Mams1 schreef:Hoi allemaal
Ik ben heel erg bang dat ik de heilige geest heb gelasterd! Ik zag een filmpje van een man die demonen uitdrijft. Met iemand erover gehad en die vond het niet normaal dat er mensen waren die achterover vielen. Ik vond het zeer interessant maar op gegeven moment zag ik een site met lijst van demonen. En daar stond tussen: valse heilige geest. Deze geest aanbid de heilige geest. Nu heb ik over die man gezegd dat hij een valse heilige geest heeft omdat hij de heilige geest aanbid. Terwijl hij ook heel erg veel van Jezus houdt dus nuheb ik daar heel erg veel spijt van omdat demonen uitdrijven en mensen genezen niet kan dan door de heilige geest! Dus nu ben ik bang dat ik de onvergeeflijke zonde begaan heb!
Dag Mams1. Er is één thema dat in je bericht naar voren komt: angst. Je begint er mee en je eindigt er mee. Daar moet je vanaf. Want in de ware godsdienst is geen angst.
Pas dus op dat je de angst niet als een indicator ziet van echtheid. Als ik er maar bang voor ben, of als anderen de angst met mij delen, dan ben ik vast serieus bezig. Nee, de angst vertroebelt het zicht op de werkelijkheid. Angst is een slechte raadgever. Je gaat handelen uit paniek, drift of reflexen. Jammer genoeg worden veel ongelovigen geregeerd door angst. Nog erger is het als
gelovigen angst als een trefzekere indicator gaan gebruiken. Die angst zien als een goede weg naar God. En dan kom je al gauw uit bij het begrip "zonde tegen de heilige Geest".
Laat ik je dit zeggen: deze zonde is de zonde van de onverschilligheid. Goed of kwaad, waar of onwaar, het maakt allemaal niet meer uit, ik doe m'n zin. Door niets of door niemand nog emotioneel te raken.
Wie angst heeft is niet zo onverschillig en koud, zou ik denken. Een goed teken dus? Jazeker, wanneer het gaat om deze eind-zonde, deze zonde van het definitieve afscheid wel.
Maar angst is verder nooit een goed teken. Je voelt je nog niet geborgen, nog niet vrij, nog niet zeker. De angst gaat pas weg door geloof. En geloof is een rustige houding, een zeker weten, een vertrouwen. Alles behalve angst. De enige weg is dus: vertrouw op God, geloof Zijn Woord van genade. Je mag je spijt betonen, of zelfs berouw hebben, maar dat zal niet de reden zijn dat Hij je omarmt en opneemt in Zijn familie. Nee, Zijn goedheid is zo groot, dat Hij vergeeft en uit pure liefde de deur opent. Ondanks alles wat je hebt gedaan of hebt meegemaakt. Welkom bij God. In het Huis Zonder Angst.
gravo
