Dat is ook niet de intentie van het plaatje. De intentie van het plaatje is om te laten zien dat alles afhangt van je perspectief. Je kunt als refo's de sympathieke kaart trekken van medelijden met de wereld, van verdriet hebben over heidenen en zondaars. Je kunt, net als die mannen, denken dat je jezelf inzet voor een goede zaak, maar dat hoeft niet te betekenen dat dit uiteindelijk het geval is.mona schreef:Yobem, ik vind dat je te ver gaat als je de reformatorische leer wilt vergelijken met de islamitische indoctrinatie van geweld en moord op anders denkenden. Echt veel te ver. Dat je een aanmerking maakt op onze houding als christenen, goed, dat staat je vrij. Maar dat dit vergelijkt met de extremistische islam, nee dat is echt niet fair.
De bedoeling van dit plaatje is dit: Niemand van ons heeft zicht op het totaalplaatje. Er bestaat de mogelijkheid dat mijn levenshouding gelijk staat met de bomgordeldragers. In de zin van dat ik denk de wereld iets goeds na te laten, maar ten diepste in die gedachte slechts schade toebreng aan alles wat leeft. Dat geldt niet alleen voor refo's, dat geldt ook voor mij.
Vanuit die gedachte zou ieder denksysteem zijn eigen tegengeluid moeten durven organiseren. Vanuit die gedachte zou ieder systeem de vrijheid moeten garanderen om iets níet te geloven. Vanuit die gedachte zou ieder systeem de mens soeverein moeten laten kiezen; zonder morele of emotionele druk. Ik vind dat het argument "God wil het" in de samenleving niet gebruikt kan worden, omdat het niet te controleren valt. Dat argument kan overigens wel worden gebruikt in de gemeenschap van gelijkgestemden. Voor wat betreft het opblazen van mensen is het vrij makkelijk te controleren of anderen aan de hand daarvan fysieke schade oplopen.
Op die manier hebben refo's ook best hun eigenaardigheden die onder het mom; "God wil het" over de samenleving worden uitgestort. De schadelijkheid of het profijt er van is vaak niet te controleren. Enige terughoudendheid zou daarom op z'n plaats zijn. Wat ook op z'n plaats zou zijn is het accepteren van gelijkwaardigheid: een heiden hoef je niet met medelijden te pamperen alsof het bijna een beetje zielig is dat hij nog niet jouw waarheid is toegedaan.