MoesTuin schreef:Kees vd Staaij eerder op de radio vanavond
Ik heb de radio-uitzending met Kees van der Staaij beluisterd.
Dat was om verschillende redenen dramatisch:
1. Vanwege de ontreddering bij pastoraal bewogen mensen die homo's in de kerk kennen en bijstaan. Keurig netjes, maar vervuld van een echte afschuw over het gebeurde, waren zij eensgezind in de afkeuring van de provocatieve tekst van de Nashville-verklaring. Het doekje voor het bloeden (het toegevoegde Nederlandstalige naschrift) werd als zeer onvoldoende en tegenstrijdig ervaren.
2. Vanwege het voortdurende draaien van Kees van der Staaij toen hij een en andermaal adequaat werd geconfronteerd met de zeer harde en onverzoenlijke inhoud van de verklaring. Tijs van de Brink is een goede interviewer, moet gezegd. Steeds weer was het verweer dat hij de strekking van de tekst ooit wel had onderschreven, maar dat de exacte bewoordingen vanuit een vertaling kwamen en bij nader inzien niet de status van een belijdenisgeschrift of een definitief spreken hadden.
3. Het meest dramatische was misschien nog wel de knoop waarin hij terechtkwam toen hij bij mij een zekere sympathie begon op te wekken. Ondanks de zware beschuldigingen wist hij toch een oprechtheid en bewogenheid uit te stralen en in zekere zin gaf hij toe dat er een ongelukkige samenloop van omstandigheden was geweest. Maar toch kon hij die houding niet omzetten in een ruiterlijke houding, waarbij hij toegaf dat het verschijnen van zijn handtekening onder het document niet had moeten gebeuren. Uit alles sprak dat het zo was, maar hij sprak die woorden toch niet uit.
En dan komen we denk ik bij de eigenlijke zaak waarom zich hier een drama afspeelde: Kees van der Staaij is er ingeluist. In dit hele drama zijn er machten aanwezig die wij niet te spreken hebben gekregen. De predikanten in kwestie, noch de initiatiefnemers zullen nog voor radio of TV optreden om de verklaring toe te lichten. Nee, Kees moet de klappen opvangen en daarom moest zijn naam onder de verklaring verschijnen.
Kees van der Staaij gaf zelf toe dat hij dit niet verwacht had. Ooit had hij doorgegeven dat het goed was dat theologen de Nashville-verklaring in het Nederlands zouden vertalen en die instemming is vervolgens gebruikt om Kees van der Staaij als ondertekenaar toe te voegen.
Wat hier op de achtergrond speelt is de invloed van zeg maar gerust ayatollah-achtige schaduw-bestuurders (ze blijven zoals gezegd op de achtergrond, theologen met een eigen agenda) die op hun manier een weg hebben gevonden om maatschappelijke druk te zetten via de SGP. Ze doen dat door de vervlechting van reformatorische maatschappelijke organisaties (krant, school of politieke partij) waarin zij niet zelden ook als bestuurder aan de touwtjes trekken.
Waarom men deze machtsvorming nu ontwikkelt en via dit soort explosieve traktaten probeert de kerkleden te mobiliseren ten einde maatschappelijke doelen te verwezenlijken is gissen.
Misschien ziet men de bui hangen dat hun greep verslapt, nu jonge mensen in de genoemde eigen instituties zich steeds meer inlaten met de samenleving en daar steeds sterker mee verbonden raken. Men raakt wellicht de jonge elite kwijt, omdat zij studeren en daardoor meer zien, liberaler gaan denken en veel ethische kwesties her-overwegen (bedenk wat er net gepubliceerd is over het smartphone-gebruik onder refo-jongeren). Is het een nu of nooit strategie geweest? Nog één keer, in een tijd waarin men duidelijkheid en leiding zoekt, een massieve theologische dam opwerpen in de hoop dat de trouw en de loyaliteit aan de dominees nog één keer een verrechtsing kan veroorzaken? Als die
move zou lukken, dan zouden instituties als SGP en andere organen weer veel strikter moeten luisteren naar de theologen, vanwege de achterban en dan zou de speelruimte voor allerhande vernieuwingen sterk worden beperkt.
Volgens mij is dat de reden waarom Kees van der Staaij niet ruiterlijk meer kan zijn. Hij wordt geschaduwd door een theologische macht die hem doelbewust gijzelt. Schaakmat.
Ik weet het niet zeker. Maar ik weet wel waarom deze verklaring zo veel weerzin oproept:
1. Het verscherpt het tot nu toe gevoerde adagium dat iemand wel homofiel mag zijn, maar zich van homoseksuele handelingen dient te onthouden (wat al een hele worsteling was).
2. Het suggereert dat homofilie te genezen is.
3. Het ontkent dat de goedkeuring van homoseksuele onreinheid of transgenderisme een moreel neutrale zaak is, waarover getrouwe christenen onderling van mening mogen verschillen. (Oftewel: christenen moeten het hier over eens zijn. Zie hoe de speelruimte wordt beperkt en bedenk welke kwalificatie er wordt gesuggereerd voor christenen die er toch anders over denken).Uit alles blijkt dat dit een theologische houdgreep is jegens met name medechristenen (en dan weer speciaal homofiele broeders en zusters). En ik verdenk de theologen ervan dat zij hiermee verloren macht trachten terug te veroveren door opnieuw de kerker van het isolement op te tuigen.
Maar wie de moeite neemt om slechts een geringe afstand te nemen van deze poging tot het oprichten van zo'n Hersteld Geïsoleerde Kerk, weet dat dit niet meer zal lukken.
Want op die geringe afstand vindt men de mensen in de marge van de kerk, die nog net in de kerk kunnen blijven, eigen kinderen, zoekende jongeren met smartphones, met stage-plekken, met vrienden in diverse kringen, met studies in andere steden, kortom met kennis van deze tijd en van deze samenleving. Die dingen zien die dominees niet kennen. Die vragen hebben waar de antwoorden van de dominees niet bij passen. Zij zouden stikken in zo'n isolement. Zij kunnen niet anders dan in contact met de samenleving treden.
Wie zich schikt, wie niet op tijd inziet hoe beknellend de strategie is waarmee deze verklaring is misbruikt ter provocatie, zal spoedig merken dat er nog veel meer beperkingen in de koker van de macht zitten die we nu niet aan tafel hebben zien verschijnen.
gravo