Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
krid schreef:Dankbaarheid. En, jezelf verloochenen. Dat betekent in feite toestaan dat God in je werkt! Alle goede werken zijn uit en door Hem. Vrucht dragen is een gevolg van de Geest die in ons leeft, Dezelfde Geest die Jezus uit de dood heeft doen opstaan! Dus, geen werken om rechtvaardig te worden of zijn, maar werken als gevolg van de rechtvaardiging. Juist geloven produceert juist leven!
Vera888 schreef:Met veel interesse alle bijdragen net gelezen (ik doe nog niet zo lang mee). In eerste instantie vond ik het een vreemde vraag, want nergens in de Bijbel lees ik dat de wet aan het kruis werd genageld. Maar blijkbaar wordt met de vraag bedoeld: moet iemand die in Jezus gelooft, de wet nog houden?
Het is, volgens mij, zoals krid hierboven zegt: je moet de wet niet houden om zo rechtvaardig voor God te zijn. Dat is niet mogelijk. En inderdaad zal je, als je in Jezus als je Verlosser gelooft, niets liever willen dan alle tien de geboden houden en met heel je hart God en je naaste liefhebben. Toch is dat soms moeilijk, omdat we onze 'oude natuur' nog steeds hebben. Daarom roepen Jezus en Paulus ons op om steeds weer naar het volmaakte te streven, dankbaar te zijn en die 'oude natuur' te verloochenen (zie de quote). Dankzij Jezus die wèl aan het kruis werd genageld, en dat voor onze zonden, kunnen we dan toch ook telkens weer onze tegenstrevende 'oude natuur' overwinnen. Halleluja!
Ik denk dat het nog een stapje radicaler is: er wordt in Ef geen onderscheid gemaakt tussen geboden: de hele Joodse wet is buiten werking gesteld. Dat betekent natuurlijk niet dat alles wat erin staat nu opeens omgekeerd is, of dat je de wet niet als heilige Schrift kunt lezen. Maar het heeft niet meer de positie van een bindende wet. Christenen zijn wel gebonden aan de 'wet' van Christus die de Geest in het hart schrijft, en bijvoorbeeld het grootste deel van de tien geboden komt daarmee ook overeen.Marnix schreef:Kol 2: Hij heeft het document met voorschriften waarin wij werden aangeklaagd, uitgewist en het vernietigd door het aan het kruis te nagelen.
Efe 2: Want hij is onze vrede, hij die met zijn dood de twee werelden één heeft gemaakt, de muur van vijandschap ertussen heeft afgebroken en de wet met zijn geboden en voorschriften buiten werking heeft gesteld, om uit die twee in zichzelf één nieuwe mens te scheppen. Zo bracht hij vrede en verzoende hij door het kruis beide in één lichaam met God, door in zijn lichaam de vijandschap te doden.
Denk dat dat de kernteksten zijn. Maar wat er niet bedoeld wordt is dat de hele wet heeft afgedaan (bepaalde voorschriften overigens wel) maar dat de wet ons niet meer aanklaagt zoals die dat vroeger deed,
Marnix schreef:Kol 2: Hij heeft het document met voorschriften waarin wij werden aangeklaagd, uitgewist en het vernietigd door het aan het kruis te nagelen.
Efe 2: Want hij is onze vrede, hij die met zijn dood de twee werelden één heeft gemaakt, de muur van vijandschap ertussen heeft afgebroken en de wet met zijn geboden en voorschriften buiten werking heeft gesteld, om uit die twee in zichzelf één nieuwe mens te scheppen. Zo bracht hij vrede en verzoende hij door het kruis beide in één lichaam met God, door in zijn lichaam de vijandschap te doden.
Denk dat dat de kernteksten zijn. Maar wat er niet bedoeld wordt is dat de hele wet heeft afgedaan (bepaalde voorschriften overigens wel) maar dat de wet ons niet meer aanklaagt zoals die dat vroeger deed, in Christus is de wet vervuld waardoor ze ons niet meer veroordeelt. De wet zei: doe dit en je zal leven. In Christus is er leven en van daaruit mogen we doen. Dat is een totaal andere volgorde / dimensie en dat wordt volgems mij bedoeld
Cicero schreef:Ik denk dat het nog een stapje radicaler is: er wordt in Ef geen onderscheid gemaakt tussen geboden: de hele Joodse wet is buiten werking gesteld. Dat betekent natuurlijk niet dat alles wat erin staat nu opeens omgekeerd is, of dat je de wet niet als heilige Schrift kunt lezen. Maar het heeft niet meer de positie van een bindende wet. Christenen zijn wel gebonden aan de 'wet' van Christus die de Geest in het hart schrijft, en bijvoorbeeld het grootste deel van de tien geboden komt daarmee ook overeen.
janboersma.nl schreef: De 10 geboden in nieuwtestamentisch perspectief
Ik ben de HEER, uw God, uw Verbondsgod en uw Bevrijder. In Jezus Christus heb ik u bevrijd en tot vrijheid geroepen. Blijf mijn verbond trouw en bewaar mijn vriendschap. Blijf bij mij, uw bevrijder.
1. Mij alleen zult u liefhebben, vertrouwen en gehoorzamen. Niets of niemand van deze wereld, die ik geschapen heb, zult u vergoddelijken en in plaats van mij liefhebben of vertrouwen en gehoorzamen.
2. U zult u geen voorstelling van mij maken buiten Jezus Christus om. In hem heb ik mij aan u geopenbaard. Zie mij in hem.
3. Wees zijn getuige en belijd mijn naam, die hij u bekend gemaakt heeft.
4. U zult niet leven om te werken, maar werken om te leven. Leef voor mijn aangezicht en houd de dag van Christus’ opstanding in ere als de dag van de bevrijding en de blijdschap. Leef uit de zondag al de dagen van uw leven, want Ik ben de HEER.
5. Uw vader en uw moeder - laat hen tot hun recht komen als uw vader en uw moeder, die ik u gaf. Uw kinderen - laat die tot hun recht komen als uw kinderen, die ik aan uw zorg toevertrouwde.
6. Voor het leven van uw naaste zult u eerbied hebben. Ook hij of zij behoort mij toe. Ook voor hen is Christus gestorven en opgestaan. Zijn leven mag u niet aantasten of vernietigen.
7. Naar mijn beeld heb ik u geschapen: man en vrouw. U zult elkaar in het huwelijk liefhebben en trouw blijven. U zult elkaar als jongens en meisjes en mannen en vrouwen eerbiedigen en niet tot een object verlagen.
8. Rentmeesters van wat ik u toevertrouwde bent u. Geen bezitters! De aarde en haar volheid behoren mij toe. Mij en het geld kunt u niet tegelijk dienen. U zult geven en altijd weer geven.
9. In de omgang met elkaar zult u de waarheid en het recht liefhebben. In uw spreken over uw naaste zult u oprecht en
betrouwbaar zijn. Laat uw ja ‘ja’ zijn, en uw nee ‘nee’.
10. Uw naaste zult u geven wat hem toekomt en in uw hart geen afgunst toelaten. Aan mij, de HEER, uw God, zult u uw hart en uw leven geven. U zult mij als uw Verbondsgod en uw Bevrijder liefhebben met geheel uw hart, met geheel uw verstand en met al uw krachten. Ook uw naaste zult u liefhebben, want hij is gelijk als u. Ik ben de HEER, uw God.
http://www.janboersma.nl/docs/liturgie/ ... ectief.pdf
Cicero schreef:Ik denk dat het nog een stapje radicaler is: er wordt in Ef geen onderscheid gemaakt tussen geboden: de hele Joodse wet is buiten werking gesteld. Dat betekent natuurlijk niet dat alles wat erin staat nu opeens omgekeerd is, of dat je de wet niet als heilige Schrift kunt lezen. Maar het heeft niet meer de positie van een bindende wet. Christenen zijn wel gebonden aan de 'wet' van Christus die de Geest in het hart schrijft, en bijvoorbeeld het grootste deel van de tien geboden komt daarmee ook overeen.
benefietdiner schreef:ik zie dat je ook moeite hebt om een goede omschrijving te vinden (sorry als ik mij vergis).
ik was onlangs in een kerk in een grote stad. Daar werden ook de tien geboden voor gelezen.
Ik dacht toen hoeveel mensen zullen er hier zijn die en os of een ezel in de schuur hebben staan, laat staan dat ze een schuur hebben.
Ik kwam met zoeken een goed alternatief tegen voor de (oude) tien geboden, een eigentijdse.
Marnix schreef:In ieder geval wel genoeg "vreemdelingen die in hun stede wonen"
De wet van Mozes zelf is niet van toepassing op de christenen uit de volken, maar de principes er achter wel. Die principes zijn algemener. Bijv. “niet doodslaan” blijkt al van toepassing te zijn in het boek Genesis en geldt dus heel de mensheid. De tien geboden zijn inderdaad gegeven in de context van het verbond met Israël en zijn daarmee in de formulering tijdgebonden (denk aan de inleiding “uit Egypte geleid” en over de belofte in het vijfde gebed, waar het land Israël bedoeld is). De Heere Jezus en de apostelen halen heel wat van die principes aan, zodat zelfs negen van de tien geboden in het NT herhaald worden. Dat is de reden waarom ze als actueel geldend worden gezien. Handelingen 15 noemt slechts een paar voorschriften, maar die zijn aanvullend ten opzichte van de genoemde principes (of basisregels). Het sabbatsgebod wordt in Israël inderdaad beperkt tot het eigen volk. Onder christenen uit de volken is er altijd discussie geweest in welke mate dit gebod betrekking heeft op de zondag.ereunao schreef:Het verbond der wet aan de Sinaï en ook al de later met Israël gestoten verbonden , zoals het Levitische en Davidische verbond, zijn allen verbonden binnen het hoofdverbond met Abraham dat nooit op de kerk is overgegaan, daar is geen enkel bewijs voor in de Schrift te vinden. Christenen zijn niet onder de wet van Mozes, maar onder de wet van Christus ( Gal.6:2 ). Want met de Gemeente is God een geheel nieuwe bedeling begonnen, zij is een nieuwe schepping aan Christus verbonden in Zijn opstandingsleven en heeft daarom als Zijn hemelse bruid een heel andere relatie met Hem als Zijn aardse volk Israël.
Christenen zijn niet onder de wet van Mozes, maar onder de wet van Christus ( Gal.6:2 ). Want met de Gemeente is God een geheel nieuwe bedeling begonnen, zij is een nieuwe schepping aan Christus verbonden in Zijn opstandingsleven en heeft daarom als Zijn hemelse bruid een heel andere relatie met Hem als Zijn aardse volk Israël.
De wet van Mozes zelf is niet van toepassing op de christenen uit de volken, maar de principes er achter wel. Die principes zijn algemener. Bijv. “niet doodslaan” blijkt al van toepassing te zijn in het boek Genesis en geldt dus heel de mensheid. De tien geboden zijn inderdaad gegeven in de context van het verbond met Israël en zijn daarmee in de formulering tijdgebonden (denk aan de inleiding “uit Egypte geleid” en over de belofte in het vijfde gebed, waar het land Israël bedoeld is). De Heere Jezus en de apostelen halen heel wat van die principes aan, zodat zelfs negen van de tien geboden in het NT herhaald worden. Dat is de reden waarom ze als actueel geldend worden gezien. Handelingen 15 noemt slechts een paar voorschriften, maar die zijn aanvullend ten opzichte van de genoemde principes (of basisregels). Het sabbatsgebod wordt in Israël inderdaad beperkt tot het eigen volk. Onder christenen uit de volken is er altijd discussie geweest in welke mate dit gebod betrekking heeft op de zondag.
Heeft de Messias soms een nieuwe wet gegeven? Zegt Hij zelf niet dat Hij niet gekomen is om de wet of de profeten te ontbinden. Ook de apostelen wezen hierop. Of is die ''nieuwe bedeling" een uitvinding van de kerken die daarmee bewust de wortel doorsneden met het Huis van Israël.
Jesaja40 schreef:ereunao citeert:
Heeft de Messias soms een nieuwe wet gegeven? Zegt Hij zelf niet dat Hij niet gekomen is om de wet of de profeten te ontbinden. Ook de apostelen wezen hierop. Of is die ''nieuwe bedeling" een uitvinding van de kerken die daarmee bewust de wortel doorsneden met het Huis van Israël.
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 79 gasten
