De zondag.

[Nina]

Als autorijden niet mag, maar lopen wel, waar is dat dan op gebaseerd? Niet op het OT, daarin lees je dat men op een sabbat een afstand mocht lopen vanaf de tempel naar de Olijfberg, dus zo'n 900 meter. (Da's wel wat minder dan de genoemde 20 km)
Op het apostelconvent (Handelingen 15) worden dit soort wetten de heidenen niet opgelegd, wie doet dat dan wel en waarom? Is het niet ten diepste dat de mens nog altijd vindt dat men het heil moet 'verdienen' met 'goede daden'?

Ik heb de vraag eerder gesteld aan Elburger, maar zie er geen antwoord op.

[Marnix]

En nog langer geleden was fietsen ook not done op de zondag. Mijn opa vertelde dat toen hij jong was, iemand die zich had verslapen op de fiets naar de kerk kwam om toch nog op tijd te zijn. Velen spraken er schande van.

Het was een noodsituatie, maar ik had voorbereid moeten zijn. Zo simpel is het. Gewoon zorgen dat de benzinetank gevuld is. En ik had de andere auto kunnen pakken, die toevallig wel afgetankt stond, bleek later.
Je kunt voor jezelf vele vonden zoeken, maar ik was gewoon fout.

Ik ben het kind van een vader die principieel op zondag niet reed. Nooit!
En dat was niet vanuit een dor wetticisme, het leefde bij hem zo.
Dus ook niet als we op vakantie waren en we werden door niemand gezien.
Nu was het zo, dat predikanten (in de CGK en andere rechtse kerken) ook niet reden op zondag. De gastpredikant kwam op zaterdagavond en bleef tot maandagochtend. Er heeft menig dominee bij ons in huis gelogeerd, was altijd reuze gezellig.

Pas halverwege de jaren '60 kwam de dominee opeens in de auto aanrijden. de helft van de gemeente maakte rechtsomkeert. Uit protest.
En daar zaten gemeenteleden bij die zelf ruim een uur moesten lopen he!
Elke zondag liepen ze ruim 4 uren om naar de kerk te kunnen gaan.

Ik mocht niet zo veel op zondag. Maar ik kijk niet terug in bitterheid. Het was gewoon zo.

Klopt maat dat men het vroeger niet deed heeft verder geen bijbelse grond maar een culturele. Dat is niet erg, ik zie dat zeker niet als wetticisme... Maar dat de cultuur verandert is dat ook niet erg, als het niet in strijd met wat de Bijbel zegt. Dus ik denk dat je schuldgevoel gebaseerd is op wat je gewoon was, wat je ouders deden. En niet zozeer op wat de Bijbel erover zegt. Ik hoop dat dat het wat relativeert. Daarom probeerde ik je met de woorden van Jezus over de schaap en de put (die man had de put ook voor de rustdag kunnen afdekken) wat te bemoedigen. Dus voor mij hoor je niet bij de “dwaze maagden” omdat je te weinig benzine in je tank had als je nooit de auto gebruikt op zondag kan je ook niet zo goed voorzien dat als er nood aan de man is, je hem opeens wel gaat gebruiken.

En tja, ik ben het inderdaad weer heel anders gewend. Ik ben heel blij dat we niet naar de kerk moesten looen en dat nu ook niet hoeven te doen. Dat was met kleine kinderen echt geen doen geweest.

Wat ik wel opmerkelijk vind is dat autorijden (net als allerlei andere dingen die vroeger op zondag niet konden) volgens mij totaal niets met werken te maken hebben.

[Chaya]

Als autorijden niet mag, maar lopen wel, waar is dat dan op gebaseerd? Niet op het OT, daarin lees je dat men op een sabbat een afstand mocht lopen vanaf de tempel naar de Olijfberg, dus zo'n 900 meter. (Da's wel wat minder dan de genoemde 20 km)
Op het apostelconvent (Handelingen 15) worden dit soort wetten de heidenen niet opgelegd, wie doet dat dan wel en waarom? Is het niet ten diepste dat de mens nog altijd vindt dat men het heil moet 'verdienen' met 'goede daden'?

Het heeft te maken (denk ik) met de glijdende schaal. En die zie ik wel zeker.
Want het ritje naar de kerk, slechts, breidde zich uit naar koffie drinken bij iemand, toen een ritje naar het strand.
Ik heb dat principe niet overgenomen, omdat ik dit niet zo van binnenuit beleef, maar ik heb mijn ouders hier altijd wel om gerespecteerd, door niet met de auto naar hen toe te gaan op zondag.

Mijn vader was echter niet extremistisch, dus dat er helemaal geen wielen (zoals van de kinderwagen) aan te pas mochten komen.
Die stroming is er nl ook en dat gaat heel erg ver.

Maar als je eerlijk kijkt Nina, zie jij dan ook niet dat de ene handeling de deur naar de andere openzet?
Hoe ouder ik word, des te meer ga ik dat wel zien.

Voorbeeld, iemand zette alleen de kerkdienst op zondagmorgen aan, op tv, maar gaandeweg bleef hij toch wat langer aanstaan.
Uiteindelijk zaten ze de hele dag er voor.
We doen iets voor één keertje. Ach, wat geeft dat nou, maar een volgende keer vind je geen grond meer voor een bezwaar.

En iedere keer vraagt dat weer om zorgvuldige overweging. We kregen een uitnodiging voor een zondagse brunch. Wat geeft het, wij hoeven niet te betalen, of je nu bij iemand thuis eet of in een restaurant.
Toch zijn we niet gegaan. Want het kan een gewoonte worden. Of men verwacht dat wij het ook doen op zondag, ipv zaterdag.

Snap je wat ik bedoel?
Ik pleit niet voor een saaie zondag met een boekske in een hoekske. Dat is onzin. Zeker met kinderen en pubers in huis.
Ik zorgde er altijd voor dat het leuk was in huis, iets lekkers te eten, spelletjes doen, een wandeling zodat de kinderen hun energie kwijt konden (desnoods onderweg even schommelen of glijden in een wijkspeeltuintje)

[MoesTuin]

In het licht van dit topic "de zondag" gezien.
In de Tien Geboden wordt gesproken over de sabbat, niet over de zondag.
En de zondag is geen sabbat.

Maar het principe van Rustdag is goed.
Eén op zeven dagen rusten, adem scheppen, tijd nemen voor God.
Mensen hebben in het verleden en heden van die rustdag een hel gemaakt.
De dag waarop je niet buiten mocht spelen, niet mocht fietsen, niet met de auto mocht rijden, alleen maar uren in de kerk zitten, thuis handwerken of een boek lezen.
Zo vaak ook zo hypocriet.
Zoals die dominee op zondag met de auto reed vanuit een paar plaatsen verderop en parkeerde zijn wagen bij een boer in de schuur en liep het laatste stuk naar de kerk.
En de kerkgangers zeiden onder elkaar: "O, de dominee komt helemaal lopend vanuit zijn eigen woonplaats!"
Wat een toneelstuk.

De week begint met een rustdag.
De zondag is de éérste dag van de week.
Dat betekent: Rust gaat vooraf aan de arbeid!
Genade vóór verdienste.
Werk wat niet strikt noodzakelijk is, niet doen.
De zondag als dag van recreatie, dag op adem komen. Rusten.
Andere dingen doen dan anders.
Tijd nemen met God, naar de kerk gaan.
Tijd nemen voor elkaar, als gezin.
Genieten van de natuur.
De zondag als feestdag
Een dag waarnaar je uitkijkt!
Ook feestelijk in de kerk!

Een dag waarin je energie opdoet voor de komende werkweek.

De eerste christenen begonnen op de eerste dag van de week samen te komen, omdat op de eerste van de week Jezus opstond uit de dood.

Dat moet in de kerk verkondigd worden en niet de Tien Geboden die nu nog in de kerken worden voorgelezen, maar de Leefregels vanuit het Nieuwe Verbond die ook wel overeenkomen maar niet wat betreft het houden van de sabbat omdat onze zondag van nu geen sabbat is.

[Jesaja40]

Nina vraagt:

Daarom ben ik van oordeel dat men het hun die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet lastig moet maken,
maar aan hen moet schrijven dat zij zich dienen te onthouden van de dingen die door de afgoden besmet zijn, van ontucht, van het verstikte en van bloed.

Uitstekende vraag Nina.

Wellicht is hier een grote verlegenheid ontstaan omdat men het niet meer leest in de juiste context. Deze worden van het apostelconvent was een korte instructie voor Messiasbelijdende Joden. Zij kregen te maken met nieuwe gelovigen die nog maar kort van tevoren de Griekse goden vereerden. Het koosjere voedsel was totaal nieuw voor hen. Wederzijds was er een verlegenheid om hoe verwelkomen wij de nieuwe gelovigen? Gelijk afbranden door botweg te zeggen: jullie heidenen zijn niet zuiver en moeten nog heel veel leren. Hier is de trekkende liefde van de apostelen zichtbaar om de heidenen de eerste beginselen van het geloof in de Eeuwige bij te brengen. In onze tijd zou hun advies zijn: om een Alfa cursus te volgen. Met een Alfacursus wordt een smalle basis gelegd. Dit is nu wat de apostelen bedoelen, zij weten dat de basis uitgewerkt wordt in de wekelijkse Sjabbat bijeenkomst. Daar krijgt Jood én heiden wekelijks onderwijs. De nieuwe gelovigen staan op een grote achterstand ten opzichte van hen die al doorkneed zijn in het in praktijk brengen van de G'dsdienst in Israël.

Het lijkt alsof hier slechts 4 geboden worden gegeven, maar wie tussen de regels doorleest, ontdekt dat ook het Sjabbatsgebod aanwezig is. Immers op Sjabbat krijgen de nieuwe gelovigen onderwijs en leren zij dat er dan niet gewerkt wordt.

In het heidendom diefstal, moord en een vals getuigenis geven strafbaar is, net zo als bij het Huis van Israël.

Concluderend: hier vallen enkele geboden,die van de Eeuwige en die van de heidense geboden samen. In de synagoge leren zij dat er maar een G'd is en komen er vanzelf achter dat hun voormalige idolen afgoden zijn en verzinsels van mensen.

Tegen deze achtergrond dient de perikoop in Handelingen 15 gelezen te worden.

Wat zegt deze tekst ons in het heden? We zien kerken leeglopen en met minder gelovigen gaat ook de brede kennis teniet.

Maar al te vaak hoor je vandaag de dag: je moet mij maar nemen zoals ik ben. Daarin zit iets dubbels: je aanvaard mij onvoorwaardelijk met al mijn hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Maar ook: je denkt toch niet dat ik mij aan jullie aanpas, jullie kunnen je toch ook aan mij aanpassen.

Een dilemma?
Hoe zouden jullie hiermee omgaan en hoe leggen jullie aan de nieuwe gelovigen de wekelijkse rustdag uit?

[Chaya]

Hoe zouden jullie hiermee omgaan en hoe leggen jullie aan de nieuwe gelovigen de wekelijkse rustdag uit?

De niet-christenen begrijpen vaak beter waarom wij de rustdag houden.
Deze week hoorde ik nog dr. Gommers, die in een klein dorpje woont. Hij zei, de bevolking is grotendeels christelijk, ik zie hen elke zondag over de dijk lopen in groten getale en ze houden de zondagsrust. Daarom maai ik bijv het gras niet op zondag.
En dat hoor ik vaak.
Hier op het forum krijg je meteen een discussie over de 6e en de 7e dag en bijbelteksten dat we ieder in eigen gemoed verzekerd moeten zijn.

[MoesTuin]

Het is maar net met wie je omgaat en hoe divers het gezelschap is en in welke streek je je begeeft

[K80]

Het niet mogen auto rijden heb ik ook nog nooit begrepen. Wat heeft dat nu met werken te maken? Glijdende schaal? Conservatief is het gewoon, alle vernieuwing is altijd slecht. Modern is slecht. Legio kerken heeft internet en tv veroordeeld en tucht aan leden hiervoor opgelegd. Nu zitten de meeste met de dienst op de jijbuis. Serieus waar, een meisje bij ons in de kerk had verkering met een jongen die 100km verderop woonde. Hij mocht op zondag niet komen met de auto. Blijven logeren mocht ook niet, want samen in één huis slapen mocht ook niet, want dat is de kat op het spek binden. Stel je voor dat ze uit bed kwamen en op de hooizolder tekeer zouden gaan! Meisje naar de dominee gegaan en na een gesprek met de ouders, mocht hij toch op de zondag komen van de ouders. Tien jaar geleden gebeurd. In mijn opzicht spoor je dan niet.

En niet fietsen, wandelen en buitenspelen of op visite gaan? Goede manier om je kinderen een gruwelijke hekel aan de zondag te laten krijgen. Blij dat wij dat wel mochten. Is ook nog eens op nergens gebaseerd. Alleen heel de middag spelen ging niet, want we moesten dan naar de zondagschool.

Ik zie ze nog wel lopen hoor. Twee a drie kilometer heen en terug naar de kerk. En uiteraard midden op de weg zodat je er met de auto niet langs kan.

[Marnix]

De niet-christenen begrijpen vaak beter waarom wij de rustdag houden.
Deze week hoorde ik nog dr. Gommers, die in een klein dorpje woont. Hij zei, de bevolking is grotendeels christelijk, ik zie hen elke zondag over de dijk lopen in groten getale en ze houden de zondagsrust. Daarom maai ik bijv het gras niet op zondag.
En dat hoor ik vaak.
Hier op het forum krijg je meteen een discussie over de 6e en de 7e dag en bijbelteksten dat we ieder in eigen gemoed verzekerd moeten zijn.

Hm wat heeft hij dan begrepen van het houden van de rustdag? Hij maait zijn gras niet omdat anderen daar moeite mee zouden hebben. Ik zou dan liever zien dat hij zijn gras wel maaide en op zondag uit nieuwsgierigheid eens de kerkdienst zou bezoeken. Maar als je rekening met christenen houdt die op zondag niet werken wil nog zeggen dat mensen echt begrijpen waarom je de rustdag houdt, waarom je naar de kerk gaat.

Overigens gaat het hier ook over jouw gemoed en hoe jij dasr in verzekerd bent. Dat er bij de invulling van de zo dag wordt gekeken naar wat de Bijbel hierover zegt zou je alleen maar toe moeten juichen. Want het gaat toch om God en Zijn Woord?

[Chaya]

Hm wat heeft hij dan begrepen van het houden van de rustdag? Hij maait zijn gras niet omdat anderen daar moeite mee zouden hebben.

Hij praatte i.i.g. met meer respect en begrip voor christenen dan jij nu doet, notabene als medechristen.
Je zegt wel dat je tolerant bent, maar dit soort opmerkingen tonen aan dat je het maar grote onzin vindt.

Ik zou dan liever zien dat hij zijn gras wel maaide en op zondag uit nieuwsgierigheid eens de kerkdienst zou bezoeken. Maar als je rekening met christenen houdt die op zondag niet werken wil nog zeggen dat mensen echt begrijpen waarom je de rustdag houdt, waarom je naar de kerk gaat.

Dat bedoel ik, ik zou liever zien. Waar gaat het nou om??
Een niet christen gaat wonen in een dorp waar de zondagsrust gehandhaafd wordt. Klasse dat de man daar niet over miept, maar zich aanpast!
En zo kom ik gelukkig vaker niet-christenen tegen. Met hen heb ik dan ook goede inhoudelijke gesprekken.

[MoesTuin]

Hij praatte i.i.g. met meer respect en begrip voor christenen dan jij nu doet, notabene als medechristen.
Je zegt wel dat je tolerant bent, maar dit soort opmerkingen tonen aan dat je het maar grote onzin vindt.

Dat bedoel ik, ik zou liever zien. Waar gaat het nou om??
Een niet christen gaat wonen in een dorp waar de zondagsrust gehandhaafd wordt. Klasse dat de man daar niet over miept, maar zich aanpast!
En zo kom ik gelukkig vaker niet-christenen tegen. Met hen heb ik dan ook goede inhoudelijke gesprekken.

Waar gaat het nou om? Om jou ik of om Marnix ik?
volgens mij dienen we een veel dieper doel....
de Opstandingsdag van de Heer Jezus, een voor gelovige in Hem een vreugdevolle dag waarin Hij het al volbracht heeft..
In Hem alleen valt deze discussie dan ook weg over de hoeveelheid aan pietluttige door de mens bedachte wetjes en regeltjes en het gekrakeel hierover.....

[Marnix]

Hij praatte i.i.g. met meer respect en begrip voor christenen dan jij nu doet, notabene als medechristen.
Je zegt wel dat je tolerant bent, maar dit soort opmerkingen tonen aan dat je het maar grote onzin vindt.

Dat bedoel ik, ik zou liever zien. Waar gaat het nou om??
Een niet christen gaat wonen in een dorp waar de zondagsrust gehandhaafd wordt. Klasse dat de man daar niet over miept, maar zich aanpast!
En zo kom ik gelukkig vaker niet-christenen tegen. Met hen heb ik dan ook goede inhoudelijke gesprekken.

Waar het mij om ging (en dat heb ik zonder enige vorm van respectlooaheid gezegd volgens mij) is dat mensen rekening houden wat met mag en niet mag (en dat is prima, ik heb nergens gezegd dat die man gewoon zijn gras moet gaan maaien) maar daarmee kom je niet bij de kern van de rustdag uit. Het gaat in het koninkrijk van God niet om wat wel mag en wat niet mag maar een slag dieper. En ik zou nog liever zien dat buitenstaanders dat ik inzien dan dat ze alleen het gras niet maaien omdat er veel mensen in het dorp daar moeite mee hebben. Want daar gaat het echt om en het is denk ik goed dat we dat ook uitdragen. En nogmaals, uitstekend dat die man rekening houdt met zijn dorpsgenoten en daarom het gras niet maait op zondag.

[hansvanburen]

De sabbat is voor Joden op zaterdag, voor christenen zondag. Dus zondag is voor mij de rustdag, de dag dat ik met een blij gemoed naar Gods huis mag gaan om onderwijs te ontvangen, om samen te bidden en te danken en de Psalmen en gezangen ter ere Gods mag zingen.
Heb ik dat fout, onderwijs mij dan.

Beste "elburger",
Het wordt me steeds duidelijker wat een problemen er ontstaan zijn als gevolg van de breuk tussen Israël en 'de kerk'. De sabbatsvisie is er een voorbeeld van. Het is nooit de bedoeling geweest dat Joden en christenen ieder hun eigen weg zouden gaan. Onze Heere Jezus heeft gebeden voor het één-zijn (Johannes 17). Daar komt weinig van terecht als we onze eigen richtingen blijven gaan.
Nergens in de Bijbel heeft de Heere Zijn Eigen inzetting t.a.v. de sabbat herzien. De opstanding van de Heere Jezus was ook niet op zondag, maar na het einde van de sabbat. En dat was niet na 12 uur 's nachts (zoals wij onze dagindeling hebben) maar na 6 uur 's avonds. Dat komt overeen met onze zaterdagavond. Alle argumenten die men in de Bijbel meent te vinden om de eerste dag van de week als sabbat te houden, berusten óf op historisch antisemitisme óf op dwalingen óf op eisegese (wat ook vaak dwalingen tot gevolg heeft). Ook de uitdrukking 'dag des Heeren' heeft niets te maken met de rustdag maar met de wederkomst van de Heere.
Het valt me op dat velen in dit forum argumenteren met 'voor mij is het belangrijk dat' of 'ik hecht waarde aan' enzovoort. Mooi hoor dat men zijn eigen waarden heeft, maar als het om deze zaken gaat, is het enige wat telt: zo zegt de Heere.
Er wordt weleens gezegd: 'het gaat erom dat we één zijn en dat hoeft niet te betekenen dat we het eens zijn'. Aardige vondst. Maar stel je de situatie voor dat een echtpaar het niet eens is over de tijd waarop de maaltijd genuttigd wordt. Dan komt er van het één zijn ook niets terecht.
Overigens is er uiteraard niets op tegen om op de eerste dag van de week samen te komen, maar dat is níet de door God ingestelde rustdag.
(Tevens wil ik ervoor pleiten om onze kerkgebouwen niet 'Gods huis' te noemen. De tempel in Jeruzalem was dat wél.)

[naamloos]

De niet-christenen begrijpen vaak beter waarom wij de rustdag houden.
Deze week hoorde ik nog dr. Gommers, die in een klein dorpje woont. Hij zei, de bevolking is grotendeels christelijk, ik zie hen elke zondag over de dijk lopen in groten getale en ze houden de zondagsrust. Daarom maai ik bijv het gras niet op zondag.
En dat hoor ik vaak.
Hier op het forum krijg je meteen een discussie over de 6e en de 7e dag en bijbelteksten dat we ieder in eigen gemoed verzekerd moeten zijn.

Ik zou niet weten wat die beste man meer begrepen heeft dan dat christenen een rustdag houden en een aantal dingen niet mogen op zondag.
Verder logisch dat er op een discussieforum gediscussieerd wordt. Er worden ook heel wat meer Bijbelteksten gegeven (waar jij dan weer zelden of nooit op ingaat) dan ''in je eigen gemoed ten volle verzekert zijn.'' En het aardige van die tekst is dat die voor iedereen geldt.
Als jij verzekert bent in je gemoed dat je niet mag tanken op zondag of gras mag maaien ofzo, dan is dat prima.
Als een ander dat anders ziet, dan is dat ook prima. Of toon anders vanuit de Bijbel aan dat het niet prima is.

Een niet christen gaat wonen in een dorp waar de zondagsrust gehandhaafd wordt. Klasse dat de man daar niet over miept, maar zich aanpast!
En zo kom ik gelukkig vaker niet-christenen tegen. Met hen heb ik dan ook goede inhoudelijke gesprekken.

En op het forum heb je met christenen vaak vormelijke gesprekken en negeer je de inhoud.

[naamloos]

Het wordt me steeds duidelijker wat een problemen er ontstaan zijn als gevolg van de breuk tussen Israël en 'de kerk'. De sabbatsvisie is er een voorbeeld van. Het is nooit de bedoeling geweest dat Joden en christenen ieder hun eigen weg zouden gaan. Onze Heere Jezus heeft gebeden voor het één-zijn (Johannes 17). Daar komt weinig van terecht als we onze eigen richtingen blijven gaan.
Nergens in de Bijbel heeft de Heere Zijn Eigen inzetting t.a.v. de sabbat herzien.

De sabbat is het teken van het oude Sinaïtische verbond tussen God en Israël. Exodus 31: 12-17 en Ezechiël 20 vers 12 en 20.
Dat oude verbond werd vervangen door het nieuwe verbond (zie Hebreeën) en het teken van het N.V. is de beker.
Het lijkt me dus dat God de inzetting van de sabbat wél heeft herzien.
Paulus zegt in 1 Korinte 9 dat hij niet onder de Joodse wet staat (burgelijke, ceremoniële en zedelijke wetten), maar onder de wet van Christus.
Als Jezus het in de Bergrede over de wet heeft dan is het opmerkelijk dat hij het sabbat-gebod niet noemt terwijl hij met de 9 andere geboden de diepte ingaat.