nou heb ik mijn mening al eerder gegeven op het forum, maar omdat ik het zo met mijzelf eens ben
, hier dus nogmaals:
Trouwen of samenwonen? Doe het allebei maar, zeg ik dan.
We hebben hier meerdere erbij betrokken partijen. Maar de belangrijkste vind ik God, onze grote Schepper.
Zijn scheppingsopdracht was: "ga heen en vermenigvuldig u."
En daar gaan we voor mij al zwaar de mist in, ook als kerkmensen, op enkele uitzonderingen na.
Want een huwelijk vind ik primair ten behoeve van het voortbrengen van voor de eeuwige heerlijkheid bedoelde kinderen.
Daarom verfoeit onze Schepper m.i. ook homohuwelijken, ze Zijn naar de scheppingsopdracht toe, onvruchtbaar.
Ik denk dat onze anticonseptuele kinderbeperking ook een miskennen is van de scheppingsopdracht.
Een slimmerik zal dan opmerken dat de Heere nergens een aantal kinderen voorschrijft... Hij noemt ze echter wel allemaal een zegen!
Het bijkomende gevolg is nu ook dat wij als autochtone bevolking steeds meer inkrimpen, uiteraard op de moslims na, welke 'uitbreken in menigvuldigheid'. Minstens 5 kinderen per vrouw, schrijft kalief Recep Tayyip Erdogan voor.
Samen met andere factoren is dit mede een oorzaak van de snelle islamisering van Europa, wat m.i. niet Gods (wel satans) bedoeling was.
Dan haal ik een strenge Goddelijke natuurwetsmatigheid aan, wie hem onderuit haalt mag het zeggen: 'een huwelijk wordt in bed gesloten.'
Zelfs met een hoer geldt die orde zo, zei de Heere Jezus Zelf, weten we nog?
Daarom is het ook m.i. een keihard feit dat gemeenschap vóór het huwelijk niet bestaat!
Gemeenschap met elkaar hebben, het verbreken van het door God aangebrachte zegel, is een huwelijkssluiting met het van God gegeven doel tot voortplanting, vermenigvuldiging. Los van wat wij daar allemaal bij verzonnen hebben aan lieden die er wat over te zeggen willen hebben.
Wil ik dan zomaar afscheid nemen van onze cultuur? Nee hoor, die vind ik tot op zekere hoogte heel waardevol. Maar niet bepalend!
Heel de vraag trouwen of samenwonen, vind ik dus niet eerlijk naar onze Schepper toe.
Maar zullen we eens onze Bijbel open slaan en kijken hoe bijvoorbeeld Isaäk tot een huwelijk kwam onder Gods wonderbare leiding?
Gen.24:15 e.v. "Hij was nog niet uitgesproken of daar kwam Rebekka aan, de dochter van Betuël, de zoon van Milka, de vrouw van Abrahams broer Nachor; zij droeg een kruik op haar schouder. Het was een mooi meisje; zij had de huwbare leeftijd en nog geen man had omgang met haar gehad".
(KBS '95) verder bij vers 62: "Isaak was terug gekomen van de bron Lachai-Roï, hij woonde toen in de Negeb. Bij het vallen van de avond ging hij buiten wat afleiding zoeken (HSV om te bidden in het veld); toen hij zijn ogen opsloeg, zag hij ineens kamelen aankomen.
Ook Rebekka keek op, en toen zij Isaak zag, liet zij zich van haar kameel glijden en vroeg aan de dienaar: 'Wie is die man daar, die over het veld naar ons toe komt?' De dienaar antwoordde: 'Dat is mijn meester.'
Toen deed zij haar sluier voor. De dienaar vertelde Isaak alles wat hij gedaan had. Daarop bracht Isaak Rebekka in zijn tent (HSV in de tent van zijn moeder Sara) en nam haar tot vrouw. Isaak kreeg haar lief en vond troost voor het verlies van zijn moeder.
Eigenlijk vind ik heel de volgorde in de HSV de zuiverste: "En hij nam Rebekka en zij werd hem tot vrouw en hij had haar lief."
