De zondag.

[_Sjors_]

U heeft mij al eerder in dit topic verweten de Schrift alleen te vereenzelvigen met de Torah. Nu dan: kunt u mij vertellen, is de Torah geen onderdeel van uw Bijbel? Kunt mij uitleggen wat Christus bedoeld in Mat. 5:17-19?

De Thora is een onderdeel van mijn Bijbel. Eentje die in voltooid verleden tijd gelezen mag worden sinds de kruisiging en opstanding van Jezus! De Wet had een tijdelijke functie en werd aan Israel alleen gegeven. Deze tijdelijke aard kunt u onderbouwd weten door de volgende Bijbelteksten: Gal.3:19, Gal.3:23-25, Gal.4:1-5. In de volgende Bijbelteksten kunt u lezen dat deze wet (in feite een schuldbrief) is opgeheven: Ef.2:14-15, Kol.2:13-14, Ef.2:15-16, Mar.2:2.

Wbt Mat.5:17-19:

In de tijd van Jezus bestond de Bijbel uit de tot dusverre bekende wet en de profeten (het oude testament dus). Deze zullen door Hem in vervulling worden gebracht! En dat is dan ook gedaan door Hem aan het kruis, in het graf en door de wederopstanding! Doet nu alles niet meer ter zake? Hoeven wij ons niks meer aan te trekken van de wet? Kunnen we die terzijde schuiven en gaan stelen, moorden en bedriegen als het ons uitkomt? Natuurlijk niet! Maar dat wordt ons niet meer voorgehouden door de (werken der) wet! Maar door de wetenschap dat we verlost zijn van de dood waar deze wet op uitkomt. Die wet staat niet meer op stenen tafels, maar is nu geschreven in ons hart!


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Nina]

Arco schreef:

Nu dan, waarom zou je je verzetten tegen de gave van de Schepper en de schaduw van Christus: de Sjabbat?

Naamloos schreef:

Werken in ploegendienst, omdat het niet handig is als verreweg de meeste mensen het als een gewone dag invullen ik opeens anders ga doen vanwege redenen die m.i. niet bestaan, omdat de rest van mijn gemeente op zondag samenkomt ... zomaar wat praktische dingen.

Ik herken dat wel, ik vind het ook lastig.
Ik probeer zoveel mogelijk de zaterdag als rustdag te gebruiken, en op zondag ga ik naar de kerk. Het is nu eenmaal niet anders: overmacht.

[Arco]

Dat de sabbat al vóór het verbond bestond ontken ik nergens. Zo bestond de regenboog en de besnijdenis ook al vóórdat God dat in gebruik nam als teken van een verbond. Daarnaast zeg ik nergens dat de zondag een bijbelse grondslag heeft als rustdag.

Hetgeen betekent dat de Sjabbat inderdaad als verbondsteken is opgenomen, maar daar houdt het niet mee op. Het is daarom geen Israëlitische rustdag, of een Joodse Sjabbat. Het is de Sjabbat des Heeren, zie Lev. 23, Jes. 58:13. In Jes. 56:1-6 is erg mooi, in het bijzonder: "Laat de vreemdeling die zich bij de HEERE gevoegd heeft, niet zeggen: De HEERE heeft mij geheel en al van Zijn volk gescheiden;" (vers 3).

Prima. Voor mij zijn in principe alle dagen gelijk, al ben ik blij met een rustdag in de week.

Prima, want ik mag u daarover niet oordelen. Vanuit de Schrift zie ik voor mij aanleiding om de Sjabbat te houden, wat ik dan ook doe.

Werken in ploegendienst, omdat het niet handig is als verreweg de meeste mensen het als een gewone dag invullen ik opeens anders ga doen vanwege redenen die m.i. niet bestaan, omdat de rest van mijn gemeente op zondag samenkomt ... zomaar wat praktische dingen.

In een reactie op Arendsoog heb ik ook wat gezegd over hoe mijn vrouw en ik de transitie van de zondag naar de Sjabbat hebben gedaan (en nog doen). Waarbij ik ook gezegd heb dat het niet makkelijk is. Wij zijn de enige in de familie die dit doen, één van de weinigen in de gemeente, de enige in de straat.

Samenkomen op zondag, dat is prima, want in Handelingen lezen we regelmatig over een dagelijkse samenkomst, dus ook op zondag. Mensen die je betichten van het Joods worden, daarmee moet je in gesprek. Daardoor heb ik heel wat studie heb gedaan naar dit onderwerp.

Het belangrijkste is wel: als je belijdt aan de Heere om Zijn Heilige Sjabbat te willen vieren, dan kan ik uit ervaring zeggen dat Hij je daarbij helpt.

[Arco]

De Thora is een onderdeel van mijn Bijbel. Eentje die in voltooid verleden tijd gelezen mag worden sinds de kruisiging en opstanding van Jezus! De Wet had een tijdelijke functie en werd aan Israel alleen gegeven. Deze tijdelijke aard kunt u onderbouwd weten door de volgende Bijbelteksten: Gal.3:19, Gal.3:23-25, Gal.4:1-5. In de volgende Bijbelteksten kunt u lezen dat deze wet (in feite een schuldbrief) is opgeheven: Ef.2:14-15, Kol.2:13-14, Ef.2:15-16, Mar.2:2.

Wbt Mat.5:17-19:

In de tijd van Jezus bestond de Bijbel uit de tot dusverre bekende wet en de profeten (het oude testament dus). Deze zullen door Hem in vervulling worden gebracht! En dat is dan ook gedaan door Hem aan het kruis, in het graf en door de wederopstanding! Doet nu alles niet meer ter zake? Hoeven wij ons niks meer aan te trekken van de wet? Kunnen we die terzijde schuiven en gaan stelen, moorden en bedriegen als het ons uitkomt? Natuurlijk niet! Maar dat wordt ons niet meer voorgehouden door de (werken der) wet! Maar door de wetenschap dat we verlost zijn van de dood waar deze wet op uitkomt. Die wet staat niet meer op stenen tafels, maar is nu geschreven in ons hart!

Broeder Sjors,

Het voert te ver om in dit topic hierover inhoudelijk in te gaan. Eerder heb ik betoogd dat Paulus nooit en te nimmer de Torah heeft afgeleerd, anders hadden de beschuldigingen in Handelingen terecht geweest, maar hij zegt (23:1): "Mannenbroeders, ik heb voor God met een volkomen zuiver geweten gewandeld tot op deze dag.". Nina noemt ook een aantal waardevolle teksten.

Waarom zou de Heere Jezus zeggen: "En bid dat uw vlucht niet zal plaatsvinden in de winter en ook niet op een sabbat." - Mat. 24:20 ?

By the way:

[Chaya]

Dat de Heer op de zondag opstond uit de dood vind ik niet echt interessant. Het was na drie dagen, zoals Hij had aangekondigd, op de rustdag rustte de Heer in het graf, maar op de Dag van de Eerstelingen stond Hij op. Dat vind ik een prachtig beeld.

Wat vind je van deze verklaring van ds Ruijgrok?

Waarom houden wij die oudtestamentische orde niet aan en vieren we de rustdag op de eerste dag van de week, namelijk de zondag? Dat gaat hierop terug, dat Jezus juist op die dag is opgestaan uit de dood. De eerste dag van de week is Jezus' overwinningsdag. De dag waarop Hij als de grote Overwinnaar over zonde, duivel en dood is opgestaan uit het graf. Tegelijk ook de dag waarop Hij Zich aan velen van Zijn discipelen heeft geopenbaard en hen deelgenoot heeft gemaakt van de vrucht van Zijn kruisdood en opstanding. Uit het Nieuwe Testament blijkt dat sindsdien de zondag als eerste dag van de week voor de christenen een heel bijzonder karakter heeft gehad. Precies een week na Pasen verschijnt Jezus opnieuw op de eerste dag van de week aan Zijn discipelkring nu in het bijzonder met het oog op Thomas (Joh. 20:26). In de Openbaring van Johannes krijgt de eerste dag van de week de prachtige naam: "De dag des Heeren" (Openb. 1:10). Ook uit Hand. 20:7 en 1 Kor. 16:2 blijkt dat deze dag voor de eerste christenen een bijzondere betekenis had. Een dag waarop men als gemeente samenkwam en het sacrament van het Heilig Avondmaal vierde.

Uiteraard betekent dat niet, dat men meteen de zaterdag als rustdag inwisselde voor de zondag. Dat is een langzaam proces geweest. Wel is duidelijk dat ook in de na-apostolische tijd de gemeente op de eerste dag van de week samenkwam. Een van de oudste christelijke geschriften is de "Leer der twaalf apostelen". Daarin wordt gesproken over het samenkomen van de gemeente op "de Dag des Heeren". Terwijl van de kerkvader Ignatius een brief bekend is uit ca. 110 na Christus, waarin hij schrijft dat de christenen "niet meer de sabbat vieren, maar hun leven richten naar de dag des Heeren waarop ook ons leven is opgebloeid door Hem en Zijn dood". Dat de zondag de officiële rustdag werd voor het Romeinse Rijk gaat terug op een decreet van keizer Constantijn. Eenmaal tot bekering gekomen vaardigde hij op 3 maart 321 een wet uit die het aan ambtelijke personen en aan stadsbewoners verbood om op zondag te werken. Sindsdien gold de zondag als de officiële rustdag. Een zegen en voorrecht die in onze tijd helaas meer en meer onder druk komen te staan.
DE VRAAG EN HET ANTWOORD

[Marnix]

Het lastige daarbij is dat de Bijbel wel concreet zegt dat de rustdag de sabbat is maar nergens zegt dat dat na Jezus opstanding anders is geworden. We kunnen allerlei redenen aandragen waarom dit wel in veranderd maar waarom noemt de Bijbel dat dan nergens als dat zo belangrijk zou zijn?

[_Sjors_]

Waarom zou de Heere Jezus zeggen: "En bid dat uw vlucht niet zal plaatsvinden in de winter en ook niet op een sabbat." - Mat. 24:20 ?

Om de volgende eenvoudige reden: Er wordt hier gesproken over het verschijnen van Christus om Zijn vijanden te vernietigen! Ik raad u aan om dit vers in context te plaatsen van vers 15 t/m vers 22! Het is niks anders dan een bewijs dat Jezus Zijn woorden richt tot de Joden. De sabbat was voor de Joden. Christenen hebben de eerste dag van de week. Deze mededeling is dus in overeenstemming met het karakter van het evangelie (de brede context!). Aan de Joden wordt aangeraden om te vluchten (vs. 16), omdat ze maar blijven vasthouden aan de wet en de daarbij behorende werken. Christenen moeten bereid zijn om te lijden met Christus en hoeven niet op te zien tegen deze geweldige Dag!


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[naamloos]

Hetgeen betekent dat de Sjabbat inderdaad als verbondsteken is opgenomen, maar daar houdt het niet mee op. Het is daarom geen Israëlitische rustdag, of een Joodse Sjabbat. Het is de Sjabbat des Heeren, zie Lev. 23, Jes. 58:13. In Jes. 56:1-6 is erg mooi, in het bijzonder: "Laat de vreemdeling die zich bij de HEERE gevoegd heeft, niet zeggen: De HEERE heeft mij geheel en al van Zijn volk gescheiden;" (vers 3).

Dat gaat allemaal over Israël en proselieten-Jodengenoten.

In een reactie op Arendsoog heb ik ook wat gezegd over hoe mijn vrouw en ik de transitie van de zondag naar de Sjabbat hebben gedaan (en nog doen). Waarbij ik ook gezegd heb dat het niet makkelijk is. Wij zijn de enige in de familie die dit doen, één van de weinigen in de gemeente, de enige in de straat.

Dat staat je geheel vrij natuurlijk, maar je doet alsof er geen praktische bezwaren zijn als je vraagt "nu dan, waarom zou je je verzetten tegen de gave van de Schepper en de schaduw van Christus: de Sjabbat?"
En afgezien van die praktische bezwaren, ik deel je mening niet dat de sabbat voor ons heidenen is.

Samenkomen op zondag, dat is prima, want in Handelingen lezen we regelmatig over een dagelijkse samenkomst, dus ook op zondag. Mensen die je betichten van het Joods worden, daarmee moet je in gesprek. Daardoor heb ik heel wat studie heb gedaan naar dit onderwerp.

We moeten oppassen dat we van beschrijvingen geen voorschrijvingen maken. Ik haal liever de principes uit de bijbel dan dat ik van gebeurtenissen 'wetten' ga maken.

Het belangrijkste is wel: als je belijdt aan de Heere om Zijn Heilige Sjabbat te willen vieren, dan kan ik uit ervaring zeggen dat Hij je daarbij helpt.

Uhmm, ik geloof dat God in principe iedereen helpt die vanuit een oprecht hart en geweten dingen wil doen of laten, ongeacht of hij gelijk heeft of niet; tenzij het schade toebrengt aan jezelf of anderen.

[MoesTuin]

De invulling van de zondag kan strikt persoonlijk zijn. Dat zag ik bij mijn ouders ook. Mijn vader nam de zondagsrust echt heel letterlijk, mijn moeder was er wat ruimer in.
Ik ben voor mezelf strikter geworden. Maar de grens 24 uur-23.59 hanteer ik niet meer, nadat ik eens een preek hoorde waarin uitgelegd hoe de sabbat bij de joden eruit zag. Die begon bij zonsondergang en eindigde daar ook.

Ik begreep toen ook beter Genesis 1, waar staat:
En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de eerste dag.
Dus eerst avond! We lezen daar soms gemakkelijk overheen.

Dus om bij jouw voorbeeld te blijven, als het een mooie zomerdag is zou ik mijn kinderen niet verbieden om even een verfrissende duik te nemen, zelf zou ik het niet doen.

Je zou bijna mee gaan denken en tot de conclussie komen dat je toch beter in de zomer een verfrissende duik kan nemen, dan hoef je niet meer onder de douche of in bad (wordt je ook nat van)
Tja, het gaat volgens mij om nog veel diepere dingen ten diepste. Het leidt allemaal zo af om na te gaan wat de ene christen wel mag en doet op de zondag en de andere niet, daar gaat het ten diepste toch allemaal niet om. Je raakt enkel verstrikt in een web van zelf opgelegde regeltjes rond de zondag.
Dat is niet de bedoeling van de Zondag en geen één andere dag.
Maar ieder zijn / haar overtuiging, als het maar niet de boventoon gaat voeren, van waar het werkelijk om gaat.

[Arco]

Om de volgende eenvoudige reden: Er wordt hier gesproken over het verschijnen van Christus om Zijn vijanden te vernietigen! Ik raad u aan om dit vers in context te plaatsen van vers 15 t/m vers 22! Het is niks anders dan een bewijs dat Jezus Zijn woorden richt tot de Joden. De sabbat was voor de Joden. Christenen hebben de eerste dag van de week. Deze mededeling is dus in overeenstemming met het karakter van het evangelie (de brede context!). Aan de Joden wordt aangeraden om te vluchten (vs. 16), omdat ze maar blijven vasthouden aan de wet en de daarbij behorende werken. Christenen moeten bereid zijn om te lijden met Christus en hoeven niet op te zien tegen deze geweldige Dag!

Broeder Sjors,

Kunt u mij een tekst aangeven waar staat dat de Sjabbat een Joodse rustdag is? Een handreiking.

Het is waar dat het publiek Mat. 24:15-22 Joods was. Toch heeft het betrekking op de situatie omstreeks het jaar 70, het beleg van Jeruzalem en de verwoesting van de tempel. In die tijd waren niet alle gelovigen Joods, ook van heidense afkomst. Het heeft niets te maken met vluchten omwille van de wet. Hoe anders lezen we over tienduizenden gelovigen Joden, ijveraars van de wet (Hand. 21:20).

[Arco]

Dat gaat allemaal over Israël en proselieten-Jodengenoten.

De gebezigde woorden, in de grondtekst, alsmede de wijze waarop er gesproken wordt, duidt op een grootschalige invoeging van heidenen. Dit gebeurde niet voor de uitstorting van de Heilige Geest op de pinksterdag in Hand. 2.

Dat staat je geheel vrij natuurlijk, maar je doet alsof er geen praktische bezwaren zijn als je vraagt "nu dan, waarom zou je je verzetten tegen de gave van de Schepper en de schaduw van Christus: de Sjabbat?"
En afgezien van die praktische bezwaren, ik deel je mening niet dat de sabbat voor ons heidenen is.

Praktische bezwaren, die zijn op te lossen. Dat zal niet makkelijk zijn, dat ervaar ik ook. Een Nederlands gezegde luidt: waar een wil is, is een weg.

Als de Heere Jezus zegt "de Sjabbat is er voor de mens, niet de mens voor de Sjabbat", dan zegt Hij dus niet (met alle eerbied voor Hem): de Sjabbat is er voor de Jood, niet de Jood voor de Sjabbat.

Echter, ik ga jou of wie anders dan ook de Sjabbat opleggen. Laat helder zijn dat de zondag geen Schriftelijke basis heeft.

We moeten oppassen dat we van beschrijvingen geen voorschrijvingen maken. Ik haal liever de principes uit de bijbel dan dat ik van gebeurtenissen 'wetten' ga maken.

Eens. Zolang de Bijbel de leidraad is, niet de tradities van mensen, dan hoeven we elkaar daarin niet te veroordelen.

Uhmm, ik geloof dat God in principe iedereen helpt die vanuit een oprecht hart en geweten dingen wil doen of laten, ongeacht of hij gelijk heeft of niet; tenzij het schade toebrengt aan jezelf of anderen.

Ik geloof niet in een God die het toelaat om alles te kunnen of te mogen doen, zolang het tot Zijn eer zou zijn. Ik geloof dat Hij duidelijke instructies heeft gegeven, zodat ik daarvan mag leren en met Zijn hulp die mag invullen in mijn leven.

[naamloos]

De gebezigde woorden, in de grondtekst, alsmede de wijze waarop er gesproken wordt, duidt op een grootschalige invoeging van heidenen. Dit gebeurde niet voor de uitstorting van de Heilige Geest op de pinksterdag in Hand. 2.

Voor zover het op de toekomst duidt wordt het toekomstig 1000-jarig vrederijk bedoelt naar mijn mening.

Praktische bezwaren, die zijn op te lossen. Dat zal niet makkelijk zijn, dat ervaar ik ook. Een Nederlands gezegde luidt: waar een wil is, is een weg.

Aangezien ik geen enkele motivatie heb om de sabbat te houden ontbreekt bij mij de wil om een weg te banen.
Ik ga geen problemen aanpakken die er voor mij niet zijn.

We moeten oppassen dat we van beschrijvingen geen voorschrijvingen maken. Ik haal liever de principes uit de bijbel dan dat ik van gebeurtenissen 'wetten' ga maken.

Eens. Zolang de Bijbel de leidraad is, niet de tradities van mensen, dan hoeven we elkaar daarin niet te veroordelen.

Ik had het toch ook over de principes van de Bijbel!
Overigens heb ik óók niets tegen goede principes vanuit de traditie. En veroordelen komt ons niet toe, geheel mee eens!

Ik geloof niet in een God die het toelaat om alles te kunnen of te mogen doen, zolang het tot Zijn eer zou zijn. Ik geloof dat Hij duidelijke instructies heeft gegeven, zodat ik daarvan mag leren en met Zijn hulp die mag invullen in mijn leven.

Wel, in mijn optiek sluit het één het ander niet uit. God kijkt allereerst naar je hart, maar dat wil niet zeggen dat je dan niet verder moet leren. Ik geloof dat God, net als onze aardse vaders en moeders, geduld met ons heeft. Wij verwachten ook niet dat onze kinderen alles op één dag leren. Ik geloof wél in een helpende God die let op de motieven en gezindheid van ons hart. Dat Hij rekening houdt met ons begrip ect.

Jij gelooft dat de sabbat ook voor jou is je ervaart Zijn hulp zegen in het naleven daarvan. Ik geloof niet dat de sabbat voor ons heidenen is en ik ervaar ook Zijn hulp en zegen. Weer anderen geloven dat de zondag in de plaats van de sabbat gekomen is, en ook zij ervaren daar Gods hulp en zegen over.

[Arco]

Voor zover het op de toekomst duidt wordt het toekomstig 1000-jarig vrederijk bedoelt naar mijn mening.

Dit is wel wat anders dan u eerder zei. Maargoed, als deze tekst betrekking heeft op het 1000-jarig vrederijk, waar blijkt dat uit?

Aangezien ik geen enkele motivatie heb om de sabbat te houden ontbreekt bij mij de wil om een weg te banen.
Ik ga geen problemen aanpakken die er voor mij niet zijn.

Mijn opmerking hoeft u niet als aanvallend op te vatten, zo bedoel ik dat immers niet. Praktische bezwaren kan ik wel begrijpen, maar ik zie dat vooral als een excuus om niet te hoeven. Zo heb ik dat voor mijzelf beoordeeld. Maar, dan is overtuiging tot de zaak, in dit geval de Sjabbat, wel noodzakelijk.

Wel, in mijn optiek sluit het één het ander niet uit. God kijkt allereerst naar je hart, maar dat wil niet zeggen dat je dan niet verder moet leren. Ik geloof dat God, net als onze aardse vaders en moeders, geduld met ons heeft. Wij verwachten ook niet dat onze kinderen alles op één dag leren. Ik geloof wél in een helpende God die let op de motieven en gezindheid van ons hart. Dat Hij rekening houdt met ons begrip ect.

Jij gelooft dat de sabbat ook voor jou is je ervaart Zijn hulp zegen in het naleven daarvan. Ik geloof niet dat de sabbat voor ons heidenen is en ik ervaar ook Zijn hulp en zegen. Weer anderen geloven dat de zondag in de plaats van de sabbat gekomen is, en ook zij ervaren daar Gods hulp en zegen over.

Zeker, Zijn hulp en zegen laten zich niet beperken door onze beperkingen. Hierbij is absoluut geen sprake van meer hulp of zegen indien we iets wel of niet doen. Waar ik wel op wil wijzen: dat Hij inderdaad rekening houdt met ons begrip, alleen dat mag niet leiden tot een lauwe houding. Alles wat we doen, en voor zover dit topic aangaat: de rustdag, is het zaak om dit te toetsen aan het Woord.

[johanterlouw]

Het lastige daarbij is dat de Bijbel wel concreet zegt dat de rustdag de sabbat is maar nergens zegt dat dat na Jezus opstanding anders is geworden. We kunnen allerlei redenen aandragen waarom dit wel in veranderd maar waarom noemt de Bijbel dat dan nergens als dat zo belangrijk zou zijn?

Beste Marnix, de sabbat is oud testamentisch en de eerste dag van de week (de zondag) is nieuw testamentisch. Na Christus opstanding kwamen de gelovigen bij een op de EERSTE dag der week.
zoals de besnijdenis (bloedig=heenwijzing naar Christus lijden en sterven) oud testamentisch was en de doop (onbloedig) nieuw testamentisch
hetzelfde geld voor het oud testamentisch offeren, dat was niets anders dan een heen wijzing naar het grote offer Christus. Daarom was het offeren na Zijn lijden en sterven niet meer nodig omdat het grote offerwerk reeds volbracht was.

[naamloos]

Dit is wel wat anders dan u eerder zei. Maargoed, als deze tekst betrekking heeft op het 1000-jarig vrederijk, waar blijkt dat uit?

O, maar ik blijf bij mijn eerste reactie hoor. Echter weet ik dat profetieën vaak gelaagd zijn, en elders uit de Schrift begrijp ik dat de sabbat in het 1000-jarig vrederijk helemaal actueel is, daarom ik sluit de heidenen niet uit in de door jou genoemde tekst.

Mijn opmerking hoeft u niet als aanvallend op te vatten, zo bedoel ik dat immers niet. Praktische bezwaren kan ik wel begrijpen, maar ik zie dat vooral als een excuus om niet te hoeven. Zo heb ik dat voor mijzelf beoordeeld. Maar, dan is overtuiging tot de zaak, in dit geval de Sjabbat, wel noodzakelijk.

Hmm, je klink eerder verwijtend dan aanvallend. Voor mij zijn praktische bezwaren geen excuus hoor, ik heb gewoon een andere overtuiging dan jij. Daarom is het beter niet verwijtend o.i.d. te doen.
Natuurlijk geloof jij dat jouw overtuiging de ware is, ik geloof dat dan weer van de mijne; zoals de zondag-aanhangers dat van de hunne geloven.
Vanuit mijn optiek verzet ik me helemaal niet mijn Schepper, en is het dus aanmatigend als je vraagt: "nu dan, waarom zou je je verzetten tegen de gave van de Schepper en de schaduw van Christus: de Sjabbat?" Ik vraag jou het omgekeerde ook niet.

Zeker, Zijn hulp en zegen laten zich niet beperken door onze beperkingen. Hierbij is absoluut geen sprake van meer hulp of zegen indien we iets wel of niet doen. Waar ik wel op wil wijzen: dat Hij inderdaad rekening houdt met ons begrip, alleen dat mag niet leiden tot een lauwe houding. Alles wat we doen, en voor zover dit topic aangaat: de rustdag, is het zaak om dit te toetsen aan het Woord.

Ik snap niet wat je met de rood gemaakte zin bedoelt.
Verder leert de Bijbel dat we onze gezindheid moeten veranderen, en de vrucht van de Geest gaat over karaktertrekken.
Instructies en regels, sabbatten en feestdagen ... niet om lauw te doen, maar wie de vrucht van de Geest voortbrengt, tegen de zodanige is de wet niet. Maar wanneer God door zijn Woord en Geest duidelijk maakt dat er sommige dingen anders zijn dan ik ze begrijp, wel dan behoor ik me daaraan aan te passen.