Misschien moeten we even terug naar de basis. Want daar ligt de kern van de verschillen die leiden tot felle discussies. De kernvraag is volgens mij of God altijd iedereen wil genezen. Dat denkbeeld leidt tot het idee dat iedereen dus ook te genezen is. En dat als mensen dan toch niet genezen, er ergens iets mis gaat. Bij de zieke, de genezer....
Volgens mij schreef Coby ergens dat God eer krijgt van genezing en niet van ziekte. Dat kan zo zijn maar ik heb zelden zulke sterke getuigenissen gehoord van mensen dan wanneer ze ziek waren en niet genazen. Ook al geloofden ze dat Hij kan genezen. Wil God ziekte? Nee. Maar betekent dat dan dat Hij altijd geneest of wil genezen? Wil God de dood? Nee, het is Zijn vijand. Maar betekent dat dat we niet hoeven te sterven? Nee. Iedereen sterft een keer en voor Zijn kinderen breekt dan de tijd aan dat er geen ziekte en geen dood meer is. Zo rekent Hij af met ziekte en dood. En ja, Hij geneest nu soms ook en dat is tot Zijn eer. Maar Hij geneest niet altijd en iedereen nu. Soms doet Hij dat niet en haalt zo mensen uit de vergankelijke, onvolmaakte sterfelijkheid en leidt ze naar de onvergankelijke volmaakte onsterfelijkheid.