De zondag.

[Dogar]

Ja want veel gereformeerden houden best van een drankje op de zondag. Is ook wel breed geaccepteerd volgens mij (maar dan niet in het cafe) Dus dat is het punt niet.

Ik doelde , te subtiel blijkbaar, meer op de werking van ,overmatig gebruik,. Dat kwam niet helemaal door geloof ik en dat is indd mijn tekortkoming.

Maar tegelijkertijd heb ik als kind van alcoholisten ook niet de beste postie om te oordelen.

[Prisma23]

.....
Hoe kun je een preek overpeinzen als je in de file naar het strand rijdt, daar verhit een parkeerplek moet zoeken, je kinderen intussen janken, je vrouw naast je zucht, op het strand het laatste lege plekje moet opzoeken enz enz.

....

Hier geldt de tip NIVEA (NietInvullenVoorEenAnder).

Je kan een preek prima overdenken en bespreken met je partner en je kinderen als je:
Met de (bak)fiets rustig naar het strand fietsen en ondertussen kan je kletsen over van alles, bijvoorbeeld de preek. Door de duinen lopen (hoe mooi is de schepping), langs de zee lopen ( hoe mooi dat ook de einden der aarde in Zijn hand zijn), een zandkasteel bouwen (een vast burcht) die door de vloed (de getijden zijn in Uw hand) weer gewoon strand wordt.

[Marnix]

Die tekst wordt alleen maar gebruikt door mensen om zichzelf schoon te praten. Ik zie het nooit andersom.
Het gaat niet om het gebod van de een of de ander, het gaat om het gebod van God!

Blijkbaar wel dus. Want het is een achterlijk of achterhaald gebod, om de rustdag in ere te houden.

Nee, en ik ben ook niet vrij.

Die tekst wordt ook gebruikt als mensen worden veroordeeld omdat ze zich niet aan bepaalde gewoonten houden. De Bijbel geeft hier elkaar vrijheid met daarbij de oproep om elkaar niet te veroordelen. Het gaat niet om het wel of niet eren van God maar om de verschillende manieren waarop we Hem kunnen eren. Ja, het gaat om het gebod van God. Dat is het juist. Niet om menselijke bedenksels. Niet om allerlei regeltjes van wat wel en wat niet mag. Als iemand Gods gebod op dit punt houdt en op zondag gaat zwemmen, fietsen, voetballen of bbq'en is veroordeling niet op zijn plaats. Net als dat mensen anderen die die dingen niet doen niet moeten veroordelen. En we elkaar gaan aanstoot moeten geven. De rustdag in ere houden is dan ook geen achterhaald gebod maar de een doet dat anders dan de ander. Omdat die ruimte echter vaak niet geboden wordt, wordt deze tekst ook zo vaak geciteerd.

Je blijft op een onvolwassen manier in dat wettische hangen. Je zegt steeds dat je alle ruimte biedt aan mensen met een nauwer geweten, maar tegelijkertijd o wee als iemand zegt dat je fout bent omdat je naar het strand gaat.
Komt het nu weleens in je op dat mensen je ook soms waarschuwen en vermanen (= volstrekt bijbels) uit naastenliefde?
Het is nl wel waar dat het zaad van de prediking wordt weggepikt zodra je je in iets gaat begeven wat leuke afleiding biedt.
Hoe kun je een preek overpeinzen als je in de file naar het strand rijdt, daar verhit een parkeerplek moet zoeken, je kinderen intussen janken, je vrouw naast je zucht, op het strand het laatste lege plekje moet opzoeken enz enz.

Ik heb er totaal geen moeite mee als mensen dat soort dingen niet doen op zondag. Ik heb er wel moeite mee als ze zeggen: Zo zijn onze manieren en dat is de enige juiste weg, daar moet jij je ook aan houden en anders ben je geen oprecht christen. Ik ga nooit naar het zeestrand dus sta ook niet in de file, maar het kan best een goede plek zijn om na te denken over de preek. Ik rij gewoon naar een strandje in de buurt, zet de auto neer en ga zwemmen en op een handdoek liggen. Dan piepen de kids een stuk minder dan wanneer ze in huis zijn op een snikhete dag... en ik heb daar alle tijd om wat na te denken dan.

Gij geheel anders Marnix. Ik kan er niets anders van maken. Als jouw geweten niet knaagt, wil dat niet zeggen dat het dan geoorloofd is.
Je kunt ook je geweten zelf sussen.
Ik ken ook mensen die jarenlang iets gerust deden, maar dat het hen tot zonde werd. NA hun bekering.
Want dan komt de echte zondekennis pas.

Tja, je leert hier toch heel wat anders dan Paulus in Romeinen 14. Als mensen niet geloven / bekeerd zijn is het een ander verhaal. Maar vaak is het toch een verhaal van "ik heb gelijk en als je het niet met me eens bent heb je vast je geweten gesust". Maar blijkbaar kan men zich dan geen voorstelling ervan maken dat dingen ook per persoon kunnen verschillen. Romeinen 14 is dan een heel leerzame les over dat christenen verschillend met bepaalde zaken om kunnen gaan zonder dat de een zijn geweten heeft gesust, zonder dat de een gelijk heeft en de ander ongelijk, de een het goede doet en de ander zondigt.

[naamloos]

Die tekst wordt alleen maar gebruikt door mensen om zichzelf schoon te praten. Ik zie het nooit andersom.
Het gaat niet om het gebod van de een of de ander, het gaat om het gebod van God!

Iets was oke is hoef ik niet goed te praten.
En verder gebruik ik die tekst andersom ook, ik toch niemand een strobreed in de weg om te handelen naar zijn eigen overtuiging?
Sterker, ik zou juist adviseren om naar je eigen geweten te luisteren.

Blijkbaar wel dus. Want het is een achterlijk of achterhaald gebod, om de rustdag in ere te houden.

Dat heb ik niemand hier horen zeggen.
Het enige wat gezegd wordt is dat anderen ook de vrijheid gelaten moet worden om te handelen naar eigen overtuiging en geweten ipv van dat recht eenzijdig te claimen en de 'tegenpartij' de eigen overtuiging op te dringen.

Nee, en ik ben ook niet vrij.

Oei, dat is jammer. De Bijbel leert anders nl.
En zelf kies je ook voor een interpretatie waarvan jij denkt dat die juist is. Dat doe ik ook en anderen ...

[K80]

Ik kan je zeggen uit eigen waarneming dat ik op vakantie in Limburg wel meegemaakt heb dat men de mis had gevolgd en uit de kerk de straat overstak en het café inging.

Maar ook dit zal weer weer een opmerking zijn die lang niet overal goed valt.

Daarom staat de kroeg ook dicht bij de kerk.
Let er maar eens op in Limburg en Oost Brabant

[Marnix]

Daarom staat de kroeg ook dicht bij de kerk.
Let er maar eens op in Limburg en Oost Brabant

Volgens mij is dat maar ten dele waar. De grootste kerk staat doorgaans centraal in een dorp, op het centrale dorpsplein en daarom is het logisch dat daar de cafe's ook gevestigd zijn. Als er 100 jaar geleden ergens in een plaats een tweede katholieke kerk is bijgebouwd zijn er vervolgens meestal niet allemaal cafe's bij gekomen. Ook vraag ik me af of er nog steeds zoveel gebruik van wordt gemaakt als vroeger. Los van het feit dat kerken natuurlijk niet alleen op zondag worden gebruikt. Onze kerk in Arnhem stond ook in het centrum, op een plein met allerlei horecagelegenheden om ons heen. Daar werd op zondag uiteraard nooit gebruik van gemaakt maar na catechisatie gingen we geregeld een drankje doen in een gezellig cafe. Zelfs de predikant ging wel eens mee.

[Chaya]

Iets was oke is hoef ik niet goed te praten.
En verder gebruik ik die tekst andersom ook, ik toch niemand een strobreed in de weg om te handelen naar zijn eigen overtuiging?
Sterker, ik zou juist adviseren om naar je eigen geweten te luisteren.
Dat heb ik niemand hier horen zeggen.
Het enige wat gezegd wordt is dat anderen ook de vrijheid gelaten moet worden om te handelen naar eigen overtuiging en geweten ipv van dat recht eenzijdig te claimen en de 'tegenpartij' de eigen overtuiging op te dringen. Oei, dat is jammer. De Bijbel leert anders nl.
En zelf kies je ook voor een interpretatie waarvan jij denkt dat die juist is. Dat doe ik ook en anderen ...

We weten niet wat okay is, want ons hart is bedriegelijk. Iets wat goed voelt, hoeft het niet te zijn.
De Geest schrijft de wet in het hart van de christen, zodat deze niet anders wil. Immers: Hoe lief heb ik Uw wet en dan wordt het tot smart om er achter te komen dat je dat helemaal niet volmaakt kunt.
Dat vrij zijn slaat op het feit dat je tot het besef komt dat je zondigt, dan mag je vergeving vragen en worden je zonden vergeven.
Maar niet dat je mag doen en laten wat je goeddunkt.

De valse rust is taboe hier, dat mag niet benoemd worden.
Maar:
"Ik maak me veel meer zorgen om een andere groep mensen, die ik ook in veel van onze gemeenten tegenkom: zij die vast geloven dat ze echt bekeerd zijn, maar daar geen grond voor hebben. Misschien ken je dit soort mensen wel. Ze spreken de juiste taal. Ze houden zich verre van aanstootgevende openbare zonden. Het zijn nette mensen. Maar in hun leven is geen echte vrucht te vinden, geen bewijs dat Gods levensveranderende Geest in hen aan het werk is. En niet zelden is er sprake van een verborgen zonde die kan voortwoekeren."
https://www.geloofstoerusting.nl/artike ... kunt-geven

Lees het hele artikel maar eens.

[MoesTuin]

(...) En wil de Heere niet bedroeven door de zondag te onteren.
En dan gaat het niet over het afstrepen van lijstjes, maar, kan ik dit t.o. de Heere verantwoorden?

Men lijkt te vergeten dat we ooit verantwoording moeten afleggen, ook voor hetgeen wij op de zondag hebben gedaan.
Hebben wij de kerkklokken maar laten luiden voor de ander?
Maken we er gewoon een soort vrije woensdag van?

En wat ga je dan zeggen tegen God?

Denk je nu werkelijk dat de manier waarop jij de dingen doet ook voor de ander zo moeten gelden?

Denk je nu echt door bovenstaande de Heere tevreden te stellen?

Dan kom je echt bedrogen uit.... zeker jou kennende vanuit bijbels oogpunt...

✓ De Heere bedroeven door de zondag te onteren...dan zit je er echt naast, de 7e dag is de sabbat, zaterdag dus....Wat doe jij nu allemaal op zaterdag? Kan echt niet hoor!

✓kerk klokken luiden, dat lees je niet in de bijbel, lijkt me niet juist...

✓En wat ga je dan tegen God zeggen?
Niets, want de Heer Jezus heeft ons al lang gezegd dat we ons niet opnieuw onder een slavenjuk (wat dan ook) door mensen bedacht moeten stellen, maar juist in en uit en doorrrr het Geloof in Christus volop vrijgezet zijn, de heilige Geest in ons hart inwonend is en we dan vrij in Hem mogen leven tot Zijn eer...
Dat is het....we kunnen het zelf niet en daarom vlucht tot Christus en laat al die onnoemelijke vele (schijn) zekerheden los, zie enkel op Hem in geloof.

Dan nog even over uit de kerk naar het café.
Of strand...

Zie ook dat in het juiste verband.
Wat is erger, uit de kerk naar het café en met de barman een interessant gesprek over de dienst.
Of uit de kerk met je eigen kringetje naar huis, groot punt gebak met heerlijke cappuccino en even de mode gezien in de kerk langs lopen

Omgekeerd komt uiteraard ook voor

[MoesTuin]

Ik kan je zeggen uit eigen waarneming dat ik op vakantie in Limburg wel meegemaakt heb dat men de mis had gevolgd en uit de kerk de straat overstak en het café inging.

Maar ook dit zal weer weer een opmerking zijn die lang niet overal goed valt.

Beste Elburger

Die waarneming is slechts beperkt.
Een leuke anekdote heb ik hierbij, waardoor je hier vast met vele anderen hier anders tegen aan gaat kijken...

Er kwam jaren terug een nieuwe dominee. Dat leverde trouwens ook wel eens moeilijkheden op, als hij de grenzen van zijn wijk weer eens te buiten ging of zo. Een tijdje ging hij ’s nachts de cafés in, tot half 8 ’s morgens. Zat hij daar in een hoekje met zo’n knul te bidden. Maar dat konden zijn broeders niet altijd waarderen. „Daar hoor je niet, daar zit de duivel”, zei er eens één. Betreffende dominee zegt: „Ik heb er de hele nacht gezeten, maar ben de duivel niet tegengekomen. Wel jouw catechisanten.””

[gravo]

' t is niet gauw goed hè Chaya?
Weet je, als je mij of een ander waarschuwt of beschuldigt van een onvolkomen christelijk leven, waarin nog tal van aspecten van mijn oude mens opspelen, dan geef ik je daar hartelijk gelijk in. Wij als christenen moeten de eerlijkheid en oprechtheid opbrengen om onze zonden te erkennen.
Maar, en dat mis ik soms een beetje in al je bezorgde posts over andere christenen, dat is toch niet de kern van ons gedeelde christelijke geloof.
Dat is namelijk, geloof het of niet, dat ik niet word beoordeeld op mijn fouten en tekortkomingen, maar dat ik, zondaar zoals ik ben, toch (toch!) een gerechtvaardigd kind van God ben. Mijn zonden zijn wel reëel, maar ze hebben niet meer de kracht om mij te veroordelen, omdat ze vergeven zijn, weggedragen door het Lam Gods qui tollis peccata mundi. "Ook ziet Gij géén van hunne zonden aan" zing ik met de psalmdichter.
O, je hebt zo gelijk met je waarschuwingen. Maar de dreigende straf en toorn van God die je daar op de achtergrond aan vast knoopt is gelukkig krachteloos geworden.
"Is er niemand die u veroordeelt?" "Niemand, Heere!"
Je kunt over veel van mijn christelijke levenswandel twijfels oproepen.
Maar niet over de kern van mijn geloof, dat is: niet over de vaste zekerheid dat mijn zonden zijn vergeven en dat ik, simul iustus et peccator, door Christus verzoend ben met God.

Het kan dus zo zijn, het komt zelfs heel veel voor, dat
ware christenen geen voorbeeldig leven leiden. Dat is niet goed, maar het hoort bij de aard van Jezus' volgelingen: zondaars, hoeren en tollenaren, niet vele edelen. Beoordeel hen op wat zij in Christus zijn!

Niet iedereen zal dit in deze klassieke taal zo aan jou laten weten wellicht, maar het geldt in principe voor alle gelovigen. Of je op die gelovigen nu veel of weinig aan te merken hebt.

gravo

[Marnix]

We weten niet wat okay is, want ons hart is bedriegelijk. Iets wat goed voelt, hoeft het niet te zijn.
De Geest schrijft de wet in het hart van de christen, zodat deze niet anders wil. Immers: Hoe lief heb ik Uw wet en dan wordt het tot smart om er achter te komen dat je dat helemaal niet volmaakt kunt.
Dat vrij zijn slaat op het feit dat je tot het besef komt dat je zondigt, dan mag je vergeving vragen en worden je zonden vergeven.
Maar niet dat je mag doen en laten wat je goeddunkt.

De valse rust is taboe hier, dat mag niet benoemd worden.
Maar:
"Ik maak me veel meer zorgen om een andere groep mensen, die ik ook in veel van onze gemeenten tegenkom: zij die vast geloven dat ze echt bekeerd zijn, maar daar geen grond voor hebben. Misschien ken je dit soort mensen wel. Ze spreken de juiste taal. Ze houden zich verre van aanstootgevende openbare zonden. Het zijn nette mensen. Maar in hun leven is geen echte vrucht te vinden, geen bewijs dat Gods levensveranderende Geest in hen aan het werk is. En niet zelden is er sprake van een verborgen zonde die kan voortwoekeren."
https://www.geloofstoerusting.nl/artike ... kunt-geven

Lees het hele artikel maar eens.

Valse rust kan ook gekregen worden als mensen zelf regels bedenken waar ze zich aan houden. Dat je dan op zondag niet de bbq aansteekt, een potje voetbalt of zwemt geeft dan een soort rust. Maar het opmerkelijke is dat men dit vaak aanhaalt als het gaat om de visie van anderen waar men het niet mee eens is. Het hart is bedriegelijk. Maar dat geldt net zo goed voor mensen als ze allerlei regels leren die de Bijbel niet leert. Als je denkt mensen dingen op te moeten leggen die de Bijbel niet leert.

De predikant heeft helemaal gelijk maar hij heeft het overduidelijk over dingen die de Bijbel leert. Maar hier gaat het om zaken die de Bijbel helemaal niet voorschrijft. Je kan Romeinen 14 niet wegredeneren door te zeggen: "als je in je gemoed ten volle verzekerd bent om iets te doen wat ik niet doe zal er wel sprake zijn van valse rust". Maar helaas gebeurt dat wel vaak. Romeinen 14 wordt gewoon weggeredeneerd. En dan is mijn tegenvraag op verzuchtingen of het reformatorische geluid hier nog wel mag klinken: Mag de Bijbel ook nog spreken? Mag wat daar staat hier klinken? Of wordt dat maar genegeerd als het niet overeenkomst met eigen waarden en normen?

[naamloos]

We weten niet wat okay is, want ons hart is bedriegelijk.

Jawel hoor, we weten doorgaans prima wat oké is. Een ingeschapen rechtvaardigheidsgevoel...
En Lees Micha 6 maar eens: Er is jou gezegd mens wat goed is. Je weet wat de Heer van je wil, niets anders dan recht en gerechtigheid te doen, en ootmoedig te wandelen met de Heer je God.
En als je het dan nog niet weet lees Galaten 5 dan waar de werken van het vlees en de Geest tegenover elkaar worden gezet.

Dat vrij zijn slaat op het feit dat je tot het besef komt dat je zondigt,

Er staat o.a. dat gelovigen geen slaaf meer zijn van de zonde.
Ze zijn vrij om naar de Geest te leven.

[Chaya]

Maar, en dat mis ik soms een beetje in al je bezorgde posts over andere christenen, dat is toch niet de kern van ons gedeelde christelijke geloof.

Ik sluit mezelf er ALTIJD bij in!
Die bezorgdheid geldt niet alleen voor andere christenen, maar voor iedereen.
Omdat er mensen zijn die geen idee hebben dat ze de Heere bedroeven. En dat kan ook rechtzinnig bedoeld zijn!
We lezen in de Bijbel ook voorbeelden van mensen die iets heel goed bedoelen en dan door God meteen worden gestraft. Ze vallen dood neer.
Geloven WE daar nog in gravo? Of denk je dat God dit in 2020 niet meer zal doen?
WE hebben ondertussen een vriendelijke man van Hem gemaakt, die het wel door de vingers zal zien.
Maar God verandert niet.

Dat is namelijk, geloof het of niet, dat ik niet word beoordeeld op mijn fouten en tekortkomingen, maar dat ik, zondaar zoals ik ben, toch (toch!) een gerechtvaardigd kind van God ben. Mijn zonden zijn wel reëel, maar ze hebben niet meer de kracht om mij te veroordelen, omdat ze vergeven zijn, weggedragen door het Lam Gods qui tollis peccata mundi. "Ook ziet Gij géén van hunne zonden aan" zing ik met de psalmdichter.

En waarom prikkelt het dan zo als iemand iets zegt?

Je kunt over veel van mijn christelijke levenswandel twijfels oproepen.

Ik ken jouw handel en wandel niet. Dat hoef ik ook niet te weten.
Maar als iemand dingen goedpraat met een uit zn verband gerukte tekst, ga ik daar tegenin.
En probeer ik dat te weerleggen.

Het kan dus zo zijn, het komt zelfs heel veel voor, dat
ware christenen geen voorbeeldig leven leiden. Dat is niet goed, maar het hoort bij de aard van Jezus' volgelingen: zondaars, hoeren en tollenaren, niet vele edelen.

Ook zo'n klassiek voorbeeld. Ja, Jezus at met hoeren en tollenaren, maar bleven zij in die zonde hangen? Nee.

Valse rust kan ook gekregen worden als mensen zelf regels bedenken waar ze zich aan houden. Dat je dan op zondag niet de bbq aansteekt, een potje voetbalt of zwemt geeft dan een soort rust.

Kun je nu alleen maar daar in blijven hangen?
Dat is het punt toch helemaal nooit geweest?
Dit zijn zulke kinderachtige voorbeelden. Of je nu de bbq op je terras aansteekt, of de gaspit onder je vleesstokjes, dat maakt niks uit.
Als je een baantje zou zwemmen in de vaart achter je huis of nou vooruit dan, in je privé zwembad, is dat ook anders dan het door mij eerder genoemde voorbeeld.
Het gaat om alles EROMHEEN.
En dat schijn jij maar niet te willen begrijpen.

[Chaya]

Jawel hoor, we weten doorgaans prima wat oké is. Een ingeschapen rechtvaardigheidsgevoel...

Dat dachten Adam en Eva ook.
Jij steunt op de mens, en dat is bouwen op zandgrond.
Hoe kun je dit voor jezelf rechtvaardigen, daar de Bijbel volstaat met voorbeelden van mensen die meenden te staan.
Wie meent te staan, zie toe... dat hij niet valle.

[MoesTuin]

(...)

WE hebben ondertussen een vriendelijke man van Hem gemaakt, die het wel door de vingers zal zien.
Maar God verandert niet.

(....)

God is als een Vader en in Christus mogen we Hem Vader noemen.
Wie verlost mij, ellendig mens?
Wie verlost mij uit de slavernij van koning Zonde?
Wie verlost mij van mijn onmacht om mij aan Gods wet te onderwerpen?
Wie verlost mij van het oordeel van God, de dood?
Het enige antwoord is: Jezus Christus.
Neem je toevlucht tot het eens en voor altijd volbrachte werk van Jezus.
Hij voldeed aan de wet, was gehoorzaam tot in de dood, onderging ons oordeel: de doodstraf.
En nam ons mee in zijn opstanding.
Zond vanuit de hemel de heilige Geest, die in ons hart komt wonen zodra we Gods liefde en vergeving aannemen.
Die heilige Geest betekent dat de opstandings-kracht in ons is.
Helpt ons de Geest van God te volgen.
Wij zijn niet langer slaven van onze natuurlijke passies en hartstochten te zijn.
De heilige Geest verandert ons hart, onze gezindheid, onze mentaliteit.
De wet was daartoe niet in staat.

Door het geloof hebben we de heilige Geest ontvangen! Feit!
Maar...hoeveel ruimte geven we die heilige Geest? Paulus zegt, dat wie zich laat leiden door de Geest zonen en dochters van God zijn
Durf ik het stuur van mijn leven over te geven aan die inwonende heilige Geest?
Dat is geen zwaktebod.
Die heilige Geest maakt ons nooit meer slaven, of tot blinde dienaren van God, die zich minutieus aan regels in steen gegraveerd houden.
Er is geen enkele reden voor angst. Die heilige Geest heeft ons verzegeld, ons tot eigendom gemaakt van God. Zoals een energiemeter verzegeld wordt met een loodje, dat nooit verbroken mag worden, omdat die meter voor altijd eigendom blijft van de energiemaatschappij. Er mag niet met die meter geknoeid worden. Zó zijn jij en ik verzegeld, Gods eeuwig eigendom.
Het is de Geest die ons verzekert dat wij aangenomen kinderen van God zijn. En het is de heilige Geest die ons aanzet om het uit te roepen: Abba! Vader! Papa!
Diezelfde Geest overtuigt onze geest dat wij kinderen van God zijn. Dat betekent een einde aan onze onzekerheid.
Wij wéten dat wij kinderen van God zijn
Het gevolg daarvan is, dat wij erfgenamen zijn. Kijk: Jezus is de éniggeboren Zoon van God, dé erfgenaam.
Wij zijn door God geadopteerd.
Dat betekent niet: dat we minder zijn dan het échte Kind van God. Het is ongelofelijk. Wij zijn gelijkwaardige kinderen van God en delen samen met Christus in Gods erfenis.
Wij zijn één met Christus in zijn lijden, maar ook één met Christus op de dag van de verheerlijking.


Wij, gelovigen die de heilige Geest ontvangen hebben.
Wij, wedergeboren christenen.
We zijn tot geloof gekomen in Christus, we zijn tot Gods kinderen aangenomen, we hebben de heilige Geest ontvangen, we zijn verlost en tóch...wij moeten nog verlost worden, we moeten nog geadopteerd worden.
We zijn het en we zijn het nog niet. Want we zijn nog niet verlost van ons lichaam. Van dat sterfelijk lichaam. Dat nog ziek kan worden en sterven moet.

Wij hopen, wij verwachten de toekomst van en met God.
Wij hopen en verwachten wat wij nu nog niet kunnen zien.
We weten dat die nieuwe tijd aanbreekt.
We verwachten, we hopen....
We zijn gered, maar verwachten onze vólle redding.
Als we die nieuwe werkelijkheid nog niet kunnen waarnemen, hopen we des te meer en met volharding.
Maar die heilige Geest komt ons in deze ellendige tijd te hulp.
Hij staat zwakke mensen bij.
Want in deze ellendige wereld waarin we het moeilijk hebben en krijgen weten we soms echt niet meer hoe of wat wij moeten bidden.
We zijn sprakeloos.
Weet je dat de heilige Geest ook zucht?
Als wij niet meer weten wat te bidden, zucht de heilige Geest tot God en dat zuchten van de heilige Geest is een gebed.
En gelukkig kan God dat zuchten van de heilige Geest begrijpen.
De heilige Geest in ons en door ons bidt voor de heiligen, dat zijn onze medebroeders en medezusters in nood.

Je bidt door de heilige Geest voor medebroeders en medezusters in nood.
De heilige Geest zucht door ons tot God, bidt door ons tot God.

Dat is nu het complete samenhangende Evangelie en geen klein los onderdeel zoals nu zondagsrust....het is zoveel te meer....
Gezegend de mens die dat in Christus door het Geloof mag ervaren en zeker weten...