk.. Want soms als ik dan terug denk aan bepaalde situaties, dan zie in God zijn hand er in en op dat moment niet altijd. Laatst had ik weer een heel zwak moment om terug te vallen in de zonde, normaal als die verleiding op kwam spelen, dan overwon altijd mijn verlangens van mijn geweten. Maar afgelopen week kwam er weer zo'n moment voor en toen ging ik bidden of de Heere die verlangens bij me weg wou nemen en terwijl ik bad, werden de verlangens bij me weggenomen. Ik voelde gewoon rust!
Ik krijg ook veel verlangen om God te mogen leren kennen in mijn leven en daar mijn leven op te bouwen. Ik voel vaak veel leegte in mijn leven, wat ik vroeger nooit had.
Maar soms hoor je dominees of kinderen van God praten over de liefde van God, dat ze dat veel gelukkiger maakt dan ook maar iets in deze wereld. Dan zijn ze vol van vreugde en geluk. Maar dat heb ik nog niet ervaren. Wel het verlangen om God in mijn leven te willen hebben.
Ik vind het ook bijzonder dat God, mij heeft stil laten zetten. In ging 3 jaar niet naar de kerk, ik bad niet meer en las nooit meer uit de bijbel, maar op een dag dat ik mij op mijn allerzwakst voelde, kwam God met een bijbel tekst naar mij. Dat is toch een wonder! Het was echt niet dat ik God ging zoeken, maar het was God die mij op dat moment zocht. Hij liet op dat moment mij heel zondig voelen, zodat ik op mijn zwakst naar God bad.
