Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
MoesTuin schreef:En daarbij al die "moetjes"
Het hals over kop moeten trouwen....
vaak veel te jong....
Schrijnende situaties zo door de tijd voorbij zien komen.
DeLange schreef:Ik heb daar veel over na gedacht en misschien kan je het wel zo breed trekken, dat als er afgoden in het spel zit, wat de huwelijk schaadt, er ook sprake is van overspel. Maar ik geloof dat met Gods hulp een huwelijk dat Hij gaf te redden is.
Vera888 schreef:Voor mij telt ook alleen wat met Gods Woord te onderbouwen is.
Als blijkt dat je huwelijk je tot schade is, omdat je partner zich niet aan zijn of haar belofte houdt en je daarbij ook nog mishandelt, verander je toch zelf je belofte niet, maar vraag je God om je te helpen in de ellende die je moet doorstaan.
hans0166 schreef:je bent echt helemaal en compleet van het paadje af met zo'n statement.
Vera888 schreef:Ach, beste Hans, het hangt er maar vanaf op welk paadje je loopt.
Tja, als je weggegaan was zou je ook kunnen zeggen dat God je de kracht gaf te vertrekken en je daarvoor rijk gezegend heeft.Vera888 schreef:Voor mij telt ook alleen wat met Gods Woord te onderbouwen is.
Het zevende gebod zegt: Gij zult niet echtbreken.
En in Psalm 15 staat, dat je, als je dicht bij God leeft, niet verandert als je gezworen hebt tot je schade.
Je belofte bij de huwelijkssluiting, om de ander lief te hebben en trouw te blijven, is als een eed. Als blijkt dat je huwelijk je tot schade is, omdat je partner zich niet aan zijn of haar belofte houdt en je daarbij ook nog mishandelt, verander je toch zelf je belofte niet, maar vraag je God om je te helpen in de ellende die je moet doorstaan.
Drie dingen zijn er die wèl een scheiding (kunnen) betekenen: de dood van je partner, overspel van je partner en afwijzing (d.i. 'geestelijke verlating') door je partner vanwege je geloof.
Ik kan getuigen dat God mij rijk gezegend heeft, doordat ik Hem in pijn, eenzaamheid en verdriet, gehoorzaam bleef en, ondanks alles, voor uitredding, kracht en toekomst op Hem alleen bleef hopen!
hans0166 schreef:nou kom dan maar op met het bijbelcitaat waar staat dat je je door je partner op je bek moet laten slaan en accepteren.
lekkerbek schreef:Vera888 ik ben het totaal met je eens dat alleen Gods Woord leidend is. Alleen zou ik persoonlijk bij lichamelijke of psychische mishandeling, bij verslaving en zo zijn er meerdere zaken, wel apart gaan wonen, zonder te scheiden, om de weg terug open te houden.
Het is niet de bedoeling dat vrouwen zich laten misbruiken/mishandelen. Ik denk ook niet dat het mij zou gebeuren, bij de allereerste x zou ik zo ongenadig hard terugbijten dat hij spijt als haren op zijn hoofd heeft.
Maar goed daar gaat het niet om. Zeker moet je biddend je weg gaan, maar je mag ook je verstand gebruiken en veiligheid zoeken.
Als er als je apart leeft mag ervaren dat met elkaar biddend een weg terug is is dit heel bijzonder! Maar de Heere is niet een Sinterklaas: wij vragen en krijgen het. De Heere gaat soms andere wegen dan we willen. Dan mag je toch zien dat de Heere wél helpt maar wel op een andere manier dan we ooit gedacht hadden.
Vera888 schreef:Voor mij telt ook alleen wat met Gods Woord te onderbouwen is.
Het zevende gebod zegt: Gij zult niet echtbreken.
En in Psalm 15 staat, dat je, als je dicht bij God leeft, niet verandert als je gezworen hebt tot je schade.
Je belofte bij de huwelijkssluiting, om de ander lief te hebben en trouw te blijven, is als een eed. Als blijkt dat je huwelijk je tot schade is, omdat je partner zich niet aan zijn of haar belofte houdt en je daarbij ook nog mishandelt, verander je toch zelf je belofte niet, maar vraag je God om je te helpen in de ellende die je moet doorstaan.
Drie dingen zijn er die wèl een scheiding (kunnen) betekenen: de dood van je partner, overspel van je partner en afwijzing (d.i. 'geestelijke verlating') door je partner vanwege je geloof.
Ik kan getuigen dat God mij rijk gezegend heeft, doordat ik Hem in pijn, eenzaamheid en verdriet, gehoorzaam bleef en, ondanks alles, voor uitredding, kracht en toekomst op Hem alleen bleef hopen!
DeLange schreef:Ik geloof dat God elk huwelijk dat slecht is kan redden, als beiden willen en de juiste hulp krijgen/aanvaarden, tenzij twee mensen die echt niet bij elkaar passen toch samen zijn. Dat kan bijvoorbeeld zijn, omdat ze vanwege het uiterlijk voor elkaar kozen of uitgehuwelijkt zijn. Genesis 6 laat het eerste zien. "De godenzonen verkozen zich vrouwen, die ze maar wilden." God zegende dat niet, maar zei: "de mens is slechts vlees. Ik geef ze voortaan 120 jaar om van hun zondige wegen te bekeren."
Wanneer er geweld komt kijken, denk ik dat door het geweld het huwelijk dikwijls aan diggelen is geslagen. Mijn schoonouders en mijn eigen grootouders van mijn moeders kant hadden beiden zo'n huwelijk. Mijn schoonouders hadden onderling veel ruzie en mishandelden door psychische aandoeningen geestelijk en lichamelijk hun kinderen. Uiteindelijk kwamen ze in een echtscheiding, het was onvermijdelijk. Alle 5 de kinderen hebben er schade van het huwelijk ondervonden. De scheiding was gek genoeg voor iedereen een uitkomst. Iedereen kon weer aan de eigen herstel werken. Mijn vrouw moest ook aan vele trauma's meer dan 10 jaar (tot op vandaag) geholpen worden.
Mijn grootouders hadden ook altijd ruzie. Zij gingen op hun 60ste gescheiden van tafel en bed wonen. Mijn opa kreeg van de omgeving doorgaans de schuld, hij viel kilo's af, miste haar en verhing zich in een schuur.
Beste mensen, ik geloof dat met de juiste hulp misschien dit allemaal anders was gelopen en dat God wonderen kan doen, maar soms is de praktijk weerbarstig en in deze gevallen, kende het alleen maar verliezers.
Wat dan niet helpt, is een kerk die hen dan ook nog eens een trap na geeft.
DeLange schreef:Mooi dat God jouw huwelijk heeft weten te herstellen. Die van mij en mijn vrouw ook.
Je moet daarbij ook geloven dat God het kan herstellen en dat we niet in de gebrokenheid blijven. Leren heiliger te leven, door de Heilige Geest.
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 88 gasten