Mortlach schreef:Ik meen ooit te hebben gelezen dat Jezus uberhaupt tegen scheiding, zonder uitzonderingen. Het was Paulus die de 'alleen bij overspel'-regel heeft geïntroduceerd.
Niet helemaal correct, Mozes introduceerde dat al.
Zie Mattheus 19 waar je ook op doelt:
Toen kwamen er Farizeeën op hem af om hem op de proef te stellen. Ze vroegen: 'Mag een man zijn vrouw om willekeurig welke reden verstoten?' Hij zei: 'Hebt u niet gelezen dat de schepper de mens bij het begin mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt?' En hij vervolgde: 'Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één worden; ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.' Toen vroegen ze hem: 'Waarom heeft Mozes dan voorgeschreven haar een scheidingsbrief te geven en haar zo te verstoten?' Hij antwoordde: 'Omdat u harteloos en koppig bent, daarom heeft Mozes u toegestaan uw vrouw te verstoten. Maar dat is niet vanaf het begin zo geweest. Ik zeg u: wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel, tenzij er sprake was van een ongeoorloofde verbintenis.
Vraag is dus nog steeds: wat is een ongeoorloofde verbintenis. Dit wordt wel eens uitgelegd als “scheiden mag helemaal niet want wat God heeft verbonden mag een mens niet scheiden” maar volgens mij doet dat geen recht aan de woorden van Jezus. Zo is het huwelijk bedoeld maar de praktijk is sinds de zondeval anders, dat harteloosheid en koppigheid van mensen ervoor zorgt dat huwelijken soms beeindigd worden en er voor zorgt dat een verbintenis niet (meer) geoorloofd is. God verbindt mensen in liefde en trouw omdat Hij zelf ook liefde en trouw is. Maar als liefde en trouw ontbreken is het sterk de vraag of God daar dan ook verbindt en of zo’n verbintenis dan nog wel geoorloofd is. Het is niet naar Gods beeld terwijl een huwelijk dat wel moet zijn. Scheiden is dan geen zonde maar wel een gevolg van de zonde, omdat mensen afdwalen van het beeld van God waar ze naar geschapen zijn.