naamloos schreef:1 Minuut gekeken. Met dergelijke dingen laat ik me niet in, en daar ga ik ook mijn tijd niet aan verknoeien.
Idem. Iets langer gekeken wel maar ik hou het niet meer uit. Vroeger kwam ik in zulk soort diensten en was ik er lyrisch van. Ook van Toronto. Derek Prince zei dat Toronto mixture had. Ik ben zelf wel aardig naar de knoppen gegaan toen ik naar Toronto ging en een week counselling kreeg. Aan de ene kant was het de eerste keren geweldig. Ik ging veel meer bidden en God was er. Fantastisch. En aan de andere kant was het totaal waardeloos. Ze mixten hun theologie met psychologie en toen lieten ze een psychiater preken en z'n boeken aanprijzen over hoe Goddelijk de psychiatrie toch wel niet is en hoe gezegend de psychiatrische medicijnen. Ze bleven drammen dat ik aan de pillen moest, wat resulteerde in een mislukte zelfmoordpoging, scheiding en kerk hield op te bestaan. Toronto toetste niks. Iedereen mocht daar spreken, of je nou een dwaalleraar was of een goeie, allemaal hartelijk welkom op het podium. Ik ben er een paar keer geweest. Een keer zei John Arnott: Al zou een heks me de handen opleggen, het zou me niks kunnen schelen. Wees toch niet zo bang.
Wat een zootje. Die counsellors hadden boeken van die hoe heet ie die Todd Bentley heeft geholpen. Oh ja Rick Joyner. Ik zeg: die zit bij de vrijmetselarij hoor. Och nee toch. Dat kan niet hoor. Stond nota bene op z'n eigen site. Dat was geweldig van God hoor de knights of Malta waar ie bij zat. Hij hielp Todd Bentley die er met z'n nanny vandoor ging. Dan zeg je sorry de porrie en dan heeft God je vergeven en kun je met 'r trouwen. Todd Bentley ging uit zijn lichaam, geestuittreding en toen zag ie de genezingsengel van William Branham met z'n aura op z'n hoofd. Oh ja die Bill Johnson nodigen ze uit bij TRIN. Daar deden ze aan grave sucking. De zalving van een overleden prediker uit z'n graf zuigen.
Maar toch schrijf ik niet de hele leer en alle leiders af van de Word of Faith. Het echte is er ook.