"Toch word ik bemoedigd..."
"Waardoor dan?"
"Het woord raakt mij aan"
"Maar heeft het je ook al echt veranderd van binnen?"
"Dat weet ik niet maar soms moet ik zo huilen"
"Waarom?"
"Van diep verlangen, vol met weemoed naar iets beters"
"Komt het dan daarna?"
"Eventjes en dan lijkt ook dat zware gevoel weg dat ik meesleep"
"Hoe bedoel je?"
"Het is alsof ik een zwaar gewicht meesleep"
"En die weemoed dan?"
"Je bedoelt dat gat in mijn ziel?"
"Ja dat bedoel ik"
"Ik ben gevangen door dat verlangen naar vervulling"
"Waarmee vul je dat gat dan nu?"
"Met Bijbellezen, bidden, geen zonden doen en netjes te leven"
"Helpt dat echt?"
"Als ik eerlijk ben, niet... eigenlijk helemaal niet. Integendeel...!"
Het nette leven helpt alleen maar om het geweten te sussen maar leidt niet naar de vrede met God, de rust voor de ziel en het zalig worden. Lees hier het blogbericht dat ik erover schreef: http://levendenstromendwater.blogspot.n ... -hart.html
