lekkerbek schreef:Vera888, ik neen het écht als ik zeg dat ik blij ben voor jou dat het zo gegaan is! Wat een wonder!
Maar je legt nu (onbedoeld) de eer bij jou neer, dat jij bleef bidden, hopen, etc etc.en dat de Heere daarom hielp.
Ik ken ook iemand die al 20 jaar bidt of het huwelijk weer mag worden zoals het was, ze is nog steeds bij haar man, maar waar het echt een vreselijke toestand is waar ik niet over uit kan weiden. Bidt zij niet genoeg?
Ik denk niet dat de Heere iedereen geeft waar hij of zij om vraagt. Soms gaat de Heere andere wegen. Maar het punt is hoe gaan we daarmee om! De Heere wil wél overal om gebeden worden!
Maar Hij ziet ons leven van een hele andere dimensie.
Zoals in dit gedicht van Corrie ten Boom staat:
Mijn leven is een weefsel
Tussen God en mij
Niet ik kies de kleuren,
Nee, heel doelbewust kiest Hij
Soms weeft Hij er verdriet in, en ik, door onverstand,
Vergeet: Hij ziet de boven-, en ik de onderkant!
Als het weefgetouw zal rusten,
En de spoel schiet niet meer om,
Zal God ontvouwen elk waarom!
Hoe nódig donk're draden zijn in des Wever's hand,
Naast goud- en zilverdraden, zó komt Zijn plan tot stand!
Nu pas lees ik je eerdere reactie, Lekkerbek.
Zoals je uit wat ik verder schreef zult begrijpen, onderschrijf ik ook van harte het mooie gedicht van Corrie ten Boom.
Maar ik hoop ook dat je begrijpt dat er geen sprake is van 'eer zoeken' door mij.
Lange tijd heeft diezelfde gedachte, die je benoemt, me ervan weerhouden om, als ik iets vertelde over Gods wonderen in mijn leven, erbij te zeggen:
"ik had God erom gebeden."
En ik heb ingezien dat dat niet goed is. Jezus zegt ook:
"Bid en het zal je gegeven worden." Dat moeten anderen weten,
dat God het gebed verhoort.Je schrijft over iemand die al 20 jaar bidt voor haar huwelijk, maar er verandert niets. Dat is inderdaad heel erg.
En je schrijft ook, dat God soms andere wegen gaat dan wij willen. Ja, dat is zeker zo. Maar dat wil Hij ons vaak wel duidelijk maken door Zijn Woord en Geest.
Ik ben op een gegeven moment opgehouden te bidden of ons huwelijk weer goed mocht worden, omdat ik in de geschiedenissen van David zag hoe het afliep met hem en met Saul, die hem naar het leven stond, terwijl David dat niet verdiende.
En ook heeft het mij heel erg geholpen, dat er staat, wijzend op Jezus:
"Die, als Hij gescholden werd, niet weder schold, en als Hij leed, niet dreigde, maar gaf het over aan Hem die rechtvaardig oordeelt."Daarom bad ik de laatste jaren thuis: "Ik geef het in Uw handen, HERE (en dan noemde ik bij name wat er weer gezegd of gepijnigd was).
Wilt U rechtvaardig oordelen."Ik hoop zo dat de vrouw over wie je schrijft, zo ook Gods plan zal leren kennen. Dan heb je ook geen onverhoorde gebeden meer (wel vaak een poosje onverhoord, maar niet voor altijd).