Chaya schreef:Het verschil zit m in het feit dat ze EN in de consistorie kunnen overleggen en het thuis dunnetjes overdoen, ZONDER getuigen.
Als ik mijn hart uitstort bij iemand, wil ik niet dat hij dit met een echtgenote gaat bebabbelen.
Dan komt er nl. altijd een eigen kleur aan het geheel.
Dus in de consistorie heet het overleggen en thuis is het babbelen, alleen omdat er geen getuigen bij zijn? Klinkt best denigrerend vind ik.
Als ik mijn hart zou uitstorten bij iemand zou ik niet willen dat ik in de hele groep mannenbroeders-getuigen besproken zou worden. Dan zou ik bij voorbaat al mn mond houden.
Sorry maar dit voorbeeld vind ik niet vergelijkbaar.Chaya schreef:Natuurlijk wordt je weleens besproken in een groep, dat is in het ziekenhuis ook. Maar dan is het wel in een professionele setting, met andere collega doktoren.
En dan gaat het uitsluitend over jouw probleem als zodanig.
Oudsten zijn meestal geen professionals maar gewoon mensen die een bepaald beroep uitoefenen.
Doorgaans worden mensen met veel levenservaring ervoor gevraagd (of zo je wilt ertoe geroepen).
Ik vind dat helemaal niet opmerkelijk.Chaya schreef:Wij zien het in onze kerken als een ambt, je wordt ertoe geroepen.
Het zou wel opmerkelijk zijn als twee mensen tegelijk zouden worden geroepen.
Het een sluit het anders niet uit. Naast professionele hulp kan best pastorale hulp gegeven worden.Chaya schreef:Misschien weet ik wat je bedoelt, maar dan is de gynaecoloog, seksuoloog, psycholoog, financieel adviseur, of Marijke Rots de aangewezen persoon.
Ik zie de kerkenraad meer als opziener in de gemeente en niet als persoonlijke raadgevers.
In de vragenrubriek merk ik dat mensen antwoord van een dominee uit de ...-kerk wíllen.
Nina geeft een mooi voorbeeld hoe het kan werken.
De oudsten zijn ook vaak de kerkleiders/sters, en gaan ook regelmatig voor.
Je hebt ook oudsten-echtparen die uitsluitend pastoraal werk doen.
Het is maar net hoe je het geregeld hebt. Verschillen mogen er zijn.
Gewoon kijken wat in de praktijk het beste werkt, vind ik.